Year: 2018

Σιγκαπούρη 2

Σάββατο 16 Ιούνη. Προφανώς το ψόφιο κουνάβι δεν έδρασε «από μόνο του». Έχει σημασία, λοιπόν, να εκτιμηθεί ότι η Ουάσιγκτον υπέγραψε στις 12 Ιούνη «κάτι» που αποκλείεται να εφαρμόσει μεσομακρόθεσμα· ακόμα κι αν το καθεστώς Kim άρχιζε να διαλύει, βίδα βίδα, όλες τις βόμβες και τους πυραύλους του. Ωστόσο ούτε αυτό πρόκειται να συμβεί.

Ήταν οι ελιγμοί του «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ», και ειδικά οι κινήσεις των δύο κορεατικών καθεστώτων, που υποχρεώσαν την Ουάσιγκτον να υπογράψει «κάτι» που μόνο σαν «διάλειμα» του μιλιταρισμού της στο κυρίως μέτωπο του 4ου παγκόσμιου (στον Ειρηνικό) μπορεί να θεωρηθεί. Για να κερδίσει χρόνο, τροποποιώντας τα σχέδιά της. Απ’ την μεριά του και το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ σ’ αυτό αποσκοπούσε: στο να κερδίσει χρόνο. Τουλάχιστον σε ότι αφορά την κορεατική χερσόνησο, που είχε γίνει με κλιμακούμενη ένταση το 2017 ο κύριος αμερικανικός στόχος.

Ο χρόνος είναι απαραίτητος στο βορειοκορεατικό καθεστώς για να δώσει μεγαλύτερο βάρος στην «οικονομική ανάπτυξή» του. Οι κυρώσεις σε βάρος του παραμένουν βέβαια σε ισχύ· και το ψόφιο κουνάβι δήλωσε ότι δεν σκοπεύει να τις άρει, μέχρι να προχωρήσει αισθητά η «αποπυρηνικοποίηση» της Πγιονγκγιάνγκ. Όμως (απόσπασμα από δηλώσεις του μετά την υπογραφή της «κοινής δήλωσης»):

… Εν τω μεταξύ οι κυρώσεις θα παραμείνουν σε ισχύ… Οι κυρώσεις θα αρθούν όταν βεβαιωθούμε ότι τα πυρηνικά δεν είναι πια απειλή…

… Ο κινέζος πρόεδρος Xi, που είχε κλείσει τα σύνορά του, [εννοεί με την βόρεια κορέα, κατ’ εφαρμογή των κυρώσεων…] μπορεί να έχει χαλαρώσει κάπως τους δύο τελευταίους μήνες, αλλά αυτό είναι ο.κ…

… Και νομίζω ότι τους δύο τελευταίους μήνες τα σύνορα είναι πιο ανοικτά απ’ ότι όταν ξεκινήσαμε [τις κυρώσεις] αλλά that is what it is…

Πρακτικά, λοιπόν, ούτε το Πεκίνο, ούτε η Μόσχα, ούτε η Σεούλ θα συνεχίσουν να εφαρμόζουν «όλες τις κυρώσεις» – κι αυτό είναι βασικό για την αναδιάρθρωση α λα κίνα που θέλει να προωθήσει ο Kim: χρειάζονται και «επενδύσεις στις υποδομές», που τις έχουν σχεδιάσει ήδη οι υπόλοιποι τρεις του «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ». (H εκπρόσωπος του ρωσικού υπ.εξ. Zakharova ζήτησε χτες την ακύρωση όλων των μονομερών, εκτός οηε, «δευτερογενών» κυρώσεων κατά της Πγιονγκγιάνγκ… Εννοούσε τις σκέτα αμερικανικές, που αφορουν και ρωσικές και κινεζικές εταιρείες…)

Εν τέλει, η Ουάσιγκτον, θα κινηθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, «πιο κεντρικά» στους στόχους της στον Ειρηνικό. Δηλαδή στον συγκεκριμένο ένα: το Πεκίνο. Οι οικονομικές / εμπορικές διαστάσεις αυτού του πολέμου (η επιβολή των δασμών) είναι τμήμα του ευρύτερου οικονομικού πολέμου της Ουάσιγκτον. Ωστόσο τα μεγέθη (και η γκάμα) των δασμών (και των κινεζικών αντι-δασμών) είναι σημαντικά από μόνα τους. Όπως και το γεγονός ότι το Πεκίνο απαντάει αμέσως…

Εν τω μεταξύ τα καταδιωκτικά, τα βομβαρδιστικά, τα υποβρύχια και τα αεροπλανοφόρα της Ουάσιγκτον δεν θα πρέπει να σκουριάσουν επειδή το ψοφιοκουναβιστάν αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί προσωρινά.

