Σάββατο 13 Οκτώβρη. Μπορεί μια φρικιαστική δολοφονία να γίνει ο μοχλός σημαντικών αλλαγών (έως και ανατροπών) στους συσχετισμούς δύναμης στην ευρύτερη μέση Ανατολή; Σε μια περιοχή του κόσμου όπου έχουν γίνει εκατοντάδες χιλιάδες δολοφονίες αμάχων απ’ το 2003 και μετά, ένας ακόμα δολοφονημένος δεν θα έπρεπε να κάνει καμία διαφορά. Μπορεί όμως να κάνει.
Αναφερόμαστε στη δολοφονία του σαουδάραβα αντι-τοξικού δημοσιογράφου Jaman Khashoggi, μέσα στο σαουδαραβικό προξενείο στην Istanbul, στις 2 Οκτώβρη. Οι υπηρεσίες του τουρκικού καθεστώτος υποστηρίζουν (και σχεδόν οι πάντες δέχονται) ότι ο Khashoggi δολοφονήθηκε από ειδική 15μελή ομάδα δολοφόνων που πήγε επι τούτου νωρίτερα την ίδια ημέρα στο προξενείο (και έφυγε τρεις ώρες αργότερα). Δεν είναι μόνο αυτό όμως. Κατά τις τουρκικές υπηρεσίες το πτώμα του Khashoggi κομματιάστηκε, μεταφέρθηκε σε κομμάτια σ’ ένα βαν που περίμενε στην αυλή του προξενείου, και μετά θάφτηκε στον κήπο του σπιτιού του προξένου, που απέχει λίγες εκατοντάδες μέτρα απ’ το προξενείο – εκεί κατέληξε το βαν.
Υπάρχουν και επιπλέον λεπτομέρειες που έχουν δημοσιοποιηθεί· δεν έχει νόημα να μεταφερθούν εδώ. Καθώς το Ριάντ (αλλά και η διπλωματική αποστολή του στην τουρκία) δεν δίνουν καμία εξήγηση για το που “χάθηκε” ο Khashoggi, κάθε μέρα που περνάει όλο και περισσότεροι πείθονται ότι ο τοξικός τον «καθάρισε» με τρόπο αντάξιο των μεθόδων «εκκαθάρισης» του isis. Για την ακρίβεια το σαουδαραβικό καθεστώς υποστηρίζει ότι «ο Khashoggi έφυγε, και δεν ξέρουμε που πήγε». Μόνο που τον περίμενε απέξω, σε αυτοκίνητο, η φίλη του Hatice Fiancee· που δεν τον ξανάδε. (Πολλά αναμένονται από έναν τεχνολογικό μάρτυρα: λέγεται ότι ο Khashoggi φορούσε ένα apple watch που συνδεόταν αυτόματα με το iphone του, το οποίο είχε αφήσει στη φίλη του).
Η αστυνομική πλευρά του θέματος τελειώνει εδώ, σήμερα, για την ασταμάτητη μηχανή. Ο τοξικός «έφαγε» έναν επώνυμο διαφωνούντα (δημοσιογράφος της washington post ήταν ο Khashoggi…)· το έκανε σε τυπικά σαουδαραβικό έδαφος αλλά στην επικράτεια ενός κράτους του οποίου το καθεστώς κατάφερε να αφαιρέσει μεγάλο μέρος απ’ την σαουδαραβική επιρροή στους αντικαθεστωτικούς στη συρία· και το έκανε με τέτοιο τρόπο που προκαλεί απεριόριστη αποστροφή: είναι ένα πράγμα να σκοτώνεις κάποιον και εντελώς διαφορετικό να τον κομματιάζεις για να εξαφανίσεις το πτώμα του…
Αυτά σημαίνουν ότι ο τοξικός «τέλειωσε»… «Τέλειωσε» αφού είχε ήδη αποτύχει οικτρά, κι όχι μόνο σε στρατιωτικά ζητήματα (στη συρία ή στην υεμένη) αλλά και στα θηριώδη οικονομικά mega-project του.… Θεωρητικά η ιστορία θα μπορούσε να «κλείσει» με την αντικατάστασή του απ’ τα κυβερνητικά πόστα στο Ριάντ: ο πατέρας του είναι ακόμα βασιλιάς.
Όμως δεν είναι τόσο απλό όσο μια family affair, έστω παλατιανή. Ο τοξικός δεν ήταν μόνο ο “ιδανικός συνομιλητής” με τον βασιλικό γαμπρό της Ουάσιγκτον, ο αφοσιωμένος συνεταίρος της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής γραμμής όπως αυτή εκφραζόταν / μεθοδευόταν απ’ τον Jared Kushner. Ήταν επίσης ο «ιδανικός συνομιλητής» του Τελ Αβίβ και του φασιστικού, απαρτχάιντ καθεστώτος του.
Φυσικά δεν σόλαρε. Μάλλον εξέφραζε μια ορισμένη φράξια μέσα στην σαουδαραβική χούντα· και θα μπορούσε ίσως να βρεθεί κάποιος άλλος για να συνεχίσει στην ίδια γραμμή. Όμως αυτή ακριβώς η φράξια, προκειμένου να προφυλάξει τον κώλο της απ’ τους ενδοκαθεστωτικούς σαουδαραβικούς ανταγωνισμούς, είχε δείξει ιδιαίτερη σκληρότητα απέναντι στους όποιους αντιπάλους της. Έτσι ώστε δεν θα πρέπει να περιμένει κανείς μια «ομαλή διαδοχή» του τοξικού πάνω στην ίδια «γραμμή».