Month: June 2018

Η δυτική Αφρική έτσι κι αλλιώς

Δευτέρα 11 Ιούνη. Με τις καλημέρες μας, αν θέλετε να ακούσετε ένα τραγούδι, στο πάνω video η μαλινέζα ντίβα Fatoumata Diawara τραγουδάει για τους φυγάδες, τους νομάδες, τους ταξιδιώτες, αυτούς που όταν φτάνουν σε ευρωπαϊκό έδαφος λέγονται «παράνομοι».

Αν, όμως, θέλετε να δείτε την διαδικασία της πρωτοκοσμικής (και ειδικά της γαλλικής) αποικιοποίησης της δυτικής αφρικής, τότε το κάτω βίντεο λέει μερικά πράγματα (: ιταλικής παραγωγής με αγγλικούς υπότιτλους). Μόνο που δεν είναι για να το δείτε στο πόδι: διαρκεί 1 ώρα.

Θα υποψιαστείτε, τότε, γιατί ο γαλλικός ιμπεριαλισμός δεν πρόκειται ποτέ να δεχτεί να χαλιναγωγηθεί σε μια ομοσπονδιακή ευρώπη. Και γιατί θα πατάει πάντα σε δύο τουλάχιστον βάρκες, εξυπηρετώντας – τελικά – την Ουάσιγκτον.

https://www.youtube.com/watch?v=Gchqwt23gCI

 

Η συνάντηση των 20 εκατομυρίων δολαρίων (σε έξοδα)

Δευτέρα 11 Ιούνη. Μα τις χίλιες καλοκαβουρντισμένες τράπεζες, τι περιμένει η ανθρωπότητα από έναν τύπο που δεν μπορεί να διαχειριστεί συντεταγμένα το «πρόβλημά του» με τους καναδέζικους δασμούς στο μοσχαρίσιο γάλα; Ότι είναι ο μάγος που θα «λύσει το πρόβλημα» των πυρηνικών της βόρειας κορέας;

Για να το πούμε αλλιώς: τέτοια απελπισμένη κρατική διοίκηση σαν αυτή που εκπροσωπεί το ψόφιο κουνάβι, πού πάει στη Σιγκαπούρη;

(φωτογραφία: Σωσίες είναι. Κάπως πρέπει να βγάλουν το μεροκάματο. Και ποιος θα τους κατηγορήσει αν “τα βρουν” όταν το fake είναι Η μόδα;)

Αφγανιστάν

Δευτέρα 11 Ιούνη. Συγγνώμη που η ασταμάτητη μηχανή τρώγεται και, καταλαβαίνουμε, σιγά μην σας νοιάζει τι γίνεται στα αφγανικά υψίπεδα. Αυτή, απ’ την μεριά της, επιμένει: οι ένοπλοι στη φωτογραφία είναι ταλιμπάν. Οι οποίοι συνεχίζουν την εαρινή εκστρατεία τους, εξουδετερώνοντας διαρκώς τον «επίσημο» αφγανικό στρατό, εν προκειμένω στη δυτική επαρχία της Farah, παρά τις αμερικανικές αεροπορικές επιθέσεις.

Έτσι βρε αδερφέ, μήπως και έρθει σε καμιά καφενειακή κουβέντα το θέμα… Ξέρετε, απ’ αυτές τις γνωστές, που οι πιο «ειδικοί» είναι σίγουροι για τον κόσμο – τον οποίο αγνοούν…

(Αυτά εν όψει της υποθετικής προς το παρόν στιγμής όπου κάποιος υπ.εξ. τύπου Lavrov βγαίνει και λέει…. Χμμμ, στο αφγανιστάν ο πόλεμος δεν είναι πλέον μέσω proxies…)

SCO

Δευτέρα 11 Ιούνη. Το ξέρετε: περιμέναμε κάτι πιο δυνατό στη σύνοδο του «συμφώνου της Σαγκάης» σε ότι αφορά την συμμετοχή της Τεχεράνης… Όντως, η πλήρης ένταξη κουβεντιάστηκε, με σκοπό την αποδοχή της (ως εδώ σωστά είχαμε προβλέψει). Όμως… κάποιος έκανε κορδελάκια (η ένταξη νέου μέλους γίνεται ομόφωνα): ο πρόεδρος του τατζικιστάν Emomali Rahmon είχε τις «αντιρρήσεις» του. Δεν το ξέραμε ότι μπορούσε (συγχωρείστε την ασταμάτητη μηχανή, θα βελτιωθεί!), αλλά τα υπόλοιπα μέλη του sco προφανώς το ήξεραν και το περίμεναν: το Ριάντ αγόρασε πρόσφατα το 51% της μεγαλύτερης τράπεζας στο Dushanbe, την πρωτεύουσα του κυρ Rahmon…. Ως εκ τούτου, και για λόγους «ευγένειας», ο Rahmon έπαιξε μπάλα (σε ότι αφορά το ιράν και την ένταξή του στo sco) σε σαουδαραβικό γήπεδο. Μόνο που αυτές δεν είναι σοβαρές δουλειές για ένα κόλπο σαν το «σύμφωνο της Σαγκάης»: δεν έχει “ομίλους”…

