Πέμπτη 21 Ιούνη. Η συγκέντρωση συριακού στρατού ‘n’ friends στη νοτιοδυτική συρία, γύρω απ’ τις ανταρτοκρατούμενες περιοχές της Dara’a, δείχνει ότι ξεκινάει η επίθεση εκεί· δεν είναι πάντως σαφές (σ’ εμάς) τι θα ακολουθήσει.
Ας επαναλάβουμε / θυμίσουμε: στην περιοχή οι ένοπλοι στηρίζονται άμεσα απ’ το Τελ Αβίβ, επειδή έχουν φτιάξει μια buffer zone που «προστατεύει» τα κατεχόμενα απ’ τον ισραηλινό στρατό υψώματα του Golan. Από πρώτη ματιά, αν οι αντικαθεστωτικοί στην Dara’a ηττηθούν (κι έτσι θα συμβεί αν δεν ανακατευτούν «ανώτερες δυνάμεις») τότε ο ήδη αξιόμαχος συριακός στρατός ‘n’ friends θα φτάσει σε απόσταση βολής με σφεντόνα απ’ τις ισραηλινές θέσεις στο Golan.
Η Ουάσιγκτον απ’ την μεριά της έχει απειλήσει ότι θα βομβαρδίσει «οποιονδήποτε παραβιάσει την εκεχειρία στην Dara’a» – δηλαδή τον συριακό στρατό ‘n’ friends. Είναι έτσι;
Θα μπορούσε… Δίνουμε όμως μερικούς σοβαρούς πόντους να μην είναι. Αν, για παράδειγμα, η Μόσχα ξεκαθαρίσει ότι στην επίθεση στην Dara’a θα πάρουν μέρος τα βομβαρδιστικά της (όπως ήδη συμβαίνει, στους «προπαρασκευαστικούς βομβαρδισμούς»), τι θα κάνει η ισραηλινή και η αμερικανική αεροπορία; Θα κτυπήσει τα Su- ; Όχι δα!!!
Αντίθετα, θα μπορούσε να έχει διαμορφωθεί μια υπόγεια συμφωνία με το Τελ Αβίβ (ως άμεσα ενδιαφερόμενο) και, στη συνέχεια με την Ουάσιγκτον: το ισραηλινό καθεστώς κρατάει τα υψώματα του Golan (με «ρωσική εγγύηση», δηλαδή με την σιωπηλή αποδοχή της Δαμασκού…) αλλά δεν ανακατεύεται πέρα απ’ αυτά. Αν η Μόσχα εγγυάται ότι η Δαμασκός δεν θα προσπαθήσει να ανακαταλάβει το Golan (που είναι πάντα συριακό έδαφος), ούτε τώρα ούτε σε δέκα ή σε είκοσι χρόνια, τότε η ισραηλινή αεροπορία δεν θα χρειαστεί να αναμετρηθεί με την ρωσική – και με τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα. Καλό για όλους…
Προς το παρόν (δηλαδή μέχρι σήμερα…) και παρά την συγκέντρωση επίλεκτου συριακού στρατού, η τακτική της Δαμασκού (και των ρώσων συμβούλων της) είναι να «γονατίσουν» οι αντικαθεστωτικοί (με κόψιμο δρόμων ανεφοδιασμού και παραδειγματικούς βομβαρδισμούς) και να συμφωνήσουν σε μια «έντιμη παράδοση των όπλων» όπως προηγούμενοι, αλλού (αλλά και στην περιοχή) – παρά να γίνει κόλαση. Είναι λογικό αυτό απ’ την μεριά του μπλοκ της Astana: και την εμπειρία έχει ( ‘σου έχω μια πρόταση που δεν μπορείς να αρνηθείς’ διαπραγματεύσεων) και μόνο όφελος θα έχει όσο πιο αναίμακτα ξεμπερδέψει. Το πρόβλημα είναι, βέβαια, το από που παίρνουν διαταγές οι αντικαθεστωτικοί στην Dara’a. Αυτό είναι γνωστό: από το Τελ Αβίβ και το Ριάντ…
Όμως, σε άλλα μέτωπα (στην Deir ez-zor και πιο νότια αλλά και στην Raqqa και σε άλλες ypgκρατούμενες περιοχές της συριακής επικράτειας) οι “τριβές” εντείνονται…