Month: February 2019

Ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός 2

Τρίτη 12 Φλεβάρη. Η Huawei, σαν αιχμή του κινεζικού τεχνολογικού δόρατος στις τεχνολογίες cloud και internet of things, δίκαια προκαλεί τρόμο στις αμερικανικές εταιρείες και στους πολιτικούς εκπροσώπους τους στο ψοφιοκουναβιστάν· και δεν θα είναι η μόνη αιχμή. Το chip της ονόματι Kirin 970, ήδη απ’ το 2017, με 5,5 δις τρανζίστορ, είχε διπλάσια ταχύτητα απ’ το ανάλογο της αμερικανικής Qualcomm, με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και μικρότερη παραγωγή θερμότητας. Τα τσιπ 5G καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια απ’ τα 4G για την μεταφορά του ίδιου όγκου δεδομένων, κάνοντας την μεταφορά 10 φορές γρηγορότερα. Αλλά το Kirin 970 πήγε ακόμα μακρύτερα. Είχε μονάδα «νευρωνικής» επεξεργασίας με διπλάσια επεξεργαστική ισχύ από οτιδήποτε ανταγωνιστικό τσιπ 5G, και 50 φορές μικρότερη κατανάλωση ενέργειας. Αυτό σημαίνει ότι με το Kirin 970 μπορεί κάποιος να κατεβάσει 1000 φωτογραφίες στο κινητό του καταναλώνοντας λιγότερο απ’ το 20% της μπαταρίας, με δεκαπλάσια ταχύτητα απ’ τα τωρινά 4G. Και δεν είναι αυτό το τσιπ η τελευταία λέξη της Huawei…

Οι αμερικανικές Qualcomm και AT&T είναι το καλύτερο που μπορεί να προσφέρει αυτή τη στιγμή ο αμερικανικός καπιταλισμός στον «τομέα 5G»… Και είναι αισθητά πίσω απ’ την Huawei (αλλά και την γρήγορα ανερχόμενη επίσης κινεζική Xiaomi). Υπάρχουν επιπλέον ιαπωνικές και νοτιοκορεατικές εταιρείες, ακόμα πιο πίσω.

Αυτά μοιάζουν τεχνικά στοιχεία. Αλλά απ’ αυτά ξεκινάει ο πόλεμος· και η «γραφικότητα», αν μας επιτρέπεται ο χαρακτηρισμός, των «ευρωπαϊκών τειχών».

Η γερμανική deutsche telekom συνεργάζεται με την κινεζική Huawei εδώ και χρόνια, στα 4G δίκτυα της εταιρείας στη γερμανία. Η κινεζική τεχνολογία υπάρχει σε χιλιάδες «πύργους» της γερμανικής εταιρείας· είναι επίσης ο σκελετός κάποιων απ’ τα προϊόντα cloud της deutsche telekom. Το φυσιολογικό, το φτηνότερο και αυτό που θα έδινε προοπτικές όχι μόνο στη γερμανική τηλεπικοινωνιακή αλλά και στις εφαρμογές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, θα ήταν η υιοθέτηση των 5G τεχνολογιών της Huawei, που «κτίζονται» μια χαρά πάνω στις 4G της ίδιας εταιρείας…

Αμ δε! Ο αμερικανικός πόλεμος διεξάγεται ήδη σε ευρωπαϊκό έδαφος· και διακυβεύονται πολλά εδώ. Η Ουάσιγκτον απειλεί ότι θα επιβάλλει «κυρώσεις» σε όποιους αγοράσουν τα 5G δίκτυα της Huawei… Οι «υπηρεσίες ασφαλείας» του Βερολίνου δηλώνουν ότι πρέπει να απαγορευτεί η συμμετοχή της Huawei στον διαγωνισμό για τις 5G συχνότητες, που θα γίνει στη γερμανία σ’ ένα μήνα, στα μέσα Μάρτη. Για «λόγους ασφαλείας» λένε – εμφανίζονται να υιοθετούν τα αμερικανικά επιχειρήματα… Απ’ την μεριά του ο γερμανικός σεβ προειδοποιεί πως αν απαγορευτεί η συμμετοχή της Huawei το Πεκίνο είναι πιθανό να απαντήσει με σοβαρά αντίποινα σε βάρος γερμανικών εταιρειών.

