Δευτέρα 17 Δεκέμβρη. Καταλαβαίνουμε βέβαια πόσο μπορεί να θυμώνουν διάφοροι “φίλοι των εξεγέρσεων” που το sarajevo/ασταμάτητη μηχανή τους χαλάει την μανέστρα. Τα «κίτρινα γιλέκα» δεν είναι η πρώτα φορά που γινόμαστε τόσο παλιάνθρωποι, ούτε η τελευταία.
Όμως το πρόβλημα δεν είναι δικό μας. Να, για παράδειγμα: στην πάνω φωτογραφία έχει και «κίτρινα γιλέκα». Κατακίτρινα! Κι αν δεν φαινόταν η υπογραφή στα πλακάτ, μόνο του το σύνθημα «πρώτα οι άνθρωποί μας» θα μπορούσε να ερμηνευτεί κατά βούληση.
Αλλά είναι φασίστες, καραφασίστες. Στις Βρυξέλες. Που διαδηλώνουν εναντίον της διεθνούς συμφωνίας του οηε για τους πρόσφυγες / μετανάστες, απ’ τα δεξιά (φυσικά). Και κάνουν και κανά μπαχαλάκι – για όσους αγιάζουν υποκείμενα με βάση τα φαντάσματα άλλων εποχών… (φωτογραφία κάτω).
Πως, όμως, οι φασίστες του βελγίου μπορούν να οικειοποιηθούν τόσο εύκολα τα μαρκετίστικα σύμβολα που (για τους φίλους των εξεγέρσεων-αγνώστων-λοιπών-στοιχείων) θεωρούνται επαρκή «σήματα του λαϊκού δίκιου» (αδιάφορος ο ταξικός προσδιορισμός του) και της «συγκρουσιακής» (άρα «ανατρεπτικής») διάθεσης (επειδή αυτό συμβουλεύουν οι κανόνες του Θεάματος);
Μα ακριβώς επειδή αυτά τα «σύμβολα» (π.χ. τα «κίτρινα γιλέκα») είναι αποκομμένα από κάθε εργατική / ταξική παράδοση και ιστορία, για πολύ σοβαρούς (και εν τέλει επίσης ταξικούς) λόγους: οι μικροαστοί των μεταφορών στη γαλλία, εκτός απ’ τα φωσφοριζέ γιλέκα τους, ένα μόνο σύμβολο διέθεταν ακόμα, και μόνο κάτω απ’ αυτό μπορούσαν να στοιχηθούν ή και να «απευθυνθούν»: την γαλλική σημαία.
Έλα, όμως, που το εθνικό πανί ενός πρωτοκοσμικού, καπιταλιστικού, ιμπεριαλιστικού κράτους δεν σηκώνει παρερμηνείες; (Ισχύει για την γαλλία, όπως για την τουρκία, την ελλάδα ή την πολωνία…)
Δεν πρόκειται για «θαύμα»! Υπάρχει μια γενική ιδεολογικό / αισθητική προσκόληση σε «μορφές δράσης» του παρελθόντος, που θεωρούνται αιώνιο χαρακτηριστικό των απελευθερωτικών εξεγέρσεων, και αιώνιο προνόμιο της αριστέρας, ή της άκρας αριστέρας, ή της αναρχίας. Οδοφράγματα για παράδειγμα και κουκουλωμένα κεφάλια; Δεν μπορεί παρά να … «είναι δικοί μας»….
Τα κινηματικά 60s, τα ‘70s και τα ‘80s έχουν πεθάνει προ πολλού (μέχρι και εξουσία έγιναν…) – και η εικονική νοσταλγία τους σκοτώνει όσους την κουβαλάνε!!! Ούτε η κοινωνική «δεξιά» ούτε οι φασίστες (παλιο- ή νεο- δεν κάνει διαφορά) δεν είναι «νομιμόφρονες» πλέον, με την παλιά έννοια των συντηρητικών! Ο σεβασμός στον «πληθωρικό νόμο» έχει καταρρεύσει απ’ την ακόμα πιο πληθωρική Εγωϊκή αυτοπεποίθηση, αν και όχι παντού (σε κάθε πρωτοκοσμική κοινωνία) στον ίδιο βαθμό. Αυτό σημαίνει ότι οι «μορφές πάλης» που ανέπτυξαν τα δικά μας κινήματα επί δεκαετίες έχουν «εκδημοκρατιστεί». Οδοφράγματα; Οδομαχίες; Μολότοφ; Καταλήψεις κτιρίων; Δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο και κανένα «ταμπού» πια απ’ τους κοινωνικούς / ιδεολογικούς λακέδες «του νόμου και της τάξης»… Και θα συνεχίσει να μην υπάρχει, έως ότου αποκατασταθεί το Νέο Παράδειγμα «νόμου και τάξης», που θα ταιριάζει την 4η βιομηχανική επανάσταση και στον 21ο αιώνα – εάν, φυσικά, χρειάζεται τέτοιο…
Συνεπώς η «γοητεία των μορφών» είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων μια ανιστόρητη καθήλωση που σε ρίχνει στον γκρεμό· και στην χειρότερη ένας ελεεινός καιροσκοπισμός εκείνων που σκάνε για να «ριζοσπαστικοποιήσουν» το α ή β μαζικό γεγονός, λες και έχουν κάποιο κρυφό αλλά ακαταμάχητο χάπι ριζοσπαστισμού. (Έχουν: τις αποψάρες τους!!!) Αντί να μαγεύεται κανείς είτε απ’ τα «πλήθη» είτε απ’ τις «παράνομες δράσεις» τους, θα πρέπει να κάνει το πολύ πιο δύσκολο. Είτε να ξέρει έγκαιρα, είτε να μαθαίνει το γρηγορότερο, ξερά, σκληρά, χωρίς ωραιοποιήσεις και χωρίς ψευδαισθήσεις για την «βαθύτερη αθωώτητα των ανθρώπων», τα πραγματικά συμφέροντα και την πραγματική ιδεολογική σύνθεση του μικροαστικού πλήθους. Οι καιροί είναι πολύ επικίνδυνοι, και θα γίνουν ακόμα περισσότερο τέτοιοι! Η πλαστοποίηση είναι κανόνας!
Αν δε το κάνει αυτό; Το να υμνεί τα γαλλικά «κίτρινα γιλέκα» είναι εύκολο επειδή είναι μακρινό. Το να βρεθεί, όμως, τυλιγμένος με την γαλανόλευκη, α λα «αγανακτισμένοι 2011» ενόσω παριστάνει κάτι άλλο, αυτό ναι: αυτό είναι ξεφτίλα…
(Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: Προφανώς η οηέδικη νομοθεσία δεν θα σώσει κανέναν πρόσφυγα ή μετανάστη. Παράδειγμα το ελλαδιστάν: την ψήφισε μεν, αλλά ξέρουμε τι κάνει… Καλού κακού όμως, και επειδή κάποια κράτη δεν χρειάζονται καν φερετζέδες ανθρωπισμού, δεν την ψήφισαν. Ποια; Οι ηπα, η αυστρία, η ουγγαρία, η ιταλία, η πολωνία και η σλοβακία.
Έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους και με τα «κίτρινα γιλέκα» χτες στις Βρυξέλες;)