Month: February 2018

Δευτέρα 26 Φλεβάρη. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία: η σφαγή αμάχων («του εχθρού»…) στην ανατολική Ghouta, στα περίχωρα της Δαμασκού, είναι ακριβώς το « σωστό είδος πολέμου» για τον 21^ο αιώνα. Η ρωσική αεροπορία και το συριακό πυροβολικό «ξεπαστρεύουν» τους αντικαθεστωτικούς τρομοκράτες (εντός ή εκτός εισαγωγικών αδιάφορο), με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που ο αμερικανικός στρατός «ξεπάστρεψε» τους εναντίον τους τρομοκράτες (πάλι τα εισαγωγικά είναι αδιάφορα) στην ιρακινή Fallujah, πριν σχεδόν 14 χρόνια. Τον Απρίλη του 2004. Η προβολή παιδιών, μωρών, γυναικών που δολοφονούνται από αντιπάλους είναι τετριμμένο προπαγανδιστικό κλισέ. Όχι επειδή αυτό δεν συμβαίνει στην ανατολική Ghouta (ή, πιο πριν, στο ανατολικό Aleppo). Αλλά επειδή το ίδιο ακριβώς έγινε στην «πρωτεύουσα του isis», την Raqqa – και, φυσικά, δεν προβλήθηκε.

Συνεπώς η εκεχειρία των 30 ημέρων που με τόση προσπάθεια «κέρδισε» η Ουάσιγκτον, για να διασώσει, όπως πάντα, όχι τους άμαχους – τους έχει χεσμένους πατώκορφα – αλλά τους πολιορκούμενους αντικαθεστωτικούς της σαουδαραβικής μισθοδοσίας, απλά δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Οι άμαχοι δεν χρωστάνε τίποτα· ακόμα κι αν έχουν συμπάθειες στο pay roll του Ριάντ, του Tελ Αβίβ, ή οποιουδήποτε άλλου. Τίποτα δεν χρωστάνε! Αλλά οι τελευταίοι που θα τους διασώσουν είναι οι μεν ή οι δε απ’ αυτούς που μετέτρεψαν την συριακή επικράτεια σε πεδίο μάχης του 4^ου παγκόσμιου· συμπεριλαμβανόμενου του Άσαντ και των καθεστωτικών του.

Αν ήταν αλλιώς τα πράγματα, αν δηλαδή δεν την πλήρωναν οι άμαχοι με πολλαπλάσιους ρυθμούς σε σχέση με τους ένοπλους, δεν είχαν ξεσπιτωθεί 7,5 μύρια σύριοι. Αν στο πρώτο παγκόσμιο πόλεμο (που στην εποχή του είχε ονομαστεί «ο μεγάλος πόλεμος» – δεν ήξερε ο κόσμος τι θα ακολουθούσε) η φράση κρέας για κανόνια αφορούσε τους φαντάρους στα χαρακώματα, ύστερα από έναν αιώνα η καπιταλιστική μηχανή έχει εξασφαλίσει ότι «κρέας» θα είναι οι άμαχοι. Μέσα ή γύρω απ’ τα σπίτια τους, στους γάμους τους ή στις δουλειές τους.

Και επειδή η δήθεν εκεχειρία δεν είναι καθόλου (ούτε δήθεν) αντικαπιταλιστική, η σφαγή θα συνεχιστεί, ίσως με λίγες ημέρες ανάπαυλα. Όσο πλησιάζει κανείς, στο συριακό πεδίο μάχης, προς την Μεσόγειο, τόσο περισσότερο «πρέπει» να ξεκαθαρίσουν οι θέσεις των αντιπάλων… Δεν είναι σαφές;

Φοβούμαστε ότι θα γίνει ακόμα σαφέστερο, ακόμα πιο φονικό…

Δευτέρα 26 Φλεβάρη. Πιστοί υπάλληλοι οι φαιορόζ, τόσοι οι φαιοί ψεκασμένοι όσο και οι ροζ τσατσορούφιανοι του βαθέος κράτους, στην «εθνική γραμμή»: αααα, όλα κι όλα: οι «σκοπιανοί» πρέπει να αλλάξουν σύνταγμα!… Διότι, βλέπετε, στην ελλάδα οι συνταγματικές αλλαγές είναι σαν τα πουκάμισα: να, μόλις προχτές οι βαθιά αδιάφθοροι ροζ είπαν ότι πρέπει να αλλάξει ο μαφιόζικος νόμος περί «ευθύνης υπουργών», για να μην λιμαίνονται τα διεφθαρμένα «πολιτικά πρόσωπα» τον ιδρώτα του λαού – και σήμερα, Δευτέρα, θα γίνει η απαιτούμενη συνταγματική αλλαγή.