Υπάρχει, όμως, και κάτι ακόμα χειρότερο. Μια πρόσφατη εσωτερική έκθεση της deutsche telekom λέει ότι αν υπάρξει τέτοια απαγόρευση τότε η γερμανική 4η βιομηχανική επανάσταση σε όλα τα σχετικά με τις τηλεπικοινωνίες θα μείνει πίσω τουλάχιστον δύο χρόνια – σε σχέση τόσο με την κίνα όσο και με τις ηπα…

Το γερμανικό κράτος έχει “πιαστεί” στη μέση· και δεν υπάρχει “τείχος προστασίας”!! Η κυβέρνηση της κυρίας Μέρκελ έπρεπε να αποφασίσει την περασμένη Τετάρτη επί του θέματος της απαγόρευσης ή μη. Το ανέβαλε, γιατί – όπως ανακοινώθηκε – “το σκέφτεται και το ψάχνει ακόμα”…. Καταλαβαίνει προφανώς ότι η Ουάσιγκτον δεν ενδιαφέρεται για το καλό του γερμανικού καπιταλισμού, ούτε για την “ασφάλειά” του· το αντίθετο. Πρέπει να ζυγίσει ποια ζημιά θα είναι μικρότερη· όχι, μόνο, στιγμιαία, αλλά και μεσομακροπρόθεσμα. Είνα σαφές (νομίζουμε) – αλλά όποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια…

Εν τω μεταξύ ο αμερικανογκόλιθος Pompeo, όταν δεν ανακαλύπτει την Χεζμπ’ αλλάχ στο Καράκας κάνει δεύτερη δουλειά. Πλασιέ. Χτες, από την Βουδαπέστη, ανακοίνωσε ότι … Αν εξοπλισμός της Huawei εγκατασταθεί σε κράτη που υπάρχουν σημαντικά αμερικανικά επικοινωνιακά συστήματα, θα είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσουμε να τα έχουμε εκεί…

Χμμμ… Οξύνεται ο 4ος παγκόσμιος… Καθόλου καλό.

China girl

Δευτέρα 11 Φλεβάρη. Δύο μούτρα στην ίδια πόλη. O Bowie στο Παρίσι. Και ο Iggy επίσης. Το τραγούδι του δεύτερου. Το κορίτσι απ’ την κίνα… Σσσσσσσσ….

Καλή βδομάδα.

Οι ωραίοι έχουν χρέη – μέχρι να πάψουν (να είναι ωραίοι)

Δευτέρα 11 Φλεβάρη. Πρόκειται για πικρή ελληνική παροιμία, που θα μπορούσε να γίνει εξαγώγιμο είδος.

Το δημόσιο χρέος των ηπα ήταν το 2008 (ας πούμε την χρονιά της επίσημης έναρξης της πιο πρόφατης όξυνσης της «κρίσης») 10,6 τρισεκατομμύρια δολάρια. Δέκα χρόνια μετά, στα τέλη του 2018, έφτασε τα 22 τρις – με αεπ στα 21. Και σύμφωνα με τις αρμόδιες αμερικανικές υπηρεσίες αναμένεται σε μια δεκαετία, το 2029, να έχει πιάσει τα χρόνια του Χριστού, σε τρις. 33 (τριάντα τρία τρισεκατομμύρια δολάρια)…

Τα χρέη των αμερικανικών επιχειρήσεων βρίσκονταν (τέλη του 2018) κοντά στα 6,5 τρις – με σαφείς ανοδικές τάσεις. Και τα καταναλωτικά χρέη (συμπεριλαμβανομένων των στεγαστικών και των φοιτητικών δανείων) λίγο πιο πάνω απ’ τα 4 τρις – επίσης με ανοδικές τάσεις.

Δεν υπάρχει αντικειμενικός τρόπος για να προσδιοριστεί ποιο ποσό χρέους είναι too much ώστε να θεωρηθεί “δύσκολα αποπληρώσιμο” (και επάρατο, και τρισκατάρατο, και επονείδιστο, και όλα τα κακά του κόσμου). Είναι πιο εύκολο να προσδιορίσει κανείς ότι η όποια ευκολία του αμερικανικού κράτους, των επιχειρήσεων (και των ιδιωτών) να δανείζονται οφείλεται σε δύο παράγοντες. Πρώτον στη (διεθνή) εκτίμηση για την “υγεία” και τον “δυναμισμό” του αμερικανικού καπιταλισμού. Και δεύτερον (που σχετίζεται με το προηγούμενο) στον διεθνή κύκλο κυκλοφορίας του δολαρίου. Ωστόσο, στο τέλος, και τα δύο αυτά συγκλίνουν σε ένα: στη στρατιωτική ισχύ.