«America first» με τα σκυλιά δεμένα δεν γίνεται…

(φωτογραφία: Ο νο 2 στην επίσημη ιεραρχία του βορειοκορεατικού καθεστώτος Kim Yong-nam ταξίδεψε στη Μόσχα στις 14 Ιούνη. Με αφορμή, υποτίθεται, την έναρξη του μουντιάλ… Ο Putin έκανε μέσω του νο 2 πρόσκληση στον νο 1, τον Kim Jong-un, για την επερχόμενη σύνοδο του «Ανατολικού Οικονομικου Φόρουμ», στο Βλαδιβοστόκ, απ’ τις 11 ως τις 13 Σεπτέμβρη…)

Σιγκαπούρη 3

Σάββατο 16 Ιούνη. Αν έχετε 40 λεπτά δείτε το παρακάτω βίντεο. Είναι προπαγανδιστικό, απ’ το κρατικό κανάλι της Πγιονγκγιάνγκ, και διάφοροι που ξέρουν απ’ την βορειοκορεατική προπαγάνδα, σχολίασαν ότι είναι ασυνήθιστα «ανοικτό» στην προβολή όχι μόνο του «ηγέτη», αλλά και όλου του περιβάλλοντος της αποστολής του στην Σιγκαπούρη. Εννοείται ότι είναι πανηγυρικό!

Το σπικάζ είναι στα κορεατικά, οπότε δεν θα καταλάβετε γρι. Αυτό, το ότι δεν καταλαβαίνουμε τι λέει, παραδόξως, δεν αφαιρεί αλλά μάλλον προσθέτει: για τα μάτια τρίτων είναι διασκεδαστικό το τελικό αποτέλεσμα. Αλλά και πληροφοριακό σε κάποιο βαθμό.

Προσέξτε, για παράδειγμα, αυτήν την συμβολική (και καθόλου ασήμαντη) λεπτομέρεια: το boeing 747-400 που πήγε κι έφερε τον Kim απ’ την Πγιονγκγιάνγκ στη Σιγκαπούρη ήταν των κινεζικών κρατικών αερογραμμών. Όχι επειδή η βόρεια κορέα δεν έχει αεροπλάνα για τέτοια ταξίδια… Αλλά επειδή, έστω και μ’ αυτόν τον τρόπο, έπρεπε να γίνει σαφές ότι το Πεκίνο «ήταν παρόν» και στη Σιγκαπούρη.

Άλλωστε η από αέρα περιφρούρηση της συνάντησης έγινε επίσης απ’ την κινέζικη πολεμική αεροπορία…

Απολαύστε, λοιπόν, την συνάντηση του Kim με … την ιστορία!

 

Επί εποίκων

Σάββατο 16 Ιούνη. Αν πιστεύετε ότι οι δύο, ας τις πούμε έτσι, «φράξιες της εθνικής γραμμής», η κυβερνητική και η αντιπολιτευόμενη, διαφωνούν για την «συμφωνία» (για την ακατανόμαστη…) κάνετε λάθος!

Όλο κι όλο το «προβληματικό ζήτημα» είναι αυτό που μετέφερε χτες η ασταμάτητη μηχανή, δηλαδή το άρθρο 1 του 1ου μέρους και η παράγραφος 10 «περί 5ετούς μεταβατικής περιόδου». Η «σύγκρουση γιγάντων» στο κοινοβούλιο, γύρω απ’ την «πρόταση μομφής» υπήρξε απόλυτα διαφωτιστική… Το ζουμί είναι αυτό:

Λένε οι φαιορόζ: Μέσα σε 5 χρόνια το «δημοκρατία της μακεδονίας» θα έχει αντικατασταθεί παντού απ’ το «δημοκρατία της βόρειας μακεδονίας». Αυτή δεν είναι η «εθνική γραμμή» περί «σύνθετης ονομασίας έναντι όλων»;

Απαντούν οι πρασινόμαυροι: Ναι, αλλά μέχρι να γίνει η αντικατάσταση θα ισχύει το προηγούμενο. Το «δημοκρατία της μακεδονίας»…

