Δευτέρα 6 Νοέμβρη. Το είχαμε στα σκαριά, έτσι κι αλλιώς. Ούτε σαν επέτειο, ούτε σαν μνημόσυνο. Απλή σύμπτωση – συμβαίνουν κι αυτά.
Leonard Cohen λοιπόν. Πρώτα στο San Sebastian, στη χώρα των Βάσκων. Ύστερα απ’ τους R.E.M. Κι αν θέλετε κι άλλο, απ’ τον Joe Cocker.
Και καλή βδομάδα.
Δευτέρα 6 Νοέμβρη. Για πολιτική βιτρίνα που θα μπορούσε να κάνει βόλτες στο προαύλιο κάποιας φυλακής ο Rajoy καλά τα έχει καταφέρει: έβγαλε απ’ την «αντιμετώπιση της καταλανικής παρανομίας» κάμποσο πολιτικό κέρδος. Η «ανεξαρτησιακή» πολιτική ελίτ της Καταλωνίας και οι οπαδοί της, ήθελαν δεν ήθελαν, ανέστησαν κάποιον που θα έπρεπε να είναι (πολιτικά) νεκρός.
Δυο ή τρεις μήνες πριν, εκείνο που είχε μπροστά του ο Rajoy ήταν τα πάνω από 60 «σκάνδαλα» στα οποία εμπλέκονται υψηλόβαθμα στελέχη του «λαϊκού κόμματος». Πρόκειται για συστηματικές «μαύρες» χρηματοδοτήσεις από διάφορες εταιρείες για να παίρνουν δουλειές του δημοσίου – πράγμα τόσο γνωστό διαχρονικά και στα μέρη μας.
Μία απ’ αυτές τις εταιρείες λέγεται Indra, και είναι ένας τεχνολογικός κολοσσός, μισοκρατικής – μισοϊδιωτικής ιδιοκτησίας, που αναλαμβάνει την διοργάνωση κάθε είδους εκλογών στην ισπανία. Η Indra φέρεται να έσπρωξε στο κόμμα του Rajoy 600.000 ευρώ, μέσα από ένα πολύπλοκο δίκτυο off shore μαγαζιών. Τώρα η Indra πρόκειται να οργανώσει τις εκλογές στην Καταλωνία, στις 21 Δεκέμβρη…. Είναι κι αυτό μια απόδειξη του τι αγνόησαν (;) στη Βαρκελώνη εδώ και μήνες…
Ενόσω ο Puigdemont και οι 4 υπουργοί του περιμένουν την απόφαση των βέλγων δικαστών υπέρ ή κατά της έκδοσής τους (μια πρώτη απόφαση αναμένεται σήμερα – ακόμα, όμως, κι αν είναι υπέρ, η διαδικασία θα κρατήσει τουλάχιστον τρεις μήνες…) και ενόσω οι οπαδοί της Barca κρεμάνε πανιά υπέρ της «δικαιοσύνης» (η «ανεξαρτησία» έχει φύγει απ’ την ημερήσια διάταξη), το ισπανικό καθεστώς τρίβει τα χέρια του: η ατζέντα των μεγαλύτερων «ανεξαρτησιακών» καταλανικών κομμάτων έχει αφήσει την «ανεξαρτησία» στην άκρη, και στις εκλογές θα επιδιώξει την επαναφορά της προηγούμενης αυτο-διοίκησης και την αποφυλάκιση των όποιων «πολιτικών κρατουμένων».
Βλέπει κανείς άλλον νικητή απ’ αυτή την ιστορία εκτός απ’ τον Rajoy;
Δευτέρα 6 Νοέμβρη. Τέσσερα ευρωπαϊκά κράτη όπως επίσης και ο καναδάς τόλμησαν να κάνουν κριτική σε ποιον νομίζεται, αν είναι δυνατόν; Στον «στρατηγό Sisi»! Μην φανταστείτε ότι είπαν κάτι χοντρό. Απλά διαμαρτυρήθηκαν για την σύλληψη του δικηγόρου Ibrahim Metwally.
