Month: November 2017

Νομισματικοί βαλλιστικοί πύραυλοι

Πέμπτη 30 Νοέμβρη. Αν το χρήμα είναι το “γενικό ισοδύναμο” των συναλλαγών στις ανθρώπινες κοινωνίες τουλάχιστον τους τελευταίους αιώνες· κι αν λειτουργεί σαν “μέτρο της αξίας”, τότε το bitcoin (η ναυαρχίδα των «κρυπτονομισμάτων») είναι ένα υπερπυρηνικό όπλο: δεν καταστρέφει την αξία· θα καταστρέψει, για άλλη μια φορά αλλά με διαφορετικό τρόπο, τους πιστούς του θεωρήματος «το χρήμα γεννάει χρήμα» – τους εχθρούς της αξίας…

Είναι εύκολο να βρει κάποιος μια αξιοπρεπή ιστορία του χρήματος. Και εκεί θα ανακαλύψει, μάλλον με έκπληξη, πως οτιδήποτε θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο του «γενικού ισοδύναμου», αρκεί να έχει μια κάποια σπανιότητα. Από βότσαλα μέχρι τσιγάρα (στις φυλακές)· από όσπρια (σίγουρα στην χαρτοπαιξία) μέχρι εργόχειρα…

Τα κρυπτονομίσματα κρατούν τον όρο της σπανιότητας στην κατασκευή τους· αλλά αυτός είναι ο μόνος κανόνας τους σε μια εποχή (διαρκής κρίση / αναδιάρθρωση στον 21ο αιώνα) που έχει μεγάλη προϊστορία στην κατασκευή και στη διαχείριση νομισμάτων. Το αποτέλεσμα; Μαφιόζοι και τζογαδόροι «παίζουν» με την ισοτιμία του bitcoin (καθώς δεν υπάρχει ένα μηχανισμός που να προσαρμόζει «προσφορά» και «ζήτηση» του «νομίσματος» σε λογικά όρια), όπως ακριβώς συμβαίνει στα χρηματιστήρια. Όπως συνέβαινε στα μέρη μας με τα «χαλυβδόφυλλα» και τον «τασόγλου – delongi»· θυμάστε εκείνες τις επικές εποχές που το χρήμα γεννούσε χρήμα και οι μετοχές ήταν χρυσάφι;

Φούσκα το bitcoin; Απάτη; Μην το πείτε! Να δούμε πως θα φυλαχτούν οι οπαδοί του καπιταλισμού του 21ου αιώνα απ’ τα «παιδιά» του…

(Τον περασμένο Γενάρη, του ’17, η ισοτιμία του bitcoin ήταν 1 προς 700 δολάρια ηπα. Τώρα είναι 1 προς 11.000 δολάρια. Όχι, δεν υποτιμήθηκε το δολάριο σχεδόν 16 φορές – 1570%!! Απλά κάποιοι θα κάνουν την αρπαχτή της ζωής τους· και πολύ περισσότεροι θα κλαίνε…)

Τα κόκκαλα;

Πέμπτη 30 Νοέμβρη. Κάποιες πληροφορίες επιμένουν: όπου νάναι θα σκάσουν στο συριακό πεδίο μάχης και “εκλεκτές περικοπές” απ’ τα κινεζικά ειδικά κομμάντα. Κατά τα φαινόμενα η περιοχή δράσης τους (εκπαίδευσής τους καλύτερα) θα είναι η ζώνη του Idlib.

Θα έλεγε κάποιος φίλος των ταινιών δράσης «καλώς τους κι ας αργήσανε»! Όμως, στα σοβαρά, είναι δυνατόν ένα φιλόδοξο, ιμπεριαλιστικό κράτος σαν την κίνα να στέλνει τα κομμάντα του για εκπαίδευση στο συγκεκριμένο είδος πολέμου (καθόλου άχρηστη η εκπαίδευση) στο 90φεύγα; Είναι δυνατόν;

Εκτός αν αυτό το χρονικό σημείο, το 90φεύγα, είναι η κατάλληλη στιγμή για να δείξει ο κινεζικός στρατός, οι «ειδικές δυνάμεις» του έστω, κάποιες ιδιαίτερες έως μοναδικές ικανότητες. Όπως: περπατάμε στα σύννεφα· μετακινούμαστε στον αέρα με το ελάχιστο φύσημα· πετάμε ταυτόχρονα 75 μαχαίρια εκ των οποίων τα μισά ανατινάζουν ισάριθμα τανκς του εχθρού, ενώ τα υπόλοιπα φτιάχνουν στο χώμα το σήμα του «λαϊκού στρατού».

