Κοινοτοπίες

Δευτέρα 25 Ιούνη. Το να χρησιμοποιήσουμε σαν τεκμήριο την άποψη του εχθρού θέλει προσοχή. Ωστόσο αυτός ο εχθρός μπορεί απλά να επισημαίνει κοινότοπα πράγματα που φωτίζουν καλύτερα τι ακριβώς κάνουν άλλες φράξιες του στρατοπέδου του.

Ο καθεστωτικός economist εκφράζει τις απόψεις ενός τμήματος (και πάντως όχι του συνόλου) των αγγλικών αφεντικών. Ενδεχομένως θυμήθηκε τον παλιό φιλελευθερισμό, του 19ου αιώνα, όπου η ελευθερία της κίνησης των εμπορευμάτων και του χρήματος συμπληρωνόταν υποχρεωτικά απ’ την ελευθερία της κίνησης των εργατών / εργατριών: σε άρθρο με τίτλο «ένας κόσμος ελεύθερων μετακινήσεων θα είναι κατά 78 τρισεκατομμύρια δολάρια πλουσιότερος» γράφει μεταξύ άλλων κι αυτά:

Ένα εκατοδόλαρο είναι πεσμένο στο πεζοδρόμιο. Ένας οικονομολόγος περπατάει και το προσπερνάει. Ένας φίλος του τον ρωτάει: «Δεν είδες τα λεφτά;» Ο οικονομολόγος απαντάει: «Μου φάνηκε ότι κάτι είδα, αλλά μάλλον το φαντάστηκα. Αν ήταν ένα εκατοδόλαρο στο πεζοδρόμιο κάποιος θα το είχε μαζέψει».

Δεν ισχύει πάντα το «πολύ καλό για να είναι αληθινό». Μερικές φορές, όμως, ισχύει. Ο Michael Clemens, ένας οικονομολόγος απ’ το Κέντρο για την Παγκόσμια Ανάπτυξη, ένα think tank κατά της φτώχιας, με έδρα την Ουάσιγκτον, υποστηρίζει ότι υπάρχουν «τρισεκατομύρια στο δρόμο». Η πιο εύλογη πολιτική για να γίνει ο κόσμος δυο φορές πιο πλούσιος απ’ ότι είναι είναι αυτή: ανοικτά σύνορα.

Αν όλα τα σύνορα άνοιγαν, πόσοι άνθρωποι θα μετακινούνταν; Η γνωστή εταιρεία μετρήσεων και δημοσκοπήσεων Gallup, έκανε την εκτίμηση το 2013 ότι 630 εκατομμύρια άνθρωποι συνολικά (περίπου το 13% του παγκόσμιου πληθυσμού) θα μετανάστευαν μόνιμα αν μπορούσαν, και ακόμα περισσότεροι θα μετανάστευαν προσωρινά. … Αλλά αυτά τα νούμερα μπορεί να είναι υπερκτιμημένα: οι άνθρωποι δεν κάνουν πάντα αυτό που λένε ότι θέλουν. Το να φεύγεις απ’ το σπίτι σου χρειάζεται κουράγιο. Οι μετανάστες πρέπει να αποχαιρετήσουν αγαπημένα πρόσωπα, τις συνήθειές τους, ακόμα και το γνώριμο φαγητό του τόπου τους. Πολλοί, τελικά, δεν θα έκαναν αυτές τις θυσίες, ακόμα κι αν είχαν μεγαλύτερες χρηματικές απολαβές.

Οι μισθοί είναι διπλάσιοι στη Γερμανία απ’ ότι στη Ελλάδα, και εντός ε.ε. οι έλληνες είναι ελεύθεροι να μεταναστεύσουν στη Γερμανία. Όμως απ’ την αρχή της οικονομικής κρίσης το 2010 μόνο 150.000 έλληνες πήγαν στη Γερμανία…. Απ’ το 1986 οι πολίτες της Μικρονησίας επιτρέπεται να ζήσουν και να δουλέψουν στις ΗΠΑ χωρίς visa, και εκεί (στις ηπα) το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι 20 φορές υψηλότερο απ’ ότι στη Μικρονησία. Κι όμως: τα δύο τρίτα των μικρονήσιων έχουν μείνει στα μέρη τους.

Μετανάστευση

Δευτέρα 25 Ιούνη. Τα πιο πάνω («λόγια του εχθρού», το επαναλαμβάνουμε) έχουν μια ιδιαίτερη χρησιμότητα στο όλο και πιο φασιστικό καθεστώς που προωθούν τα πρωτοκοσμικά αφεντικά (και οι κοινωνικοί λακέδες τους), σε ότι αφορά τους μετανάστες / μετανάστριες· και όχι μόνο.

