Year: 2018

Και το Βερολίνο;

Κυριακή 10 Ιούνη. Υποψιαζόμαστε (μια υποψία είναι, όχι αβάσιμη πάντως) πως εκείνος που έχει το σοβαρότερο πολιτικό πρόβλημα πλέον είναι το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο. Όπως είναι γνωστό, επι δεκαετίες, οι πολιτικές βιτρίνες του Βερολίνου (άσχετα από κόμμα, σ’ αυτά τα ζητήματα η γραμμή είναι ενιαία) ήταν οι πιο φανατικοί υποστηρικτές μιας ενιαίας ομοσπονδιακής ευρώπης. Μόνο για να σπάνε τα μούτρα τους πάνω στα γαλλικά «εθνικά συμφέροντα».

Το ότι ο μικροΝαπολέων Macron εμφανίζεται τώρα «πολύ ευρωπαϊστής» δεν πρέπει να ξεγελάει κανέναν! Το γαλλικό κράτος / κεφάλαιο περνάει την δική του (σχετική) παρακμή στον παγκόσμιο καταμερισμό κεφαλαίου· και προσπαθεί να αντιδράσει εξισορροπιστικά όχι με «ευρωπαϊκό» αλλά με «αμερικάνικο» τρόπο: μέσω στρατιωτικών εκστρατειών. Ο Macron λέει παχιά λόγια, και είναι εύλογο ότι στο Βερολίνο το ξέρουν: δεν μπορούν πια να στηριχτούν στο Παρίσι… Ο καιρός που υπήρχαν κάποιες τέτοιες ελπίδες έχει εξανεμιστεί. Κι αυτό που αποδίδεται προσωποποιούμενο στην Μέρκελ θα ήταν σωστό να αναγνωριστεί απρόσωπα στο γερμανικό κεφάλαιο: το “μπούκωμα” ενός ευρωπαϊσμού που δεν κατάφερε να επιβληθεί έγκαιρα σε διάφορες παρακμιακές εθνικές ατζέντες.

Με τα διάφορα φασισταριά γύρω γύρω (αλλά και μέσα στη γερμανία) το Βερολίνο δείχνει να προσπαθεί, απλά, να συγκρατήσει τις εθνικιστικές φυγόκεντρες δυνάμεις: ενώ κανείς δεν μπορεί στ’ αλήθεια να διαλύσει χωρίς μεγάλο δικό του κόστος είτε την ε.ε. είτε την ευρωζώνη, συμβαίνει κάτι που έχει μόνο αποτέλεσμα μια δυσκινησία γεμάτη γκρίνιες και πόζες: ελάχιστοι δείχνουν να θέλουν πλέον να προχωρήσει ουσιαστικά και σοβαρά το project europe προς την πολιτική ομοσπονδιοποίηση, χωρίς «αστερίσκους» και φτηνούς υπολογισμούς…

Τι θα κάνει, λοιπόν, το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο; Δεν ξέρουμε. Πάντως όχι την χάρη στην Ουάσιγκτον…

(Μπορεί να περιμένει; Υπό ορισμένες προϋποθέσεις, ίσως…)

SCO

Κυριακή 10 Ιούνη. Ο Xi θέλει να κάνει την φετεινή σύνοδο του «συμφώνου της Σαγκάης» κάτι σαν «καινούργια αρχή» για το project. Θα ξέρουμε αύριο τι συγκεκριμένο θα αποφασιστεί. Όμως αξίζει να σχολιάσουμε αυτά τα δύο «συνθήματα» που από πολλές μεριές αναμετριούνται ήδη. Το “america first” της Ουάσιγκτον· και απέναντι το “made in china” του Πεκίνου.

Το δεύτερο σημαίνει διεθνή ηγεμονία και αναγνώριση των κινεζικών εμπορευμάτων και υπηρεσιών υψηλής τεχνολογίας. Ο Xi έχει βάλει σαν χρονικό όριο αυτής της καθιέρωσης το 2025, δηλαδή σε λιγότερο από 7 χρόνια. Αν, όμως, παρακολουθήσει κανείς τις τεχνοεπιστημονικές δημοσιεύσεις του κινεζικού «διανοητικού κεφάλαιου», μπορεί βάσιμα να εκτιμήσει ότι η πρωτοπορεία του κινεζικού καπιταλισμού στις αιχμές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης μπορεί να έχει συμβεί νωρίτερα.