Λένε οι φαιορόζ: Σωστά, αλλά δεν γίνεται να πατήσεις ένα κουμπί και να γίνει αυτόματα η αλλαγή. Πρόκειται για χιλιάδες «σημεία» που πρέπει να γίνει το σβήσε / γράψε…

Απαντούν οι πρασινόμαυροι: Ο.Κ… Αλλά τότε θα έπρεπε να υπογράψουμε την συμφωνία (που τους επιτρέπει την ένταξη σε νατο και ε.ε.) ΑΦΟΥ θα είχαν ολοκληρώσει τις αλλαγές· όχι τώρα, ΠΡΙΝ…

Λένε οι φαιορόζ: Ναι, αλλά τότε δεν θα μπορούσαμε να ανακατευτούμε και να επιβλέπουμε αυτές τις αλλαγές!!! Ο καλύτερος και αποτελεσματικότερος τρόπος είναι να μασκαρευτούμε σαν «ενταξιακές διαπραγματεύσεις στην ε.ε.», για να είμαστε συνέχεια πάνω απ’ το κεφάλι τους. Ως «ε.ε.». (Και, κλείνοντας το μάτι, αφήνουν σιωπηλά το υπονοούμενο: Άλλωστε, άμα μασκαρεύεσαι έτσι κι ο άλλος είναι πιο αδύναμος όλο και κάτι έξτρα θα βγάλεις…).

Οπότε όλη η «διαφωνία» τελειώνει ως εξής απ’ τους πρασινόμαυρους: πάντως το πήγατε μοναχοφαγικά, μας αφήσατε στην απέξω, οπότε τώρα πρέπει να γαυγίζουμε…

Οι εξυπνάκηδες θα έλεγαν ότι η διαφορά είναι αν το ποτήρι είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο. Παραλλαγές «ερμηνειών» πάνω σε μια ουσιαστική εθνική συμφωνία, που απλά δεν μπορεί να μεταφερθεί επίσημα και καθαρά απ’ τους μηχανισμούς–θεία Λίτσα στον λαό–θεία Λίτσα: ο καλύτερος τρόπος για την ελληνική, εθνική «αξιοποίηση του μακεδονικού» είναι να μετατραπεί η δημοκρατία της (βόρειας) μακεδονίας σε αποικία ονόματος!

Αυτοί που κλαίγονταν ότι είχαν μετατραπεί σε «αποικία χρέους» κάτι έμαθαν αυτά τα χρόνια: απέκτησαν ένα καινούργιο θεσμικό know how στον ιμπεριαλισμό τους – όταν βέβαια κινούνται κάτω απ’ την ομπρέλα της ε.ε….

Μιθριδατισμός

Σάββατο 16 Ιούνη. Τι κάνει ένα κοινοβούλιο για να προστατέψει τον εαυτό του όταν ένας κουβάς βοθρολύματα / μέλη του αποφασίσει να διακηρύξει ότι «ήρθε η ώρα του στρατού»;

Η απάντηση δεν είναι αυτονόητη! Επειδή μπορεί το ίδιο κοινοβούλιο, μέσω της «ανεξάρτητης δικαιοσύνης» του, να έχει δώσει ήδη πολιτικό άσυλο σε σχεδόν μια 10άδα χουντο-καραβανάδες εναντίον ενός άλλου κοινοβουλίου, κάπου στα πέριξ…. Μπορεί λέμε, το ίδιο κοινοβούλιο και ο λαός που το εκλέγει, να έχουν ήδη υποστηρίξει «την ώρα του στρατού» στα νότια (στο Κάιρο) και στα ανατολικά (στην Άγκυρα)· ακόμα κι αν η τελευταία «ώρα» απέτυχε.

«Part time δημοκράτης» δεν γίνεται… Υποστηρικτής φασιστικών καθεστώτων και πραξικοπημάτων για «λόγους εθνικού συμφέροντος» γίνεται! Μόνο που έτσι νομιμοποιείται ο οποιοσδήποτε να προτείνει και εντός έδρας την ίδια «θεραπεία» (πάντα για «λόγους εθνικού συμφέροντος»).

Δεν αρέσει βέβαια αυτή η πραγματική συγγένεια· αλλά συμβαίνει και στις καλύτερες (ελληνικές) οικογένειες…

Βοήθεια, οι έλληνες!