Η ασταμάτητη μηχανή έχει τη γνώμη ότι η απαίτηση του ανοίγματος των συνόρων, χωρίς όρους, προϋποθέσεις και αστερίσκους, για το παγκόσμιο προλεταριάτο, μια απαίτηση απόλυτα σωστή και δίκαιη, βραχυκυκλώθηκε απ’ την ρητορική των αφεντικών ότι «έτσι θα πλημμυρίσει ο πρώτος κόσμος απ’ τον τρίτο». Πάντα οι φασίστες φούσκωναν και φουσκώνουν τον αριθμό των (χωρίς χαρτιά) μεταναστών (και ποτέ, για κακό, των τουριστών…) για να σκηνοθετήσουν το θέαμα της «εισβολής των βαρβάρων». Το θέαμα αυτής της «εισβολής» εκατομυρίων πάνω σε εκατομμύρια είναι βασικό στοιχείο της ρατσιστικής ρητορικής και εκστρατείας – που έχει στόχο είτε το να μετατρέπονται νομικά σε «υπανθρώπους» οι «παράνομοι» μετανάστες εντός του κάστρου, είτε να γίνονται «υπάνθρωποι» στα ίδια τους τα σπίτια, για χάρη της πρωτοκοσμικής καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Όμως η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική, και τα «λόγια του εχθρού» (του economist) απλά το υπενθυμίζουν, δείχνοντας πόσο λάθος η σιωπηλή έστω αποδοχή του θεάματος της “μαζικής μετακόμισης / εισβολής”. Όχι, το «φρούριο ευρώπη ούτε κινδύνεψε ούτε κινδυνεύει ούτε θα κινδύνευε» ποτέ απ’ την μαζική άφιξη εργατών και εργατριών απ’ την αφρική (για παράδειγμα) εάν η μετανάστευση ήταν τόσο απλή όσο ένα αεροπορικό ταξίδι… Αν υπάρχουν οικονομικοί, υλικοί λόγοι για να μεταναστεύσει κάποιος (και υπάρχουν) είναι άλλοι τόσοι οι συναισθηματικοί και όχι μόνο λόγοι για να μην το κάνει. Όπως στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν η μετανάστευση προς τις ηπα ήταν εντελώς free (αρκεί να πλήρωνε ο καθένας το εισιτήριο του πλοίου), δεν άδειασε ούτε η ευρώπη ούτε επιμέρους περιοχές της από πληθυσμούς, έτσι δεν θα άδειαζε ούτε η Αφρική ούτε η μέση Ανατολή αν η διαδρομή προς την Ευρώπη ήταν ελεύθερη, χωρίς στρατούς, σκυλιά και κυκλώματα.

Μάλλον θα συνέβαινε κάτι αντίθετο: πολλοί μετανάστες, που τώρα είναι παγιδευμένοι στο ευρωπαϊκό κάστρο (επειδή, σαν παράνομοι, δεν μπορούν να βγουν και να ξαναμπούν) θα έφευγαν πολύ ευκολότερα για να επαναπατριστούν, αν ήξεραν ότι σε περίπτωση ανάγκης μπορούν να γυρίσουν πάλι στα «ιερά» του ευρωπαϊκού καπιταλισμού.

Τα ανοικτά σύνορα είναι, λοιπόν, όχι μόνο ένα ηθικά δίκαιο αλλά και ένα απόλυτα λογικό αίτημα, και μάλιστα σε συνθήκες καπιταλισμού· κι όχι σε κάποια ουτοπική, μελλοντική, αταξική κοινωνία. Αν είναι η ανάγκη που καθοδηγεί τις επιλογές των ανθρώπων, τότε εκείνοι / εκείνες που είναι αποφασισμένοι (ή απλά αναγκασμένοι) να ακολουθήσουν τις παράνομες, γεμάτες κινδύνους και ταπεινώσεις διαδρομές προς τον ευρωπαϊκό παράδεισο, δεν είναι πολύ λιγότεροι απ’ αυτούς κι αυτές που θα έκαναν το ίδιο σε συνθήκες ανοικτών συνόρων. Για να το θέσουμε διαφορετικά: εκείνοι και εκείνες που είναι αναγκαίο να βάλουν στην άκρη τους συναισθηματικούς δεσμούς τους και της καθημερινότητα με τους οικείους τους για να μεταναστεύσουν, δεν είναι πολύ περισσότεροι απ’ αυτούς κι αυτές που ήδη το κάνουν! Την απόδειξη την ζούμε: οι μισθοί όχι μόνο στη γερμανία αλλά σ’ όλη την κεντρική και βόρεια ευρώπη είναι πολύ υψηλότεροι απ’ ότι στα μέρη μας· αλλά δεν άδειασε το ελλαδιστάν από ντόπιους μισθωτούς!!! Ακόμα και η χωρίς εμπόδια μετανάστευση φοβίζει…