Μ’ αυτό το θάρρος, λοιπόν, και μ’ αυτήν την άνεση, ζητούν απ’ την κυβέρνηση Zaev να τσακιστεί και να αλλάξει το σύνταγμα της δημοκρατίας της μακεδονίας. Δεν είναι, δα, και τίποτα σπουδαίο (αν είσαι έλληνας “δημοκράτης”). Δυο τρία πράγματα πρέπει να αλλάξουν: να εξαφανιστούν η μακεδονική εθνικότητα και η μακεδονική γλώσσα, να αλλάξουν οι αστυνομικές ταυτότητες και το κωδικό “MK” απ’ τις πινακίδες κυκλοφορίας των οχημάτων, εννοείται να εξαφανιστεί και σαν κατάληξη το .mk απ’ όλες τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις… Ε, σιγά! Αφού αυτά θέλει ο ογκόλιθος, ο ψόφιος κοριός, το συνεταιράκι τους ο ψεκασμένος, και όλο το παρεάκι… δεν είναι τίποτα σπουδαίο…

Μα στ’ αλήθεια πιστεύουν ότι μπορεί να γίνουν αυτά; Όχι βέβαια! Είναι τσατσορούφιανοι, είναι ηλίθιοι (επαγγελματίες, που σημαίνει: χρήσιμοι…), αλλά όχι και τόσο!!! Απλά κοιτάνε το μόνο που μπορούν να διακρίνουν, δηλαδή τα αυριανά κουκιά. Μαξιμάροντας δεν θα κατηγορηθούν για εθνο-προδοσία στο εσωτερικό, και θα αφήσουν παρακαταθήκη και στους επόμενους. Θα κατηγορηθούν, κατά πάσα πιθανότητα, μόνο από τρίτους, εκτός συνόρων, για ανίατη εθνική αυτοϊκανοποίηση.

Και τι έγινε; Μαθημένα τα βουνά απ’ τα χιόνια!!! Εδώ την είχαν δει ότι θα διαλύσουν την ευρωζώνη! Έσταξε η ουρά του γαϊδάρου αν κατά βάθος πιστεύουν ότι «κάπου, κάπως, κάποτε» θα διαλυθεί η δημοκρατία της μακεδονίας!

Σωστά. Αλλά επειδή οι εθνικιστικές ψυχώσεις (τις οποίες αυτοί, επίτηδες, ξαναέβγαλαν στον αφρό) βραχυκυκλώνουν πολύ περισσότερα απ’ το δήθεν «ονοματολογικό», να μην καταριούνται θεούς και δαίμονες αν τους (μας…) έχει πάρει χαμπάρι ο γαλαξίας ολόκληρος: κι αν τα επιτόκια των ελληνικών κρατικών ομολόγων, λέμε ένα παράδειγμα, ανεβαίνουν την ώρα που δεν θα έπρεπε.

Διότι, στο κάτω κάτω, μιας και είναι τόσο «φιλοκαραμανλικοί» οι φαιορόζ (όχι μόνο οι φαιοί αλλά ειδικά οι ροζ), θα πρέπει να θυμούνται ότι την φράση η ελλάδα έχει γίνει ένα απέραντο φρενοκομείο την είπε ο «δικός» τους, ο εθνάρχης Καραμανλής (τον Γενάρη του ’89 αν το έχουν ξεχάσει).

