Κυριακή 1 Ιούλη. Αυτός ο ακροδεξιός γιάπης (ο αυστριακός πρωθ. Sebastian Kurz) θα είναι από σήμερα, και για έξι μήνες, «πρόεδρος της ε.ε.». Αυτό το αρχηγιλίκι είναι ασήμαντο σαν τέτοιο, αλλά είναι μια ευκαιρία να υποδείξουμε κάτι εξαιρετικά χαρακτηριστικό.
Αυτός ο φασίστας, λοιπόν, και ο κυβερνητικός φασιστοσυνασπισμός του, που θέλουν να «οχυρώσουν την ευρώπη» απέναντι στα «κύματα των εισβολέων» (μεταναστών) προωθούν (και θα περάσουν, αφού έχουν την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία) την 12ωρη ημερήσια εργασία, και την 60ωρη εβδομαδιαία… Στην αυστρία… «Οι αλλαγές στην εργατική νομοθεσία είναι απαραίτητες για να έχουν οι εταιρείες μεγαλύτερη ευελιξία» είναι το επιχείρημα… Η μόνη «παραχώρηση» που κάνει η φασιστοκυβέρνηση της Βιέννης είναι ότι ενώ το 10ωρο θα είναι υποχρεωτικό (αν αυτό ευχαριστεί το αφεντικό), οι εργαζόμενοι θα επιτρέπεται να αρνηθούν τις επιπλέον 2 ώρες δουλειάς, χωρίς να χρειάζεται κάποια δικαιολογία. (Υποθέτουμε: μέχρι να απολυθούν…)
Βλέπετε να έχουν κάποια σχέση ο ρατσισμός / νεοφασισμός και η “επιστροφή” στην “απόσπαση της απόλυτης υπεραξίας”; Εμείς ναι, το ξέρουμε εδώ και χρόνια…
Κάποτε, οι αρχαιολόγοι του μέλλοντος, θα πέσουν πάνω σε κάτι «ιερογλυφικά» με την μορφή 30/900… Θα ξύσουν το κεφάλι τους και θα αναρωτηθούν ένα απ’ αυτά τα δύο: είτε «πόσο ηλίθιοι ήταν αυτοί που υποστήριζαν τέτοια πράγματα;» είτε «πόσο ηλίθιοι ήταν αυτοί που δεν τα υποστήριξαν;»
Πριν, ωστόσο, έρθει η ώρα των ιστορικών και των αρχαιολόγων, έχουμε κάθε δικαίωμα να αναρωτηθούμε: «πόσα κιλά επαναστάτες ήταν και είναι όλοι αυτοί που σαμπόταραν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο – και είχαν, πράγματι, πολλούς και πετυχημένους τρόπους… – το εργατικό 30/900;»
(Απ’ την μεριά μας, σαν αυτόνομοι εργάτες, κάναμε περισσότερα απ’ όσα μπορούσαμε…)