Πέμπτη 21 Φλεβάρη. Προφανώς το ξέρουμε: ένα απ’ τα βασικά καθήκοντα κάθε κράτους είναι να προστατεύει τον εαυτό του από οποιαδήποτε κριτική, παράγοντας την ανάλογη εθνικιστική ιδεολογία / ασπίδα, και επιβάλλοντάς την στους υπηκόους του. Ο εθνικισμός είναι ευρωπαϊκή εφεύρεση του 19ου αιώνα, και έχει αποδείξει πόσο αίμα (των Άλλων) απαιτεί για να κρατιέται ακμαίος.
Το ζήτημα αποκτάει άλλη σημασία όταν ένα κράτος απ’ την μια είναι φασιστικό, εγκληματικό, κράτος απαρτχάιντ· και απ’ την άλλη κάνει εξαγωγή του εθνικισμού του, συσκευασμένο σαν το αντίθετο.
Ο λόγος για το φασιστικό πρωτοκοσμικό κράτος του Τελ Αβίβ και τους ακροδεξιούς συμμάχους του στον πρώτο κόσμο. Ο λόγος για την θηριώδη αντιστροφή της έννοιας του αντισημιτισμού. Ενώ αυτός χαρακτηρίζει τους φασίστες, οι υπηρεσίες του Τελ Αβίβ και οι πολλοί, δυνατοί και φραγκάτοι λακέδες τους προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την κατηγορία του “αντι-σημίτη” εναντίον εκείνων που υποστηρίζουν την παλαιστινιακή αντίσταση. Αυτά είναι γνωστά.
Το σχέδιο της μεταμοντέρνας αντιστροφής είναι σχετικά καινούργιο: απ’ τα μέσα της δεκαετίας του ’90 και μετά. Έχουμε αναφερθεί στις αιτίες που το γέννησαν, θα το ξανακάνουμε όσες φορές χρειαστεί. Προς το παρόν όμως δείτε την παραδοχή της προβοκατόρικης εκστρατείας χειραγώγησης, από χείλη που ξέρουν πολύ καλά. “Απ’ τα μέσα”.
Η συνέντευξη της οποίας παρουσιάζουμε στη συνέχεια ένα σύντομο απόσπασμα δόθηκε το 2013, στο «democracy now». Για εκείνες / εκείνους που δεν τόχουν με τα αγγλικά τους, ακολουθεί η μετάφραση των όσων λέγονται.
Amy Goodman (δημοσιογράφος):
Συχνά, όταν εκδηλώνεται μια διαφωνία στις Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον των πολιτικών της Ισραηλινής κυβέρνησης, αυτοί οι άνθρωποι εδώ χαρακτηρίζονται αντι-σημίτες. Ποια είναι η άποψή σας γι’ αυτό σαν Ισραηλινή Εβραία;
Shulamit Aloni (βουλευτής απ’ το 1964, υπουργός παιδείας στο Τελ Αβίβ 1992 – 1993, επικεφαλής του μικρού κεντροαριστερού κόμματος Maretz ως το 1996):
Είναι ένα κόλπο, το χρησιμοποιούμε συνέχεια. Αν κάποιος απ’ την Ευρώπη κάνει κριτική στο Ισραήλ, τότε βάζουμε μπροστά το Ολοκαύτωμα. Όταν σ’ αυτήν εδώ τη χώρα ο κόσμος κάνει κριτική στο Ισραήλ, τότε είναι αντι-σημίτες. Και η οργάνωση είναι δυνατή, και έχει πολλά λεφτά, και οι δεσμοί ανάμεσα στο Ισραήλ και τις οργανώσεις των Αμερικάνων Εβραίων είναι πολύ ισχυροί, και είναι πολύ δυνατοί σ’ αυτήν εδώ την χώρα, όπως ξέρεις. Και έχουν δύναμη, κάτι που είναι Ο.Κ. Είναι ταλαντούχοι άνθρωποι και έχουν δύναμη και λεφτά, και μήντια και άλλα πράγματα, και η διάθεσή τους είναι «το Ισραήλ είναι η χώρα μου, είτε είναι σωστή είτε όχι», η ταυτότητά τους. Και δεν έχουν διάθεση να ακούνε κριτικές.
Και είναι πολύ εύκολο να ενοχοποιήσεις ανθρώπους που κάνουν κριτική σε συγκεκριμένες ενέργειες της Ισραηλινής κυβέρνησης σαν αντι-σημίτες, και να βάζεις μπροστά το Ολοκαύτωμα, και όσα υπέφεραν οι Εβραίοι, κι αυτά να δικαιολογούν οτιδήποτε κάνουμε στους Παλαιστίνιους.