Παρασκευή 19 Γενάρη. Το ότι ο εξοχότατος ψόφιος κοριός επισκέφτηκε ένα απ’ τα αφεντικά του (και οικογενειακό φίλο, για να μην ξεχνιόμαστε…) για να “ενημερώσει για το εθνικό θέμα” θα έπρεπε να θεωρηθεί και εύλογο και συνετό. Όπως έχει επιβεβαιωθεί και από άτομα του στενού οικογενειακού περιβάλλοντός του, ο ψόφιος κοριός έχει την κυβέρνηση και όχι την εξουσία· τι πιο λογικό, λοιπόν, απ’ το κρατιέται ενήμερη η εξουσία απ’ τους κυβερνητικούς υπαλλήλους της;
Ο αρχιτραγότατος επανέλαβε ότι (για την τωρινή περίσταση) “δεν χρειάζονται συλλαλητήρια”. Το είπε αυτός επειδή αυτός είναι που ξέρει να τα φτιάχνει, όπως επίσης ξέρει τι χρειάζεται και πότε. Αν αυτό αποδειχθεί αλήθεια, σημαίνει ότι εκκλησιαστικός παρακρατικός μηχανισμός δεν θα κινηθεί μαζικά προς το παρόν. Θα κινηθούν “κατά συνείδηση” οι τοπικοί τράγοι· όπως, άλλωστε, και οι κατά περίπτωση τοπικοί πολιτικάντηδες, κλπ.
Μόνο που αυτή η «αυτοσυγκράτηση» καθόλου δεν σημαίνει «διακριτική συμφωνία σε μία λύση»… Κάλιστα (και πολύ πιο πιθανά) σημαίνει ότι έλα μωρέ, αφού θα βουλιάξει η φάση, γιατί να τρέχουμε;
Το άσχημο πάντως είναι που αφεντικό και υπάλληλος, επ’ ευκαιρία της επιβεβαίωσης της συνεργασίας τους στην επιχείρηση, απαξίωσαν να κάνουν μια κοινή ανακοίνωση: ότι ο κόκκινος διάβολος είναι μεν σπουδαίο έργο τέχνης αλλά ταιριάζει στο Λίβερπουλ και όχι στο Π. Φάληρο. Στην γαυροζώνη μόνο ένα κόκκινο κεφάλι δαφνοστεφανωμένου νεανία επιτρέπεται…
(φωτογραφία: Οι κινησιολόγοι σύμβουλοι του εξοχότατου πρέπει να του εξηγήσουν ότι αυτή η «τρουά καρ» στάση καθίσματος, με το ένα κωλομέρι ελαφρά υψωμένο, παραπέμπει σε πρόθεση εξαέρωσης, που δεν συνάδει με το αξίωμα του απλού κυβερνήτη. Το “κλάσιμο” υψηλού επιπέδου, εννοημένο και κυριολεκτικά και μεταφορικά, είναι προνόμιο των ανθρώπων της εξουσίας… ).