Ο Ibrahim Metwally δημιούργησε πριν 4 χρόνια στην αίγυπτο την “ένωση οικογενειών εξαφανισμένων”, με αφορμή την “εξαφάνιση” του γυιού του τότε. Οι μπάτσοι του Sisi τον έδεσαν στο αεροδρόμιο πριν ταξιδέψει στη Γενεύη για να πάρει μέρος σ’ ένα συνέδριο του οηε για τις βίαιες εξαφανίσεις. Αυτό έγινε στις 10 Σεπτέμβρη. Από τότε είναι προφυλακισμένος κατηγορούμενος για «διασπορά ψευδών ειδήσεων» (κατά του καθεστώτος) και «συμμετοχή σε παράνομη οργάνωση». Το επιπλέον έγκλημά του ήταν ότι βοηθούσε ιταλούς δικηγόρους που προσπαθούν να μαζέψουν στοιχεία για την δολοφονία του Regeni, τον Γενάρη του 2016.
Ποιά ήταν αυτά τα 4 ευρωπαϊκά κράτη; Η γερμανία, η ιταλία, η ολλανδία και η αγγλία. Το Κάιρο, φυσικά, δεν μασάει από τέτοια: κάλεσε τους πρεσβευτές τους για να τους τραβήξει τ’ αυτί.
Αφού έχει την φιλία και την εκτίμηση του ψόφιου κοριού, του ογκόλιθου, του ψεκασμένου και όλων των υπόλοιπων της “ελληνικής πολιτικής σκηνής”, τι έχει να φοβάται η χούντα του Καΐρου;
Δευτέρα 6 Νοέμβρη. Προσπαθώντας να στερέωσει τον θρόνο του ο «πρίγκηπας» Mohammed Bin Salman μοιάζει να ανοίγει σχεδόν όλα τα χαρτιά του μαζί, έχοντας ένα εξάσφαιρο στο τραπέζι· που μπορεί όμως να εκπυρσοκροτήσει. Το Σάββατο το μεσημέρι “απέλυσε” τον πρωθυπουργό του λιβάνου. Σε ένα “σκηνικό” (κυριολεκτικά) που ούτε η μαφία δεν θα καταδεχόταν να γίνει γνωστό, ο Saad Hariri ταξίδεψε στο Ριάντ επειγόντως, στις 4 Νοέμβρη, αφού την προηγούμενη ημέρα, στις 3 Νοέμβρη, είχε συναντηθεί στη Βηρυττό (ερχόμενος και πάλι απ’ το Ριάντ) με τον Ali Akbar Velayati, υψηλόβαθμο σύμβουλο του ιρανού αρχιπαπά Khameini, με σκοπό να τον πείσει να σταματήσει να υποστηρίζει (η Τεχεράνη) τους Houthi στην υεμένη. Ο Hariri απέτυχε στην αποστολή που του είχε αναθέσει ο Salman (και τι άλλο θα γινόταν;) και παρότι πρωθ. του λιβάνου ανακλήθηκε στη σαουδική αραβία, και το Σάββατο το μεσημέρι ανακοίνωσε την παραίτησή του απ’ το Ριάντ, από σαουδαραβικό κανάλι. (Δεν είναι σίγουρο αν τον σημάδευαν όπλα… Είπε, πάντως, ότι η ζωή του κινδυνεύει… εννοώντας στην Βηρυττό…). Παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος, όπως δήλωσε, εναντίον της Τεχεράνης, που ανακατεύεται στα εσωτερικά του λιβάνου.
Οι αντάρτες της υεμένης (εναντίον των οποίων έχουν εκστρατεύσει οι μισθοφόροι που λέγονται «στρατός της σαουδικής αραβίας» ρημάζοντας την χώρα) είχαν ένα σχόλιο να κάνουν: έριξαν το βράδυ έναν τουλάχιστον βαλλιστικό πύραυλο στο αεροδρόμιο του Ριάντ· κάτι που γίνεται πρώτη φορά αυτά τα χρόνια του πολέμου. Κάτι που, επίσης, δείχνει ότι τα σαουδαραβικά παλάτια δεν στέκονται καλά στη θέση τους. (Το καθεστώς υποστηρίζει ότι κατέρριψε τον πύραυλο, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου βέβαιο…). Επιπλέον, οι Houthi έριξαν ένα ελικόπτερο κοντά στα σύνορα υεμένης – σαουδικής αραβίας, μέσα στο οποίο ήταν ένας κυβερνήτης πρίγκηπας και διάφοροι άλλοι αξιωματούχοι του Ριάντ.
