Σάββατο 2 Μάρτη. Είναι φάρσα της Ιστορίας – αθέλητη προφανώς· και γι’ αυτό ακόμα πιο σημαδιακή. Προσπαθώντας το ψόφιο κουνάβι να υποστηρίξει πως η αποτυχία των πρόσφατων διαπραγματεύσεών του με τον Kim δεν είναι, δα, για χαμό, αφού (ελπίζει ότι….) θα ξανασυναντηθούν (κάποτε…) και ίσως τότε συμφωνήσουν, μνημόνευσε, σαν παράδειγμα απ’ το παρελθόν της αμερικανικής πολιτικής ιστορίας, το Reykjavik, την πρωτεύουσα της ισλανδίας.
Τον Οκτώβρη του 1986 έγινε εκεί η δεύτερη συνάντηση μεταξύ Reagan και Gorbachev, που απέτυχε. Η τρίτη, όμως, στην Ουάσιγκτον, τον Δεκέμβρη του 1987, πέτυχε: υπέγραψαν την συνθήκη για την κατάργηση των πυραύλων μέσου βεληνεκούς – γνωστή σαν INF… Το ψόφιο κουνάβι, λοιπόν, υπενθυμίζοντας το Reykjavik στη χθεσινή συνέντευξή του, ήταν σα να έλεγε: Εντάξει μωρέ… Όπως έγινε τότε με την εσσδ, έτσι μπορεί να γίνει αύριο με την βόρεια κορέα…
Ουπς!!! Η INF είναι η συνθήκη απ’ την οποία αποχώρησε πρόσφατα το ψοφιοκουναβιστάν!! Πράγμα που σημαίνει ότι το σωστό και επικαιροποιημένο νόημα της βαθιάς ψοφιοκουναβικής σκέψης είναι αυτό:
Όπως έγινε τότε με την εσσδ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΤΟ ΞΕΚΑΝΑΜΕ, έτσι μπορεί να γίνει αύριο με την βόρεια κορέα ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΞΕΚΑΝΟΥΜΕ ΟΠΟΤΕ ΜΑΣ ΒΟΛΕΥΕΙ… Ήθελε το ψόφιο κουνάβι να γίνουν τέτοιοι συνειρμοί; Προφανώς όχι – του ξέφυγε…
Πιστεύετε ότι σ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο υπάρχει πλέον ο οποιοσδήποτε που να θέλει να υπογράψει στα σοβαρά οποιαδήποτε συμφωνία με το ψοφιοκουναβιστάν;