Πέμπτη 25 Οκτώβρη. Θα μπορούσε να είναι και στημένο πλάνο, αλλά δεν είναι. Ο τούρκος φωτογράφος Mustafa Hassouma τράβηξε εκατοντάδες φωτογραφίες την περασμένη Δευτέρα. Μία είναι αυτή. Ο 20χρονος A’ed Abu Amro, απ’ την γειτονία της al-Zaytoun της πόλης της Γάζας, ήταν εκεί, στη μεγάλη πορεία της επιστροφής, όπως κάθε Παρασκευή και κάθε Δευτέρα εδώ και μήνες. Κρατάει πάντα στο ένα χέρι την παλαιστινιακή σημαία, και οι φίλοι του τον κοροϊδεύουν: «πετάς πιο εύκολα πέτρες αν δεν κρατάς στο άλλο χέρι σημαία» του λένε.
Κάποιοι είπαν ότι «είναι ο Δαβίδ απέναντι στον Γολιάθ» (που δεν φαίνεται) – αλλά εδώ και δεκαετίες το ίδιο λένε. Κάποιοι άλλοι είπαν ότι ο Delacroix βρισκόταν στη Γάζα – ξέχασαν να θυμηθούν ότι για την απελευθέρωση όσων βρίσκονται υπό πρωτοκοσμική κατοχή ελάχιστοι νοιάζονται πια. Αυτό που ήθελε να αναπαραστήσει / υμνήσει ο γάλλος ρομαντικός στριφογυρνάει στον τάφο του.
Ο Abu Amro και η παρέα του θα είναι εκεί πάντως. Ζωντανοί. Στην πρώτη γραμμή, απέναντι απ’ τους δολοφόνους του ισραηλινού στρατού. Και την ερχόμενη Παρασκευή, και την επόμενη Δευτέρα, και… Όπως χιλιάδες άλλοι και άλλες.
Δεν ζητάνε την άδεια κανενός.
(«Πολεμάμε για την αξιοπρέπειά μας και την αξιοπρέπεια των επόμενων γενεών» είπε ο Abu Amro σ’ έναν δημοσιογράφο του alJazeera που τον αναζήτησε. «Κι αν σκοτωθώ, θέλω να με τυλίξουν μ’ αυτή τη σημαία».)