Προφανώς χεσμένος ο Salman υπέγραψε αργά τη νύχτα του Σαββάτου προς την Κυριακή την σύλληψη διάφορων πριγκήπων απ’ την μεγάλη βασιλική οικογένεια των Σαούντ, καθώς και κάμποσων υψηλόβαθμων αξιωματούχων, υπουργών και βαθύπλουτων. Οι συλλήψεις και φυλακίσεις παρουσιάστηκαν την Κυριακή σαν «εκστρατεία κατά της διαφθοράς» – πολύ συγκινητικό, πράγματι.
Οι καλοθελητές θα προβάλλουν αυτές τις εξελίξεις σαν επιβεβαιώση της «σταθερότητας» και των «μεταρρυθμίσεων» που φέρνει ο Salman. Ο βασικότερος καλοθελητής είναι το Τελ Αβίβ, που προσβλέπει στον 32χρονο (με το θέμα στη μύτη…) σαν τσάτσο του στη χερσόνησο. Ωστόσο δεν φαίνεται κάτι άλλο εκτός από σπασμωδικές κινήσεις, που αναβλύζουν απ’ τον φόβο. Κι ενώ διάφοροι διεθνείς έμμισθοι δημαγωγοί αναρωτιούνται για την «σταθερότητα» στο λίβανο μετά την απόλυση του Hariri (επειδή, προφανώς, τους βολεύει ένας «εμφύλιος» στο λίβανο), εκείνο που τρίζει όλο και πιο δυνατά είναι η σαουδαραβική πετροχούντα.
Κυριακή 5 Νοέμβρη. >…Ο Κούκος είναι πτηνό της οικογενείας των Κοκκυγιδών, γνωστός για το φαινόμενο του παρασιτισμού, ο οποίος, ονομάζεται αναπαραγωγικός παρασιτισμός. Ο κούκος γεννάει τα αυγά του στις φωλιές άλλων πουλιών, βρίσκοντας την κατάλληλη στιγμή και απορρίπτοντας από την εκάστοτε φωλιά αντίστοιχο αριθμό αυγών του ιδιοκτήτη. Τα παρασιτούμενα πτηνά ονομάζονται ξενιστές. Οι ξενιστές σιτίζουν τους νεοσσούς του Κούκου και, σε 14 ημέρες, ο νεοσσός έχει περίπου το τριπλάσιο μέγεθος ενός ενήλικου ξενιστή. Το ιδιαίτερο αυτό φαινόμενο παρατηρείται ενίοτε και στην πολιτική… (Βικιπαίδεια)
Η περίπτωση του κ. Μουζάλα αποτελεί ένα διδακτικό παράδειγμα της τακτικής του Κούκου εφαρμοσμένη στην πολιτική. Ευθύς μόλις ανέλαβε Υπουργός το Σεπτέμβρη 2015 άδειασε το Υπουργείο από κάθε θεσμική αρμοδιότητα και εγκατέστησε στην «φωλιά» αυτή… τα δικά του αυγά.