Παρασκευή 15 Ιούνη. Ανάμεσα στο λαο-θεία Λίτσα και στους μηχανισμούς-θεία Λίτσα υπάρχουν κοινά· υπάρχουν, όμως, και διαφορές. Μιλώντας γενικά εκείνοι που υμνούν τους μικροαστούς σαν τους τέλειους «πολίτες» (και «εν δυνάμει επαναστάτες») τόχουν αδύνατο να παραδεχτούν ότι ο μικροαστός – μάζα είναι η ιδανική κοινωνική φιγούρα για να την σύρει όποιος έχει (ή υπόσχεται) εξουσία, την ίδια στιγμή που ο μικροαστός – άτομο (ή οικογένεια) πιστεύει ακράδαντα ότι «γράφει την ιστορία». Το πράγμα γίνεται ακόμα πιο δύσκολο επειδή ο μικροαστός – μάζα είναι η πιο πολυπληθής δεξαμενή κουκιών και κολακείας (για όποιον ενδιαφέρεται…) ενόσω ο μικροαστός – άτομο μπορεί να μασκαρευτεί σε οτιδήποτε.

Αυτά είναι περίληψη της περίληψης· απλά για να υποψιαστείτε την βάση των επόμενων: ο λαός-θεία Λίτσα λυσσάει για την προδοσία με την «συμφωνία για το μακεδονικό»· την ίδια στιγμή που οι μηχανισμοί-θεία Λίτσα ξέρουν καλά πως δεν έχει υπάρξει καμία προδοσία!

Όμως – ωωωω του καταμερισμού! – οι μηχανισμοί δεν μπορούν να μιλήσουν ανοικτά προσπαθώντας να καθησυχάσουν τον λαό. Γιατί έτσι θα αποδείξουν πόσο ηλίθιος είναι ο μικροαστός – μάζα την ώρα που νοιώθει (και έτσι πρέπει να επαινείται) σαν τέρας «πατριωτικής» ευφυίας! Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι μηχανισμοί είναι να «μιλήσουν υπόγεια». Να «διαδώσουν ανεπίσημα» την πραγματικότητα της «συμφωνίας για το μακεδονικό», για την ακρίβεια εκείνα τα σημεία που δείχνουν ότι δεν είναι καθόλου προδοσία.

Σ’ αυτήν την υπόγεια διάδοση οι τριβές είναι σχετικά μεγάλες, και τα αποτελέσματα αργούν σχετικά. Όμως υπάρχει το «ψαχνό».

Φοβού τους Δαναούς

Παρασκευή 15 Ιούνη. Αν νομίζετε ότι το προχθεσινό σχόλιο «μικρός μπράβος, αλλά μπράβος» της ασταμάτητης μηχανής ήταν αυθαίρετο, έχουμε σήμερα μερικές αποδείξεις για το αντίθετο. (Ο τονισμός με υπογραμμίσεις δικός μας).

Συμφωνία Αθήνας – Σκοπίων, Μέρος 1, άρθρο 1, παράγραφος 10:

Σε ό,τι αφορά την εγκυρότητα των υφιστάμενων εγγράφων και υλικού που εκδόθηκαν από τις Αρχές του Δεύτερου Μέρους [: το μακεδονικό κράτος] τα Μέρη συμφωνούν ότι θα υπάρξουν δύο μεταβατικές περίοδοι, μία «τεχνική» και μία «πολιτική»:

α) Η «τεχνική» μεταβατική περίοδος θα αφορά όλα τα επίσημα έγγραφα και υλικό της Δημόσιας Διοίκησης του Δεύτερου Μέρους για διεθνή χρήση και εκείνα για εσωτερική χρήση που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο εξωτερικό. Αυτά τα έγγραφα και υλικό θα ανανεώνονται σύμφωνα με το όνομα και τις ορολογίες που αναφέρονται στο Άρθρο 1 (3) της παρούσας Συμφωνίας εντός πέντε ετών από τη θέση σε ισχύ της παρούσας Συμφωνίας, το αργότερο.

β) Η «πολιτική» μεταβατική περίοδος θα αφορά όλα τα έγγραφα για εσωτερική χρήση στο Δεύτερο Μέρος. Η έκδοση των εγγράφων και υλικού που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία σύμφωνα με το Άρθρο 1 (3) θα ξεκινά στο άνοιγμα κάθε διαπραγματευτικού κεφαλαίου της ΕΕ στο συναφές πεδίο, και θα ολοκληρωθεί εντός πέντε ετών από τότε.

