Year: 2017

Οι τρομοκράτες

Παρασκευή 24 Μάρτη. Δεν είναι ενδιαφέρουσα η σύμπτωση ότι η τελευταία φουρνιά τρομοκρατών / μοναχικών λύκων (Νίκαια, Βερολίνο, και τώρα Λονδίνο) είναι ποινικοί γνωστοί στις κάθε φορά αρχές;

Δεν είναι; Δεν απαντάει στο “που πάνε και τους βρίσκουν;”

Ηρόστρατος

Πέμπτη 23 Μάρτη. Τα κατάφερε να μείνει το όνομά του στην Ιστορία… O Ηρόστρατος θα είχε μείνει άγνωστος αν δεν αποφάσιζε να ερμηνεύσει «δυναμικά» και κατά πως τον βόλευε τα διδάγματα του συντοπίτη του Ηράκλειτου, για τα βασικά στοιχεία της ζωής και του σύμπαντος. Για τον εφέσιο φιλόσοφο η φωτιά ήταν το βασικό στοιχείο, η Ενέργεια του κόσμου, ο Λόγος.

Προκειμένου να μείνει το όνομά του για πάντα στον Λόγο – Ιστορία ο Ηρόστρατος έβαλε φωτιά και έκαψε το ναό της Αρτέμιδας στην Έφεσο (θεωρούνταν ένα απ’ τα επτά θαύματα του τότε γνωστού κόσμου), στη βιβλιοθήκη του οποίου υπήρχαν και τα γραπτά του Ηράκλειτου.

Οι εφέσιοι τον έδεσαν, τον βασάνισαν για να αποκαλύψει τα κίνητρά του, τον σκότωσαν, και απαγόρευσαν την αναφορά στο όνομά του. Αλλά το «Ηρόστρατος» διασώθηκε. Και ταυτίζεται με την μνησικακία που είναι εξοπλισμένη με σύνδρομα μεγαλείου.

Νέοι Ηρόστρατοι

Πέμπτη 23 Μάρτη. Μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας πάσχει από ηροστρατισμό· ακόμα κι αν αγνοεί τον ίδιο τον αρχαίο εμπρηστή. Είναι ο “πληγωμένος μικροαστισμός” που επιθυμεί την μέγιστη δυνατή καταστροφή (των άλλων), κι ας προκληθεί απ’ οτιδήποτε, προκειμένου να διασωθεί / επωφεληθεί ο ίδιος. Όχι στα βάθη της ιστορίας, αλλά cash. Τοις μετρητοίς.

Ο ροζ ευρωβουλευτής Κούλογλου επιμένει στις συνεντεύξεις του: … Επιβεβαιώνοντας ότι στο εσωτερικό του συ.ριζ.α. υπολόγιζαν ότι η άνοδος της ακροδεξιάς στην ευρώπη θα οδηγούσε σε αλλαγή πολιτικής, κυρίως του Βερολίνου, παραδέχτηκε ότι «δυστυχώς δεν έγινε τίποτα απ’ την άνοδο της ακροδεξιάς ή το Brexit. Περιμέναμε την άλλη μέρα του Brexit να έχει αλλάξει, ήταν ακριβώς σα να μην έχει συμβεί τίποτα» («ναυτεμπορική» 22/3).

Δυστυχώς!!… Πρόκειται ακριβώς για τους ίδιους τύπους που πριν σχεδόν δύο χρόνια ανήγγειλαν πανηγυρικά μια Παρασκευή βράδυ ότι θα γίνει δημοψήφισμα και απ’ τα χαράματα της επόμενης Δευτέρας ήταν κρεμασμένοι στις οθόνες των υπολογιστών τους περιμένοντας να δουν την κατάρρευση των χρηματιστηρίων του πλανήτη, αρχίζοντας από εκείνα της ασίας… «Δυστυχώς ήταν σα να μην έχει συμβεί τίποτα»… Δυστυχώς…

Οι φαιορόζ είναι γνήσιοι εκπρόσωποι αυτού του νέου Ηροστρατισμού· αλλά όχι οι μοναδικοί. Το μπαλατζάρισμα χιλιάδων ψηφοφόρων πριν τις εκλογές του Γενάρη του ’15 για το αν θα το έριχναν στα βοθρολύματα ή στον συ.ριζ.α. και ο παλλαϊκός ενθουσιασμός για την «διαπραγματευτική τακτική by Gianis» (που θα διέλυε την ευρωζώνη μ’ ένα του βλέμμα) ανήκουν σ’ αυτήν την μαζική υποκουλτούρα…