Ο Υπουργός φώλιασε στις δομές, αντί τους νόμιμους διοικητές, όπως όριζε ο νόμος, τα δικά του «παιδιά» (κάποιοι τα αποκαλούν «τα μουζαλόπαιδα»). Τα οποία, ελλείψει άλλων προσόντων, ήταν γνήσια Μουζαλικά. Τα αποτελέσματα εκδηλώνονται πλέον καθημερινά, με τις δομές να βουλιάζουν στην ανοργανωσιά. Και αυτό είναι μόνο η ορατή κορυφή του παγόβουνου. Άλλα τόσα «σκανδαλάκια» παραμένουν ακόμα… κάτω από το χαλί…
Με τις δομές να καίγονται, τον υπουργό να τριπλασιάζει λογαριασμούς που μαγειρεύει η παρέα του, βιώνουμε τώρα και τις πρώτες αυθαίρετες απολύσεις υποκινούμενες από Υπουργό της Αριστεράς. Τι άλλο μας περιμένει;
(“Ο κ. Μουζάλας, τα αυγά του Κούκου, και οι απολύσεις των μη αρεστών – 14/10/2016)
> Ο Γιάννης Μουζάλας είναι ένας Υπουργός που «ξέμεινε» από την υπηρεσιακή κυβέρνηση του 2015 και χειρίζεται το κρίσιμο χαρτοφυλάκιο του προσφυγικού. Έχει κατηγορηθεί για συντηρητική αντίληψη, απόλυτα προσωπική ατζέντα και ανεπάρκεια στη διαχείριση ενός από τα βασικά προβλήματα που απασχολούν τη χώρα.
Αυτό που είναι γεγονός είναι ότι στη διάρκεια της θητείας του δεν βελτιώθηκαν ουσιαστικά οι απαράδεκτες συνθήκες για πρόσφυγες και μετανάστες. Στις κατηγορίες για ένα παράλληλο σύστημα διοίκησης, παρεμβάσεις στις ανεξάρτητες επιτροπές ασύλου, αδυναμία αξιοποίησης των πόρων, οικογενειοκρατία, ο κ. Μουζάλας θα έπρεπε να είχε απαντήσει. Αλλά δεν το έκανε ποτέ. Ούτε έδωσε εξηγήσεις για τις συνεχείς παραιτήσεις τριών Γενικών Γραμματέων και δύο διευθυντών (!) του υπουργείου του, που συχνά συνοδεύτηκαν με καταγγελίες για το ύφος και την αντίληψη της διοίκησης αλλά άφησαν και υπονοούμενα για οικονομικές ατασθαλίες…
(“Το μυστήριο Μουζάλα”, 1/11/2017)
Ποιός τα λέει αυτά; Οι διαχειριστές του site tvxs.gr, του συριζαίου ευρωβουλευτή Κούλογλου. Υποκρίπτεται, άραγε, κάποια «ενδοκοματική κόντρα»; Όχι. Ο Μουζάλας έχει φέρει τόσο καλά σε πέρας την πραγματική εθνική (άρα και φαιορόζ) «γραμμή» εναντίον των προσφύγων / μεταναστών ώστε τα ντόπια αφεντικά του τον προορίζουν για προαγωγή. Σε κάποια ακόμα πιο καλοπληρωμένη καρέκλα, κάπου στην ευρώπη. Δύσκολο με τέτοιες «επιτυχίες», αλλά τι σημασία έχει; Εδώ πριν 2 χρόνια ο ψόφιος κοριός νόμιζε ότι είναι μετεμψύχωση του Λένιν· στον Μουζάλα θα τσιγγουνευτούν οι φαιορόζ τα όνειρα για ευρωμεγαλεία;
Κυριακή 5 Νοέμβρη. Το ζήτημα δεν είναι «ηθικό»· ή, σίγουρα, δεν είναι μόνο τέτοιο. Είναι και πολιτικό, με την έννοια που δίνουμε απ’ αυτές εδώ τις θέσεις. Το δίδυμο Μουζάλα – ψεκασμένου έχει το 90% της άμεσης, πρακτικής ευθύνης για την συστηματική, μεθοδική εξαθλίωση πολλών εκατοντάδων προσφύγων και μεταναστών. Πρόκειται για την αποτρόπαια «αποτροπή»: να ζουν άθλια ώστε να μην έρχονται άλλοι…
Οι προηγούμενοι καθεστωτικοί έστελναν τους φασίστες τους για να βουλιάζουν τις βάρκες. Σκότωσαν άμεσα και κατευθείαν. Οι τωρινοί είναι πιο «ανθρωπιστές»: προτιμούν να οχυρώνονται πίσω απ’ τον μικροαστικό μισανθρωπισμό (: φασισμό) των ντόπιων. Σκοτώνουν «με το γάντι», παριστάνοντας τους κακόμοιρους που θα ήθελαν αλλά δεν μπορούν (τρώγοντας εν τω μεταξύ τους ευρωπαϊκούς παράδες, αυτοί και οι φίλοι τους)… Κι όμως: η «βασιλεία» τους έχει κυλήσει χωρίς καν την ελάχιστη πρακτική ένσταση / αντίρρηση. Γιατί; Επειδή διάφοροι «υπερασπιστές των προσφύγων / μεταναστών» ασχολούνται εδώ και πολύ καιρό να βάζουν στο στόχαστρο τους υπεύθυνους του υπόλοιπου 10%, και μάλιστα εντελώς αδιάκριτα: τις μ.κ.ο.