Έχουμε την υποψία ότι το Πεκίνο είχε στείλει ήδη αξιωματικούς του στη συρία να εκπαιδευτούν (μάλλον από ρώσους) χωρίς να εκτίθενται στην πρώτη γραμμή. Αν, τώρα, κατεβάσει όντως και «πρώτη γραμμή», παρακαλούμε ταπεινά για τα εξής δύο: όχι κάτι λιγότερο απ’ τα «ιπτάμενα στιλέτα» (έστω, χωρίς την ντίβα Zhang Ziyi) και όχι στο idlib. Καλύτερα κάπου κοντά στις αμερικανικές βάσεις στη ζώνη των ypg. Να βλέπουν οι κοκκινόσβερκοι live και να ζηλεύουν…

(φωτογραφία πάνω: Αυτό θα συμβεί μέσα στο άσπρο σπίτι, στην τελευταία επική σκηνή. Εννοείται με σπαθιά, αλλά καμμία σχέση μ’ αυτό που νομίζετε… ξεπεσμένοι φίλοι των star wars…

κάτω: το στιγμιότυπο είναι πιο mainstream, αλλά έχετε το νου σας: ο μπερές είναι ΤΟ όπλο!!!)

Συρία

Πέμπτη 30 Νοέμβρη. Χωρίς ιδιαίτερες φανφάρες φαίνεται ότι ο τουρκικός στρατός “επεκτείνει” την αποστολή του “ειρηνοποιού” στον θύλακα του Idlib περνώντας τα ιδεατά σύνορα του κουρδικού θύλακα της Afrin. Είναι γνωστό άλλωστε: εκεί κοιτάει η Άγκυρα. Και έχει (μάλλον) εξασφαλίσει την συναίνεση των υπόλοιπων του μπλοκ της Αστάνα.

Αν έτσι εξελίσσονται τα πράγματα στην βορειοδυτική συρία, οι ypg θα βρεθούν μπροστά στις συνέπειες των επιλογών τους. Να καλέσουν τους αμερικάνους για βοήθεια στην Afrin; Δεν θα έρθουν. Να παραδοθούν και να μετακομίσουν στην κυρίως κουρδική επικράτεια, που είναι υπό την προστασία της Ουάσιγκτον; Δεν θα είναι προδοσία… Αλλά πόσα απίδια χωράει το σακούλι του ρεαλισμού τους;

Ταξίδι στο παζάρι

Πέμπτη 30 Νοέμβρη. Όταν θα φτάσει με το καλό, θα μπορέσουν να μετρήσουν τις “καμπούρες” τους – με την μεταφορική έννοια: τίνος τα προβλήματα είναι μεγαλύτερα; Η Theresa May πάει άλλη μια φορά στο Ριάντ, και… «κράτα με να σε κρατώ ν’ ανεβούμε το βουνό».

Το Λονδίνο είναι παραδοσιακά απ’ τους μεγαλύτερους προμηθευτές όπλων στη σαουδαραβική χούντα (ενώ οι έλληνες ούτε βλήματα δεν μπορούν να πουλήσουν σωστά…) Είναι τόσο μεγάλος προμηθευτής βαρέων όπλων, ώστε ο επόμενος «Λώρενς της Αραβίας» (στην εντελώς υποθετική περίπτωση που θα υπήρχε τέτοιος) θα τα έβρισκε σε ντάνες κάτω από αμμόλοφους.

Αυτή τη φορά το καθεστώς του τοξικού πρίγκηπα θέλει περισσότερα από αγγλικά τανκς, αεροπλάνα, drones κλπ. Θέλει αναγνώριση του ιμπεριαλιστικού του feeling. Τι θα κάνατε αν το ιράν έριχνε έναν πύραυλο στο Heathrow? ρώτησε τις προάλλες ο προφανώς ανιστόρητος Adel al-Jubeir, της παρέας του τοξικού, που παριστάνει τον υπ.εξ. της σαουδικής αραβίας. Η May έχει το περιθώριο του αγγλικού χιούμορ, με μια καλή δόση πίκρας εν προκειμένω: Υπομονή νεαρέ μου, υπομονή· όπως με τους γερμανικούς πυραύλους στον Β παγκόσμιο… Και θα φωνάζαμε τους αμερικάνους να καθαρίσουν…

Αυτό το τελευταίο θα το ήθελε και το Ριάντ – έγκαιρα, πριν γίνει άμμος παντού. Κατά τα άλλα το Λονδίνο, σαν μέλος της 5 + 1 συμφωνίας με το ιράν (και έχοντας κατά νου ότι εκεί, στην επικράτεια της Τεχεράνης, υπάρχουν νέες πιθανότητες για δουλίτσες) δεν το έχει εύκολο να σιγοντάρει τις κατάρες του τοξικού πρίγκηπα. Όχι φανερά τουλάχιστον.

Υπάρχει και μια αυξανόμενη κατακραυγή για τις μεθόδους του: απαγωγές, εκβιασμοί, βασανιστήρια, δολοφονίες, μισθοφόροι προστασίας… Αν δεν το πει κάποιος «θαυμάσιο επενδυτικό κλίμα» το λέει «τρις ισόβια» – σύμφωνα με το φημισμένο αγγλικό δίκαιο.