Το πρώτο σημαίνει τον εριστικό «οικονομικό» αμυντισμό του αμερικανικού κράτους / κεφάλαιου· κάτι πρωτοφανές για τα τελευταία 70 – 80 χρόνια της πλανητικής καπιταλιστικής ιστορίας. Το αμερικανικό κεφάλαιο κατάφερε να ηγεμονεύσει και στην 2η και στην 3η βιομηχανική επανάσταση· και να που τώρα προσπαθεί να διασώσει την εγχώρια παραγωγή υδρογονανθράκων, ατσαλιού και αυτοκινήτων.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει ένα επίκαιρο σχέδιο πίσω απ’ αυτόν τον αμυντισμό: ο αναγκαστικός επαναπατρισμός διάφορων επιχειρήσεων αμερικανικής ιδιοκτησίας (το αντίθετο, δηλαδή, από εκείνο που ξεκίνησε στα ‘80s, με το outsourcing…) αλλά με όρους ρομποτικής αναδιάρθρωσης.

Μοιάζει λογικό – αν γινόταν σε κενό χρόνο και χώρο, χωρίς ανταγωνιστές. Αλλά το made in china έχει συσσωρεύσει ήδη δυνάμεις (χρήμα και τεχνοεπιστημονικές γνώσεις) και εξαπλώνεται γρήγορα με διάφορους τρόπους. Ενόσω το αμερικανικό κράτος δυσκολεύεται να χρηματοδοτήσει την «αναπαλαίωση» των εσωτερικών καπιταλιστικών υποδομών του, το κινεζικό κάνει εξαγωγή «ανάπτυξης» σε όποιον είναι διατεθειμένος να συμμαχήσει μαζί του, κατ’ αρχήν (αν και όχι αποκλειστικά) με το σχέδιο «των δρόμων του μεταξιού». Την εσωτερική αναδιάρθρωση / ανασυγκρότηση την κάνει παράλληλα… και όχι, πια, σαν προϋπόθεση για την επέκταση…

Το γεγονός ότι κάτω απ’ τις σημαίες του “america first” το ψόφιο κουνάβι άλλοτε κλαίγεται κι άλλοτε θυμώνει για τα τεράστια εμπορικά ελλείματα των ηπα δείχνει, ίσως, πως ούτε με δασμούς και προστατευτισμούς θα δει «πρωτιά»…

(φωτογραφία: Το Qingdao, η παραλιακή πόλη / λιμάνι όπου γίνεται η 18η σύνοδος της sco. Πάνω το 1996, κάτω την άνοιξη του 2018).

Το ψόφιο κουνάβι σε ιερό ελληνικό έδαφος!

Σάββατο 9 Ιούνη. Φήμες αναφέρουν ότι καθόδον προς την σιγκαπούρη και τον little rocket man το ψοφιοκουναβικό αεροπλάνο θα κάνει μια στάση στην αμερικανική βάση στη Σούδα. Κάποια στιγμή μέσα στο Σαββατοκύριακο.

Υπάρχει περίπτωση να κατέβει το ψόφιο κουνάβι να ξεμουδιάσει; ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΜΑΣ ΡΙΞΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΚΑΤΟΥΡΗΜΑ;;;;

Ωωωωωω! Να τα πρώτα απτά οφέλη της συνετής εθνικής εξωτερικής πολιτικής! Γιατί δεν πρέπει να το ξεχνάμε: μπορεί να φαίνεται διαβολικός, αλλά ό,τι κάνει – ακόμα και όταν κατουράει – το κάνει για καλό!

Πίσω, και ακόμα πιο βαθιά

Σάββατο 9 Ιούνη. Στο στιγμιότυπο μπορείτε να απολαύσετε (;) μια καλή όψη της ελληνικής παρακμής: είναι το «κρυφό σχολείο», α λα 21ος αιώνας! Παπαδαριό, μαθητές και μαθήτριες γονατιστοί, και στα δεξιά (ένθετη φωτογραφία) ένα πανέρι με ευλογημένα στυλό… Αυτά πριν λίγες ημέρες μόνο, σε διάφορα μέρη του ελλαδιστάν, εν όψει των πανελλήνιων…

Το κόλπο του αγιασμού των υποψηφίων είναι καινούργιο, λίγων μόνο χρόνων. Και εξαπλώνεται. Προφανώς υπάρχει και ένα κάποιο οικονομικό όφελος για το παπαδιαριό· τι να πει κανείς, όμως, για το ιδεολογικό;

Μπορεί επίσης, κάποιος, να υποστηρίξει ότι πρόκειται για στιγμιαίο έγκλημα. Κι ότι «κατά βάθος» οι νεαροί και οι νεαρές δεν ελπίζουν σε κάποια επιφοίτηση για να πετύχουν στις εξετάσεις τους…