Έχουν οι «μη κυβερνητικές οργανώσεις» κάποια ευθύνη για την εξαθλίωση; Ναι. Αλλά όχι έτσι, γενικά και αδιαφοροποίητα. Ευθύνες έχουν πολλοί ιδιοκτήτες μ.κ.ο., καθώς και ένα ποσοστό εργαζόμενων σ’ αυτές. Όμως σε κάθε περίπτωση αυτοί κινούνταν στο «πλαίσιο» που είχε προσδιορίσει το ελληνικό κράτος. Δηλαδή, αν πρέπει να μιλήσουμε για πρόσωπα, το δίδυμο Μουζάλα – ψεκασμένου.
Η στοχοποίηση της «ουράς» και όχι των κεφαλιών του τέρατος δεν ήταν μια «πολιτική αβλεψία». Ήταν ξέπλυμα των κεφαλιών. Στοιχειώδης ανάλυση της δομής των μηχανισμών που «διαχειρίζονται τις προσφυγικές ροές» στην ελλάδα θα ήταν υπεραρκετή για να δείξει ποιοι κάνουν τι. Στο κάτω κάτω: αν δεν μπορούν οι «επαναστάτες» να κάνουν μια στοιχειώδη ανάλυση του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου, τι σκατά μπορούν να κάνουν;
Είπαμε μερικά πράγματα εδώ πριν κάτι μήνες. Ενδεικτικά: σκοτώνοντας με κάθε τρόπο (Κυριακή 26 Φλεβάρη ’17)· πρόσφυγες και μπίζνες (Δευτέρα 13 Μάρτη ’17)· τα κάτεργα (Δευτέρα 13 Μάρτη ’17). Τώρα οι τρισκατάρατες μ.κ.ο. διώχτηκαν απ’ την ιστορία (ίσως για να μπουν κάποιες απ’ αυτές απ’ την πίσω πόρτα…) και το ελληνικό κράτος είναι επίσημα ο μοναδικός «διαχειριστής». Επί τη ευκαιρία όμως, αφού χωρίς τις μ.κ.ο. χάνεται ο φερετζές που έκρυβε τα ανθρωποφάγα σαγόνια του, θα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια και ο «ανθρωπιστής υπουργός».
Τι απομένει προς το παρόν εκτός απ’ την εξαθλίωση των ανθρώπων; Η συνενοχή όσων προσπαθούν να δικαιολογήσουν την πολιτική τους ύπαρξη «πετώντας την μπάλα» όσο πιο μακρυά γίνεται…
Κυριακή 5 Νοέμβρη. Απ’ τον αγγλικό καθεστωτικό guardian μαθαίνουμε ότι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Σάμου (μόνο εκεί;) είναι πιθανό να ξαναπεθάνει κόσμος τον χειμώνα που έρχεται. Πως θα καταφέρουν να επιβιώσουν οι αιχμάλωτοι των ελληνικών «hot spots» σε καλοκαιρινές σκηνές μέσα στα δέντρα; Η μόνη ελπίδα που τους έχει απομείνει είναι να αρρωστήσουν, για να περάσουν κάποιες μέρες σε κάποιον προφυλαγμένο από καιρούς και δαίμονες νοσοκομειακό θάλαμο.
