Τρίτη 25 Σεπτέμβρη. “Πριν στεγνώσει το μελάνι” (που λέει ο λόγος): σε χθεσινή ανακοίνωσή του το ρωσικό υπ.αμ. Sergei Shoigu ανακοίνωσε ότι «…Μέσα σε δύο βδομάδες ο συριακός στρατός θα προμηθευτεί αντι-αεροπορικά συστήματα S-300, που μπορούν να εντοπίσουν απειλές από τον αέρα σε απόσταση μεγαλύτερη από 250 χιλιόμετρα, και μπορούν να κτυπήσουν ταυτόχρονα πολλούς τέτοιους στόχους».
Το ακόμα πιο ενδιαφέρον όμως, το είπε στη συνέχεια: «Τα κέντρα ελέγχου του συριακού στρατού και των μονάδων αεράμυνας θα εφοδιαστούν με αυτόματο σύστημα ελέγχου, το οποίο χρησιμοποιεί μόνο ο ρωσικός στρατός. Αυτό θα επιτρέψει την κεντρική διαχείριση όλων των μονάδων της συριακής αεράμυνας, μέσα απ’ τον έλεγχο του εναέριου χώρου επιτρέποντας έτσι την ταυτοποίηση των στόχων. Ακόμα πιο σημαντικό, θα εξασφαλίσει την ταυτοποίηση όλων των ρωσικών αεροπλάνων απ’ τις συριακές δυνάμεις αεράμυνας».
Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι καινούργιοι S-300 θα ενσωματωθούν στο υπό ρωσικό έλεγχο σύστημα των ήδη εγκατεστημένων S-400 (που περιφρουρούν τις ρωσικές βάσεις στη συρία). Ή, ειπωμένο με άλλα λόγια, η Μόσχα επιβάλλει άτυπα ζώνη απαγόρευσης πτήσεων για τα ισραηλινά πολεμικά στον συριακό ενάεριο χώρο, κάτω από δύο σημαίες. Μια ρωσική και μία συριακή.
Αν αυτό ήταν που φόβιζε τόσο το Τελ Αβίβ όσο και την Ουάσιγκτον το πέτυχε! (Φυσικά έχουν πάντα την δυνατότητα πυραυλικών επιθέσεων από «διεθνή» αέρα ή θάλασσα… Οι ρωσικές αντιαεροπορικές συστοιχίες αντιμετωπίζουν πάντως και πυραυλικές επιθέσεις).
Σε δύο βδομάδες λοιπόν;