Το βέβαιο είναι πως είναι αδύνατο το αμερικανικό κράτος / κεφάλαιο να δανείζεται επ’ αόριστο με επιτόκια αρκετά χαμηλά ώστε να υπάρχει η ελπίδα (έστω και αφηρημένη…) ότι θα μπορέσει να ξεχρεώσει. Καθώς θα προχωράει ο 21ος αιώνας, ο παγκόσμιος ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός θα γίνεται όλο και πιο “υπαρξιακό” ζήτημα για το αμέρικα. Ο πρακτικός περιορισμός της διεθνούς κυκλοφορίας του δολαρίου έχει ξεκινήσει· ενώ ο πόλεμος κατά του κινεζικού καπιταλισμού, ειδικά στα κομβικά ζητήματα της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, δεν μπορεί να κρύψει την τεχνολογική υστέρηση των ηπα. Που είναι προϊόν μόλις της τελευταίας δεκαετίας. Αν αυτή η υστέρηση συνεχίσει, τότε και ο “δυναμισμός” του αμερικανικού καπιταλισμού θα αρχίσει να υποβαθμίζεται.

Αυτό που ονομάζεται “πολυπολικός κόσμος” είναι μια μεταβατική περίοδος. Αν και δεν μπορεί να προβλέψει κανείς με ακρίβεια πόσο σύντομη θα αποδειχθεί, μοιάζει πως ήδη οι παγκόσμιοι συσχετισμοί βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού.

Έχουμε την άποψη ότι αυτά που συμβαίνουν (και αυτά που δεν συμβαίνουν) στην “πίσω αυλή” των ηπα, με κέντρο το Καράκας, είναι ισχυρή ένδειξη της ύπαρξης του ξυραφιού…

Λεπτομέρειες ίσως (χαρακτηριστικές ωστόσο) 1

Δευτέρα 11 Φλεβάρη. Το «πραξικόπημα-που-μπορεί-να-γίνει» (αλλά ας μην βιάζεται κανείς εδώ, ε;) εναντίον του καθεστώτος Μαδούρο, μοιάζει όλο και περισσότερο σαν εκστρατεία δημόσιων σχέσεων και δημιουργίας εντυπώσεων απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον και των συμμάχων της. Κάτι που αν αποδειχθεί θα είναι ο κόλαφος του 21ου αιώνα… Ο εκλεκτός «πρόεδρος» Guaido εξακολουθεί να παρακαλάει τον στρατό της βενεζουέλας να στασιάσει: με ρυθμό έναν συνταγματάρχη το μήνα, σε κανά δυο χρόνια θα έχει έτοιμο το «πολεμικό συμβούλιο» που θέλει. Μετά θα βρει και τα υπόλοιπα…

Εν τω μεταξύ, επειδή διαδίδονται (όχι από τίποτα Β αλλά από καθώς πρέπει καθεστωτικά μήντια) διάφορες τερατολογίες (σας έχουμε προειδοποιήσει ωστόσο για τον εντεινόμενο πληροφορικό πόλεμο παγκόσμια…), να πως έχουν μερικές λεπτομέρειες όταν κάποιος κάνει PR – επειδή δεν μπορεί να κάνει τίποτα καλύτερο.

Α) Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν «συγκεντρώσει ανθρωπιστική βοήθεια» στα σύνορα κολομβίας – βενεζουέλας και επείγονται να την μοιράσουν στον αναξιοπαθούντα λαό της δεύτερης. Παρόλο που ο ανθρωπισμός βρίσκεται τόσο κοντά του, αυτός ο λαός δεν δείχνει καμία προθυμία να πάει προς το συγκεκριμμένο σημείο των συνόρων… Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα, καταραμένοι οργανισμοί όπως ο οηε και ο διεθνής ερυθρός σταυρός προειδοποίησαν την Ουάσιγκτον να μην κάνει οτιδήποτε χωρίς συνεργασία με τις επίσημες αρχές. Τον Μαδούρο δηλαδή. Με όχι και τόσο έμμεσο τρόπο κατηγορούν την Ουάσιγκτον ότι το τελευταίο που θέλει είναι να μοιράσει ψωμί στους πεινασμένους. Αν και οι σχετικές ανακοινώσεις (των δύο οργανισμών) δεν περιλαμβάνονται στη διασπορά προπαγάνδας δεν παύουν να επηρεάζουν διάφορους· ειδικά τους ίδιους τους βενεζουελάνους.