Και στα φρενοκομεία κανείς δεν δανείζει έτσι, για πλάκα… Ας ζητάνε, λοιπόν, όσες αλλαγές σε άλλων το σύνταγμα γουστάρουν… Οι άλλοι, οι διεθνείς έμποροι χρήματος, να δουν τι θα (τους) ζητάνε, απ’ το ερχόμενο φθινόπωρο…

Δευτέρα 26 Φλεβάρη. Όσο για τον «εξ ανατολών κίνδυνο»; Πέρα απ’ την βαρετή επανάληψη κινδυνολογιών, αναλύσεων και διαπιστώσεων που είναι οι ίδιες, συχνά και με τις ίδιες ακριβώς λέξεις, εδώ και 40 χρόνια (“πασοκ” αδερφέ, “βαθύς σοσιαλεθνικισμός!!! – να κρατάς τη μύτη σου και να μην γλυτώνεις απ’ την μπόχα!), επαναλήψεις και μοτίβα που εμφανίζονται τάχα για καινούργια μόνο στη «χώρα των λωτοφάγων», αυτό που παρατηρούμε είναι ότι αν ο ελληνικός εθνικιστικός σχεδιασμός είχε πάει by the book, δεν θα έπρεπε να είναι η ε.ε. που (υποτίθεται…) «βάζει πλάτη στα ελληνικά δίκαια»… Θα έπρεπε να είναι η Ουάσιγκτον!

Κι όμως. Το αμερικανικό imperium έχει τους δικούς του λογαριασμούς, τις δικές του προτεραιότητες· και, κυρίως, τα δικά του μέτωπα με την Άγκυρα. Κι έτσι δεν έστρεξε να στείλει κανά δυο αεροπλανοφόρα να φυλάνε το κυπριακό οικόπεδο 3. Ούτε δείχνει ότι θα το κάνει για κάποιο άλλο. Κι έτσι, τελείως ξαφνικά και απροειδοποίητα, κάτι ογκόλιθοι και κάτι ψεκασμένοι, κάτι ψόφιοι κοριοί (που είχαν εκτοξεύσει τον πυρηνικό πύραυλο Γιάνη…), νομίζοντας ότι οι άλλοι ξεχνούν, έτρεξαν στην ευρωπαϊκή αγκαλιά. Για προστασία – για φιλελληνικές δηλώσεις…

Απ’ την μεριά τους, αυτοί οι «ευρωπαίοι», που μέχρι χτες ήταν μπήξε και δείξε, και που φυσικά έχουν ιερή υποχρεώση να χαρίσουν κάμποσα δισεκατομμύρια δανεικών, έγιναν «μια γροθιά»!!! Για χάρη της ελληνοκυπριακής αοζ (για την οποία ξέρουν με ακρίβεια τι συμβαίνει), και για χάρη του ξαφνικά «ευρωπαϊκού» σκάφους του λιμενικού (που είχε αμολήσει κάτι «ευρωπαίους» λιμενοβατράχους…)! Διότι, είναι γνωστό: όταν οι ευρωπαίοι χρηματοδοτούν κάτι στην ελλάδα (π.χ.: τα «μεγάλα έργα», δηλαδή τους εθνικούς εργολάβους, δηλαδή τις απεριόριστες μίζες τους αλλά και τις απεριόριστες δωροδοκίες τους, σε πολιτικούς φυσικά· ή τα ελληνικά χωράφια, που δίχως άλλο είναι κι αυτά ευρωπαϊκά μετά από τόσες αγροτικές επιδοτήσεις…), κάθε ελληνική κυβέρνηση νοιάζεται μην πάει χαμένο, μην στραπατσαριστεί και το τελευταίο σέντσι!!! Τέτοιοι είναι οι έλληνες: πολύ large αλλά και εξαιρετικά τυπικοί!

Το τι δουλειά κάνει, τέτοιους καιρούς, το φιλοαμερικάνικο τμήμα της ε.ε. (πρώην «ανατολική ευρώπη»), και τι δουλειά κάνει το αντιαμερικανικό τμήμα της (δεν έχει περάσει, δα, και κανάς αιώνας απ’ την αποκάλυψη «μυστικών επαφών» μεταξύ Άγκυρας και Βερολίνου…) είναι εύκολο να το καταλάβει όποιος ενδιαφέρεται. Αρκεί να μην έχει λαχανιάσει, να μην τρέχει με τη γλώσσα έξω όταν δεν του βγαίνουν οι «μαγκιές» του!

