Παρασκευή 17 Αυγούστου. Λυμένη είναι η γλώσσα του διακομματικού εθνικού κορμού, φαιορόζ κυβέρνησης και διαφόρων χρωμάτων αντιπολίτευσης, σε σχέση με την απελευθέρωση «των δύο παληκαριών». Παραμύθια επί παραμυθιών, ανάκατα με μισές αλήθειες… Δεν ασχολούνται όμως με ένα βασικό ερώτημα. Με ποιον είναι; Με τον πάστορα ή με τον κάστορα; Για να το εκχυδαΐσουμε: με ποιον είναι το ελλαδιστάν; Με την Ουάσιγκτον ή με την Άγκυρα; Με τον Trump ή με τον Erdogan;
Δύσκολες ερωτήσεις. Επί δεκαετίες και επί γενιές ο ντόπιος εθνικισμός / αντιτουρκισμός κρυβόταν και παρίστανε τον αντιϊμπεριαλισμό / αντιαμερικανισμό, ανεμίζοντας ένα αυθαίρετο και ελληνικής έμπνευσης δόγμα, ότι «πίσω απ’ την τουρκία είναι οι ηπα» – εναντίον του φτωχού πλην τίμιου ελλαδιστάν βέβαια. Στην ουσία αντιαμερικάνοι οι έλληνες δεν ήταν ποτέ· αντιτούρκοι όμως… με το παραπάνω. Ωστόσο το σύνθημα που δονούσε τα ψέμματά τους ήταν «φονιάδες των λαών αμερικάνοι», όχι «φονιάδες των λαών τούρκοι»….
Τώρα; Τώρα επιβεβαιώνεται κάτι ανομολόγητο: ότι οι έλληνες είναι φόλα φιλοαμερικάνοι (στο βαθμό που η Ουάσιγκτον τσακώνεται με την Άγκυρα)· και είναι μόνο μια αίσθηση ιστορικής συστολής (που θα ξεπεραστεί γρήγορα) που εμποδίζει και δεν έχουν αρχίσει δημόσια τα “βάστα Trump”! Πολύ θα ήθελαν να δουν τον Erdogan στην αγχόνη το καλοκαίρι του 2016, και την τουρκία να σπαράσσεται από εμφύλιο! Πολύ θα ήθελαν να πέσει το τουρκικό κράτος / κεφάλαιο στην αγαπημένη ελληνική στάση (είτε για καταγγελίες, είτε για συμβιβασμούς), δηλαδή «στα τέσσερα» – και να είναι η Ουάσιγκτον που θα το έχει προκαλέσει.
Είναι ανομολόγητος ο φιλοαμερικανισμός όσο ομολογημένος είναι ο αντιτουρκισμός· αλλά το ίδιο υπαρκτά και τα δύο. Εξάλλου ο φιλοαμερικανισμός, μαζί και ο φιλοΐσραηλινισμός, έχουν περάσει όλα τα τεστ τα τελευταία χρόνια· ειδικά τα χρόνια του φαιορόζ γκουβέρνου.
Ξεχυλίζουν και οι δύο εθνικές (συμπληρωματικές) ιδεολογίες στις «ερμηνείες» των γεγονότων. Είναι διεστραμμένες αυτές οι ερμηνείες, αλλά η διαστροφή είναι αυθεντικά ελληνική…
(Πριν κανά δυο χρόνια, για τους ίδιους ακριβώς λόγους, οι έλληνες ήταν φόλα φιλορώσοι! Ήταν τότε που η τουρκική αεροπορία είχε ρίξει ένα ρωσικό πολεμικό στα τουρκοσυριακά σύνορα, και οι ελληνικές φαντασιώσεις είχαν πάρει φωτιά. Το «θα γίνει πόλεμος ρωσίας τουρκίας» ήταν η πιο ήπια και κοινή βεβαιότητα. Οι πιο προχωρημένοι διέβλεπαν όχι μόνο την νίκη του περήφανου ρωσικού στρατού αλλά και ότι ο Πούτιν (σαν ομόδοξος) θα έδινε την Istanbul στους έλληνες, να την έχουν και να την φιλάνε.
Δεν έκατσε… Ίσως (ελπίζουν να) κάτσει τώρα: το δολάριο να ισοπεδώσει την τουρκία…)