Συνεπώς, στο Qingdao, στο “περιθώριο της συνόδου”, οι κουβέντες με τον Rouhani και για την “μετά 5+1-1” εποχή έγιναν τριμερείς: ιράν – ρωσία – κίνα.

Και συμφωνίες κλείστηκαν, και διακηρύξεις έγιναν (στη σύνοδο και δίπλα της). Όχι κάτι εντυπωσιακό για πρωτοκοσμικούς στην άλλη άκρη του κόσμου – όχι, σίγουρα, σ’ αυτά που ανακοινώθηκαν. Είναι, αυτός, ένας τρόπος για να υποδεχτεί κανείς ένα ψόφιο κουνάβι που βρίσκεται σε δύσκολη αποστολή αλλά δεν το ξέρει; Ή μήπως το «λάου λάου» είναι ένας τρόπος ευκολότερης διαχείρισης μιας πληγωμένης υπερδύναμης; Καταλαβαίνετε: της διαχείρισης αυτής της υπερδύναμης της οποίας ο πολιτικός εκπρόσωπος κατήγγειλε στο σύμπαν ότι έφυγε απ’ το Κεμπέκ μ’ ένα μαχαίρι στην πλάτη… για τις γαλακτοκομικές μπίζνες…

Ας βρεθεί κάποιος ανθρωπιστής, κάποια μκο, να περιθάλψει τον πληγωμένο ψοφιοκουναβικό εγωϊσμό!

(Η φωτογραφία κυκλοφόρησε με προώθηση από Βερολίνο. Με το συμπάθειο κιόλας, αλλά με τον Bolton δίπλα του το ψόφιο κουνάβι έχει ένα ύφος: ποια είπατε ότι είστε κυρία μου;)

Απ’ το Κεμπέκ στη Σιγκαπούρη, μ’ ένα μαχαίρι στην πλάτη

Δευτέρα 11 Ιούνη. Άλλοι θα το έλεγαν “ραντεβού με την ιστορία”!!… Τέλος πάντων… Έχοντας μπροστά του το σύμπαν (με την μορφή του little rocket man… θυμηθείτε: το ψόφιο κουνάβι εκτός απ’ τα υπόλοιπα υποφέρει και απ’ την μανία καταδίωξης «εγώ, ο potus, θα κάνω κάθε τι που δεν έκαναν οι προηγούμενοι αμερικάνοι πρόεδροι»…) είμαστε σίγουροι ότι ο “potus” βαριόταν θανάσιμα στη σύνοδο των g7. Τι να λέει τώρα; Για γιαούρτια και καρμπυλατέρ; Εδώ τον περιμένει η αιωνιότητα – και μάλιστα σαν αφροδισιακό!!!

Ούτε στις καλύτερες ευχές της όμως η ασταμάτητη μηχανή δεν θα πόνταρε στο ότι θα ήταν το επιτελείο του ψόφιου κουναβιού (αναμφίβολα του ίδιου υψηλού IQ με δαύτον) που θα προσέφερε στον Kim (και σ’ όλο το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ) τα τελευταία φυσεκλίκια (ή ηρεμιστικά, ανάλογα, ό,τι χρειαστεί) πριν την αυριανή συνάντηση των γιγάντων.

Αυτός, λοιπόν, ο «σύμβουλος επί των οικονομικών» του ψόφιου κουναβιού, ο Larry Kudlow, τέρας πολιτικής ευφυίας αναμφίβολα, σε χθεσινή του συνέντευξη στο cnn, δεν μίλησε μόνο για την «προδοσία» του Trudeau (μόλις το ψόφιο κουνάβι έφυγε). Είπε και τα επόμενα, εξόχως σημαντικά (μεταφράζουμε κατευθείαν απ’ το ρεπορτάζ του καθεστωτικού αγγλικού guardian):

… Ο Kudlow προσέθεσε ότι ο Trump πήρε την απόφαση να αποσυρθεί απ’ την συμφωνία σε μια προσπάθεια να σώσει το κύρος του ενόψει της ιστορικής συνάντησης με τον ΒορειοΚορεάτη ηγέτη Kim Jong-un, στη Σιγκαπούρη.

