Αποκλειστικότητα της ασταμάτητης μηχανής: Ένας αληθινός αριστερός, καλοχτενισμένος, με διαφημιστικό look “η γοητεία της ωριμότητας” (άνετα θα μπορούσε να διαφημίζει ρολόγια· ακόμα και να παίξει τον αιρετικό μπάτσο σε γαλλικό noir…), σε μια ιστορική στιγμή: αψηφά οποιαδήποτε εξαγορά, δωροδοκία, κολακεία, με γκάζι ή χωρίς, και καταδικάζει έντονα (απ’ τη Λευκωσία) τα εγκλήματα του ρατσιστικού ισραηλινού κράτους… Μετά ο Netanyahu πέφτει στα πόδια του και παρακαλάει για συγχώρεση…
Είναι μια εξαιρετική στιγμή επίδειξης εθνικιστικής (και γεωπολιτικής) βλακείας. Ο Αναστασιάδης επιβεβαιώνει “την συνεργασία που είναι σε θέση να προωθήσει αποτελεσματικά την συλλογική προώθηση” (πρωινάδικο φάση!..), ενώ ο χασάπης του Τελ Αβίβ επαναλαμβάνει βαρετά το παραμύθι που λέει εδώ και χρόνια όταν απευθύνεται σε έλληνες κομπλεξικούς, περί “κοινών συμφερόντων επειδή κοινές αξίες, και κοινές αξίες επειδή κοινά οράματα”…
Και ύστερα φεύγει γρήγορα για την πρωτεύουσά του, για να συγχαρεί το ψόφιο κουνάβι (με το οποίο επίσης “κοινά συμφέροντα” κλπ…). Ενώ ο ψόφιος κοριός γυρίζει σπίτι ευχαριστημένος, με την μυρωδιά του (ισραηλινού) γκαζιού στα ρουθούνια του… Πούσαι ρε καπετάν Παναγιώτη που φτιαχνόσουνα με το ρωσικό…. Την μπουρούχα!… Το ισραηλινό είναι ρε για να την ακούσεις!!!