Β) Η ανθρωπιστική βοήθεια είναι μεν στη θέση της (σε κολομβιανό έδαφος) αλλά το καθεστώς Μαδούρο έχει αποκλείσει την πρόσβαση σ’ αυτό. Πρόκειται για την συνοριακή διάβαση ανάμεσα στην κολομβιανή Villa Silvania και την βενεζουελάνικη Cucuta, που γίνεται μέσω μιας οδογέφυρας.

Μόνο που αυτό το πέρασμα δεν άνοιξε ποτέ μετά το τέλος της κατασκευής του, το 2015…. Είτε για λόγους ασφαλείας είτε εξαιτίας κατασκευαστικών λαθών, η «γέφυρα σκάνδαλο» είναι κλειστή από τότε. Τρία χρόνια τουλάχιστον. Και, επειδή το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, οι υποστηρικτές του ότι «την γέφυρα έχει κλείσει ο στρατός» αναπαράγουν μια φωτογραφία όπου πράγματι η γέφυρα είναι κλειστή – χωρίς στρατό όμως. (Ο καλόπιστος θεατής μπορεί να τον προσθέσει με την φαντασία του…)

Γ) Δεν το ξέραμε, το μάθαμε, και κρίνουμε ότι έχει σοβαρές πιθανότητες να ισχύει. Είτε υπάρχουν είτε όχι ρώσοι μισθοφόροι της wagner στο Καράκας, εκεί που ο αμερικανογκόλιθος Pompeo ανακάλυψε την Χεζμπ’ αλλάχ υπάρχει κουβανικός στρατός. Κάποιοι αναφέρουν 15.000 κουβανούς στρατιώτες στην βενεζουέλα, στη βάση διακρατικής συμφωνίας Καράκας – Αβάνας. Οπωσδήποτε δεν είναι ιδιαίτερα έμπειροι. Όταν και αν χρειαστεί, όμως, να πολεμήσει κάποιος για μια υπόθεση με ιδεολογική επένδυση, μαθαίνει γρήγορα…

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που η Ουάσιγκτον προσπαθεί να χρησιμοποιήσει πλαστές δικαιολογίες για να… Είναι, όμως, ίσως η πρώτη φορά που δεν μπορεί να το κάνει πετυχημένα· και σίγουρα όχι με την ταχύτητα εκείνη που εκβιάζει αποτελέσματα, όπως για παράδειγμα το 2003, για να “νομιμοποιήσει” την εισβολή της στο ιράκ.

Σε συνδυασμό με την φωτο-απειλή του Bolton ότι «θα στείλει 5.000 πεζοναύτες» να εισβάλουν στη βενεζουέλα (κάτι για το οποίο, το λιγότερο, χρειάζεται έγκριση των «νομοθετικών σωμάτων»…), και τις δηλώσεις του Pompeo (περί Χεζμπ’ αλλάχ) ως τώρα το πράγμα απ’ τη μεριά του αμερικανικού ιμπεριαλισμού δείχνει μια αγχωτική ισορροπία – στην κόψη του ξυραφιού.

(φωτογραφίες: Πάνω η “είδηση” που κυκλοφορεί, σοβαρά σοβαρά, η οποία απλά κοινοποιεί τα non papers του αμερικανικού υπ.εξ… Κάτω η φωτογραφία που κυκλοφορεί, επίσης σοβαρά σοβαρά. Η βενεζουέλα είναι στο βάθος του δρόμου, και είναι σαφές υποθέτουμε ότι τα εμπόδια έχουν τοποθετηθεί για να σταματήσουν την κυκλοφορία οχημάτων απ’ την βενεζουέλα προς την κολομβία και όχι την εισβολή ανθρωπιστικής βοήθειας απ’ την κολομβία στη βενεζουέλα…)

