Σάββατο 9 Φλεβάρη. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να καταλάβει κανείς (ή να μην καταλάβει) την πραγματικότητα. Για παράδειγμα το προχθεσινό ρεπορτάζ της καθεστωτικής wall street journal έχει το περιεχόμενό του, έχει όμως και τα “metadata” του: την συγκυρία του μέσα σε μια αμερικανική επέμβαση (στη βενεζουέλα) σε εξέλιξη…
Σε ότι αφορά το πρώτο (το περιεχόμενο) έχουμε επιτέλους μια περιγραφή του μόνου πραξικοπήματος που έχει συμβεί πράγματι ως τώρα στη βενεζουέλα: του πραξικοπήματος στο εσωτερικό της αντι-Μαδούρο αντιπολίτευσης! Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, παρότι η «προεδροποίηση του Guaido» ήταν ένα απ’ τα σενάρια που κουβέντιαζε η «πολυκομματική» αντιπολίτευση στο Καράκας, δεν είχε αποφασιστεί ούτε αν θα γίνει, ούτε το πότε, ούτε το πως. Υπήρχαν μάλιστα και αντιρρήσεις για την εξοχότητά του· ούτε καν ο ίδιος δεν είχε συμφωνήσει (!!!).
Το πραξικόπημα έγινε σε βάρος αυτών των αντιπολιτευτικών διαδικασιών όταν ο φασίστας αμερικάνος αντιπρόεδρος Pence τηλεφώνησε στον Guaido και τον διέταξε «τώρα!». Όταν, την επόμενη μέρα, στις 23 Γενάρη, η μαριονέτα βγήκε μπροστά σε 100.000 οπαδούς της (αριθμός ασήμαντος για μια χώρα με πληθυσμό 32 μύρια…) για να πει «είναι Ο πρόεδρας!» το μεγαλύτερο μέρος της αντι-Μαδούρο αντιπολίτευσης δεν είχε ιδέα. Φυσικά, το αμερικανικό χρίσμα έλαμπε πάνω απ’ το κεφάλι του Guaido. Οπότε, εκ των υστέρων, οι πρόθυμοι στοιχήθηκαν πίσω απ’ το χρίσμα – ελπίζοντας στα ανταλλάγματα.
Το γιατί η Ουάσιγκτον βρόντηξε τα ζάρια τόσο βιαστικά, και γιατί αυτή η βιασύνη έχει ακολουθηθεί από σπασμωδικές κινήσεις (παρά την ευλαβική αναγνώριση του νέου «βασιλιά» από διάφορα πρωτοκοσμικά καθεστώτα, που είναι το εύκολο μέρος της δουλειάς…) είναι μια ερώτηση που δεν απαντιέται απ’ το ίδιο το ρεπορτάζ. Όμως το «metadata» του διπλασιάζει την ερώτηση: γιατί μας λέτε τώρα ότι ούτε η αντι-Μαδούρο αντιπολίτευση ούτε ο Guaido δεν ήταν έτοιμοι στις 23 Γενάρη; Υπάρχει κάτι που δεν πάει καλά;
Παρακολουθούμε προσεκτικά (από μακριά) για να μαθαίνουμε…
