Παρασκευή 20 Απρίλη. Πρέπει να θυμίσουμε ότι πολύ πρόσφατα, το 2015, οι φαιορόζ ανέλαβαν απ’ τα ντόπια αφεντικά το καθήκον να πουλήσουν «γεωπολιτική αξία» σε οποιονδήποτε θα ήταν διατεθειμένος να πληρώσει καλά, και μάλιστα να κάνουν αυτό το νταραβέρι in extremis. Με τσαμπουκά. (Οι προηγούμενοι είχαν προσπαθήσει το ίδιο, αλλά πιο light). Η Αθήνα απείλησε τους πάντες στην ευρώπη (την ε.ε., την ευρωζώνη, το Βερολίνο, την ε.κ.τ….) – ψεκασμένος υπ.αμ, ογκόλιθος υπ.εξ. και Γιάνης υπ.οικ. ήταν η «επιθετική τριπλέτα» – ενώ έγλυψε όλους τους υπόλοιπους: Μόσχα, Πεκίνο, BRICS, Ουάσιγκτον… ακόμα και το Καράκας.
Δεν βρέθηκε κανείς, ΚΑΝΕΙΣ, διατεθειμένος να πληρώσει ούτε μισό σέντσι πάνω απ’ την «εμπορική αξία» των δουλειών που είχε, ή δεν είχε, στα μέρη μας! Δεν βρέθηκε κανείς, ΚΑΝΕΙΣ, διατεθειμένος να δανείσει ένα κράτος ξωφλημένο. Εκτός, φυσικά, απ’ την ε.ε., που μετά την απαλλαγή των γαλλικών και των γερμανικών τραπεζών και δεκάδων ασφαλιστικών ταμείων απ’ τα ελληνικά ομόλογα, είχε όλο τον χρόνο να αναρωτηθεί αν περιμένει κάτι παραπάνω απ’ την «μικρή ασθενή» εκτός απ’ το να πληρώνει τα χρέη της προς τα κράτη. Που την έσωσαν απ’ την καταστροφή.
Κι έτσι πέρασε ο καιρός. Ωστόσο από πιο τούνελ νομίζουν οι πολιτικές βιτρίνες ότι θα «βγάλουν την χώρα»; Το κουβαλάει επάνω του ο ντόπιος καπιταλισμός / το ντόπιο κράτος, είναι είναι ένα μόνιμο τούνελ – «δημόσιο έργο» που υπερκοστολογείται και μένει διαρκώς ατελείωτο για να επεκτείνεται, είναι η «καμπούρα» τους… Αλλά, τελικά, και η δική μας «καμπούρα». Της τάξης μας.
Αν νομίζουν ότι αυτό δεν το έχουν καταλάβει οι πάντες στον πλανήτη, και ειδικά οι έμποροι χρήματος, δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Πράγμα που δεν μας εκπλήσσει. Αν πιστεύουν ενδόμυχα ότι πάλι εμείς θα πληρώσουμε την «έξοδο» και τον «δρόμο προς την γη της επαγγελίας» έχουν δίκιο. Ούτε αυτό μας εκπλήσσει.
Εφόσον συνεχίσουμε στον ίδιο μαλακισμένο μικροαστισμό, φυσικά και έχουν δίκιο…