Λεπτομέρειες ίσως (χαρακτηριστικές ωστόσο) 2

Δευτέρα 11 Φλεβάρη. Εν τω μεταξύ, στη σκιά κάμποσων χιλιομέτρων τείχους στα σύνορα με το μεξικό που το ψόφιο κουνάβι δεν μπορεί να φτιάξει για να ευχαριστήσει τους ψηφοφόρους του (και συνεχίζει να λυσσάει επ’ αυτού), ξέχασε (;) την διορία που του είχε δοθεί, απ’ το κογκρέσσο, μέχρι τις 8 Φλεβάρη, για να παρουσιάσει την επίσημη θέση της κυβέρνησής του σχετικά με την ευθύνη του τοξικού στη δολοφονία του Khashoggi.

Μετά απ’ αυτό μια διακομματική πρωτοβουλία γερουσιαστών κατέθεσε σχέδιο νόμου «κυρώσεων» κατά του Ριάντ. (Να θυμίσουμε ότι η αμερικανική γερουσία θεωρεί επίσημα τον τοξικό δολοφόνο του Khashoggi…) Δεν είναι κάτι τρομακτικό: προβλέπει, για παράδειγμα, την απαγόρευση πώλησης κάποιων οπλικών συστημάτων. Αλλά το ψόφιο κουνάβι και οι σωματοφύλακες θα θυμώσουν (για τα λεφτά που θα χαθούν έτσι), κι άλλωστε προτιμούν να θεωρούν ότι ο τοξικός σύμμαχός τους έχει «ξεμπερδέψει» – αν και κανένα απ’ τα πλάνα για την μέση Ανατολή στα οποία ήταν κεντρικός δεν προχωράει εδώ και κάτι μήνες…

(Ορισμένες φήμες που προέρχονται απ’ το Τελ Αβίβ λένε ότι ο βασιλο-πατέρας του τοξικού κατάργησε τον γυιό του από αρμόδιο για το deal του αιώνα που προωθεί το φιλαράκι του, ο βασιλο-γαμπρός της Ουάσιγκτον. Και ότι ο βασιλο-πατέρας του Ριάντ απορρίπτει το deal και την εξομάλυνση των σχέσεων με το ισραηλινό απαρτχάιντ καθεστώς… Αν είναι αλήθεια πάει χαμένος τόσος κόπος… Δεν θα μάθουμε ποτέ πόσο βαθύ μαύρο ήταν αυτό το σχέδιο!)

Θα πει κάποιος: με τούτα και με τ’ άλλα είναι η ιστορική φάση που το αμερικανικό καθεστώς θα χρειαζόταν «αφορμή» για μια ισχυρή ένεση «εθνικής ενότητας». Πράγματι. Μια καλή προβοκάτσια δηλαδή. Αλλά σε ποιο μέρος του κόσμου· σε ποιο μέρος των ανοικτών μετώπων του 4ου παγκόσμιου; Ο Μαδούρο και το καθεστώς του είναι ο πιο πρόσφατος στόχος· όμως, διάολε, το να μην δέχεται την «ανθρωπιστική βοήθεια» δεν είναι δα ούτε «εχθρική επιθετική ενέργεια», ούτε «απειλή κατά της ασφάλειας των ηπα». Ο Kim; Μα αυτός είναι εξαιρετικός και λαμπρός νέος. Οι ταλιμπάν; Κι αυτοί καλούληδες είναι πια (αφού η Ουάσιγκτον διαπραγματεύεται μαζί τους). Τι άλλο έχει μείνει; Που να την στήσει κανείς την προβοκάτσιά του και να πιάσει τόπο; Το Πεκίνο;

Και σα να μην έφταναν αυτά, βγαίνει κι αυτή η Warren, που θέλει να είναι υποψήφια των δημοκρατικών για τις προεδρικές εκλογές του 2020, και λέει:

… Το 2020 ο Donald Trump μπορεί να μην είναι καν πρόεδρος. Στην πράξη μπορεί να μην ούτε καν έξω απ’ τη φυλακή…

Εκεί δεν είναι ελλαδιστάν όπου το «θα σε κλείσω φυλακή» ακούγεται στην πολιτική σκηνή κάπως πιο αραιά απ’ το «άντε πηδήξου». Εκεί αυτές είναι βαριές κουβέντες.