Πράγματι, το ιερό πουλί δεν θα κοτσιλίσει κανέναν μέσα στις αίθουσες των εξετάσεων. Στα πόσα, όμως, «στιγμιαία» περιστατικά μπορούν οι εγκληματίες της θρησκοληψίας να καμαρώσουν ότι έχουν νικήσει οριστικά;

Και γιατί να μην καμαρώνουν ήδη;

SCO

Σάββατο 9 Ιούνη. Η γαλλική total φεύγει, η κινεζική cnpc έρχεται (για την εξόρυξη και την εκμετάλλευση των μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου kars 1) – και από χτες ο ιρανός πρόεδρος Rouhani βρίσκεται στην κίνα, ενόψει και της διήμερης (σήμερα / αύριο) συνόδου του «συμφώνου της Σαγκάης». Σύμφωνα με το κινεζικό κρατικό ειδησειογραφικό πρακτορείο global times, η στρατηγική σχέση κίνας – ιράν πρόκειται να αναβαθμιστεί σε καινούργια επίπεδα.

Το Πεκίνο θέλει οπωσδήποτε το ιρανικό πετρέλαιο (11 δις δολάρια η αξία των ετήσιων πετρο-εξαγωγών της Τεχεράνης προς το Πεκίνο) και την αξιοποίηση της ιρανικής επικράτειας (χερσαίας και θαλάσσιας) για τους «δρόμους του μεταξιού». Η Τεχεράνη, απ’ την μεριά της, θέλει να καλυφθεί το κενό των «ευρωπαϊκών επενδύσεων» που θα ανασταλούν εξαιτίας των αμερικανικών απειλών.

Το πρόβλημα δεν το έχει, βέβαια, η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ. Το έχουν τα γαλλικά, αμερικανικά, και λοιπά ευρωπαϊκά αφεντικά. Το καπιταλιστικό δυναμικό του ιράν δεν θα χαθεί· ο δικός τους κύκλος εργασιών όμως;

Κορέες

Σάββατο 9 Ιούνη. Η σύνοδος του «συμφώνου της Σαγκάης» γίνεται δυο μέρες πριν την συνάντηση του ψόφιου κουναβιού με τον little rocket man στη Σιγκαπούρη. Αλλά μην ξεγελαστεί κανείς: ενώ κάτι πρέπει να (φανεί ότι) κάνει η Ουάσιγκτον, οι πιο ουσιαστικές εξελίξεις προχωρούν ερήμην της.

Πριν 2 ημέρες (στις 7 Ιούνη) σε μια άλλη σύνοδο (απ’ αυτές που είναι αδιάφορες για τον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο), στη συνάντηση του «οργανισμού σιδηροδρομικής συνεργασίας» στο κιργιζιστάν, η Σεούλ έγινε επίσημα δεκτή σαν 29ο μέλος. Στα υπόλοιπα 28 περιλαμβάνονται η ρωσία, η κίνα και η βόρεια κορέα, ενώ ο οργανισμός αφορά τις (κατ’ αρχήν) σιδηροδρομικές μεταφορές στην ευρασία.

Αλλά οι σιδηρόδρομοι δεν πάνε μόνοι τους. Η Σεούλ ενδιαφέρεται για τους ρωσικούς αγωγούς φυσικού αερίου που θα διατρέξουν παράλληλα με τις γραμμές των τραίνων την κορεατική χερσόνησο: η ενεργειακή σχέση και των δύο κορεών με την Μόσχα είναι ένα απ’ τα βασικά θέματα «οικονομικού ενδιαφέροντος» για το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ.

Ευκαιρίας δοθείσης λοιπόν, στην ίδια συνάντηση και την ίδια ημέρα (7 Ιούνη), αντιπροσωπείες της Σεούλ και της Μόσχας συζήτησαν τα σχέδια για τις «9 γέφυρες» (πέρυσι το φθινόπωρο, στο Βλαδιβοστόκ, η πρόταση του νοτιοκορεάτη Moon για την ειρήνευση στην κορεατική χερσόνησο ήταν για «7 γέφυρες»…). Σχέδια, δηλαδή, πέρα από το γκάζι και τα τραίνα: για τα λιμάνια, τον ηλεκτρισμό, τις μεταφορές μέσω αρκτικής (τις οποίες η Μόσχα θέλει να ελέγχει απόλυτα), τα ναυπηγεία, την γεωργία και την αλιεία.

