Τετάρτη 20 Δεκέμβρη. Ο ανθρωπιστής υπουργός Μουζάλας, με τους ζεστούς μισθούς στο πορτοφόλι, προέβλεψε πρόσφατα ότι «μπορεί να υπάρχουν και φέτος νεκροί». Δεν εννοούσε στο σόι του. Δεν εννοούσε στους φίλους του. Δεν εννοούσε στο υπουργικό του συμβούλιο. Εννοούσε στους πρόσφυγες / μετανάστες στα νησιωτικά στρατόπεδα συγκέντρωσης / εξορίας. Εννοούσε: και φέτος μπορεί να σκοτώσουμε μερικούς – μην ανησυχείτε… Ακούστηκε σαν «προφητεία» ο θάνατος των Άλλων. Λάθος. Ήταν υπόσχεση. Δέσμευση. Απ’ τις λίγες που τηρεί (και) η τωρινή διοίκηση.
Οπότε οι αποψινές συγκρούσεις στη Μόρια, και ό,τι άλλο συμβεί σ’ αυτό ή οποιοδήποτε άλλο κάτεργο μέσα στον χειμώνα, για τον ανθρωπιστή υπουργό Μουζάλας και όλη την παρέα του, πολιτική και μη, μπορεί να είναι υλικό του στοιχήματος που παίζουν· σε κάποιο γραφείο στη μακρινή Ασία.
Σκοτώνουν που σκοτώνουν τα φαιορόζ καθάρματα (όπως, άλλωστε, έκαναν κι οι προκατοχοί τους) – να μην τζογάρουν κιόλας;