«Ο Potus [ο πρόεδρος των ηπα] δεν πρόκειται να αφήσει έναν καναδό πρωθυπουργό να τον σέρνει, να τον πηγαίνει από ‘δω κι απο ‘κει, εν όψει αυτού του γεγονότος» είπε ο Kudlow. «Δεν πρόκειται να επιτρέψει οποιοδήποτε σημάδι αδυναμίας καθώς ταξιδεύει για να διαπραγματευεί με την Βόρεια Κορέα. Κι ούτε θα έπρεπε να το επιτρέψει».

Ο σύμβουλος εμπορίου του ψόφιου κουναβιού Peter Navarro ήταν πιο συγκεκριμένος στο fox news:

… Υπάρχει το κατάλληλο μέρος στην κόλαση για κάθε ξένο ηγέτη που τολμάει να κάνει κακόπιστη διπλωματία με τον Πρόεδρο Donald J Trump και μετά προσπαθεί να τον μαχαιρώσει στην πλάτη την ώρα που φεύγει, κι αυτό ήταν που έκανε ο κακόπιστος Justin Trudeau με αυτά που είπε στη συνέντευξη τύπου…

Ο μεν Trudeau δεν είπε και τίποτα σπουδαίο· αλλά εδώ υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Για να κάνει εντύπωση στον Kim το ψόφιο κουνάβι, ότι είναι «στοιβαρός» και «εγώ δεν σηκώνω αστεία», σαν τζιτζιφιόγκος κορτάκιας δηλαδή, έκανε «προπόνηση» στους g7… Αφού τα μπουρδέλιασε εκεί (όπως ήταν αναμενόμενο) μετά το έπαιξε «καλός», σε στυλ, ντάξει μωρέ, να υπογράψω υπέρ μιας κοινωνίας με ελευθερία και δικαιοσύνη, και κάτω όλοι οι στρατοί, πατρίδα μας είναι μόνο η γη, χωρίς δασμούς, διόδια και φράχτες… Αλλά μετά, θεώρησε ότι αμφισβητήθηκε το κύρος και το μεγαλείο του, όποτε πετώντας προς Σιγκαπούρη (αφού, πριν, ΔΕΝ καταδέχτηκε να ξαλαφρώσει σ’ ελληνικό έδαφος, μαλακία του, ένα καλό κατούρημα στα αγριόχορτα της ελληνικής γης πάντα ηρεμεί τον άνθρωπο…) είπε «α, έτσι είσαι παλιοκαναδέ; τώρα θα δεις τι θα κάνω!…». Και του έκανε τα μούτρα κρέας, όπως όλοι κατάλαβαν…

Λοιπόν, να το ξέρετε. Ο Kim δεν είναι παλιάνθρωπος σαν τον Trudeau να μαχαιρώνει ανυπεράσπιστα ψόφια κουνάβια πισώπλατα! Έχουμε την εκτίμηση ότι προς το παρόν θα αφήσει τον “potus” να γλυστρήσει γλυκά και αθόρυβα στην παγίδα του· χωρίς αίματα, χωρίς δράματα, χωρίς εντυπώσεις.

Εκτός κι αν το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ εκτιμάει ότι ένας αμερικάνος πρόεδρος που βγήκε απ’ τα χέρια του butcher στις «συμμορίες της Ν. Υόρκης» είναι ο.κ….

(φωτογραφία: Ένας ιρλανδός χασάπης στους “5 δρόμους” υπενθυμίζει ότι οι πισώπλατες μαχαιριές αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με πισώπλατες μπαλταδιές…)

Καμπάνια Μ15 + / Τα όπλα των αδυνάτων!