Γιατί «πολιτική», με την έννοια της τεχνικής της εξουσίας, αυτό το «περιμένουμε να καταστραφούν οι άλλοι για να ανατιμηθούμε γεωπολιτικά», δεν μπορεί να το πει κανείς…

Φιλίες διαλεκτές

Πέμπτη 23 Μάρτη. Σε ανανέωση της στρατιωτικής συνεργασίας και για το έτος 2017 προχώρησαν η Ελλάδα και Ισραήλ, με ένα διαρκώς διευρυνόμενο πρόγραμμα ασκήσεων και κοινών δράσεων. Το Πρόγραμμα Αμυντικής Συνεργασίας, όπως ονομάζεται η υφιστάμενη διακρατική συμφωνία, υπογράφτηκε τη Δευτέρα στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας από τους δύο επικεφαλής των αρμοδίων διευθύνσεων Διεθνών Σχέσεων, του ταξιάρχου γεεθα Μιλτ. Γρυλλάκη και του ταξιάρχου των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων (IDF) Ερέζ Δαβίδ Μαϊζέλ. Η συνεργασία περιλαμβάνει συμμετοχή σε αεροναυτικές ασκήσεις, συνεκπαιδεύσεις με μονάδες επιθετικών ελικοπτέρων και ειδικών δυνάμεων. Το πλέον σημαντικό σκέλος της στρατιωτικής συνεργασίας αφορά τις πολεμικές αεροπορίες των δύο χωρών.

Τις επόμενες ημέρες ξεκινούν δύο ασκήσεις που εντάσσονται στην αμυντική συνεργασία Ελλάδας και Ισραήλ. Πρόκειται για την αεροναυτική «Noble Dina 17», η οποία θα καλύψει μέρος της Ανατολικής Μεσογείου και θα διαρκέσει περίπου δύο εβδομάδες, και την αεροπορική «Ηνίοχος 17», που θα πραγματοποιηθεί κυρίως στη Δυτική Ελλάδα…

Αυτή είναι η είδηση («καθημερινή» 22/3). Κι αυτός, στη συνέχεια, είναι ο πανηγυρικός έπαινος, απ’ τον διευθυντή της ίδιας καθεστωτικής εφημερίδας Αλ. Παπαχελά, την ίδια ημέρα:

Ένα παρήγορο σημάδι ωρίμανσης του πολιτικού μας συστήματος είναι η συναίνεση γύρω από τη στρατηγική σχέση της Ελλάδας με το Ισραήλ. Ας αναλογισθεί κανείς ποιες ήταν οι θέσεις του συ.ριζ.α. του 4% και ποια είναι η κυβερνητική πολιτική σήμερα. Η «φλοτίλα της Γάζας» αποτελεί μια ανάμνηση από το ακτιβιστικό παρελθόν του. Οι δύο χώρες κάνουν συχνά κοινά γυμνάσια και έχουν αναπτύξει μία εξαιρετικά στενή σχέση στον τομέα της ασφάλειας. Το εβραϊκό λόμπι στην Ουάσιγκτον μεσολαβεί για να κλείσει κρίσιμα ραντεβού με την κυβέρνηση Τραμπ και λειτουργεί ως λόμπι υπέρ της ελλάδος. Και αυτό είναι μια μεγάλη αλλαγή, γιατί επί δεκαετίες ισραήλ και τουρκία δρούσαν από κοινού και εμφανίζονταν με κοινό μέτωπο στις ηπα.

…

Το ελληνικό πολιτικό σύστημα υιοθέτησε το δόγμα της στενής στρατηγικής σχέσης με το Ισραήλ και μοιάζει να το ακολουθεί, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία. Τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις έχουν μείνει προσηλωμένες σε αυτό και η σημερινή το έχει πάει ένα βήμα παραπάνω…