Καθώς τα αφεντικά κλιμακώνουν την «στρατιωτικοποίηση της διαχείρισης» της μετανάστευσης της εργασίας (θα επανέλθουμε) η «βαρεμάρα» και η «κούραση» της «ενασχόλησης με τους μετανάστες» είναι ολέθριες καταστάσεις· συμπτώματα αποστράγγισης του ρηχού «ανθρωπισμού» που ηγεμόνευε τα προηγούμενα χρόνια.

Δεν ξέρουμε αν είναι ήδη αργά, αλλά τα ανοικτά σύνορα είναι η μόνη συνεπής και λογική εργατική στάση.

Ανατολική ασία

Κυριακή 24 Ιούνη. Παρότι δεν μπορούμε να φανταστούμε την τακτική που θα ακολουθήσει τους επόμενους μήνες η Πγιονγκγιάνγκ και η Σεούλ (μετά το photo show με το ψόφιο κουνάβι στη Σιγκαπούρη), πέρα απ’ την εντατικοποίηση των οικονομικών σχέσεων με τους συμμάχους της (και μιας ορισμένης αναδιάρθρωσης στο καπιταλιστικό μοντέλο της βόρειας κορέας), θεωρούμε αδύνατο η Πγιονγκγιάνγκ να εγκαταλείψει τις στρατιωτικές της δυνατότητες (άρα και τα πυρηνικά της)· ή η Σεούλ να απαιτήσει στα σοβαρά κάτι τέτοιο.

Συνεπώς, έχοντας κατά νου ότι υπάρχει ένα μπλοκ 4 κρατών (το «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ») στα οποία περιλαμβάνονται κράτη / καπιταλισμοί με υψηλή τεχνολογική ανάπτυξη, ας έχει ο καθένας κατά νου κι αυτό το ενδεχόμενο. Την πιθανότητα, δηλαδή, είτε το Πεκίνο είτε η Μόσχα να δώσουν και στις δύο κορέες «έτοιμες» τεχνολογικές λύσεις, σε όποια οπλικά συστήματα χρειαστεί. Συμπεριλαμβανόμενων (για την βόρεια κορέα) μελλοντικών ηλεκτρονικών προσομοιώσεων / δοκιμών είτε για πυραύλους είτε για πυρηνικά.

Κατά τα υπόλοιπα τόσο η (3η) διήμερη επίσκεψη του Kim στο Πεκίνο όσο και η τριήμερη επίσκεψη του Moon στη Μόσχα «στέφτηκαν με απόλυτη επιτυχία» – σύμφωνα με τις σχετικές δηλώσεις. Ο Moon μίλησε (προχτές) στο ρωσικό κοινοβούλιο (ο πρώτος νοτιοκορεάτης με τέτοια τιμή) όχι μόνο για το μέλλον των ρωσο-νοτιοκορεατικών σχέσεων αλλά για την προοπτική των σχέσεων Μόσχας – Σεούλ – Πγιονγκγιάγκ. Φαίνεται οι πιο επείγουσες (ή πιο «ώριμες») επανδύσεις αφορούν τα δίκτυα φυσικού αερίου, ηλεκτρισμού και τραίνων.

Όσο για τον Kim; Πήρε μια πρώτη ιδέα από μερικά κινεζικά «οικονομικά θαύματα»· και σχεδιάζει από κοινού με το Πεκίνο το πως θα τα υιοθετήσει.

«Εμπορικοί» πόλεμοι…

Κυριακή 24 Ιούνη. Απομένει κάτι περισσότερο από ένα μήνα. Απ’ τις αρχές Αυγούστου η Ουάσιγκτον θα αρχίσει να επιβάλλει τοις μετρητοίς «τιμωρίες» σε όσους ευρωπαίους κάνουν δουλειές με την Τεχεράνη. Τι κάνουν επ’ αυτού τα ευρωπαϊκά κράτη και αφεντικά;

Κάποιες εταιρείες έχουν ανακοινώσει ότι θα αποχωρήσουν απ’ τις «επενδύσεις» τους στον ιρανικό καπιταλισμό. Άλλες το αντίθετο. Το Βερολίνο έφτιαξε ειδική υπηρεσία χρηματοπιστωτικών συμβουλών ώστε οι γερμανικές εταιρείες να αποφύγουν τις «κυρώσεις» ή να μετριάσουν τις συνέπειές τους.

