Κυριακή 15 Απρίλη. Θα αναρωτηθεί κανείς: μα αφού όλα ήταν δεδομένα, και η στάση της Μόσχας και η στάση της Τεχεράνης, τι την ήθελαν την προβοκάτσια / σκηνοθεσία; Για να ξεφορτωθούν μια κατοστάρα πυραύλους παριστάνοντας (σε ποιούς;) τους Ζορρό της παγκόσμιας δικαιοσύνης;
Η ερώτηση είναι εύλογη. Και δεν έχουμε ακόμα μια πλήρη απάντηση. Είναι σίγουρο, για παράδειγμα, ότι ο αμερικανικός στρατός χρησιμοποίησε όχι μόνο τους «παλιούς» Tomahawk αλλά και ένα καινούργιο πυραυλικό μοντελάκι (agm-158 λέγεται) του οποίου η παραγωγή έχει στοιχίσει έναν περίδρομο λεφτά λόγω κακής αρχικής σχεδίασης και διάφορων προβλημάτων. Πρόκειται, κατά πάσα πιθανότητα, για τους “νέους, ωραίους και έξυπνους” που ανήγγειλε καμαρώνοντας το ψόφιο κουνάβι. Αν δει κανείς την επίθεση, απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον, σαν “άσκηση” για να δοκιμαστεί η απόδοση των συγκεκριμένων πυραύλων (σε αναμέτρηση, τελικά, κατ’ αρχήν με τα όχι ιδιαίτερα σύγχρονα συριακά συστήματα αεράμυνας) τότε ήταν πράγματι στο “σωστό μέγεθος”! Πιθανόν να ήταν και επιτυχημένη, αν οι 19 τέτοιου είδους πύραυλοι που εκτοξεύτηκαν απ’ τα 2 βομβαρδιστικά b-1b στόχευαν το ερευνητικό κέντρο στα περίχωρα της Δαμασκού: στους υπόλοιπους στόχους η συριακή ανάσχεση ήταν 100% πετυχημένη (σε 5 στόχους) και 55% πετυχημένη σ’ έναν (στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Mezzeh). Μόνο στο ερευνητικό κέντρο η αεράμυνα απέτυχε: απ’ τους 30 πυραύλους που το σημάδεψαν «πέρασαν» οι 23. Μπορεί ανάμεσά τους να είναι οι 19 «νέοι, ωραίοι και έξυπνοι»… (Σε κάθε περίπτωση δεν χρησιμοποιήθηκαν εναντίον τους ή εναντίον οποιωνδήποτε άλλων οι s-400. Και δεν θα μάθουμε αν τα ραντάρ του συγκεκριμένου συστήματος τους εντόπισαν… Αυτό είναι στρατιωτικό μυστικό της Μόσχας).
Την εκδοχή της άσκησης, που δεν είχε πραγματικό στόχο είτε τον Άσαντ είτε τα (ανύπαρκτα) «χημικά» του αλλά, όντως, την Μόσχα και την Τεχεράνη (έμμεσα αλλά σαφώς) υποστηρίζουν και κάποιοι «ειδικοί». Σύμφωνα μ’ αυτούς σκοπός της άσκησης ήταν ο «έλεγχος απόδοσης» για την περίπτωση αμερικανικής (ή και ισραηλινής) επίθεσης στο ιράν…
Αυτά είναι εκτιμήσεις και υποθέσεις… Εξηγούν όμως με λογική συνέπεια το γιατί οι «τιμωροί» χρησιμοποίησαν τόσο μεγάλο αριθμό πυραύλων για μια «μικρή» δουλειά που θα γινόταν με πολύ λιγότερους. Η απάντηση είναι προφανής: επειδή ήξεραν ότι πολλοί δεν θα φτάσουν στο στόχο τους… Είναι παράλογο, λοιπόν, να ήθελαν να δουν ποιοι και πως θα τα καταφέρουν, για μελλοντική (και πάντως όχι πολύ μακρινή) χρήση;