«Εθνική γραμμή» με τα όλα της!!! Το μιλιταριστικό, πολεμοκάπηλο, ακροδεξιό καθεστώς του Τελ Αβίβ, που δολοφονεί με κάθε τρόπο τους παλαιστίνιους, που συγχρηματοδότησε και συνεχίζει να υποστηρίζει τους φασίστες ουαχαβίτες του Ριάντ στη συρία και οπουδήποτε αλλού· το Τελ Αβίβ που βομβαρδίζει στη συρία τις θέσεις του στρατού του Άσαντ και ετοιμάζεται να ισοπεδώσει τον λίβανο, αυτό λοιπόν είναι όχι απλά «φίλος» αλλά «αδελφός» για τον ελληνικό βαθύ κράτος. Ή μήπως το ελλαδιστάν είναι, πια, «ουρά» του ισραήλ;

Ποιο «ένα πλοίο για την Γάζα»; Ποιες δολοφονίες των 10 τούρκων ειρηνιστών στο mavi marmara στα τέλη Μάη του 2010; Οι «ροζ» πάνω στις κυβερνητικές καρέκλες δεν έχουν πάει «ένα βήμα μπροστά». Έχουν πάει πολλά. Έχουν γίνει τσατσορούφιανοι του άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ. Τα «εθνικά συμφέροντα» φταίνε, φυσικά.

Θα περιμένουμε λοιπόν, με μεγάλη ανυπομονησία, οι παρελάσεις της ερχόμενης εθνικής επετείου, να γίνουν πέρα από αντιαμερικανικές και αντι-ιμπεριαλιστικές, δυναμικές διαδηλώσεις και υπέρ των παλαιστινίων.

Ή όχι;

Συρία

Πέμπτη 23 Μάρτη. Ο αμερικανικός στρατός ξεκίνησε ήδη την στρατιωτική του δράση στο συριακό έδαφος (“αντιτρομοκρατικά” πάντα) με έναν εύκολο και αναίμακτο ελιγμό στα δυτικά της Raqqa. (Φυσικά, για τον «πολύ κόσμο», δεν είναι τα αμερικανικά κομμάντα που δρουν με αμερικανικά ελικόπτερα αλλά το μέχρι χτες ελαφρά οπλισμένο πεζικό των ypg and friends που, με ένα μαγικό ραβδί, απέκτησε την απαιτούμενη εκπαίδευση…)

Τις ίδιες ώρες αντικαθεστωτικοί αντάρτες που εξοπλίζονται ποιος ξέρει απο που, μαζί με τον βομβαρδισμό της Δαμασκού έχουν ξεκινήσει και επίθεση στα βόρεια της Hama· ενώ ένοπλοι του isis (ναι, υπάρχει ακόμα…) προσπαθούν να αποκόψουν την επικοινωνία Δαμασκού – Aleppo. Αυτά προκαλούν κάποιον πονοκέφαλο στη συμμαχία Δαμασκού – Χεζμπ’ Αλλάχ – Τεχεράνης – Μόσχας…

Ούτε που μας περνάει απ’ το μυαλό ότι η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της επιτίθενται ταυτόχρονα, και με κάθε διαθέσιμο όνομα, σε διάφορα σημεία στο συριακό πεδίο μάχης (ακόμα και εναντίον αμάχων, πάντα «κατά λάθος»)… Ούτε που μπορούμε να διανοηθούμε τέτοιο πράγμα…

Terror in U.K.?

Πέμπτη 23 Μάρτη. Α πα πα! Έχουν κι αυτοί οι παλιοτρομοκράτες ένα timing και ένα υψηλό πολιτικό ένστικτο, ακόμα κι αν είναι «μοναχικοί λύκοι»…. που είναι να αναρωτιέται κανείς πόσα master και διδακτορικά στις διεθνείς σχέσεις έχουν κάνει στη ζωή τους… (Κρυφά πάντα…)

Μα ελάτε τώρα!!! Την μέρα που το σκωτσέζικο κοινοβούλιο θα αποφάσιζε για ένα καινούργιο δημοψήφισμα (αποχώρησης απ’ το βασίλειο) και λίγο πριν την επίσημη αίτηση αποχώρησης του βασιλείου απ’ την ε.ε., λίγη αντιτρομοκρατική «εθνική ενότητα» δεν θα έβλαπτε!!!