Ωστόσο όπως εξελίσσεται ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός, το «οικονομικές κυρώσεις για δουλειές με το ιράν» είναι πια ένα μόνο κεφάλαιο των εκατέρωθεν ριπών. Μετά τους αμερικανικούς δασμούς στις εισαγωγές ατσαλιού και σιδήρου, όλοι τα υπόλοιπα κράτη των οποίων τα αφεντικά θίγονται, προχωρούν σε αντίποινα: καναδάς, ε.ε., ρωσία, κίνα, ινδία, ιαπωνία, αυστραλία, μεξικό… Η ψοφιοκουναβική διοίκηση έχει ακόμα μισο-απασφαλισμένες δύο βόμβες: μία για δασμούς 20% στις εισαγωγές ευρωπαϊκών αυτοκινήτων, κι άλλη μία για την καταστροφή της κινεζικής ZTE. Και, βέβαια, απειλεί όποιον ανακατευτεί στην κατασκευή του nord stream 2…

Οι «αισιόδοξοι» (;;) υποστηρίζουν ότι «κάπου / κάπως» θα γίνουν συμβιβασμοί, μέσω διαπραγματεύσεων και αμοιβαίων υποχωρήσεων. Δεν φαίνεται τέτοιο πράγμα στον ορίζοντα. Αλλά ακόμα κι αν βρισκόταν, θα ήταν εξαιρετικά προσωρινό.

Η τάση απο-παγκοσμιοποίησης δεν είναι θέμα τακτικής· ειδικά για όσους έχουν ηττηθεί στην προηγούμενη φάση.

Χημικές επιθέσεις…

Κυριακή 24 Ιούνη. Θυμάστε εκείνη την «μυστηριώδη επίθεση με χημικά» στην Douma, στα ανατολικά της Δαμασκού, στις 7 Απρίλη; Η έκθεση των ειδικών περί τα χημικά όπλα (που έκαναν την επιτόπου έρευνα) αναμένεται. Μια άλλη επιτροπή του οηε όμως, για εγκλήματα πολέμου, θεωρεί ότι ξέρει – και ετοιμάζει μια σχετική ανακοίνωση.

Όπου θα λέει τι; Ότι έγινε μια τέτοια επίθεση (με μια φιάλη γκαζιού γεμισμένη με κάποιο δηλητηριώδες αέριο)· ότι ένας αριθμός κατοίκων της πολυκατοικίας που κτυπήθηκε πέθανε εξαιτίας της εισπνοής αυτού του αερίου· αλλά, επίσης, ότι χρειάζονται παραπάνω έρευνες επειδή (σύμφωνα με τον Hanny Megally, αιγύπτιο δικηγόρο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που προφανώς έχει κάποια σχέση με την συγκεκριμένη επιτροπή, και μίλησε στην αμερικανική καθεστωτική εφημερίδα New York Times) επειδή δεν ξέρει ποιο είναι το αέριο που τους σκότωσε.

Προκύπτει, ωστόσο, ότι υπήρξαν διαφωνίες μεταξύ των μελών της συγκεκριμένης επιτροπής ως προς την ισχύ των αποδείξεων (ή των ενδείξεων) για την χρήση χημικών στη Douma. Οπότε, η μάλλον γενικόλογη κατηγορία, που φαίνετα ιότι δεν θα συνοδεύεται από αποδείξεις, θα περιλαμβάνεται όμως σε μια λίστα εγκλημάτων του καθεστώτος Άσαντ (κάποια τα έχει κάνει, κυρίως βομβαρδισμούς αμάχων· άλλα όμως ήταν προβοκάτσιες…) – που βολεύει ιδιαίτερα τον άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ, θα μείνει στον αφρό της δημαγωγίας.

