Σάββατο 20 Ιούλη. Σε μια επίδειξη κυνισμού που διαφέρει σε στυλ απ’ αυτόν άλλων κρατών που συμμετείχαν στην σφαγή στη βοσνία και, ειδικά, στη Σρεμπρένιτσα, το ανώτατο δικαστήριο της ολλανδίας αποφάνθηκε ότι πράγματι το ολλανδικό κράτος έχει ευθύνη για την δολοφονία 350 ανδρών στη Σρεμπρένιτσα… Κατά 10%.
Ολλανδοί κυανόκρανοι (στρατιώτες με όπλα και τεθωρακισμένα δηλαδή…) ήταν τότε, το 1995, υπεύθυνοι για την ασφάλεια του θύλακα της Σρεμπρένιτσα. «Ασφάλεια» έναντι σερβοφασιστικών επιθέσεων. Δεν ανταποκρίθηκαν στην ευθύνη τους· αν και θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν υποστηρίζοντας ότι δεν πήραν την αεροπορική βοήθεια που έπρεπε και ότι το «ξεπούλημα» των 60.000 αιχμάλωτων του θύλακα στον στρατηγό Μλάντιτς και τους δολοφόνους του (συμπεριλαμβανομένων των ελλήνων) έγινε απ’ τα «κεντρικά» της διεθνούς «ειρηνευτικής δύναμης» (οηε), ουσιαστικά με διεθνή συναίνεση.
Είναι σαφές (για όσους / όσες έχουν ψάξει το τι έγινε και από ποιούς στη βοσνία, απ’ το 1992 ως το 1995) ότι το ολλανδικό κράτος δεν ήταν το κυρίως υπεύθυνο που ο οηέδικος στρατός του δεν εμπόδισε την σφαγή. Συνυπεύθυνο ναι, αν και σε σχετικά κατώτερο επίπεδο. Παρόλα αυτά το να αναλαμβάνεις να προστατέψεις κάποιους από δολοφόνους και να μην το κάνεις συνιστά πράγματι βαριά ευθύνη. Εξίσου βαριά είναι η ευθύνη του να κρύβεις για καιρό το τι έγινε «στην περιοχή σου». Μια ομάδα βόσνιων γυναικών («Μητέρες της Σρεμπρένιτσα»), των οποίων οι σερβοφασίστες δολοφόνησαν συζύγους, αδελφούς και γυιούς, έκανε μήνυση στο ολλανδικό κράτος σ’ αυτήν ακριβώς την βάση.
Τι αποφάνθηκε τελικά η ολλανδική δικαιοσύνη με «ωμή ακρίβεια»; Πως αν οι ολλανδοί κυανόκρανοι είχαν επιτρέψει σε 350 βόσνιους άντρες να μείνουν στο ασφαλές καταφύγιο / στρατόπεδό τους, υπήρχε μόνο 10% πιθανότητα να μην πέσουν στα χέρια των σερβοφασιστών. Συνεπώς το ολλανδικό κράτος αναγνώρισε την ευθύνη του γι’ αυτό το 10%… (Ο εισαγγελέας είχε προτείνει … 30%…)
Είναι άγνωστο το τι επέτρεψε στους σοφούς δικαστές να υπολογίσουν το «ποσοστό» κατά το οποίο ένας αριθμός βόσνιων της Σρεμπρένιτσα θα γλύτωναν αν τους προφύλασσαν οι ολλανδοί στρατιώτες. Είναι, όμως, σαφές ότι η πρωτοκοσμική κουλτούρα είναι και ικανή και διατεθειμένη να φτιάξει ζυγαριές, μετροταινίες και ότι άλλο χρειάζεται για να μετράει «ποσοστά ευθύνης σε μαζικές δολοφονίες / γενοκτονίες» ΑΝ ΑΥΤΕΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. Τους «υποτιμημένους» – εν προκειμένω τους βόσνιους μουσουλμάνους.
Θα ήταν αδιανόητο να κάνουν το ίδιο έστω και για μία δολοφονία πρωτοκοσμικού. Γιατί οι λευκοί πρωτοκοσμικοί χριστιανοί είναι ανώτερης τάξης όντα. Ενώ οι «άλλοι» είναι κρέας. Την «σωτηρία» τους ή μη, την «επιβίωσή» τους ή μη, τις πρωτοκοσμικές ευθύνες για την ζωή ή τον θάνατό τους, μπορούν να τις ζυγίσουν…
Εν τέλει το ολλανδικό δικαστήριο φρόντισε να βάλει τις βόσνιες γυναίκες στη θέση τους ακόμα και στις λεπτομέρειες: “ξέχασε” να υπάρχει επίσημη παράλληλη μετάφραση στα βοσνιακά όταν το προεδρείο ανακοίνωνε την απόφασή του. Από ντροπή για το πως μεταφράζεται το «10%»; Όχι. Από ναρκισσιστική αναίδεια.
Το είχε πει ένας βόσνιος, λίγο πριν ξεκινήσει η σερβοφασιστική εισβολή στη Σρεμπρένιτσα, σ’ έναν απ’ τους ολλανδούς κυανόκρανους: Δεν θα κάνετε τίποτα για να μας προστατέψετε… Κι αυτό επειδή η ζωή 10 ολλανδών αξίζει περισσότερο απ’ την ζωή 10.000 μουσουλμάνων…