Μπορεί το ψόφιο κουνάβι (και αυτά που εκπροσωπεί) να μοστράρεται για «γαμπρός» στην ανατολική ασία, αλλά είναι μόνο ένας δευτερεύων καλεσμένος σε γάμους – που θα προτιμούσε να μην γίνουν…

Αφγανιστάν

Σάββατο 9 Ιούνη. Αυτοί στη φωτογραφία είναι ταλιμπάν. Οι «ειδικές δυνάμεις» τους συγκεκριμένα. Τέρμα τα οριεντάλ ντυσίματα, τα μαντήλια στο κεφάλι και οι φανερές γενειάδες… Τέρμα τα λιανοντούφεκα. Στολές, εξοπλισμός (και προφανώς: εκπαίδευση και δράση) απ’ τα καλύτερα πρωτοκοσμικά “σχολεία”! Ποια; Μαντέψτε!!!

Κάποιος θα χαιρέτιζε αυτήν την σημαντική καπιταλιστική εξέλιξη· έστω κι αν γίνεται μέσω στρατού και πολέμου (έτσι, όμως, δεν έχει γίνει ως τώρα στον «δυτικό κόσμο»;). Όχι η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της πάντως: οι ταλιμπάν, στην φετεινή εαρινή εκστρατεία τους, καταλαμβάνουν συνεχώς εδάφη. Κι αν συνεχίσουν έτσι, εκτός απ’ τις περιοχές που ήδη ελέγχουν στο κεντρικό και στο ανατολικό αφγανιστάν, θα καταφέρουν να ελέγχουν όλο το δυτικό τμήμα του.

Σχεδόν την μισή αφγανική επικράτεια.

Καμπάνια Μ15 + / Τα δήθεν κρυφά πυρηνικά, χημικά και βιολογικά όπλα…

Παρασκευή 8 Ιούνη. Το παρακάτω video (με υπότιτλους, διάρκειας 45 λεπτών) είναι παραγωγή του bbc, του 2003. Καθεστωτικό και καθόλα υπεράνω «αντι-σημιτισμού» δηλαδή. Και λέει πράγματα που έγιναν διεθνώς γνωστά απ’ τον Vanunu – όμως πρέπει να υπενθυμίζονται διαρκώς, ειδικά όταν πρόκειται για ένα κράτος τόσο σύμμαχο του ελληνικού ιμπεριαλισμού, με σαφέστατες κοινές μιλιταριστικές / πολεμικές επιδιώξεις στη μέση Ανατολή.

Είναι απαραίτητα, επιπλέον, κάποια πράγματα για την κατάσταση του Mordechai Vanunu, μετά τις αρχές του 2003 (οπότε τελειώνει το ρεπορτάζ του bbc).

Ο Vanunu αποφυλακίστηκε μεν το 2004, αλλά από τότε βρίσκεται σε καθεστώς αυστηρών περιορισμών, σε ένα είδος ημι-φυλάκισης εντός της ισραηλινής επικράτειας. Του απαγορεύεται να φύγει, να συναντάει ξένους δημοσιογράφους, να δίνει συνεντεύξεις. Το 2007 και το 2010 συνελήφθη για «παραβίαση όρων» και καταδικάστηκε ξανά σε φυλάκιση, την πρώτη φορά 6 μήνες και την δεύτερη για 3.

Θεωρείται διεθνώς κρατούμενος συνείδησης – και έχει βραβευτεί με διάφορους τρόπους. Ενώ όταν προτάθηκε για το νόμπελ ειρήνης ζήτησε να αποσυρθεί το όνομά του, επειδή δεν διανοείται ότι μπορεί να βρίσκεται στην ίδια κατηγορία με τον πρόεδρο του ισραήλ Simon Peres (πήρε το νόμπελ ειρήνης το 1994 από κοινού με τον Αραφάτ), που είναι ο δημιουργός του πυρηνικού προγράμματος του ισραήλ και ο πολιτικά υπεύθυνος για την απαγωγή του απ’ την Ρώμη, στις 30 Σεπτέμβρη του 1986.