Άντε, μετά, να καθαρίσεις την αυλή σου – όταν ούτε το σαλόνι σου δεν μπορείς να κουμαντάρεις…

Η εγκληματική οργάνωση επιστρατεύει και τα ιδρύματα

Κυριακή 10 Φλεβάρη. Ενώ η εξέγερση στη Γάζα συνεχίζεται απ’ τις 30 του περασμένου Μάρτη, όπως και οι δολοφονίες διαδηλωτών απ’ τον ισραηλινό στρατό, το ελληνικό κράτος / παρακράτος κάνει ότι μπορεί για να βαθύνει την συμμαχία του με το ρατσιστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ.

Το υπ.οικ. χρηματοδοτεί με τουλάχιστον 7 μύρια απ’ τα εσπα την «συνεργασία ελλάδας ισραήλ» σε έρευνα και τεχνολογία. Το κόλπο αφορά απ’ την μια ντόπιους «ερευνητικούς οργανισμούς» (πανεπιστήμια και ινστιτούτα, δημόσια ή ιδιωτικά) και απ’ την άλλη μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Απ’ το ελλαδιστάν θα πρέπει (στις προτάσεις για χρηματοδότηση) να συμμετέχουν τουλάχιστον ένα ερευνητικό σκέλος και ένα επιχειρηματικό· θα πρέπει όμως, υποχρεωτικά, να υπάρχει και ισραηλινό σκέλος… Το μέγιστο ποσό επιχορήγησης ανά έργο έχει οριστεί στις 400.000 ευρώ.

Το ελληνικό κράτος / παρακράτος επιδιώκει την «βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας» μέσα απ’ την αξιοποίηση του ισραηλινού know how. Αν αυτό το κόλπο προχωρήσει θα βγάλει «διαμάντια» για την «ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας». Μ’ όποιον δάσκαλο καθήσεις…

Κι αν για τα αφεντικά το να βγάζουν φράγκα απ’ το αίμα είναι κοινοτοπία, οι πανεπιστημιακοί και οι «ερευνητές» πως ακριβώς σκοπεύουν να δικαιολογηθούν για την συνενοχή τους στο έγκλημα;

Θα πρέπει να ερωτηθούν – χωρίς περιστροφές… Όπως επίσης θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις το «αριστερό» υπουργείο «παιδείας και θρησκευμάτων», που είναι ο «ενδιάμεσος φορέας» σ’ αυτό το κόλπο.

Υπάρχει σοβαρό θέμα εδώ κυρ Κώστα (Φωτάκη): αναδεύετε για καιρό το αίμα των παλαιστίνιων και λογαριασμό δεν δίνετε…

Sweet ψόφιο κουνάβι

Κυριακή 10 Φλεβάρη. Εν όψει της καινούργιας (δεύτερης) συνάντησής του με τον Kim Jong Un (στο βιετνάμ, 27 και 28 Φλεβάρη) το ψόφιο κουνάβι στάζει μέλι. «Η βόρεια κορέα, υπό την ηγεσία του Kim Jong Un θα γίνει μεγάλη οικονομική δύναμη» τιτίβισε χτες. «Μπορεί να εκπλήξει άλλους, αλλά όχι εμένα, γιατί εγώ τον ξέρω και έχω καταλάβει εντελώς πόσο ικανός είναι. Η βόρεια κορέα θα γίνει ένα άλλο είδος πυραύλου – οικονομικός πύραυλος!» κατέληξε. Ουάου!

Αυτά τα λέει επειδή έχει πεισθεί ότι η Πγιονγκγιάνγκ θα κάνει βίδες τα πυρηνικά της για χάρη της καροτί κουπ του και του δολαρίου; Μάλλον όχι. Μπορεί να χαίρεται που η Σεούλ δέχτηκε να αυξήσει την οικονομική της συμμετοχή στα κόστη των αμερικανικών βάσεων στη νότια κορέα – αυτά τα ευαίσθητα ζητήματα με πορτοφόλια φτιάχνουν το κέφι του ψόφιου κουναβιού.