Μην μας ρωτήσετε πως μεθοδεύονται τέτοιες σατανικές συμπτώσεις (δεν είναι η πρώτη, ούτε η τελευταία). Έχουμε τσακωθεί και με τους θεούς και με τους δαίμονες…

Οι έλληνες και οι άλλοι 1

Τετάρτη 22 Μάρτη. Τέσσερεις ημέρες πριν την “πανηγυρική διακήρυξη της Ρώμης”, στις 25 Μάρτη (σατανική σύμπτωση η “εθνική επέτειος”: όληηηη η δόξα όοολη χάααρη, άγια μέεεεερα ξημερώωωνει…), το ελληνικό κοινωνικο – κρατικο – καπιταλιστικό σύμπλεγμα βρίσκεται σε ένα είδος ground zero. Το συμβολικό της κατάστασης είναι ότι οι πολιτικές του βιτρίνες παλεύουν να δώσουν μια κάποια ώθηση στην ολοκλήρωση μιας (ακόμα) “αξιολόγησης”, της δεύτερης στη σειρά απ’ τις πέντε (!) συνολικά που υποτίθεται έχουν υπογράψει ότι θα πρέπει να γίνουν μέχρι την “λήξη του 3ου προγράμματος δανειακής στήριξης”, το 2018· την ώρα που οι καταραμένοι δανειστές (ή αρκετοί ανάμεσά τους) σχεδιάζουν το πολιτικό μέλλον του project europe.

Το συμβολικότερο του συμβολικού είναι η (κατά την καθεστωτική “καθημερινή”) απειλή της Αθήνας ότι ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ αυτήν την διακήρυξη αν δεν μπει μια παράγραφος για το “ευρωπαϊκό κεκτημένο στις εργασιακές σχέσεις”. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο… Επιπλέον, σαν τον στραβό στο σκοτάδι, οι νυν κυβερνητικές βιτρίνες ξύνουν την πληγή του τι πάει να πει “υπογράφω” και τι πραγματικό βάρος έχουν οι υπογραφές στα χέρια του ελληνικού κρατικού παρακράτους… Πόσα και πόσα δεν έχουν υπογραφτεί όλα αυτά τα χρόνια, μόνο για να κορνιζαριστούν;

Εν τω μεταξύ ούτε οι ρεζέρβες, της αντιπολίτευσης, νοιώθουν άνετα. Ο πάνκακος Σόιμπλε τους υπενθύμισε ότι θα πρέπει να ψηφίσουν τα νέα μέτρα (που είναι μελλοντικής εφαρμογής) αφού θέλουν να είναι η επόμενη κυβέρνηση. Μην αρχίσουν τα “έχω νωπή λαϊκή εντολή και δεν μπορώ”…

Πόρκα μιζέρια.

Οι έλληνες και οι άλλοι 2

Τετάρτη 22 Μάρτη. Την ίδια μέρα της ευρωπαϊκής διακήρυξης ο ψεκασμένος υπ.αμ. θα βρίσκεται στις ηπα. Για να γιορτάσει, λέει, την “εθνική επέτειο”…. Και για να συναντηθεί, λέει, μετά τιμών (σε ειδική εκδήλωση, ίσως με ολόγραμμα του «παλαιών Πατρών Γερμανού»… ) με τον “τρελό σκύλο”, τον αρχικαραβανά James Norman “Jim” Mattis – με τον οποίο τα είχαν πει στο πόδι και πριν κανά μήνα πριν, στο περιθώριο μιας συνόδου του νατο. Θα πραγματοποιήσει ένα όνειρό του (ο ψεκασμένος) και θα του φύγει ένα παράπονο: ο υπ.αμ. του Ομπάμα δεν τον δεχόταν παρά τις πολλές προσπάθειες (του ψεκασμένου) για μια επίσημη πρόσκληση… Ποιος ξέρει, άραγε, γιατί…

Ο καινούργιος «φίλος απ’ την αμερική» είναι εξαιρετικά ευαίσθητος άνθρωπος. Να μερικές απ’ τις πάμπολλες «ατάκες» του, που ασφαλώς γουστάρει και ο ψεκασμένος:

Η πρώτη φορά που θα τινάξεις κάποιον στον αέρα είναι σημαντική. Εξάλλου, υπάρχουν κάποιοι μαλάκες στον κόσμο που χρειάζονται να φάνε μια σφαίρα.

Βρες τους εχθρούς της αμερικανικής δημοκρατίας και σκότωσέ τους όλους ανεξαιρέτως μέχρι να σιχαθούν τόσο πολύ το αίμα ώστε να αφήσουν ήσυχους εμάς και τις ελευθερίες μας.

