Τετάρτη 9 Μάη. Εκεί που το ψόφιο κουνάβι ετοιμάζεται να πάει καμαρωτό καμαρωτό (για να πάρει την προκαταβολή του νόμπελ ειρήνης…), μερικά κρατικά αφεντικά παραδίδουν μαθήματα μεθοδικής, ορθολογικής «εξωτερικής πολιτικής». Αποδεικνύοντας όχι μόνο ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα (όπως ο ορθολογισμός των τεχνικών της πολιτικής εξουσίας) αλλά ότι πιθανότατα το «κέντρο βάρους» του έχει μετατοπιστεί (κι αυτό) στην Ασία…
Σήμερα θα γίνει στην ιαπωνία τριμερής συνάντηση κορυφής: Πεκίνο, Σεούλ, Τόκιο. Εκεί θα κουβεντιαστούν «οι ειρηνευτικές εξελίξεις» στην κορεατική χερσόνησο και ευρύτερα, σε ένα σχήμα 2 προς 1. Οι δύο είναι η Σεούλ και το Πεκίνο: βρίσκονται στην ίδια στρατηγική πλευρά… Υποθέτουμε ότι θα έχουν «κάποια προσφορά» προς τον ακροδεξιό Abe (στο πνεύμα εκείνης που του έγινε τον περασμένο Σεπτέμβρη στο Βλαδιβοστόκ, που αρχικά δέχτηκε αλλά μετά απέρριψε)· και υποθέτουμε τι είναι το ζητούμενο: να «συρθεί» το Τόκιο, με κάπως σταθερό τρόπο, μακρύτερα απ’ την Ουάσιγκτον…
Έχει ενδιαφέρον ότι στο ανακοινωθέν που θα εκδοθεί μετά την συνάντηση (σύμφωνα με τα τελευταία, δηλαδή χθεσινά δεδομένα μας…) δεν θα υπάρχει καμία αναφορά σε «πλήρη, επαληθεύσιμη και μη αντιστρέψιμη αποπυρηνικοποίηση» της κορεατικής χερσονήσου! Η επιδίωξη της Σεούλ (με την διακριτική υποστήριξη του Πεκίνου) είναι να συμφωνήσει και να συνυπογράψει το Τόκιο την «διακήρυξη του Panmunjeom» – την συμφωνία, δηλαδή, μεταξύ βόρειας και νότιας κορέας. Ο λόγος που επικαλείται η Σεούλ είναι ότι το ζήτημα της «αποπυρηνικοποίησης» είναι θέμα που πρέπει να κουβεντιαστεί μεταξύ Πγιονγκγιάνγκ και Ουάσιγκτον, και όχι από άλλους… (!!!)
Αξιοποιώντας με προσοχή και με εξαιρετική ακρίβεια (μέχρι τώρα) την αμερικανική ψοφιοκουναβίαση, το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ σπρώχνει «σιγά «σιγά» (με τρόπο που μοιάζει αόρατος) την Ουάσιγκτον…
(φωτογραφία: Ο νοτιοκορεάτης πρόεδρος Moon Jae-in σε τηλεφωνική κουβέντα εργασίας με τον κινέζο Xi Jinping, στις 4 Μάη…)