Κυριακή 10 Ιούνη. Η εφευρετικότητά τους είναι απίστευτη!! Οι αιχμάλωτοι παλαιστίνιοι της Γάζας έχουν μετατρέψει τους χαρταετούς σε εργαλεία αντίστασης. Άλλοτε σαν ιπτάμενες μολότοφ, για να φτάνουν στις γραμμές του ισραηλινού στρατού, ενώ οι ίδιοι βρίσκονται υποχρεωτικά σε πολύ μεγάλη απόσταση, λόγω των ελεύθερων σκοπευτών…

Αλλά και σαν τρόπο να «κατεβάζουν» τα drone του ισραηλινού στρατού! Οι επίτηδες μακριές «τρίχες» του χαρταετού (ή και τα “δίχτυα” ψηλά στον σπάγκο) μπλέκονται στους έλικες, και… Το video στη συνέχεια μάρτυρας…

Γι’ αυτό δεν πρόκειται να ηττηθούν ΠΟΤΕ: γιατί έχουν ψυχή!!!

Καμπάνια Μ15 + / Ψοφιοκουναβική ειρήνη

Κυριακή 10 Ιούνη. Το πολυσυζητημένο αμερικανικό «σχέδιο του αιώνα» για την «λύση στο μεσανατολικό», προϊόν του προεδρικού σώγαμπρου Jared Kushner και ενός έμπιστου νομικού συμβούλου του ψόφιου κουναβιού (του Jason Greenblatt), πηγαινοέρχεται μεταξύ Ουάσιγκτον, Τελ Αβίβ, Ριάντ και Ντουμπάι, αλλά δεν λέει να ξεμυτίσει ανοικτά.

Πως θα μπορούσε; Η αμερικανο-ισραηλινο-σαουδαραβική γενναιοδωρία προτείνει στους παλαιστίνιους ένα «κράτος» στη μισή δυτική Όχθη (η άλλη μισή πάει, αποικίστηκε…) και στη λωρίδα της Γάζας. Χωρίς Ιερουσαλήμ, και χωρίς την επιτροφή κανενός πρόσφυγα.

Για την ακρίβεια, επιτρέπει στους παλαιστίνιους να φτιάξουν, αν θέλουν, μια άλλη Ιερουσαλήμ (!!!), απ’ τα χωριά που θα τους απομείνουν κοντά στην πόλη… Επίσης προβλέπει έναν «διάδρομο» απ’ τα εδάφη τους ως το τζαμί του αλ-Ακσά για τους μουσουλμάνους και το ναό της Ανάστασης για τους χριστιανούς, ο οποίος φυσικά θα φυλάσσεται απ’ τον καλά οπλισμένο ισραηλινό στρατό. Όπως απ’ τον ίδιο στρατό θα είναι περικυκλωμένο και το όποιο “κράτος”, αφού προφανώς δεν θα μπορεί να αυτοπροστατεύεται… Το μοντέλο θα είναι το ίδιο όπως τώρα: ξεσκέπαστες φυλακές…

Το ζήτημα δεν είναι ότι δεν υπάρχει παλαιστίνιος, ακόμα κι απ’ το περιβάλλον του τσατσοΑμπάς, που θα μπορούσε όχι να δεχτεί αλλά έστω να κουβεντιάσει κάτι τέτοιο. Το ζήτημα είναι ότι ένα τέτοιο σχέδιο είναι ταμάμ για να προκαλέσει σοβαρές αντι-αμερικανικές εξεγέρσεις στο μεγαλύτερο μέρος του αραβικού και του μουσουλμανικού κόσμου, και καμία υποστηρίξη υπέρ του. Εκτός απ’ τους γνωστούς πρόθυμους του άξονα.

Από την μέση Ανατολή ας μην περιμένει «νόμπελ ειρήνης» το ψόφιο κουνάβι… Ό,τι καταφέρει με τον Kim…

Διεθνείς «μακριές γαϊδούρες»

Κυριακή 10 Ιούνη. Η ψοφιοκουναβική ιδέα ότι «θα έπρεπε να ξαναγυρίσει η Μόσχα στο club των g7ή8“ έγινε ευρύτερα γνωστή. Όχι, όμως, και η απάντηση της Μόσχας: δεν μας ενδιαφέρει… ασχολούμαστε με άλλα σχήματα..

