Τετάρτη 22 Αυγούστου. Πριν μια βδομάδα (στις 14 Αυγούστου) η κινεζική καθεστωτική global times (που θεωρείται ότι απηχεί τις θέσεις του κινεζικού κ.κ.) δημοσιοποίησε μια (ακόμα) προειδοποίηση προς την Ουάσιγκτον. Αφορμή όχι μόνο ο αμερικανικός νόμος για τον στρατιωτικό προϋπολογισμό του 2019, αλλά (κυρίως) το γεγονός ότι αναφέρεται ρητά στην κίνα· ενώ περιλαμβάνει σχέδια για στρατιωτικό εξοπλισμό της ταϊβάν. Να μερικά αποσπάσματα (για να ξέρετε…):
… Ο κόσμος πιστεύει ότι ο νόμος έχει στόχο την Ρωσία και την Κίνα. Είναι ένας επιθετικός νόμος που μνημονεύει τα στενά της Ταϊβάν, τη Νότια Θάλασσα της Κίνας, τις κινεζικές επενδύσεις στις ηπα, ακόμα και τα Κομφουκιανά ινστιτούτα.
Ο νόμος αυξάνει σημαντικά την δύναμη του Πενταγώνου, κάνοντάς το το υπουργείο άμυνας με την μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο. Ίσως μόνο ο Ιαπωνικός στρατός είχε κάποτε τόσο μεγάλη δύναμη στην ιστορία, και μ’ αυτή την έννοια οι ΗΠΑ γίνονται περισσότερο μιλιταριστικές.
Δεν υπάρχει στρατός που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τον αμερικανικό, ακόμα και πριν αυξήσει τον προϋπολογισμό του· για να μην πούμε τώρα.
Η Κίνα αναγνωρίζει την στρατιωτική δύναμη των ΗΠΑ και δεν θα εμπλεκόταν ποτέ σε μια επίθεση σε μια αμερικανική στρατιωτική βάση, όπως έκαναν οι Ιάπωνες στο Pearl Harbor. Η Κίνα ποτέ δεν θα προκαλέσει στρατιωτικά τις ηπα. Πιστεύουμε ότι η Ρωσία και άλλες χώρες που θεωρούνται «εχθροί» απ’ τις ΗΠΑ σκέφονται επίσης με τον ίδιο τρόπο.
Κατά συνέπεια η εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ είναι εξαιρετικά εξασφαλισμένη και ο αμερικανικός λαός θα πρέπει να νοιώθει ασφαλής και ευχαριστημένος. Αν μερικές αμερικανικές ελίτ νοιώθουν ανασφάλεια, τότε είναι αχόρταγες σε ότι αφορά την ασφάλεια. Η ασφάλεια που θέλουν δεν υπάρχει σ’ αυτόν τον κόσμο. Είναι πέρα, ακόμα, κι απ’ τις δυνατότητες του Θεού.
..
Ωστόσο, αν η Ουάσιγκτον βάζει στο στόχαστρο το Πεκίνο, το θέμα αλλάζει. Αυτό που επιδιώκει η Ουάσιγκτον είναι η καταστροφή της εθνικής ασφάλειας της Κίνας, κι όχι η προστασία της δικής της.
Αν ένας απ’ τους στόχους είναι να ελεγχθεί η Κίνα, τότε οι ΗΠΑ θα πρέπει να νικήσουν πνευματικά την Κίνα, και γι’ αυτόν τον σκοπό τα 716 δισεκατομύρια δολάρια είναι πολύ λίγα.
Ο νόμος στον οποίο αναφερόμαστε εμβαθύνει την αμυντική συνεργασία των ΗΠΑ με την Ταϊβάν. Υποστηρίζουν οι ΗΠΑ τις φιλο-ανεξαρτησιακές αρχές της Ταϊβάν και προσπαθούν να χωρίσουν το νησί απ’ την Κίνα; Αν ναι, τότε οι ΗΠΑ έχουν υποτιμήσει το κόστος, γιατί η Ταϊβάν, σαν τμήμα της Κίνας, είναι πολύ πιο ακριβή.
Ο κινεζικός στρατός δεν είχε ποτέ σκοπό να ξεκινήσει έναν πόλεμο με τις ΗΠΑ στην ανοικτή θάλασσα ή στην ξηρά, και η Κινεζική κοινωνία αγαπάει την ειρήνη. Όμως αν οι ΗΠΑ νομίζουν ότι μπορούν να προκαλέσουν καυγάδες στην πόρτα της Κίνας αυξάνοντας τον στρατιωτικό προϋπολογισμό τους, τότε ο Κινεζικός λαός έχει την αποφασιστικότητα να προστατέψει τα βασικά του συμφέροντα και να αναγκάσει τις ΗΠΑ να κρατηθούν μακρυά.
Παρότι ο στρατιωτικός προϋπολογισμός της Κίνας είναι πολύ μικρότερος σε σχέση με εκείνον των ΗΠΑ, είναι αρκετός για να προστατέψει τα βασικά συμφέροντά της. Αν όχι, η Κίνα έχει την δυνατότητα να τον αυξήσει οποιαδήποτε στιγμή…
Κανένας δεν πρέπει να έχει την φιλοδοξία να νικήσει την Κίνα με τα όπλα στον 21ο αιώνα. Πριν η Ουάσιγκτον πάρει οποιαδήποτε δραστική απόφαση, θα πρέπει να ξαναζυγίσει τις δυνάμεις της.
«Κομψή», διακριτικά ειρωνική απάντηση ενός ιμπεριαλισμού απέναντι σ’ έναν άλλον, στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα! Ωωωω, τι τρόποι!!! «Ομορφιές» – να τις καταγράψουν οι ιστορικοί του μέλλοντος…
Έχει το ενδιαφέρον της η διπλή αναφορά στον ιαπωνικό ιμπεριαλισμό (του β παγκόσμιου). Τι θέλει να πει ο κινέζος ποιητής στο αμερικανικό πεντάγωνο; Ότι «οι τωρινοί σας σύμμαχοι σας είχαν ξηγηθεί τότε;». Ότι «δεν είμαστε σαν αυτούς, είμαστε πολύ πιο ικανοί»; Άγνωστο….
Το γνωστό είναι πως όλοι (όλοι εκτός, ίσως, από ορισμένες ευρωπαϊκές δυνάμεις, τουλάχιστον μέχρι τώρα) ανεβάζουν διαρκώς στροφές στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς τους. «Ναι ρε, εξοπλιζόμαστε για το καλό της ειρήνης όπως άλλοι τρώνε φασόλια για να μην κλάνουν» – που θα έλεγε κι ένας Altan…