Πέμπτη 1 Νοέμβρη. Μπορείτε να χαρείτε! Την ασταμάτητη μηχανή την διαβάζουν όχι μόνο αμερικάνοι γερουσιαστές αλλά και σαουδάραβες πρίγκηπες! Μια “ανώνυμη πηγή” κοντά στον πρίγκηπα Ahmad bin Abdulaziz (περισσότερα γι’ αυτόν στη συνέχεια) δήλωσε σε διεθνές μήντιο:
Αυτός [σ.σ.: ο Abdulaziz] και άλλοι στην οικογένεια [σ.σ.: τον ευρύτερο οίκο των Σαούντ] έχουν καταλάβει ότι ο MBS έχει γίνει τοξικός.
Επιτέλους, για μια ακόμα φορά, «ο αγώνας τώρα δικαιώνεται»!
Πάμε τώρα πιο σοβαρά. Ο διεθνής “θόρυβος” για την δολοφονία και το κομμάτιασμα του Khashoggi στο σαουδαραβικό προξενείο στην Istanbul μπορεί να έχει καταλαγιάσει.. Όμως υπάρχουν λόγοι να εκτιμήσουμε ότι η «κυρίως φάση» αυτής της ιστορίας μόλις τώρα ξεκινάει.
Κατ’ αρχήν μια «λεπτομέρεια» του προηγούμενου μήνα που έχει υποτιμηθεί. Όταν ο τοξικός φοβήθηκε ότι μπορεί η Ουάσιγκτον να τον εγκαταλείψει, έκανε έναν χοντρό εκβιασμό. Ο εκβιασμός είχε μέσα πετρέλαιο, δισεκατομύρια δολάρια, και όλα όσα ο τοξικός πρίγκηπας θεωρεί ότι κρατάνε δεμένη την Ουάσιγκτον δίπλα του. Είναι, όμως, φρόνιμο να κάνει κάποιος σαν το παλάτι του Ριάντ εκβιασμούς σε μια πληγωμένη, έτσι κι αλλιώς, και σε παρακμή υπερδύναμη; Είναι φρόνιμο να της λέει “σε κρατάω απ’ τα genitals”; Δεν την ερεθίζει μ’ αυτόν τον τρόπο;
Όσο αλήθεια είναι ότι η Ουάσιγκτον (και όχι μόνον αυτή) θέλει οπωσδήποτε τα πετροδόλαρα του Ριάντ και των γύρω αποικιών του, άλλο τόσο αλήθεια είναι εκείνο που ξεστόμισε το ψόφιο κουνάβι πριν την κατακρεούργηση του Khashoggi: ότι χωρίς τον αμερικανικό στρατό το μάξιμουμ ζωής που έχετε, ω σαουδάραβες, είναι δυό βδομάδες.
Συνεπώς εκείνο που έχει κερδίσει προς το παρόν ο τοξικός είναι δύο, ή λίγο παραπάνω, βδομάδες «πολιτικής εξουσίας» – ας μην πούμε «ζωής» με την φυσική έννοια. Γιατί εκείνοι που θέλουν τα σαουδαραβικά πετροδόλαρα και κρατάνε τα όπλα (Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Παρίσι), ακόμα και για να πουλάνε μερικά στον τοξικό (σα να τα θάβουν – αλλά ακριβοπληρωμένα…) χρειάζονται λίγο χρόνο για να βρουν την διαδικασία (και τα πρόσωπα) αντικατάστασής του.
Αυτός ο 76χρονος Ahman bin Abdulaziz είναι ένας απ’ τους θείους του τοξικού (σα νεώτερος αδελφός του νυν βασιλιά Salman, κατευθείαν απ’ το παλιό βασιλικό σόι των θεμελιωτών του κράτους,) αντίπαλός του, που ζούσε για χρόνια «αυτοεξόριστος» στο Λονδίνο. Έχει διατελέσει υφ.υπ. εσωτερικών του χουντοβασίλειου για σχεδόν 30 χρόνια, απ’ το 1975 ως το 2012. Και τώρα φέρεται να έχει πάρει εγγυήσεις απ’ την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο για να διαχειριστεί το πρόβλημα «τοξικός» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Τις διαδικασίες για τέτοιου είδους «deal» ή «πραξικόπημα» εντός ή εκτός εισαγωγικών, δεν μπορούμε να τις φανταστούμε παρά σαν ένα σήριαλ αραβικών παλατιανών «βυζαντινισμών». Η μία πλευρά θα έχει πλάτη τα όπλα και το κληρονομικό κύρος, η άλλη τα φράγκα και τα «νεανικά πάθη», αλλά τα παλάτια έχουν πολλά δωμάτια και διαδρόμους.
Το ουσιαστικό είναι σε τι θα αλλάξει η «πολιτική» του Ριάντ όταν ο τοξικός θα είναι παρελθόν. Και, πιο συγκεκριμένα, πόσο θα επηρεαστούν οι σχεδιασμοί του Τελ Αβίβ. Το πιθανότερο είναι ότι τα βασικά θα μείνουν ίδια· όμως θα αφαιρεθούν οι υπερβολές που προκαλούν σε νέους και άμαθους οι άσπρες σκόνες.
Χωρίς υπερβολές όμως τι στέκεται στον οξυνόμενο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό την σήμερον ημέρα;
(φωτογραφία: Το γεγονός ότι πρωτοκλασσάτοι αξιωματούχοι του απαρτχάιντ ισραηλινού καθεστώτος έχουν αρχίσει να κάνουν αυτοπροσώπως βίζιτες σε διάφορες αραβικές χούντες και χουντίτσες – πάνω ο Netanyahu στο Oman χτες – δείχνει μια ορισμένη αναταραχή· που την βρίσκουμε αμοιβαίας αδυναμίας και όχι δύναμης. Όλα αυτά τα φέουδα δεν έχουν στρατιωτική δύναμη, μόνο φράγκα. Όμως υπάρχει παντού και ένας κάποιος πληθυσμός, που δεν είναι υποχρεωτικό να υιοθετεί στο σύνολό του τις PR των αφεντικών του μ’ ένα καθεστώς που σκοτώνει άραβες / παλαιστίνιους καθημερινά.
Αν συνυπολογιστεί ότι η Τεχεράνη και η Άγκυρα έρχονται απ’ την ακριβώς αντίθετη μεριά, δεν πρέπει καθόλου να αποκλειστεί αυτό: κάθε φορά που οι άραβες χουνταίοι και χουντικούληδες σφίγγουν το χέρι ενός ισραηλινού καθεστωτικού (να) υπογράφουν την στοχοποίησή τους…)