Χρειάζεται τέτοιο φρεσκάρισμα η Ουάσιγκτον; Ναι: αν σκοπεύει να “παρέμβει” την επίθεση του συριακού στρατού ‘n’ friends στην Dara’a…

Καμπάνια Μ15 + / Η εγκληματική συμμορία συνεχίζει 1

Σάββατο 23 Ιούνη. Φάγατε γραβάτες; Χορτάσατε; Πάντως για το «εθνικό καλό» σερβιρίστηκαν…

Για το «εθνικό καλό» κρύφτηκε και το χθεσινό ταξίδι του ψεκασμένου υπ.αμ. στη Λάρνακα. (Όχι, δεν είναι δισυπόστατος! Μ’ ένα αεροπλάνο η κύπρος είναι δίπλα…) Για το ραντεβού του τόσο με τον ομόλογό του της νότιας κύπρου Σάββα Αγγελίδη, όσο, κυρίως, με τον ισραηλινό «τρελό σκύλο» υπ.αμ. Avigdor Lieberman (πρώην «μπράβο», για να μην ξεχνιόμαστε…).

Να το μεγαλύτερο μέρος του σχετικού (χθεσινού) ρεπορτάζ του νοτιοκυπριακού «πολίτη»:

«Η σημερινή τριμερής συνάντηση μεταξύ Κύπρου-Ελλάδας-Ισραήλ αποτελεί απόδειξη της βούλησης των χωρών μας για ανάπτυξη σχέσεων ασφάλειας και άμυνας» δήλωσε ο Υπουργός Αμυνας Σάββας Αγγελίδης, μετά τις συνομιλίες που είχε με τους ομολόγους του Πάνο Καμμένο και Αβινγκτόρ Λίπερμαν στο Συντονιστικό Κέντρο “Ζήνων” στη Λάρνακα.

Ο Υπουργός Αμυνας της Ελλάδας Πάνος Καμμένος είπε ότι η δεύτερη τριμερής συνάντηση που πραγματοποιήθηκε σήμερα, καταδεικνύει τη δέσμευση και την αποφασιστικότητά μας να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να συστηματοποιήσουμε τις ενέργειές μας, έτσι ώστε και να αποτρέψουμε, κάθε πρόκληση που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια και ευημερία των λαών μας.

Από την πλευρά του ο Υπουργός Αμυνας του Ισραήλ Αβινγκτον Λιμπερμαν είπε πως οι τρεις χώρες διατηρούν πολύ καλές σχέσεις που βασίζονται στις κοινές αξίες και αρχές, σημείωσε ότι ως τρία δημοκρατικά κράτη σ’ αυτή τη περιοχή της Μεσογείου αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα, προκλήσεις και απειλές και ανέφερε πως είναι καλύτερα να αντιμετωπίσουμε μαζί αυτές τις απειλές.  

Αφού σημείωσε πως «η χρονική περίοδος που βρισκόμαστε είναι ιδιαίτερα σημαντική», ο κ. Αγγελίδης είπε ότι «η ρευστή γεωπολιτική κατάσταση στη περιοχή, η αβεβαιότητα και οι ασύμμετρες απειλές έχουν άμεσο αντίκτυπο στην ασφάλεια της Ευρώπης. Αυτές οι νέες μορφές απειλών δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από κανένα κράτος μόνο του, συνεπώς είναι αναγκαία η συνεργασία και ο συντονισμός στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας». Σημείωσε, επίσης, πως η συνεργασία των τριών χωρών «αποτελεί επιτακτική ανάγκη».

Αναφερόμενος στη σημερινή συνάντηση των τριών Υπουργών Αμυνας, ο κ. Αγγελίδης είπε ότι συζητήθηκε «η πρόοδος που σημειώθηκε στις τριμερείς μας σχέσεις, αλλά και οι προοπτικές για την περαιτέρω ανάπτυξη τους προς αμοιβαίο όφελος των χωρών μας».

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας Πάνος Καμμένος, αφού ευχαρίστησε τον Κύπριο ομόλογο του για τη «θερμή υποδοχή και φιλοξενία» στο πλαίσιο της 2ης τριμερούς συνάντησης των ΥΠΑΜ των τριών χωρών, είπε πως σήμερα «με τους εκλεκτούς φίλους και συναδέλφους, Αγγελίδη και Liberman, επαναλάβαμε το πολιτικό όραμα και των τριών κυβερνήσεων για μια μακροπρόθεσμη, συνεκτική, βαθιά και ουσιαστική στρατηγική συνεργασία, με πλήρη σεβασμό των εθνικών συμφερόντων και ευαισθησιών της κάθε πλευράς, συμφώνως προς το εσωτερικό και το διεθνές δίκαιο και σε πνεύμα σχέσεων καλής γειτονίας με τις χώρες της περιοχής».