Πολέμα με χαρούμενη καρδιά.

Να και μία που μπορεί να μην του αρέσει:

Δεν πρέπει να επιτρέπεις στον λαό να αποφεύγει την σκληρή αλήθεια. Εάν αρχίσουν να ζουν σε έναν ονειρικό κόσμο, τα πράγματα θα εξελιχθούν άσχημα.

Μιας και η Ουάσιγκτον «κρατάει μούτρα» σε διάφορους του νατο (και ο υπ.εξ. της θα σνομπάρει την επόμενη σύνοδο κορυφής της συμμορίας· συγγνώμη, της συμμαχίας), και μιας που η Αθήνα είναι «καλός μαθητής», ίσως ο ψεκασμένος καταφέρει να αποσπάσει κάποια χειρονομία συμπάθειας απ’ τον «τρελό σκύλο». Δίνοντάς τους απεριόριστο parking για πλοία, αεροπλάνα, υποβρύχια, αεροπλανοφόρα, και ό,τι άλλο θέλει (ο «τρελός σκύλος») για να καπαρώσει ξανά την ανατολική Μεσόγειο, εποχές που είναι…

(Εννοείται ότι περιμένουμε, πως και πως, οι παρελάσεις της εθνικής επετείου στις ελληνικές πόλεις να μετατραπούν σε σκληρές αντιαμερικανικές και αντι-ιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις…. Ή όχι;)

(φωτογραφία: σκύλος που γελάει δαγκώνει – παλιά παροιμία…)

Οι έλληνες μεταξύ τους

Τετάρτη 22 Μάρτη. Καθάρισαν οι μαφιόζοι του ιερού βουνού και οι συνεργάτες τους (τα “πολιτικά πρόσωπα” είχαν καθαρίσει απ’ το 2009, με μια απ’ τις γνωστές τρίπλες με τις οποίες το ελληνικό κοινοβούλιο προστατεύει τα μέλη του). Ένα βασικό επιχείρημα υπέρ της αθωώτητας της “συμμορίας με τα μαύρα” ήταν ότι έχει απαρνηθεί τα εγκόσμια και, κατά συνέπεια, δεν θα έκανε κάτι αποσκοπώντας σε υλικά οφέλη… Αλληλούια!!!

Η μέθοδος του ξεπλύματος είναι γνωστή: τραβούν οι δίκες επί χρόνια, γίνονται με εξασφαλισμένη την “δημόσια αδιαφορία” (φροντίζουν και οι επαγγελματίες δημαγωγοί γι’ αυτό), και η δικαιοσύνη λάμπει τελικά μέσα στην τύφλα και την μοναξιά της…

Έτσι, αναπόφευκτα, ο νους μας επιστρέφει σε κάτι αγαπημένο αλλά ξεχασμένο. Ως (το αργότερο) τον περασμένο Νοέμβρη θα έπρεπε να έχει αποφασιστεί η προφυλάκιση (ή μη) του asset (you know who!) για το θέμα της «εγκληματικής οργάνωσης» στη μπάλα. Πάει ο Μάρτης για το τέλος του, κι ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Η χρονοτριβή είναι «εθνική πολιτική»!!!!

Εν τω μεταξύ ο asset σα να έχει χαθεί απ’ την δημοσιότητα. Ίσως θύμωσε που του υποσχέθηκαν κανάλι και τα θαλάσσωσαν….

Στην άκρη της Μεσογείου 1

Τρίτη 21 Μάρτη. Για ορισμένους (που λένε ότι στηρίζονται σε πληροφορίες) η επίθεση του Τελ Αβίβ στο λίβανο, εναντίον της Χεζμπ’ Αλλάχ, είναι θέμα χρόνου. Η λιβανέζικη οργάνωση απ’ τη μεριά τους υπόσχεται δυσάρεστες εκπλήξεις σε βάρος του ισραηλινού στρατού. Αυτό που πρέπει να θεωρούμε βέβαιο είναι το μιλιταριστικό / φασιστικό καθεστώς του Τελ Αβίβ έχει το “ελεύθερο” απ’ την Ουάσιγκτον να κάνει ό,τι γουστάρει. Είναι αυτό, όμως, αρκετό;