Καμπάνια Μ15 + / Να βγάλετε τον σκασμό 1

Παρασκευή 8 Ιούνη. …Νομίζω πως όταν τα 9 στα 10 ρεπορτάζ για την Γάζα κάνουν κριτική στο Ισραήλ, καλό θα ήταν οι δημοσιογράφοι να πάνε να συζητήσουν με τους ειδικούς για να καταλάβουν ότι δεν θα μπορεί να γίνει τίποτ’ άλλο… Μίλησα με ειδικούς του στρατού στο Ισραήλ, στις ΗΠΑ και σε άλλα κράτη και πείστηκα ότι δεν υπάρχουν «λιγότερο βίαια μέσα» για να προστατέψει το Ισραήλ τον εαυτό του… Γι’ αυτό και οι δημοσιογράφοι θα έπρεπε να κρατάνε κλειστό το στόμα τους μέχρι να ενημερωθούν σωστά…

Αυτά είπε την περασμένη Δευτέρα ο ακροδεξιός πρεσβευτής των ηπα στο ισραήλ David Friedman· μιλώντας (φυσικά) από την Ιερουσαλήμ – για την σφαγή στη Γάζα. Το πρόβλημά του είναι φανερό: ενώ το Τελ Αβίβ έκανε έγκλημα με ποινή δέκα χρόνια φυλακή το να φωτογραφίζονται οι πεζοναύτες του εν δράσει (κατά αόπλων διαδηλωτών), δεν έχει βρεθεί ακόμα τρόπος να απαγορευτεί το ρεπορτάζ απ’ την μεριά των παλαιστίνιων. Πολύ περισσότερο που δεν χρειάζονται καν διεθνείς επαγγελματίες για να αποτυπωθούν τα ισραηλινά εγκλήματα.

Τρώνε, πίνουν και σκοτώνουν… Και προσπαθούν να το κρύψουν…

(φωτογραφία: Ο Taher Herzallah, ένας ακτιβιστής υπέρ των παλαιστινιακών δικαίων, προσπαθεί να παρέμβει στην επίσημη ακρόαση του ακροδεξιού Friedman – σε πρώτο πλάνο – στην αμερικανική γερουσία, πριν εγκριθεί η τοποθέτησή του στην πρεσβεία στο ισραήλ, τον Φεβρουάριο του ’17)

 

Καμπάνια Μ15 + / Να βγάλετε τον σκασμό 2

Παρασκευή 8 Ιούνη. Εντός αμερικανικής επικράτειας γίνονται διαρκείς κρατικές και παρακρατικές προσπάθειες να απαγορευτεί οποιαδήποτε κριτική στο ισραήλ – όσο κι αν σας φαίνεται «πολύ προχωρημένο» για ένα δήθεν “δημοκρατικό” καθεστώς!…

Το κύριο πεδίο απειλών και απαγορεύσεων είναι τα πανεπιστήμια, όπου αναπτύσσεται ραγδαία το κίνημα BDS. Η οργάνωση “Φοιτητές για την δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη” τελεί υπό απαγόρευση σε κάποια campus. Η ψοφιοκουναβική διοίκηση έβαλε έναν γνωστό φίλο του Τελ Αβίβ, τον Kenneth Marcus, επικεφαλής του «Γραφείου για τα πολιτικά δικαιώματα στην εκπαίδευση». Ο Marcus έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία συλλογής καταγγελιών για «αντισημιτισμό» εκ μέρους όσο περισσότερων φοιτητών και καθηγητών οπαδών του ψόφιου κουναβιού γίνεται, ώστε να εντατικοποιήσει τις απαγορεύσεις κατά του κινήματος BDS και οποιασδήποτε άλλης αντιμιλιταριστικής, αντιφασιστικής, αντιρατσιστικής κριτικής κατά του Τελ Αβίβ.

Αλλά και σε διάφορες πολιτείες, με ακροδεξιούς κυβερνήτες, υπάρχει μια εκστρατεία να μπουν στην παρανομία εκδηλώσεις (λόγου) που υπερασπίζονται τους παλαιστινίους. Στο κόλπο έχουν μπει και οι χρηματοδοτήσεις διάφορων δημόσιων ή μκο οργανισμών, που θα διακόπτονται αν υπερασπίζονται την Παλαιστίνη. Δεκαπέντε αμερικανικές πολιτείες πέρασαν πρόσφατα νόμο που περιορίζει δικηγόρους στη δουλειά τους με δημόσιες υπηρεσίες αν κάνουν κριτική στο μιλιταριστικό, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ. Το πράγμα έφτασε στην (ως τώρα) φασιστική κορυφή του όταν απαιτήθηκε απ’ τα θύματα του τυφώνα Harvey στο Dickinson του Texas να υπογράψουν δήλωση ότι δεν στηρίζουν το μποϋκοτάζ στα ισραηλινά εμπορεύματα, προκειμένου να συνεχίσουν να παίρνουν τα επιδόματα πρόνοιας!…

Αυτά (θα) τα βλέπουν οι εδώ τσατσορούφιανοι του Τελ Αβίβ και της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας και θα αναρωτιούνται: πότε θα τα καταφέρουμε κι εμείς αυτά τα σπουδαία;