Πρόσθεσε ότι «η δεύτερη συνάντηση των Υπουργών Άμυνας Κύπρου, Ελλάδας και Ισραήλ, που πραγματοποιήθηκε σήμερα, καταδεικνύει τη δέσμευση και την αποφασιστικότητά μας να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να συστηματοποιήσουμε τις ενέργειές μας, έτσι ώστε και να αποτρέψουμε, κάθε πρόκληση που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια και ευημερία των λαών μας».

Ανέφερε ακόμα ότι με τους κ. Αγγελίδη και Liberman «εκφράσαμε από κοινού την ανησυχία μας για τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και συμφωνήσαμε ότι οι κίνδυνοι και οι απειλές που εξάγονται από τις γειτονικές περιοχές κρίσεων, συνιστούν μείζονα πρόκληση για την άμυνα των χωρών μας, αλλά και για την ασφάλεια των λαών μας για τα επόμενα χρόνια».

Συμφώνησα, σημείωσε, «ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για ακόμη στενότερη συνεργασία μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων των χωρών μας για την αύξηση της επίγνωσης κατάστασης, την ενίσχυση της αποτρεπτικής τους ικανότητας καθώς και την ανάπτυξη αμυντικών δυνατοτήτων προσαρμοσμένων και στις νέες απειλές».

Η σημερινή μας δεύτερη συνάντηση, συνέχισε ο κ. Καμμένος «παρήγαγε απτά αποτελέσματα στην κατεύθυνση της συστηματικής πλέον επαύξησης και εμβάθυνσης της αμυντικής μας συνεργασίας, η οποία αξιοποιεί και τις συναντήσεις της ήδη συσταθείσας και λειτουργούσας μόνιμης Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου των Υπουργείων μας».

Καμπάνια Μ15 + / Η εγκληματική συμμορία συνεχίζει 2

Σάββατο 23 Ιούνη. Ο καθένας με στοιχειώδη γνώση του τι συμβαίνει στην ανατολική Μεσόγειο / μέση Ανατολή (και τι ορέξεις έχουν οι ιμπεριαλισμοί των «φίλων») μπορεί να υποθέσει τι κουβεντιάστηκε. Υπάρχει, όμως, ένα επιπλέον κεφάλαιο που προστέθηκε στην ελληνο-ισραηλινή συμμαχία χτες:

Ο κ. Αγγελίδης αναφέρθηκε και στο συνέδριο Αμυντικής Βιομηχανίας Κύπρου- Ελλάδας- Ισραήλ, που πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία και είπε πως σ’ αυτό συμμετέχουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις των τριών χωρών που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας και ακαδημαϊκά ιδρύματα.

«Αναμφίβολα η πρωτοβουλία αυτή, που υλοποιείται για πρώτη φορά σε τριμερές επίπεδο, θα συνδράμει στην ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των συμμετεχόντων εταιρειών και ιδρυμάτων των χωρών μας στην ανάπτυξη των αμυντικών δυνατοτήτων μέσω της έρευνας και της τεχνολογίας», τόνισε.

Ο κ. Λίμπερμαν αναφέρθηκε στη ανεπίσημη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε χθες, στη πρωινή έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου Αμυντικής Βιομηχανίας και του Εργαστηρίου Κυβερνο-ασφάλειας και στην συνάντηση που ακολούθησε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Αναφερόμενος στην τριμερή συνάντηση ο κ. Λίμπερμαν είπε πως «έχουμε πολύ καλές σχέσεις που βασίζονται στις κοινές αξίες και αρχές. Ως τρία δημοκρατικά κράτη σ’ αυτή τη περιοχή της Μεσογείου αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα, προκλήσεις και απειλές και είναι καλύτερα να αντιμετωπίσουμε μαζί αυτές τις απειλές».

Σημείωσε πως αντιμετωπίζουμε «ένα ωκεανό βίας», αντιμετωπίζουμε προβλήματα όπως η παράνομη μετανάστευση, η τρομοκρατία και τα ναρκωτικά και γι’ αυτό χρειάζεται να αναπτύξουμε μια πολύ στενή και βαθιά συνεργασία».

Η σημερινή μας δεύτερη συνάντηση, συνέχισε ο κ. Καμμένος «παρήγαγε απτά αποτελέσματα στην κατεύθυνση της συστηματικής πλέον επαύξησης και εμβάθυνσης της αμυντικής μας συνεργασίας, η οποία αξιοποιεί και τις συναντήσεις της ήδη συσταθείσας και λειτουργούσας μόνιμης Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου των Υπουργείων μας».