Έτσι, ενώ οι g7 παράδερναν ως ένας εναντίον έξι (ή το ανάποδο) στο Κεμπέκ, στο κινέζικο λιμάνι του Qingdao την πρώτη ημέρα της συνόδου της SCO όλα ήταν ήρεμα. Κατά την εφημερίδα του κ.κ. κίνας people’s daily, οι g7 είναι ένα «κλαμπ πλουσίων και εγωϊστών… που τώρα τρώγονται μεταξύ τους»…

Και ναι – και όχι. Και μαζί δεν κάνουν, και χώρια δεν μπορούν. Οι «εταίροι» της Ουάσιγκτον δεν αντέχουν την τωρινή αμερικανική διοίκηση, αλλά δεν φαίνονται ικανοί να υπάρξουν χωρίς αυτήν. Όντως, χωρίς τον αμερικανικό στρατό η παγκόσμια ηγεμονία του Πεκίνου είναι ζήτημα ελάχιστου χρόνου. Αλλά, απ’ την άλλη, αυτή η «αμερικανική σωματοφυλακή της δύσης» γίνεται διαρκώς και πιο ακριβή, διαρκώς και πιο απαιτητική· επειδή, προφανώς, καταλαβαίνει πόσο απαραίτητη είναι.

Κάποιοι, όπως το Παρίσι, το δείχνουν και το εννοούν. Πως βρέθηκαν τα 250 γαλλικά κομάντο στην ypgκρατούμενη βόρεια συρία, τελευταία στιγμή; Προφανώς για να μπορέσει να αποσύρει κάποια απ’ τα δικά της η Ουάσιγκτον. «Τράμπα»: εκεί που το Παρίσι έχει περισσότερο από οπουδήποτε αλλού την αμερικανική στρατιωτική «βοήθεια» είναι στην υποσαχάρια αφρική – στις ζώνες του γαλλικού ιμπεριαλισμού.

Ούτε σαν αγορά θέλουν να χάσουν οι μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες τις ηπα. Συνεπώς, παρά τους γαλλικούς ψευτοπαληκαρισμούς, η total τα μαζεύει και φεύγει απ’ το ιράν· το ίδιο σκέφτονται να κάνουν και οι γαλλικές αυτοκινητοβιομηχανίες (αν και έχουν παλιά θυγατρικές στην Τεχεράνη).

(φωτογραφία πάνω: Όχι, δεν ετοιμάζεται να τον πετάξει στο νερό…

Κάτω: anti g7 διαδήλωση χτες, στο Quebec. Μήπως να τους αφήσουν να το διαλύσουν μόνοι τους το μαγαζί;)

Και το Βερολίνο;

Κυριακή 10 Ιούνη. Υποψιαζόμαστε (μια υποψία είναι, όχι αβάσιμη πάντως) πως εκείνος που έχει το σοβαρότερο πολιτικό πρόβλημα πλέον είναι το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο. Όπως είναι γνωστό, επι δεκαετίες, οι πολιτικές βιτρίνες του Βερολίνου (άσχετα από κόμμα, σ’ αυτά τα ζητήματα η γραμμή είναι ενιαία) ήταν οι πιο φανατικοί υποστηρικτές μιας ενιαίας ομοσπονδιακής ευρώπης. Μόνο για να σπάνε τα μούτρα τους πάνω στα γαλλικά «εθνικά συμφέροντα».

Το ότι ο μικροΝαπολέων Macron εμφανίζεται τώρα «πολύ ευρωπαϊστής» δεν πρέπει να ξεγελάει κανέναν! Το γαλλικό κράτος / κεφάλαιο περνάει την δική του (σχετική) παρακμή στον παγκόσμιο καταμερισμό κεφαλαίου· και προσπαθεί να αντιδράσει εξισορροπιστικά όχι με «ευρωπαϊκό» αλλά με «αμερικάνικο» τρόπο: μέσω στρατιωτικών εκστρατειών. Ο Macron λέει παχιά λόγια, και είναι εύλογο ότι στο Βερολίνο το ξέρουν: δεν μπορούν πια να στηριχτούν στο Παρίσι… Ο καιρός που υπήρχαν κάποιες τέτοιες ελπίδες έχει εξανεμιστεί. Κι αυτό που αποδίδεται προσωποποιούμενο στην Μέρκελ θα ήταν σωστό να αναγνωριστεί απρόσωπα στο γερμανικό κεφάλαιο: το “μπούκωμα” ενός ευρωπαϊσμού που δεν κατάφερε να επιβληθεί έγκαιρα σε διάφορες παρακμιακές εθνικές ατζέντες.