 

Άρθρο του Γιώργου Κακλίκη, πρεσβευτή, καθεστωτική «καθημερινή» 14 Ιούνη:

… Όμως, διαβάζοντας με προσοχή τα άρθρα της συμφωνίας που διανεμήθηκε χθες … διακρίνουμε ότι η νέα ονομασία διατρέχει ολόκληρο τον δημόσιο χώρο της γειτονικής χώρας, όλες τις σχέσεις της με τους διεθνείς οργανισμούς, τα κράτη-μέλη των Ηνωμένων Εθνών…

 

Άρθρο του Κωνσταντίνου Φίλη, διευθυντή ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων και αγαπημένου (δηλαδή: «εγκεκριμένου»….) «γεωπολιτικού αναλυτή» για τα μήντια, «Κ», 14 Ιούνη:

… Η Ελλάδα έχει μεγάλα περιθώρια ώστε να ελέγχει σε κάθε βήμα την ούτως ή άλλως μακρόσυρτη διαδικασία ένταξης της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε., κάνοντας, εφόσον χρειαστεί, ακόμα και λελογισμένη χρήση του βέτο….

 

Σε απλά ελληνικά: η δημοκρατία της (βόρειας, πλέον) μακεδονίας είναι όμηρος του ελληνικού βαθέος κράτους, σε ότι αφορά την ένταξή της στην ε.ε.: η Αθήνα θα ελέγχει «κεφάλαιο – κεφάλαιο» αν τα Σκόπια έχουν αλλάξει αυτά που θέλει, θα κάνει τα καπρίτσια της, θα πετάει την μπάλα έξω κατά βούληση, και λοιπά. Σ’ αυτήν την εθνική εποποιία (που θα γίνεται γνωστή στον λαο-θεία Λίτσα με κλισαρισμένες εκφράσεις του είδους: η ελλάδα παραμένη σταθερά προσηλωμένη στην ένταξη της δημοκρατίας της βόρειας μακεδονίας στην ε.ε., αλλά είναι αναγκασμένη να θέσει βέτο στο άνοιγμα του Χ ή του Ψ κεφαλαίου, επειδή τα Σκόπια δεν…) η ε.ε. θα είναι σύμμαχος της Αθήνας: κανένα απ’ τα υπάρχοντα μέλη δεν καίγεται για την γρήγορη ένταξη είτε της βόρειας μακεδονίας είτε της αλβανίας. Αρκεί αυτή η υβριδική σχέση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων…

Έλα, όμως, που αυτό οι μηχανισμοί-θεία Λίτσα δεν μπορούν να το εξηγήσουν στο λαο-θεία Λίτσα!!! Από πολλές απόψεις δεν θα έπρεπε: ο λαός-θεία Λίτσα καλύτερα να νοιώθει «προδομένος» και να είναι πρόχειρος για κανά συλλαλητηριάκι τα επόμενα χρόνια. Με αφορμή, ας πούμε το όνομα του «πανεπιστημίου μακεδονίας» που οι «γείτονες» αρνούνται να αλλάξουν σε «πανεπιστήμιο βόρειας μακεδονίας». Ή – μην γελάσετε – με αφορμή το «τυρί μακεδονίας» που αρνούνται να το ονομάσουν «τυρί βόρειας μακεδονίας» για να ξεχωρίζει απ’ το ελληνικό «τυρί μακεδονίας» … στην παγκόσμια αγορά.

«Το όνομα μας είναι η ψυχή μας»! Μια υποτέλεια αυτοϊκανοποίησης και μισή, αλλά ποτέ δεν ξέρεις πότε και που μπορεί να χρειαστούν οι μαλάκες. Τους κρατάς, λοιπόν, σε εφεδρεία…

Η θεία Λίτσα φτιάχνει «σαλάμια»…

Παρασκευή 15 Ιούνη. Επειδή ούτε είναι δυνατόν ούτε και πρέπει ο λαός-θεία Λίτσα να καταλάβει ότι δεν υπάρχει καμία «προδοσία» και ότι, αντίθετα, τόσο οι ροζ όσο και οι φαιοί κυβερνήτες δρουν υπό την ασφαλή επιτήρηση των ίδιων μηχανισμών εθνικής ασφάλειας που κινητοποιούν «το πεζοδρόμιο», συμβαίνει αυτή η παρεξήγηση. Ο μεν λαός-θεία Λίτσα νοιώθει «προδομένος» (πράγμα που αγαπάει όσο τίποτα άλλο!) ο δε ψόφιος κοριός παριστάνει τον «οσιομάρτυρα της εθνικής γραμμής». Στο κοινοβούλιο χθες έφτασε να διεκδικεί την κληρονομιά του Μητσοτάκη πατρός (τι άλλο θα ακούσουμε;)

