Τετάρτη 8 Νοέμβρη. Να, λοιπόν, πως παρουσιάζει το θέμα η ισραηλινή καθεστωτική (ας πούμε με «κεντρώο»; προφίλ) Haaretz σε ένα άρθρο γνώμης, στην ηλεκτρονική της έκδοση, χτες:
… Είναι εύλογο ότι οι σαουδάραβες προσπαθούν να δημιουργήσουν τους όρους για την αποτροπή, με διαφορετικά μέσα, της επιρροής του ιράν στο λίβανο: μέσω ενός πολέμου ανάμεσα στο ισραήλ και την Χεζμπ΄αλλάχ.
Απ’ την στιγμή που ο Άσαντ επέζησε απ’ την αμφισβήτησή του από αντάρτες που είχαν την υποστηρίξη της σαουδικής αραβίας, η ηγεσία της μπορεί να ελπίζει ότι θα μετακινήσει την σύγκρουσή της απ’ τη συρία στο λόβανο. Απομακρύνοντας τον Hariri απ’ το πόστο του μπορεί να ελπίζει ότι θα μείνει η ρετσινιά και η ευθύνη για την φροντίδα των προσφύγων απ’ τη συρία μέχρι την αντιμετώπιση των ενόπλων της αλ Κάιντα και του isis στη Χεζμπ’ αλλάχ.
Μια τέτοια εξέλιξη, μπορεί να πιστεύουν οι σαουδάραβες, θα οδηγήσει την Χεζμπ’ αλλάχ στο να επιδιώξει μια σύγκρουση με το ισραήλ, με σκοπό να ενισχύσει την υποστηρίξη των λιβανέζων στην ηγεμονία της. Όπως φάνηκε από ένα διαφορετικό ζήτημα – τις συλλήψεις σαουδαράβων πριγκήπων σε μια εκστρατεία κατά της διαφοθράς – ο βασιλιάς Salman και ο πρίγκηπας διάδοχος του θρόνου γυιός του είναι ανυπόμονοι να εγκαταστήσουν την δική τους κυριαρχία.
Οι ισραηλινοί ηγέτες ετοιμάζονται για τον επόμενο πόλεμο με την Χεζμπ’ αλλάχ απ’ το 2006. Οι αυξημένες δραστηριότητες του ιράν σ’ όλη την περιοχή κάνουν ξεκάθαρο ότι, ακόμα περισσότερο απ’ τον τελευταίο πόλεμο, θα είναι ένας πόλεμος για να εξαφανιστεί η ιρανική απειλή στα σύνορα του ισραήλ. Το ισραήλ και η σαουδική αραβία είναι απόλυτα σύμμαχοι σ’ αυτόν τον περιφερειακό πόλεμο, και οι σαουδάραβες έχουν εντυπωσιαστεί απ’ την αυξημένη δραστηριότητα του ισραήλ να κτυπήσει τους ιρανικούς κινδύνους στη συρία.
Το ισραήλ θα πρέπει να αποφασίσει το ίδιο πότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή γι’ αυτόν τον πόλεμο. Όταν φτάσει η στιγμή της αλήθειας, οι σύμμαχοι του ισραήλ, με επικεφαλής τις ηπα, θα δώσουν την πλήρη υποστηριξή τους….
Θα πρέπει να είναι αδύνατο, είτε αυτή την ιστορική στιγμή είτε στο μέλλον, να πει ένα ισραηλινό καθεστωτικό μέσο ότι δεν είναι το Ριάντ που «προσπαθεί να σπρώξει» το Τελ Αβίβ! Τα συμφέροντα του ισραηλινού ιμπεριαλισμού / μιλιταρισμού φτάνουν και περισσεύουν από μόνα τους. Μπροστά σ’ αυτά οι επιδιώξεις ενός καθεστώτος που βαδίζει στην κατάρρευσή του, όπως το σαουδαραβικό, θα μπορούσε να είναι μόνο οι φαντασιώσεις ενός «χρήσιμοιυ ηλίθιου».
Αν, λοιπόν, διαβάζει κανείς ελάχιστα πίσω απ’ τις γραμμές του πιο πάνω άρθρου (ας σημειωθεί: η haaretz ΔΕΝ είναι ο κραυγαλέος εκφραστής της ισραηλινής καθεστωτικής άκρας δεξιάς) θα καταλάβει.
Οπότε…