Διότι είμαστε σίγουροι: ο ελληνικός εθνικισμός / μιλιταρισμός / ιμπεριαλισμός ΔΕΝ ήθελε την «κάλυψη» της τσεχίας, της εσθονίας, της μάλτας, της πορτογαλίας, της πολωνίας, της βουλγαρίας ή/και του λουξεμβούργου στα ζόρια του στην ανατολική Μεσόγειο. Την κάλυψη, και μάλιστα ηχηρή, της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ ήθελε!

Αλλά δεν προέκυψε… (Ίσως μια άλλη φορά…)

(φωτογραφία: Τι να τους κάνεις, όμως, τους αμερικάνους, όταν έχεις σταθερά την βοήθεια του θεού; Ειδικά του «ελληνοαμερικάνου» εκπροσώπου του; Κι αν ο τωρινός πάει για σχόλασμα αφού έφαγε έναν περίδρομο ντάλαρς, έχει ο θεός….)

Σάββατο 24 Φλεβάρη. Παραμένω πεπεισμένος ότι πάνω απ’ όλα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στ’ αλήθεια θέλει να βρεθεί μια λύση. Βλέπω ότι ο έλληνας υπ.εξ. κάνει επίσης προσπάθειες.

Αυτή είναι διατύπωση του σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργού της δημοκρατίας της μακεδονίας Zoran Zaev σε χθεσινή συνέντευξή του στο site “balkan insight”. Προσέξτε τις όχι και τόσο λεπτές αποχρώσεις: για μεν τον ψόφιο κοριό «είναι πεπεισμένος ότι στ’ αλήθεια θέλει»· για δε τον ογκόλιθο «ότι κάνει προσπάθειες»… Συμπληρώστε αυτό: α) ότι ο ψόφιος κοριός είναι ειδικός μόνο σ’ αυτό: στο να παραμυθιάζει άλλους ότι «θέλει ειλικρινά» (οτιδήποτε…)· και β) ότι το «προσπαθώ» είναι συχνά ένας ευφημισμός του «δεν θέλω».

Τα ντόπια καθεστωτικά μεγάφωνα δείχνουν συγκρατημένη ενόχληση για το γεγονός ότι ο Zaev έχει γίνει το «αγαπημένο παιδί» διάφορων ευρωπαίων καθεστωτικών, ξεκινώντας απ’ το Βερολίνο· ενώ η μπογιά του ψόφιου κοριού έχει ξεβάψει προ πολλού. Και διακριτικά υπενθυμίζουν ότι η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση των Σκοπίων αποκλείει οποιαδήποτε αλλαγή στο σύνταγμα σε σχέση με γλώσσα και εθνότητα· έχοντας, προφανώς, την συμφωνία των πάντων (εκτός απ’ τους έλληνες) επ’ αυτού.

Σε μια άλλη ερώτηση (για το τι θα γίνει αν, παρά την αισιοδοξία του, δεν υπάρξει συμφωνία με την ελλάδα) ο Zaev απαντάει:

Και οι δύο πλευρές δεν πρέπει να βάζουν ζητήματα που θα κάνουν αδύνατη τη λύση. Είμαι ειλικρινά αποφασισμένος να βρώ μια πραγματιστική εξήγηση για την την ελληνική πλευρά, σκεπτόμενος κυρίως τον ελληνικό λαό. Γιατί πρόκειται για μια προσπάθεια να βρεθεί μια λύση διαρκείας και όχι ένα είδος παράκαμψης, πλαστογράφησης ή ψεμμάτων του ενός προς τον άλλο.

Σ’ αυτή τη διαδικασία πρέπει να οδηγούμαστε απ’ τα γεγονότα. Δεν έχω κανένα δίλημα, όταν μιλάμε για την γεωγραφική περιοχή της μακεδονίας, να αναγνωρίσω ότι εμείς έχουμε το βόρειο ή πάνω τμήμα, το νότιο τμήμα ανήκει στην ελλάδα και το ανατολικό στη βουλγαρία.