Το φασισταριό πρέπει να κινητοποιηθεί – υπάρχουν λεφτά στη μέση. Απ’ την άλλη, εφόσον οι μηχανισμοί που το κουμαντάρουν (: κουμαντάρουν και αυτό αλλά όχι μόνο) είναι ευχαριστημένοι απ’ την απόδοση του ογκόλιθου και σία, δεν θα πρέπει το φασισταριό να το παραχέσει. Βασικά οφείλει να ολοκληρώσει την «κεφαλαιοποίηση της εθνικής ανατριχίλας» και, αφού δεν θα την δανείσει σε κανά Σώρρα, να την βάλει σ’ ένα σεντούκι για μελλοντική χρήση. Είτε «εκλογική» είτε «παραεκλογική».

Το πρόβλημα είναι ότι η δική μας θεία Λίτσα, η θεία Λίτσα-άτομο, μάζευε τις προάλλες μπουκάλια μπύρας. Οι γείτονες την έχουν από κοντά, μπας και πλησιάσει σε κανά βενζινάδικο…

Αλλά τι να το κάνεις; Η θεία Λίτσα της δίπλα γειτονιάς έχει δικό της gazoline station. Πράγμα που σημαίνει: αυτοί που έκαναν το φασισταριό «συνεταίρο στη λύση» εδώ και μήνες, είναι οι κατεξοχήν νικητές σ’ αυτήν την υπόθεση.

Εξαγωγή επανάστασης;

Παρασκευή 15 Ιούνη. Εν τω μεταξύ το κκε επιμένει να διαδίδει την πιο παρανοϊκή απ’ τις εθνικιστικές παραλλαγές: «κάτω η συμφωνία» για να μην μπουν τα Σκόπια στο νατο!!.. Απ’ όποια μεριά και να το πιάσει κανείς, η παράνοια είναι τέτοια που ξεπερνάει κατά πολύ το να είναι απίστευτη.

Το πιο προφανές είναι αυτό: ποιος, και από πότε, σε ένα κράτος – μέλος του νατο (μ’ έναν περίδρομο αμερικανικές βάσεις) θεωρεί θεμιτό πολιτικό καθήκον για τον εαυτό του το να χρησιμοποιήσει το πολιτικό προσωπικό αυτού του κράτους, «πιέζοντάς» το, για να μην μπει ένα άλλο κράτος στο νατο; Ή, διατυπωμένο αλλιώς: ποιος είναι που παριστάνει ότι κάνει «εξαγωγή επανάστασης» μέσω κρατικού / κυβερνητικού φορέα· του ίδιου που κατηγορεί (και σωστά) για την εντεινόμενη συμμαχία με το usa; Δηλαδή, αν οι φαιορόζ, υιοθετούσαν το κουκουέδικο «επιχείρημα», θα ήταν ο.κ.;

Αυτό, τελικά, μπορεί να είναι το κωμικό της υπόθεσης. Υπάρχουν πολύ σοβαρότερα. Το επιτελείο του κκε το ξέρει, αλλά δεν πρέπει να το ξέρουν οι υπόλοιποι: η Ουάσιγκτον ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ για να κάνει τις δουλειές της!!! Η βάση Able Sentry λέει τίποτα; Ήταν η αμερικανική βάση στο Petrovec, κοντά στα Σκόπια, απ’ το 1992 κιόλας (όταν ο Περισσός αποκαλούσε «συντρόφους» τους Μιλόσεβιτς και Κάραζιτς…) ως το 2003 – χωρίς νατο!!! Το 2003 το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού της αμερικανικής βάσης μεταφέρθηκε στην θηριώδη αμερικανική βάση στο Κόσοβο, την επονομαζόμενη Bondsteel. Ας το επαναλάβουμε, για να χωνευτεί. Ούτε το μακεδονικό κράτος ούτε το κόσοβο ανήκαν (ή ανήκουν ως τώρα) σε κάποιο νατο… Αλλά ο αμερικανικός στρατός είναι εκεί (τώρα στο κόσοβο) – στη βάση διμερών διακρατικών συμφωνιών.