Επιπλέον, είπε, «ξεκινήσαμε την εμβάθυνση και της αμυντικο-τεχνικής συνεργασίας Κύπρου – Ελλάδας – Ισραήλ με την πραγματοποίηση του 1ου Συνέδριου Αμυντικών Βιομηχανιών, η οποία θέτει τις βάσεις για   συνέργεια σε αντίστοιχους τομείς με τρόπο ώστε να προάγει τις κοινές επιχειρησιακές απαιτήσεις μας και να αξιοποιεί και συνδυάζει τις δυνατότητες των αμυντικών μας βιομηχανιών».

Συνεργασία στην πολεμική βιομηχανία – λοιπόν… Με δεδομένες τις τωρινές δυνατότητες του ελληνικού αντίστοιχου κλάδου, αλλά και την συμμετοχή πανεπιστημιακών σ’ αυτό το deal, μπορούμε να υποθέσουμε ότι το ελλαδιστάν μπορεί να προσφέρει στον ισραηλινό στρατό αναλώσιμα (ας πούμε σφαίρες για να σκοτώνει τους παλαιστίνιους διαδηλωτές), αλλά και συνεργασίες σε μιλιταριστικά ερευνητικά projects. Ο όρος “κυβερνο-ασφάλεια” δεν λέει τίποτα· είναι μια χαρά χαλί για να κρυφτεί κάτω του οτιδήποτε.

Εντάξει; Νοιώθετε καλά;

Καμπάνια Μ15 + / Η εγκληματική συμμορία συνεχίζει 3

Σάββατο 23 Ιούνη. Στην αγγλική ηλεκτρονική της έκδοση η δεξιά καθεστωτική νοτιοκυπριακή εφημερίδα «φιλελεύθερος» είχε δηλώσεις (απ’ την «τριμερή») που προτίμησε να αποφύγει στην ελληνική έκδοση… Θα μπορούσαν να σας ενδιαφέρουν:

… Ο Lieberman αναφέρθηκε στη συνεργασία σε διάφορους ζωτικούς τομείς, όπως η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, το trafficking, το λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών, υπογραμμίζοντας ότι κάθε μήνα και κάθε μέρα η συνεργασία μεταξύ των τριών κρατών βαθαίνει, ειδικά στον στρατιωτικό τομέα.

«Σήμερα είναι ένα καινούργιο επίπεδο. Η βιομηχανική συνεργασία ανάμεσα στις στρατιωτικές μας βιομηχανίες είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα για την συνεργασία και την ασφάλεια και των τριών κρατών» είπε.

Στην δική του ομιλία ο έλληνας υπ.αμ. Πάνος Καμμένος … αναφέρθηκε στην προετοιμασία μιας κοινής πρότασης των τριών κρατών για την προστασία των συνόρων, λέγοντας ότι η ε.ε. είναι έτοιμη να χρηματοδοτήσει ένα τέτοιο project, που μπορεί να εκτείνεται στα βόρεια της Αφρικής. Πρόσθεσε ότι τέτοιες συνέργειες έχουν την πλήρη πολιτική υποστήριξη και είναι πολύ σημαντικές για τις εταιρείες των τριών κρατών.

Πέρα απ’ την συνεργασία των πολεμοχαρών (εταιρειών, πανεπιστημιακών, και άλλων) στην παραγωγή και στην διακίνηση «υλικού» διαφόρων ειδών, τι ήταν αυτή η αναφορά στην «προστασία των συνόρων»;

Προφανώς, ο ψεκασμένος ονειρεύεται (και προτείνει) στο τελ Αβίβ κοινές περιπολίες στην ανατολική Μεσόγειο με στόχο / άλλοθι της «καταπολέμηση των μεταναστευτικών ροών» και, απώτερο σκοπό την «κατοχύρωση» του ελέγχου ενός μεγάλου τμήματός της.

Άσχετα απ’ το πόσο ρεαλιστικό είναι αυτό (ο ψεκασμένος ετοιμάζεται να «μεγαλώσει την ελλάδα», οπότε η ανατολική Μεσόγειος θα γίνει έτσι κι αλλιώς «ελληνική»…) δεν παύει να είναι τμήμα των «φιλοδοξιών» του ντόπιου ιμπεριαλισμού. Υπό τους φαιορόζ τώρα – αλλά υπερκομματικά και «εθνικά».