Με τα διάφορα φασισταριά γύρω γύρω (αλλά και μέσα στη γερμανία) το Βερολίνο δείχνει να προσπαθεί, απλά, να συγκρατήσει τις εθνικιστικές φυγόκεντρες δυνάμεις: ενώ κανείς δεν μπορεί στ’ αλήθεια να διαλύσει χωρίς μεγάλο δικό του κόστος είτε την ε.ε. είτε την ευρωζώνη, συμβαίνει κάτι που έχει μόνο αποτέλεσμα μια δυσκινησία γεμάτη γκρίνιες και πόζες: ελάχιστοι δείχνουν να θέλουν πλέον να προχωρήσει ουσιαστικά και σοβαρά το project europe προς την πολιτική ομοσπονδιοποίηση, χωρίς «αστερίσκους» και φτηνούς υπολογισμούς…

Τι θα κάνει, λοιπόν, το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο; Δεν ξέρουμε. Πάντως όχι την χάρη στην Ουάσιγκτον…

(Μπορεί να περιμένει; Υπό ορισμένες προϋποθέσεις, ίσως…)

SCO

Κυριακή 10 Ιούνη. Ο Xi θέλει να κάνει την φετεινή σύνοδο του «συμφώνου της Σαγκάης» κάτι σαν «καινούργια αρχή» για το project. Θα ξέρουμε αύριο τι συγκεκριμένο θα αποφασιστεί. Όμως αξίζει να σχολιάσουμε αυτά τα δύο «συνθήματα» που από πολλές μεριές αναμετριούνται ήδη. Το “america first” της Ουάσιγκτον· και απέναντι το “made in china” του Πεκίνου.

Το δεύτερο σημαίνει διεθνή ηγεμονία και αναγνώριση των κινεζικών εμπορευμάτων και υπηρεσιών υψηλής τεχνολογίας. Ο Xi έχει βάλει σαν χρονικό όριο αυτής της καθιέρωσης το 2025, δηλαδή σε λιγότερο από 7 χρόνια. Αν, όμως, παρακολουθήσει κανείς τις τεχνοεπιστημονικές δημοσιεύσεις του κινεζικού «διανοητικού κεφάλαιου», μπορεί βάσιμα να εκτιμήσει ότι η πρωτοπορεία του κινεζικού καπιταλισμού στις αιχμές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης μπορεί να έχει συμβεί νωρίτερα.

Το πρώτο σημαίνει τον εριστικό «οικονομικό» αμυντισμό του αμερικανικού κράτους / κεφάλαιου· κάτι πρωτοφανές για τα τελευταία 70 – 80 χρόνια της πλανητικής καπιταλιστικής ιστορίας. Το αμερικανικό κεφάλαιο κατάφερε να ηγεμονεύσει και στην 2η και στην 3η βιομηχανική επανάσταση· και να που τώρα προσπαθεί να διασώσει την εγχώρια παραγωγή υδρογονανθράκων, ατσαλιού και αυτοκινήτων.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει ένα επίκαιρο σχέδιο πίσω απ’ αυτόν τον αμυντισμό: ο αναγκαστικός επαναπατρισμός διάφορων επιχειρήσεων αμερικανικής ιδιοκτησίας (το αντίθετο, δηλαδή, από εκείνο που ξεκίνησε στα ‘80s, με το outsourcing…) αλλά με όρους ρομποτικής αναδιάρθρωσης.

Μοιάζει λογικό – αν γινόταν σε κενό χρόνο και χώρο, χωρίς ανταγωνιστές. Αλλά το made in china έχει συσσωρεύσει ήδη δυνάμεις (χρήμα και τεχνοεπιστημονικές γνώσεις) και εξαπλώνεται γρήγορα με διάφορους τρόπους. Ενόσω το αμερικανικό κράτος δυσκολεύεται να χρηματοδοτήσει την «αναπαλαίωση» των εσωτερικών καπιταλιστικών υποδομών του, το κινεζικό κάνει εξαγωγή «ανάπτυξης» σε όποιον είναι διατεθειμένος να συμμαχήσει μαζί του, κατ’ αρχήν (αν και όχι αποκλειστικά) με το σχέδιο «των δρόμων του μεταξιού». Την εσωτερική αναδιάρθρωση / ανασυγκρότηση την κάνει παράλληλα… και όχι, πια, σαν προϋπόθεση για την επέκταση…

Το γεγονός ότι κάτω απ’ τις σημαίες του “america first” το ψόφιο κουνάβι άλλοτε κλαίγεται κι άλλοτε θυμώνει για τα τεράστια εμπορικά ελλείματα των ηπα δείχνει, ίσως, πως ούτε με δασμούς και προστατευτισμούς θα δει «πρωτιά»…

(φωτογραφία: Το Qingdao, η παραλιακή πόλη / λιμάνι όπου γίνεται η 18η σύνοδος της sco. Πάνω το 1996, κάτω την άνοιξη του 2018).