Εννοείται ότι δεν ανήκει στο νατο ούτε η συρία. Ωστόσο εκεί βρίσκονται ήδη: αμερικάνοι, γάλλοι, άγγλοι, και εσχάτως και ιταλοί πεζοναύτες. Στην ypg/κρατούμενη ζώνη, στα βόρεια και στα ανατολικά της συριακής επικράτειας. Εκεί δεν χρειάζονται καν διμερείς διακρατικές σχέσεις!!! Είναι αρκετοί οι εξαγορασμένοι proxies… Άλλη μια απόδειξη: η Ουάσιγκτον κάνει τις δουλειές της όπως την βολεύει. Και οι «αντινατοϊκές παπαρολογίες», οι «αντιαμερικανικές παρελάσεις» και οι “συμβολικές ενέργειες” καθόλου δεν την απασχολούν… (Και γιατί θα έπρεπε: ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος είναι κανονικότατος!!!)

Φυσικά το κκε εξακολουθεί να λέει κι άλλα. Ότι δεν υπάρχει ούτε μακεδονική γλώσσα ούτε μακεδονική εθνότητα… Και ότι ποτέ μα ποτέ δεν υπήρξε ούτε υπάρχει (σλαβο)μακεδονική μειονότητα στην ελλάδα… Το κκε πυροβολεί τους κάποτε δικούς του ανθρώπους, τους γέροντες και τις γριές που ζουν ακόμα στη δημοκρατία της (βόρειας) μακεδονίας σαν φυγάδες μετά την ήττα του δημοκρατικού στρατού, το ’49… Τι μπορεί να πει κανείς γι’ αυτήν την αθλιότητα; Ότι το κκε κάνει την δουλειά των φασιστών για το συγκεκριμένο θέμα; Ότι «αποτελειώνει» όσους ζουν ακόμα, σε βαθιά γεράματα, από εκείνη τη γενιά που ήταν ο ανθός της τότε ελληνικής κοινωνίας; Ότι αφού τους κάλεσε στη μάχη κι εκείνοι / ες μπήκαν σ’ αυτήν, τώρα τους απαγορεύει ακόμα και να υπάρχουν; Ότι τους απαγορεύει να διεκδικήσουν, αν όχι οι ίδιοι τα παιδιά και τα εγγόνια τους, τα σπίτια που στέκονται ακόμα, μισοερείπια, καμμένα τότε, στα χωριά βόρεια της Φλώρινας – ή τις αποζημιώσεις για τα σπίτια και τα χωράφια που «απαλλοτρίωσαν» οι ωφελούμενοι (οι πελάτες δηλαδή) του ελληνικού εθνικισμού;

Θα ήταν υπερ-παρανοϊκό αν δεν επρόκειτο για τα εθνικιστικά διαπιστευτήρια απ’ την μεριά κάποιων που κάνουν την ιστορία τους (και, με πολλές έννοιες, την ιστορία μας!) κουρελού…

Όταν το κκε λέει αυτά για την μακεδονία, κι όταν λέει τα άλλα εθνικιστικο-πατριωτικά για τον «αιώνιο εχθρό», θα πρέπει πολλοί να ανησυχούν: για το πότε και πως θα ξεφυτρώσει κάποια «επαναστατική ιδέα» που θα μας συμβουλεύσει να πολεμήσουμε υπό τις διαταγές των ντόπιων αφεντικών· για τα καλά και συμφέροντα τα δικά τους, αλλά και του γνωστού άξονα…

Η «αντι-εε πρόβα» των προηγούμενων χρόνων έδειξε πως ακόμα και τα πιο ελεεινά έχουν μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας…

Ο τοξικός ζει!

Παρασκευή 15 Ιούνη. Ήταν η στιγμή που η ασταμάτητη μηχανή περίμενε! Είτε ο τοξικός θα πήγαινε να δει το ματσάκι της «εθνικής» του με εκείνην της ρωσίας (και να κάνει και τις επαφές του), είτε όχι. Δόξα τον Αλλάχ πήγε, πράγμα που αποδεικνύει πέρα για πέρα ότι είναι ζωντανός!

Την ασταμάτητη μηχανή αυτό την ενδιέφερε: να ζει ο τοξικός πρίγκηπας, μετά την εναντίον του απόπειρα στις 21 Απρίλη. Γιατί χωρίς τοξικό θα είναι πολύ δύσκολο να καεί η μέση Ανατολή – και η ασταμάτητη μηχανή, το ξέρετε, ψοφάει για αναμπουμπούλα!