Προς το παρόν πάντως εκείνα που διαρρέουν για το καινούργιο ραντεβού, είναι ότι η Ουάσιγκτον ίσως κάνει κάποια κίνηση «ανταπόδοσης» των ενεργειών που έχει κάνει ως τώρα ο Kim. Κι αυτό που πιθανολογείται είναι μια δήλωση (του ψόφιου κουναβιού) για τέλος του πολέμου· μπορεί και μια υπόσχεση για επίσημη υπογραφή συμφωνίας ειρήνης κάποια στιγμή αργότερα…

(Αν τα πράγματα εξελιχθούν έτσι, στην Αθήνα κάποιοι θα βάλουν πλερέζες. Πάει το «νόμπελ ειρήνης» απ’ τα χέρια του τενεκεδένιου αν το ψόφιο κουνάβι εμφανιστεί σαν ειρηνοποιός στα τέλη Φλεβάρη!

Εδώ που τα λέμε άλλη πίστα η κορεατική χερσόνησος σε σχέση με την βαλκανική…)

Και οι κατάσκοποι έχουν ψυχή!

Κυριακή 10 Φλεβάρη. Υπάρχει κάτι σαν «υπηρεσία ασφαλείας» της ε.ε., που την μαθαίνουμε μέσα απ’ την ανακοίνωσή της ότι «υπάρχουν περίπου 250 κινέζοι και 200 ρώσοι κατάσκοποι στις Βρυξέλες». Και επειδή συχνάζουν σε συγκεκριμένα φαγάδικα και καφέ της πόλης (αλήθεια; τόσο πολύ καρφώνονται;) η υπηρεσία ασφαλείας συμβουλεύει τους ευρωδιπλωμάτες και τους νατοκαραβανάδες να μην πηγαίνουν εκεί…

Τι σόι αυτοσαρκασμός είναι αυτό το «γεμίσαμε κινέζους και ρώσους κατασκόπους· να, τους βλέπετε που τρώνε εκεί;». Οποιαδήποτε σοβαρή πρωτεύουσα σοβαρού κράτους έχει τους κατασκόπους της· ακόμα και οι πρωτεύουσες των faled states (σαν την Αθήνα) έχουν τέτοιους, ίσως μάλιστα αναλογικά περισσότερους… Κι αν είναι τόσο ορατοί (όσο υπονοεί η ευρωπαϊκή υπηρεσία ασφαλείας) μάλλον σαν ατραξιόν θα έπρεπε να προβάλλονται παρά προς αποφυγήν! Ποιος δεν θα ήθελε να κάνει παρέα με έναν κατάσκοπο, να τον ρωτήσει για την δουλειά, να φωτογραφηθεί μαζί του; Δεν είναι όλοι Τζειμς Μποντ, αλλά σίγουρα είναι μορφωμένοι και ενδιαφέροντες άνθρωποι – έτσι δεν προκύπτει απ’ την τεράστια αστυνομική φιλολογία;

Αντί να παιδιαρίζει η ευρωπαϊκή ασφάλεια, καλύτερα να προβάλει αυτήν την συγκέντρωση των κατασκόπων σαν απόδειξη της σημασίας των Βρυξελών. Γιατί κατά τα υπόλοιπα θα πρέπει να είναι μια βαρετή πόλη…

(φωτογραφία: Αν όχι όλοι / όλες σίγουρα κάποιοι ανάμεσά τους είναι κατάσκοποι – που τους ξεβράκωσαν τα ευρωλαγωνικά. Στις μαγικές Βρυξέλες φυσικά!)

Η σωτηρία της ψυχής…

Σάββατο 9 Φλεβάρη. Ποιος θα το περίμενε; Σκληροί, φανατικοί, «επώνυμοι» αντι-μουσουλμάνοι να βρίσκουν ξαφνικά το φως τους – και να προσηλυτίζονται στο ισλάμ!

Ο Joram van Klaveren, στέλεχος του ακροδεξιού ολλανδικού “κόμματος ελευθερίας” (PVV) του Geert Wilders, βουλευτής του απ’ το 2010 ως το 2014, ήταν απ’ αυτούς που φώναζαν με κάθε ευκαιρία ότι «το κοράνι είναι δηλητηριώδες». Ανέθεσε στον εαυτό του να γράψει ένα βιβλίο – αντίδοτο, πράγμα που τον ανάγκασε (για πρώτη φορά στη ζωή του) να μελετήσει τα κείμενα και τα παρελκόμενα της θρησκείας που μισούσε. Το αποτέλεσμα; Στη διάρκεια του γραψίματος μελέτησα όλο και περισσότερα πράγματα που άλλαξαν τη γνώμη μου δήλωσε. Και τώρα θα προσεύχεται γονατιστός, προς τη μεριά της Mecca….

