Σάββατο 16 Ιούνη. Αν πιστεύετε ότι οι δύο, ας τις πούμε έτσι, «φράξιες της εθνικής γραμμής», η κυβερνητική και η αντιπολιτευόμενη, διαφωνούν για την «συμφωνία» (για την ακατανόμαστη…) κάνετε λάθος!
Όλο κι όλο το «προβληματικό ζήτημα» είναι αυτό που μετέφερε χτες η ασταμάτητη μηχανή, δηλαδή το άρθρο 1 του 1ου μέρους και η παράγραφος 10 «περί 5ετούς μεταβατικής περιόδου». Η «σύγκρουση γιγάντων» στο κοινοβούλιο, γύρω απ’ την «πρόταση μομφής» υπήρξε απόλυτα διαφωτιστική… Το ζουμί είναι αυτό:
Λένε οι φαιορόζ: Μέσα σε 5 χρόνια το «δημοκρατία της μακεδονίας» θα έχει αντικατασταθεί παντού απ’ το «δημοκρατία της βόρειας μακεδονίας». Αυτή δεν είναι η «εθνική γραμμή» περί «σύνθετης ονομασίας έναντι όλων»;
Απαντούν οι πρασινόμαυροι: Ναι, αλλά μέχρι να γίνει η αντικατάσταση θα ισχύει το προηγούμενο. Το «δημοκρατία της μακεδονίας»…
Λένε οι φαιορόζ: Σωστά, αλλά δεν γίνεται να πατήσεις ένα κουμπί και να γίνει αυτόματα η αλλαγή. Πρόκειται για χιλιάδες «σημεία» που πρέπει να γίνει το σβήσε / γράψε…
Απαντούν οι πρασινόμαυροι: Ο.Κ… Αλλά τότε θα έπρεπε να υπογράψουμε την συμφωνία (που τους επιτρέπει την ένταξη σε νατο και ε.ε.) ΑΦΟΥ θα είχαν ολοκληρώσει τις αλλαγές· όχι τώρα, ΠΡΙΝ…
Λένε οι φαιορόζ: Ναι, αλλά τότε δεν θα μπορούσαμε να ανακατευτούμε και να επιβλέπουμε αυτές τις αλλαγές!!! Ο καλύτερος και αποτελεσματικότερος τρόπος είναι να μασκαρευτούμε σαν «ενταξιακές διαπραγματεύσεις στην ε.ε.», για να είμαστε συνέχεια πάνω απ’ το κεφάλι τους. Ως «ε.ε.». (Και, κλείνοντας το μάτι, αφήνουν σιωπηλά το υπονοούμενο: Άλλωστε, άμα μασκαρεύεσαι έτσι κι ο άλλος είναι πιο αδύναμος όλο και κάτι έξτρα θα βγάλεις…).
Οπότε όλη η «διαφωνία» τελειώνει ως εξής απ’ τους πρασινόμαυρους: πάντως το πήγατε μοναχοφαγικά, μας αφήσατε στην απέξω, οπότε τώρα πρέπει να γαυγίζουμε…
Οι εξυπνάκηδες θα έλεγαν ότι η διαφορά είναι αν το ποτήρι είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο. Παραλλαγές «ερμηνειών» πάνω σε μια ουσιαστική εθνική συμφωνία, που απλά δεν μπορεί να μεταφερθεί επίσημα και καθαρά απ’ τους μηχανισμούς–θεία Λίτσα στον λαό–θεία Λίτσα: ο καλύτερος τρόπος για την ελληνική, εθνική «αξιοποίηση του μακεδονικού» είναι να μετατραπεί η δημοκρατία της (βόρειας) μακεδονίας σε αποικία ονόματος!
Αυτοί που κλαίγονταν ότι είχαν μετατραπεί σε «αποικία χρέους» κάτι έμαθαν αυτά τα χρόνια: απέκτησαν ένα καινούργιο θεσμικό know how στον ιμπεριαλισμό τους – όταν βέβαια κινούνται κάτω απ’ την ομπρέλα της ε.ε….