To Τελ Αβίβ στις αρχές Απρίλη (υποστηρίζει ότι) ολοκληρώνει την θωράκισή του μέσω αντιπυραυλικών συστημάτων αεράμυνας (Iron Dome project) με την εγκατάσταση του τρίτου συστατικού (μετά τους Arrow 2 και 3), των πυραύλων David’s Sling. Το ισραηλινό καθεστώς θέλει να πιστεύει ότι μ’ αυτά τα εργαλεία θα είναι άτρωτο, ή σχεδόν άτρωτο, από οτιδήποτε μπορεί να διαθέτει είτε η Χεζμπ’ Αλλάχ, είτε ο συριακός στρατός, είτε ο ιρανικός. Είναι αυτό, όμως, αρκετό;

Δεν φαίνεται να είναι. Η αιτία λέγεται «Μόσχα». Τα ραντάρ των S-400 που βρίσκονται στα μεσογειακά παράλια της συρίας είναι υπεραρκετά για να εντοπίζουν κάθε κίνηση ισραηλινού αεροπλάνου ή πυραύλου, στην αφετηρία τους. Τι ρόλο σκοπεύει να δώσει σ’ αυτές τις πληροφορίες η Μόσχα; Θα τις διοχετεύει στους συμμάχους της στο συριακό πεδίο μάχης; Κι αν ναι, με τι όπλα τους έχει εξοπλίσει;

Μόλις προχτές το Τελ Αβίβ επιχείρησε μια απ’ τις συνηθισμένες αεροπορικές επιθέσεις του στο συριακό έδαφος· μία απ’ αυτές στις οποίες η συριακή αεράμυνα δεν μπορούσε μέχρι προχτές να αντιδράσει. Αυτή τη φορά αντέδρασε. Καθυστερημένα, χωρίς αποτέλεσμα (παρά τις περί αντιθέτου συριακές δηλώσεις), αλλά αντέδρασε. Το ισραηλινό πεντάγωνο αναγκάστηκε να ακυρώσει την επίθεση που είχε ξεκινήσει· καλού κακού… Πως τα κατάφερε να αντιδράσει (έστω και αργοπορημένα) η συριακή αεράμυνα; Τι ρόλο έπαιξε σ’ αυτό η Μόσχα; Το φασιστόμουτρο ο ισραηλινός υπ.αμ. Avigdor Lieberman, φίλος του έλληνα ψεκασμένου, έγινε έξαλλος: Την επόμενη φορά δήλωσε που ο συριακός στρατός θα μας εμποδίσει να κτυπήσουμε στο συριακό έδαφος θα καταστρέψουμε τα συστήματα αεράμυνάς του, χωρίς δεύτερη κουβέντα! Α χα!!!! Τόσο πολύ, ε;

Το ρωσικό υπ.εξ. κάλεσε τον ισραηλινό πρεσβευτή στη Μόσχα Gary Koren για να δώσει εξηγήσεις γι’ αυτήν την ισραηλινή επίθεση. Πρώτη φορά συμβαίνει κάτι τέτοιο, τόσο φανερά και σ’ αυτό το διπλωματικό επίπεδο. Το Τελ Αβίβ είχε μάθει ως τώρα ότι μπορεί να βομβαρδίζει στο συριακό έδαφος χωρίς να δίνει εξηγήσεις στη Μόσχα. Έχει αλλάξει κάτι;

Δεν διακινδυνεύουμε να απαντήσουμε με βεβαιότητα. Είναι όμως δύσκολο τα ισραηλινά σχέδια για την περιοχή να είναι συμβατά με τα ρωσικά. Κι αν είναι αλήθεια ότι το Τελ Αβίβ ετοιμάζεται να ισοπεδώσει το νότιο λίβανο ελπίζοντας ότι θα θάψει στα μπάζα τις στρατιωτικές ικανότητες της Χεζμπ’ Αλλάχ, μετά την πανηγυρική ήττα του παρόμοιου σχεδίου του το 2006 δεν έχει κανένα περιθώριο. Όχι να ηττηθεί. Ούτε καν να αποτύχει. Συνεπώς η όποια, έστω και έμμεση (π.χ. πληροφοριακή) υποστηρίξη της Μόσχας στη Χεζμπ’ Αλλάχ είναι ιδιαίτερα κρίσιμος παράγοντας για να γίνει ή να μην γίνει η ισραηλινή εκστρατεία.

(η φωτογραφία είναι τραβηγμένη πριν δυο βδομάδες στο Aleppo…)