Σάββατο 1 Ιούνη. Να λοιπόν μια “τριμερής” στην οποία, αν υπήρχε συμμετοχή του εξοχότατου τενεκεδένιου, σίγουρα θα μπορούσε να κορφώνεται ότι είναι “ηγέτης παγκόσμιας εμβέλειας”. Αλλά φευ σ’ αυτήν την “τριμερή” που θα γίνει κάποια στιγμή στα μέσα του μήνα στην Ιερουσαλήμ απαγορεύεται η είσοδος σε ανηλίκους.
Τρεις “σύμβουλοι ασφαλείας”, απ’ το Τελ Αβίβ, την Ουάσιγκτον και την Μόσχα, πρόκειται να συναντηθούν για να… Για να… τι; Δεν είναι αντίπαλοι οι δύο πρώτοι με τον εκ ρωσίας;
Είναι. Κι αν μια τέτοια συνάντηση (“για περιφερειακά ζητήματα”) είναι ακόμα εφικτή, είναι επειδή το κάθε κράτος απ’ τα τρία προσπαθεί “να πάρει μέτρα”των άλλων δύο, αλλά σ’ αυτό το context. Δεν θα έπρεπε να φαντάζεται κανείς κάτι σαν «Γιάλτα»: δεν θα μοιράσουν την περιοχή. Το πιθανότερο είναι να ξαναδιατυπώσει η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ τις απαιτήσεις τους προς την Μόσχα, και το ανάποδο.
Αυτό που η ασταμάτητη μηχανή προτείνει προκαταβολικά να συγκρατηθεί είναι το Τελ Αβίβ, παρότι είναι ευτυχές που στην Ουάσιγκτον κουμάντο κάνει «το καλύτερο που θα μπορούσαμε ποτέ να έχουμε», καταλαβαίνει ότι πιθανόν να μην φτάνει. Με την Τεχεράνη (ή τους εκπαιδευμένους απ’ αυτήν) τόσο κοντά όχι μόνο στα βόρεια αλλά και στα ανατολικά σύνορά του, το ρατσιστικό ισραηλινό καθεστώς φαίνεται να θέλει κάποιες ρωσικές εγγυήσεις· η συμμαχία με την Ουάσιγκτον δεν είναι αρκετή.
Κατά συνέπεια, στην ερώτηση γιατί η Μόσχα συμμετέχει σε μια τέτοια «hard core τριμερή» η απάντηση είναι απλή: επειδή έχει νικήσει (στο συριακό πεδίο μάχης…)