Ουφ! Ησυχάσαμε· δηλαδή μπορούμε να ανησυχούμε κανονικά…

(φωτογραφία: χαρούλες πριν το 1- 0. Στο τέλος έγινε 5 – 0, αλλά αν έχεις λεφτά πνίγεις τον πόνο σου όπου μπορείς…)

Καμπάνια Μ15 + / Των συμμάχων οι αιχμές

Πέμπτη 13 Ιούνη. Οι επαφές του καθαρμαΚούλη (της αντιπολίτευσης) στο ισραήλ πριν 3 μέρες (την Δευτέρα 11 Ιούνη) δεν ήταν διακοσμητικό συμπλήρωμα της επίσημης και διακομματικής, «εθνικής» συμμαχίας Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ, όπως την υλοποιούν οι καθαρμαφαιορόζ, σαν τμήμα του μεγαλύτερου άξονα, που αρχίζει απ’ την Ουάσιγκτον. Ήταν απόδειξη αυτής της ολοκληρωμένης πρόσφυσης του ελληνικού κράτους / παρακράτους / κεφάλαιου με τα αντίστοιχα ισραηλινά.

Το ρεπορτάζ της καθεστωτικής (και αρκετά φιλοΚουλικής) «καθημερινής» δεν σηκώνει παρερμηνείες (ο τονισμός δικός μας):

Η στρατηγική σχέση Ελλάδας – Ισραήλ (και το τριμερές σχήμα συνεργασίας με την Κύπρο), καθώς και ο προβληματισμός και η ανησυχία για τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, κυριάρχησε στη χθεσινή, διαρκείας άνω της μίας ώρας, συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην Ιερουσαλήμ, με φόντο την ελληνοτουρκική ένταση στο Αιγαίο και τις ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή….

… Ο πρόεδρος της Ν.Δ. με τη χθεσινή ολιγόωρη επίσκεψή του στην Ιερουσαλήμ έστρεψε το βλέμμα του στην Ανατολική Μεσόγειο για να συζητήσει με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό την ενίσχυση της ελληνοϊσραηλινής συνεργασίας σε μια σειρά από τομείς, με κυρίαρχο αυτόν της ενέργειας, καθώς αμφότεροι υπογράμμισαν το αμοιβαίο ενδιαφέρον που υπάρχει για την κατασκευή του αγωγού EastMed. Αλλά και για να ανταλλάξει απόψεις με τον κ. Νετανιάχου για μια σειρά περιφρερειακών ζητημάτων που αφορούν και τις δύο χώρες.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πηγές της Πειραιώς, ιδιαίτερη συζήτηση έγινε για τις εξελίξεις που αφορούν το Ιράν και την πορεία της συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης ύστερα και από την απόφαση των ΗΠΑ να αποσυρθούν από αυτήν. Σημειώνεται ότι αυτό αποτελεί ζήτημα αιχμής για τους Ισραηλινούς.

Σε ζήτημα αιχμής, εξάλλου, εξελίσσεται και η Τουρκία, καθώς, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι κ. Μητσοτάκης και Νετανιάχου επισήμαναν τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, ενώ υπήρξε αναφορά και στους κινδύνους που απορρέουν από την άνοδο του ισλαμικού εξτρεμισμού.

…

Σε χωριστό σχόλιο, στην ίδια καθεστωτική εφημερίδα, γράφονταν κι αυτά:

… Μαθαίνω ότι μεγάλο μέρος της συζήτησης που είχε χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην Ιερουσαλήμ στράφηκε γύρω απ’ την Τουρκία. Το ενδιαφέρον του Μητσοτάκη για την Τουρκία είναι δεδομένο. Αυτό που έκανε εντύπωση σε κατάσκοπό μου είναι, όπως πληροφορούμαι, ότι ήταν παραπάνω από προφανές ότι ο Νετανιάχου ήθελε να κρατήσει – όπως και έκανε – για ώρα τη συζήτηση στην Τουρκία. Ενδεικτικό του πόσο προβληματίζει τους Ισραηλινούς ο ρόλος της, αλλά και το πως θα κινηθεί ο απρόβλεπτος Ερντογάν από εδώ και στο εξής, όπως άφησε να εννοηθεί ο «Μπίμπι»…