Καμπάνια Μ15 + / Η εγκληματική συμμορία συνεχίζει 4

Σάββατο 23 Ιούνη. Η ασταμάτητη μηχανή δεν ξέρει (και δεν μπορεί να ξέρει) πόσο αίμα κυλάει στις φλέβες σας. Εκείνο που κάνει εδώ είναι να επιμένει:

Δεν πρόκειται για «παιχνίδια». Πρόκειται για ένα έγκλημα (σε ότι αφορά οπωσδήποτε την Παλαιστίνη) που θα απλωθεί… Το Τελ Αβίβ, στην παρακμή του, θεωρεί ότι έχει το “momentum”· και οξύνει τόσο τον μιλιταρισμό του όσο και τον ρατσισμό του… Η ελληνική συμμαχία μαζί του, και η “διαρκής βελτίωση της στρατιωτικής συνεργασίας”, δεν είναι video game…

(Κατά τα άλλα, εκτός από γραβάτες παίζει και μπάλα… Όπως και πολλά άλλα αναισθητικά…)

Καμπάνια Μ15 + / Τα σκυλιά με τα σκυλιά

Παρασκευή 22 Ιούνη. Η ισραηλινή οργάνωση προστασίας δικαιωμάτων B’Tselem κατήγγειλε ότι στις 7 Μάη μια διμοιρία ισραηλινών στρατιωτών επιτέθηκε σε δύο σπίτια παλαιστινίων στον προσφυγικό καταυλισμό της Jenin, στη δυτική Όχθη… στις 4 το πρωί. Χρησιμοποιώντας δύο στρατιωτικά εκπαιδευμένα σκυλιά. Έσπασαν τις εξώπορτες, έκαναν ό,τι ζημιές μπορούσαν μέσα (σε στύλ «ακίνητοι / έρευνα!!!»), τα σκυλιά έκαναν κι αυτά τη δουλειά τους (που δεν ήταν απλά να γαυγίζουν…), έκαναν δυο συλλήψεις, και έφυγαν.

Τόσο στη δυτική πρωτοκοσμική νομοθεσία (το ισραήλ είναι πρωτοκοσμικό αποικιακό / μιλιταριστικό φυλάκιο, το θυμίζουμε…) όσο και στην μουσουλμανική πααραδοσιακή κουλτούρα, το σπίτι είναι άσυλο. Ακόμα περισσότερο τη νύχτα. Οι ισραηλινές έφοδοι μέσα στη νύχτα, όπως ακριβώς συνέβαινε με τις αμερικανικές κατοχικές παρόμοιες εφόδους στο ιράκ, δεν οφείλονται στο ότι “κάποιος ύποπτος κακούργος μπορεί να διαφύγει!”. Καθόλου. Είναι μέτρο της τακτικής εσείς δεν είστε άνθρωποι, και δεν έχετε κανένα δικαίωμα…. Και στον ύπνο σας ακόμα, σας έχουμε για τα αρχίδια μας…

Λεπτομέρεια, αν συνυπολογίσει κανείς τις δολοφονίες των τελευταίων μηνών, και την συνεχιζόμενη εθνοκάθαρση εδώ και 70 χρόνια. Χαρακτηριστική λεπτομέρεια ωστόσο μιας τακτικής βίας και εκφοβισμού, που γίνεται σε «μικροκλίμακα» (επί 10 και επί 100, ξανά και ξανά) τόσο στη δυτική Όχθη όσο και στην ανατολική Ιερουσαλήμ, και γι’ αυτό συνήθως περνάει απαρατήρητη.

Φυσικά ξέρουμε και ξέρετε πως τίποτα απ’ αυτά δεν συμβαίνει, ότι τα σκηνοθετούν μόνοι τους οι παλαιστίνιοι, ότι η B’ Tselem είναι κατά βάθος “αντισημίτες” (όπως, ως γνωστόν, και η εργατική αυτονομία· όχι οι πλαστογραφήσεις της, αυτές έχουν πάρει το ο.κ…) και πως ακόμα κι αν συμβαίνουν είναι σωστά και δικαιολογημένα, επειδή φταίει η … Hamas.

Στη δυτική Όχθη; Μα οι δυνάμεις της Hamas είναι στη Γάζα… Δεν έχει σημασία. Το ιερό κράτος έχει πάντα δίκιο!!! (Ρωτείστε τους ατζέντηδές του…) Και, εννοείται, όλα τα σκυλιά του, δίποδα ή τετράποδα, είναι «οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου»…

(φωτογραφίες: Ισραηλινά σκυλιά εν δράσει, κατά παλαιστινίων…)