Ο van Klaveren δεν είναι το πρώτο στέλεχος του ρατσιστικού αντιμουσουλμανικού «κόμματος ελευθερίας» που, τελικά, έλκεται απ’ το ισλάμ. Είχε προηγηθεί ο Arnoud van Doorn, έμπιστος σύμβουλος επικοινωνίας του Wilders, τον Απρίλη του 2012. Την μεταστροφή του ο van Doorn την χαρακτήρισε (και την χαρακτηρίζει) την καλύτερη απόφαση που πήρε ποτέ στη ζωή του. (Μια 45λεπτη ομιλία του σε κόσμο, στις 20 Φλεβάρη του 2015, στις Μαλβίδες, έχει το ενδιαφέρον της – αν τα αγγλικά σας βοηθούν…)

Ο van Doorn έχει χιούμορ. Αφού έδωσε τα συγχαρητήριά του στον van Klaveren, συμπλήρωσε: Ποιος θα το περίμενε; Το PVV γίνεται φυτώριο για μουσουλμάνους!…

Πώς λέγεται αυτό; Η εκδίκηση της Ιστορίας ίσως;

Μπαχρέιν

Σάββατο 9 Φλεβάρη. Μετά από 8 χρόνια εξέγερσης και, στην πράξη, παράνομων διαδηλώσεων, αυτό που ονομάστηκε «αραβική άνοιξη» στο μπαχρέιν εξελίσσεται σε ένοπλο αντάρτικο. Για την ακρίβεια ήταν ο Murtada al-Sanadi σαν εκπρόσωπος που έκανε την σχετική ανακοίνωση, διευκρινίζοντας ότι οι διαδηλώσεις και η πολιτική ανυπακοή θα συνεχίσουν.

Το μπαχρέιν έχει την σημασία του. Ένα νησί δυτικά του κατάρ, πρώην αγγλική αποικία (ως το 1971), με κατά πλειοψηφία σιιτικό πληθυσμό, ζει υπό την δικτατορική «συνταγματική μοναρχία» του σουνίτη βασιλιά Hamad bin Isa al Khalifa. Που έχει τον γυιό του Salman bin Hamad σαν τον δικό του «τοξικό» διάδοχο.

Είναι λογικό ότι η εξέγερση της σιιτικής πλειονότητας ήταν υπό την διακριτική υποστηρίξη της Τεχεράνης. Είναι λογικό ότι και για το πέρασμα στον ένοπλο αγώνα ισχύει κάτι ανάλογο. Αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Το παλάτι του μπαχρέιν στηρίζεται απ’ το Ριάντ. Και ο Murtada al-Sanadi στην μέσω συνέντευξης ανακοίνωσή του άφησε να εννοηθεί ότι «αν χρειαστεί» η ένοπλη αντίσταση θα στραφεί και κατά του Ριάντ· θεωρώντας το (όχι αυθαίρετα) σαν «μισοκατοχική δύναμη». (Σαουδαραβικός στρατός ήταν που κατέστειλε, σε πρώτη φάση, την εξέγερση στη Manama την άνοιξη του 2011).

Κι εδώ αρχίζουν τα ακόμα πιο σοβαρά. Το 20% του σαουδαραβικού πληθυσμού είναι σιίτες (περίπου 4 μύρια) και ζουν υπό σκληρή καταπίεση έως καταστολή στα ανατολικά του κράτους, κυρίως στην Qatif και στην al Ahsa. Μια (ακόμα) εξέγερσή τους είναι δικαιολογημένη και αναμενόμενη εδώ και καιρό. Αν ο al-Sanadi υπονοεί ότι αυτή θα είναι ένοπλη και αυτό συμβεί, δεν θα πρέπει να ξαφνιαστεί κανείς: ο συνδυασμός της συστηματικής καταστολής του Ριάντ με τις περιφερειακές αναμετρήσεις στην περιοχή είναι λογικό να οδηγήσει σε μια τέτοια εξέλιξη…

Αν τους επόμενους μήνες ή σ’ όλη την χρονιά το μπαχρέιν «γίνει είδηση» (διεθνώς) ας το ξέρετε: το βασίλειο του Ριάντ συνεχίζει να τρίζει.

Με ό,τι σημαίνει αυτό.