Αν σεβόμαστε τα γεγονότα, πρέπει να βρεθεί μια λύση. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το πρόβλημα περιστρέφεται γύρω απ’ το όνομα. Δεν πρέπει να παρεμβάλουμε πράγματα που θα προξενίσουν επιπρόσθετα προβλήματα, τα οποία το μόνο που θα πετύχουν είναι να μας απομακρύνουν ακόμα περισσότερο από μια λύση.

Μα αν επρόκειτο να είναι οι έλληνες («λαός και αφέντες») ρεαλιστές και συμφιλωμένοι με την πραγματικότητα το «πρόβλημα» θα είχε λυθεί απ’ το 1992!!! Μήπως, άραγε, έγιναν τώρα, μετά απ’ τα 8 σκληρά χρόνια του «ουστ ε.ε., ουστ ευρώ και ουστ Μέρκελ και Σόιμπλε»;

Ο Zaev μιλάει για το «πρόβλημα του ονόματος», που είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα, και όχι του μακεδονικού κράτους ή οποιουδήποτε άλλου στον πλανήτη. Μιλάει, επίσης, για ένα «πρόβλημα» που το θεωρούν γελοίο τουλάχιστον 140 κράτη του πλανήτη, τα οποία έχουν αναγνωρίσει την «δημοκρατία της μακεδονίας». Εν τέλει, μιλάει για ένα ελληνικό πρόβλημα που αφήνει παγερά αδιάφορους τους πάντες όταν συναντιούνται με μακεδόνες αξιωματούχους. Με δυο λόγια: αν οι έλληνες είχαν σχέση με τα πραγματικά γεγονότα η «προσπάθεια» του ογκόλιθου θα ήταν παντελώς αχρείαστη.

Θέλει λοιπόν όντως ο ψόφιος κοριός και το κόμμα του να δείξουν στοιχειώδη ρεαλισμό ακόμα κι αν αυτό τους κολλήσει for ever την ρετσινιά του «εθνοπροδότη» και δεν ξαναδούν ποτέ ξανά γκουβέρνο (ή ακόμα και αρκετοί βουλευτική καρέκλα;) Μας φαίνεται απίθανο: δεν δείχνουν ρεαλισμό σε τίποτα άλλο, ακόμα κι αν κάτι τέτοιο θα είχε μικρότερο κόστος για τους ίδιους. Επιμένουν ότι η δημοκρατία της μακεδονίας πρέπει να εξαφανίσει την μακεδονική εθνότητα και γλώσσα σαν συνταγματικές αναφορές, καθώς και οποιαδήποτε κουβέντα για μακεδονική μειονότητα (στην ελλάδα) παρότι ξέρουν ότι αυτές οι απαιτήσεις είναι, απλά, παρανοϊκές.

Έχοντας την μικροαστική, «επαρχιώτικη» και μίζερη αντίληψη περί «πολιτικής ηγεμονίας στο εσωτερικό», και ξέροντας ότι ακόμα κι αν δεν υπάρξει «λύση» (στο ελληνικό «εθνικό» πρόβλημα) τους επόμενους μήνες δεν θα αλλάξει τίποτα στην προοπτική ένταξης του μακεδονικού κράτους είτε στο νατο είτε στην ε.ε., είμαστε σίγουροι ότι το μόνο που «ειλικρινά θέλουν» και το μόνο που «προσπαθούν» είναι να μην εκνευρίσουν την θεία Λίτσα.

Είχαν στο μυαλό τους την ελπίδα μπας και φορτώσουν την όποια «αδυναμία», «αποτυχία λύσης» κλπ, στον Zaev. Όμως αυτό το blame game το έχουν χάσει ήδη. Απομένουν τα εθνοπατριωτικά για εσωτερική κατανάλωση. Συνεπώς η εθνοφασιστική τακτική όπως την δουλεύουν οι φαιορόζ συμπυκνώνεται στη ρήση του ψόφιου κοριού “εμείς δεν βιαζόμαστε” (για την “λύση”).

Τι σημαίνει αυτό; Ε, τα γνωστά: με κάποιον τρόπο η “εκκρεμότητα να συνεχίσει να σέρνεται”…