Δευτέρα 3 Σεπτέμβρη. Κάπου στα μέσα του 21ου αιώνα κάποιος αναλαμβάνει μια επικίνδυνη αποστολή, να επιστρέψει στον 20ο για να βρει ή να διορθώσει κάτι. Στο καινούργιο του αθέλητο και προϊστορικό περιβάλλον μουρμουρίζει: ωραία μουσική ακούγατε στον 20ο αιώνα.
Το πιο πάνω είναι fiction – αλλά έτσι είναι. Ο 20ος αιώνας είναι ήδη ένας σωρός ένδοξων ερειπίων, όπου ζουν ερημίτες ασκητές και τρωκτικά της ιδεολογίας. Ωστόσο απ’ αυτόν έμειναν κάτι λίγα… Ένα απ’ αυτό είναι η μουσική (ένα άλλο είναι ο κινηματογράφος).
Και τα δύο video είναι απ’ το woodstock – Αύγουστος του 1969 για να μην το ψάχνουν όσοι δεν ξέρουν πότε έγινε. Δεν μας παρακινεί η νοσταλγία, αλλά μάλλον η πεποίθηση πως «κάπως ξεκίνησαν όλα» – κι αυτό δεν έχει σχέση πια με το πως εξελίχθηκαν τα πράγματα. Να λοιπόν μια απ’ τις αφετηρίες…
Η μπάντα του Santana είναι όλοι 21 και 22 χρονών – τρελή πιτσιρικαρία!!! Όσο για την θεά Grace, τι να πούμε; Πόσοι και πόσες την άκουσαν (στον 20ο αιώνα), σα Σειρήνα, να γλυκαίνει το μπάφιασμά τους;
Άντε: ευχή για έναν Σεπτέμβρη χωρίς πολλή μελαγχολία (η λίγη κάνει καλό…)