Αυτός ήταν και παραμένει ο στόχος (και) των φαιορόζ: η απο-ανθρωποποίηση των φυγάδων. Αυτόν τον σκοπό έχει υπηρετήσει πιστά τόσο ο Μουζάλας όσο και ο ψεκασμένος· με τους μηχανισμούς τους, τις παρέες τους, τα κυκλώματά τους. Με το αζημίωτο φυσικά: είναι απλό να είναι οι αξιωματούχοι καθάρματα, αλλά θεωρούν δικαίωμά τους να πληρώνονται καλά γι’ αυτό. Πάνω απ’ το τραπέζι· και από κάτω.
Να γίνεται η αρρώστια η μόνη ελπίδα σου να ζεσταθείς μέσα στο χειμώνα: αυτή η «ελπίδα που ερχόταν» το 2015 ήταν φονική.
Κάτι καταλάβαιναν οι φασίστες που «στέκονταν προσοχή» στο δρόμο της…
Κυριακή 5 Νοέμβρη. …. Ο ΟΑΣΑ … έθεσε για πρώτη φορά χτες… το αίτημα για δυνατότητα συλλογής των στοιχείων των επιβατών για εμπορική προσωποποιημένη επικοινωνία με την προϋπόθεση της συγκατάθεσης του επιβάτη…
Αυτό αναφέρει μεταξύ άλλων χθεσινό ρεπορτάζ της καθεστωτικής «καθημερινής». Η «εμπορική προσωποποιημένη επικοινωνία» είναι αυτό που λέγεται ατομικά εστιασμένη διαφήμιση· το σχετικά πιο πρόφατο (αν και όχι εντελώς καινούργιο) διαμάντι στο στέμα του μάρκετινγκ. Όσο για την «συγκατάθεση»; Skip advertisement, στην αρχή μετά από 10 δευτερόλεπτα, και αργότερα μετά από 120…
Σε απλά ελληνικά: το ελληνικό «υπουργείο μεταφορών», έστησε μέσω του οασα, με πρόφαση το «ηλεκτρονικό εισιτήριο», μια μεγάλη κομπίνα συλλογής προσωπικών data. Με σκοπό να βγάλει φράγκα μέσα απ’ την “ενοικίαση” (ή και την πώληση) αυτών των δεδομένων σε ενδιαφερόμενες διαφημιστικές.
Όσοι / όσες έτρεξαν να βγάλουν προσωποποιημένη κάρτα έπεσαν στο δόκανο. Εθελοντικά. Δεν τους πέρασε απ’ το μυαλό ότι τα “πολιτικά αφεντικά” (τύπου: υπουργοί, γενικοί γραμματείς, γενικοί φαρισαίοι, και σια…) συνεχίζουν να βγάζουν λεφτά “αέρα”, μαζί με τους επιχειρηματίες φίλους τους.
Αλλαγή παραδείγματος… Aλλά ποιος νοιάζεται και ποιος καταλαβαίνει;
Κυριακή 5 Νοέμβρη. Ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι οι ιρακινές pmu πέρασαν τα συρο-ιρακινά σύνορα δίπλα στον Ευφράτη, και το έκαναν γρήγορα. Τώρα βρίσκονται στα περίχωρα της συριακής Abu Kamal. Δεν είναι ξεκάθαρο (σ’ εμάς οπωσδήποτε!) αν μαζί τους βρίσκεται τμήμα του συριακού στρατού και της Χεζμπ’ αλλάχ. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα αποφασιστικό βήμα για την ανακατάληψη της Abu Kamal.
Περισσότερα τις επόμενες ημέρες.
Κυριακή 5 Νοέμβρη. Ο ουζμπέκος «τρομοκράτης» της πρόσφατης επίθεσης – στο – ψαχνό στη Ν. Υόρκη νοσηλεύεται κρατούμενος σε νοσοκομείο. Και ζήτησε… τι ζήτησε; Να κρεμάσει την σημαία του isis στον τοίχο πίσω απ’ το προσκεφάλι του!…
Τι εντύπωση σας προκαλεί όχι μόνο το αίτημά του αλλά και η, ας την πούμε έτσι, ευφυία του; Πρώιμης εφηβείας, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Στην ηλικία, δηλαδή, που ο καθένας είναι επιρρεπής. Στον isis; Στον ciasis; Κάπου…