Το όνομά της…

Τρίτη 20 Μάρτη. Το ότι τα φασισταριά έχουν ξεσαλώσει, για «το όνομά της», είναι βολικό. Απειλούν, στέλνουν σφαίρες, κάνουν όλα όσα κωμικά απαιτεί ο καταμερισμός εργασίας του βαθέος κράτους.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι οι «ροζ» δεν είναι καθόλου «προδότες»!!! Αυτοί ήταν που «άνοιξαν το παιχνίδι» στο φασισταριό, και μάλιστα νωρίς… Ο κυρ Ιβάν ήταν ακόμα πολύτιμος φίλος τους όταν χρηματοδοτούσε το πρόσφατο συλλαλητήριο στη Σαλονίκη… Ο κοτζάμ πρωθυπουργός ψόφιος κοριός τον αρχιτραγότατο επισκέφτηκε πρώτο πρώτο (που ακούστηκε, ε; Πρωθυπουργός πάει στον αρχιτράγο, να του εξομολογηθεί για το «εθνικό θέμα»…) για να κουβεντιάσουν επί του ζητήματος… Μας ήταν πολύ ξεκάθαρο απ’ την αρχή πως όλη η ιστορία απ’ την μεριά και της Κουμουνδούρου, απέναντι στην κυβέρνηση Zaev, ήταν ένα χυδαίο blame game… Ο ογκόλιθος Nick the greek το μόνο που προσπαθεί να κάνει σαν υπ.εξ. είναι να το παίζει «αθώος» του αίματος της ελληνικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής…

Φυσικά ο συ.ριζ.α., σαν κόμμα, μπορεί να υποφέρει από μια ακόμα σχιζοφρένεια· με βάση τις ιστορικές γραφές του. Αλλά ήταν ο ψόφιος κοριός και όχι κάποιος Φαήλος ή κάποιος «παμμακεδόνας» που ξεκαθάρισε ότι η δημοκρατία της μακεδονίας πρέπει να αλλάξει το σύνταγμά της – αν θέλει να της κάνει το ελλαδιστάν την «τιμή» και την «χάρη» να καταδεχτεί να την θεωρήσει «μη επιθετική»… Και αυτή τη βίαιη, αποικιοκρατική, ιμπεριαλιστική «γραμμή» την μοίρασαν στα μήντια (όλα τα καθεστωτικά) τα non papers του Μαξίμου και του ελληνικού υπ.εξ. – και όχι τίποτα τελειωμένοι στρατόκαβλοι. (Αυτοί περιμένουν δίπλα).

Γι’ αυτό μιλάμε για «καταμερισμό εργασίας» μέσα στο βαθύ κράτος. Αν οι ροζ (για τους φαιούς δεν υπάρχει θέμα…) ήθελαν να τελειώσει αυτή η ιστορία με έντιμο και όχι ιμπεριαλιστικό τρόπο, θα το είχαν κάνει με τον ίδιο τρόπο που πέρασαν, π.χ., την επέκταση της φορολογικής ασυλίας στις μπίζνες των εφοπλιστών, το καλοκαίρι του ’15 (υπουργός Σταθάκης…), συν κάποιες δωροδοκίες: θα είχαν φέρει το θέμα λίγο πριν κλείσει για καλοκαίρι το κοινοβούλιο, χωρίς ιδιαίτερες φανφάρες, με μια συνεννοησούλα με κανά αντιπολιτευόμενο κόμμα, λίγο μετά που ο παοκ θα πανηγύριζε το πρωτάθλημα – πέρυσι!

(φωτογραφία: Μεγάλες στιγμές του ελληνικού κράτους / παρακράτους: Αριστέρα το μεγαλοστέλεχος, αν και υπάλληλος, δίνει λογαριασμό στο αφεντικό δεξιά για τα «βαφτίσια». Η θεία Λίτσα δεν είναι μεν στο κάδρο αυτοπροσώπως, είναι όμως σαν ιδέα. Και φυσικά εκστασιάστηκε όταν το είδε: Αυτός είναι αληθινός ηγέτης… είπε … Καταλαβαίνει τη θέση του!

Η γειτονιά έφαγε ένα απόγευμα να καταλάβει για ποιον μιλάει, αλλά μετά νύχτωσε – μαύρο σκοτάδι – και τα παράτησε… Αργότερα, μέσα στην άγρια νύχτα, ακούστηκαν τα βαριά βήματα του «παμμακεδονικού» περίπολου / αποσπάσματος: έψαχναν εκείνους που δεν είχαν καταλάβει ποιος είναι ο αληθινός ηγέτης… )

Comments are closed.