Τρίτη 23 Ιούλη. Στην καθεστωτική πολιτική (σαν τεχνική της εξουσίας) εκτός απ’ αυτά που λέγονται συχνά έχουν σημασία εκείνα που δεν λέγονται. Ελάχιστοι ίσως να παρατήρησαν ότι στις χθεσινές προγραμματικές δηλώσεις της ρημαδοδεξιάς υπήρχε κάτι που έλειπε (όχι πως αν υπήρχε θα ήταν κάτι σημαντικό): το ζήτημα της αοζ και το «συνδεδεμένο» μαζί της «κυπριακό». Φυσικά, το αναμενόμενο θα ήταν κάποιος ύμνος στη «διεθνή νομιμότητα» (που το ελλαδιστάν έχει μόνιμα γραμμένη), στην «ήρεμη αυτοσυγκράτηση και στην αποφασιστικότητα», κλπ κλπ. Το μόνο που είπε ο ρημαδοΚούλης ήταν ότι θα καλέσει τον Erdogan σε μια «Αμοιβαία προσέγγιση… Να κάνουμε μαζί ένα τολμηρό βήμα μπροστά. Είμαστε υποχρεωμένοι απ’ τη γεωγραφία να ζούμε μαζί».
Διπολιτική διαταραχή στους διαχειριστές του ελλαδιστάν; Δεν ήταν ο Γου(α)δοΝικόλας που ζητούσε απ’ τον special one Πομπηία «την αμερικανική προστασία έναντι της τουρκίας»;
Εν τω μεταξύ ο τούρκος υπ.εξ. Cavusoglou ήταν χτες πολύ ομιλητικός προκειμένου να «καρφώσει» τον Αναστασιάδη (το ρεπορτάζ απ’ τον νοτιοκυπριακό «πολίτη»):
“Εμείς πάντοτε λέγαμε ναι σε μια διαπραγμάτευση ανεπίσημη. Είναι σημαντικό για να αποφασίσουμε επί τίνος θα συζητήσουμε. Ωστόσο στο Κραν Μοντάντα αλλά και νωρίτερα στη Γενεύη, είχαμε πει ότι αυτές οι διαπραγματεύσεις θα είναι οι τελευταίες για ομοσπονδία. Πριν αρχίσει η σύνοδος το είπαμε. Επομένως εμείς ως Τουρκία τις τελευταίες μας διαπραγματεύσεις για την ομοσπονδία τις κάναμε. Αλλά τώρα πρέπει να δούμε τις εναλλακτικές. Τί είναι πιο ωφέλιμο;”, είπε επί λέξει ο κ. Τσαβούσογλου.
Συνέχισε λέγοντας ότι “για παράδειγμα ο Αναστασιάδης εκεί στο Κραν Μοντάνα μου είπε ότι η καλύτερη λύση είναι η λύση δύο κρατών. Τον ρώτησα τον λόγο και μου είπε ‘επειδή οι Ε/Κ δεν θέλουν να μοιραστούν τίποτε με τους Τ/Κ’. Δεν θέλουν να διαμοιραστούν τις αρμοδιότητες. Δεν θέλουν να διαμοιραστούν την εξουσία. Και μάλιστα είναι πολύ ενδιαφέρον, δεν θέλουν να διαμοιραστούν ούτε τα νοσοκομεία’,” υποστήριξε ο Τούρκος ΥΠΕΞ.
Συνεχίζοντας και κάνοντας αναφορά στα όσα του είπε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο Τσαβούσογλου υποστήριξε ότι ο Πρόεδρος του είπε πως: “Επομένως, μια ομοσπονδία, δεν θα λειτουργήσει. Αλλά ας το συζητήσουμε αυτό μετά τις εκλογές”.
“Μετά ήρθε στην Νέα Υόρκη (ο Νίκος Αναστασιάδης) και είπε ‘δεν κατάφερα να πάρω στήριξη από τη διεθνή κοινότητα για λύση δύο κρατών. Επομένως ας είναι συνομοσπονδία’. Εγώ του είπα ‘δεν αποκλείουμε καμιά επιλογή. Ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Αλλά όπως είπες κι εσύ απέτυχαν οι συνομιλίες για ομοσπονδία και έκανες κι εσύ πίσω. Τώρα ας βάλουμε και τις άλλες εναλλακτικές στο τραπέζι, να δούμε ποια μας οδηγεί σε λύση και να τις συζητήσουμε’”, ανέφερε.
Ο νοτιοκύπριος πρόεδρος αντέδρασε λέγοντας ότι αυτά που του καταλογίζει ο Cavusoglou είναι «αναληθή» (στην διπλωματική αργκώ υπάρχει αξιοσημείωτη διαφορά μεταξύ των λέξεων «αναληθές» και «ψευδές»…). Αλλά είναι γνωστό στη νότια κύπρο (και όχι μόνο): στριμωγμένες απ’ την αποτυχία των αντιτουρκικών τους φαντασιώσεων, με τον προστάτη σύμμαχο να ζητάει «τα πάντα» και περισσότερα, και τις εταιρείες να ζητούν «ηρεμία» στα οικόπεδα, Αθήνα και Λευκωσία ψάχνουν έναν τρόπο να ξεπεράσουν τα εμπόδια του γκαζιού που έγινε «δίκοπο τρυπάνι». Έναν τρόπο που θα ικανοποιεί κάπως την Άγκυρα και τους τουρκοκύπριους… Ψάχνουν επειδή σ’ αυτή τη φάση δεν βλέπουν τίποτα άλλο βολικότερο.
Στη Λευκωσία το ξέρουν. Ο Αναστασιάδης προσπαθεί να κατεβάσει στην κούτρα του κάποια «λύση» που δεν θα είναι ομοσπονδία και ένα ενιαίο κράτος, αλλά κάτι σαν συνομοσπονδία δυο «εταίρων». Δεν μπορεί να το φωνάξει: είναι κάτι ελαφρά λιγότερο από την αναγνώριση βορειοκυπριακού κράτους. Και δεν περιλαμβάνεται σε καμία απόφαση του οηε ή «εθνική γραμμή» – ως τώρα… Αλλά εδώ που ήρθαν τα πράγματα…
Απ’ αυτή την άποψη οι χτεσινές δηλώσεις του Cavusoglou μπορεί να θεωρηθούν ψευδείς αλλά “άκομψες”, “πρόωρες”, “κτύπημα κάτω απ’ τη μέση” κλπ. Σίγουρα όχι “αποκυήματα της φαντασίας του”. Από πρακτική άποψη μοιάζει ευκολότερο να δεχτούν οι νοτιοκύπριοι την με κάποιον τρόπο επισημοποίηση αυτού που συμβαίνει ήδη, ειδικά αν πάρουν πίσω την Αμμόχωστο· σε σχέση με τους ελληνάρες, που περιμένουν πάντα την στιγμή “να πετάξουν τους τούρκους στη θάλασσα”.
Συνεπώς το τι εννοεί ο ρημαδοΚούλης σαν “τολμηρό βήμα μπροστά” (αν εννοεί κάτι…) έχει το ενδιαφέρον του…
(φωτογραφία: Δεν τους φαίνεται. Ότι ο αριστερά είναι κατά συρροήν “παραβάτης της διεθνούς νομιμότητας” ενώ, αντίθετα, ο δεξιά είναι η προσωποίηση αυτής της διεθνούς… Καθόλου δεν τους φαίνεται…)