Αλλά η αλήθεια είναι πικρή: η May ηγείται της αγγλικής decay. Θα ζητήσει απ’ τον τοξικό να είναι πιο ανθρώπινος με την υεμένη· κι αυτός θα της ξαναπεί κάτι για τα αγγλικά αεροδρόμια. Δεν βγαίνει άκρη με τα λόγια στην αραβική χερσόνησο. Και το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι brexiters είναι να δείξει η May τόση πονοψυχιά ώστε να βρεθούν να περιθάλπτουν υεμενίτες, ειδικά εντός έδρας….

(η φωτογραφία είναι απ’ το προηγούμενο ταξίδι της May στο Ριάντ, τον περασμένο Απρίλη. Αν συνεχίσει να πηγαίνει εκεί κάθε εξάμηνο, θα γίνει παρεξήγηση. Ότι παίζει φάση…)

Γκάζια

Πέμπτη 30 Νοέμβρη. Αν νομίζετε ότι η μέση Ανατολή είναι βαρετή κάνετε τεράστιο λάθος. Θα πρέπει ο John McCarrick να σας κάνει φροντιστήριο· αλλά δεν προλαβαίνει.

Ο John McCarrick είναι υφυπουργός ενέργειας στην ψοφιοκουναβική κυβέρνηση. Και, επειδή δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, με ένα κτύπημα έβγαλε δύο αγωγούς φυσικού αερίου στην παρανομία. Τον Nord Stream 2, και τον Turkish Stream. Για τον πρώτο είπε, με την ωμότητα που διακρίνει πια την αμερικανική διοίκηση, αυτός ο αγωγός που θα τροφοδοτεί την γερμανία με ρωσικό αέριο δεν πρέπει να φτιαχτεί… Κι αν φτιαχτεί, τότε η Ουάσιγκτον θα μελετήσει τα δεδομένα του project για να δει ποιες ευρωπαϊκές εταιρείες θα τιμωρηθούν με αμερικανικές κυρώσεις. Γιατί (είπε) ο Nord Stream 2 είναι ένα πολιτικό project της ρωσίας με στόχο να προσπεράσει την ουκρανία.

Πιο ωμά πεθαίνεις. «Χαλάσαμε ένα περίδρομο λεφτά για να κατακτήσουμε την ουκρανία και να εμποδίσουμε την ενεργειακή διασύνδεση της ευρώπης με την ρωσία, τον καύκασο, το ιράν· κι εσείς θα κάνετε παρακάμψεις;»

Τα ίδια ισχύουν για τον Turkish Stream (είπε ο McCarrick). Η Ουάσιγκτον καίγεται να πουλάει το δικό της υγροποιημένο αέριο, που είναι βέβαια πιο ακριβό, αλλά είναι αμερικανικό· ιδανικό για νοικοκυριά, επιχειρήσεις, γραφεία, νοσοκομεία, κλπ. Απο που ως που οι δυνητικοί πελάτες της θα κάνουν του κεφαλιού τους;

Εννοείται πως ούτε το Βερολίνο ούτε η Άγκυρα καταλαβαίνουν απ’ αυτά· ούτε, όμως τα αγνοούν ή τα υποτιμούν. Και τι να πει κανείς για την πιθανότητα το ιρανικό και το καταριανό φυσικό αέριο να διοχετεύονται κι αυτά στην ευρώπη, με αγωγούς της gazprom, είτε μέσω ιράκ – συρίας – τουρκίας, είτε μέσω κασπίας – ρωσίας;

Όχι, δεν είναι βαρετή ούτε η περιοχή ούτε η εποχή· σίγουρα από καπιταλιστική άποψη. Βαρετή έχει γίνει η μικροαστική απώθηση της πραγματικότητας. Και κάτι πολύ χειρότερο: θανατηφόρα…

Αυτό που απομένει για να πάρει ακόμα και τους ντόπιους μικροαστούς η λαύρα είναι να βρεθούν σοβαρά κοιτάσματα στο ελλαδιστάν. Καλύτερα να είναι ο ελληνικός βυθός γεμάτος μάρμαρο Πεντέλης!!! (Και σκατά να έχει το ελληνικό υπέδαφος, μια χαρά θα είναι. Θα ταιριάζει κιόλας…)

Ιμπεριαλιστικές ρουτίνες

Τετάρτη 29 Νοέμβρη. …Κάθε φορά που εκλέγεται καινούργιος πρόεδρος στη γαλλία, έρχεται στην Αφρική και βγάζει ένα λόγο αναγέλλοντας την αλλαγή των σχέσεων…

Αυτό λέει ο Ouiry Sanou, φοιτητής ακτιβιστής απ’ τη burkina faso. Έχει δίκιο. «Όπως κάθε φορά» έτσι και τώρα ο Macron κάνει μια τουρνέ σε μερικές απ’ τις γαλλικές «κτήσεις» στην υποσαχάρια Αφρική: ακτή του ελεφαντοστού, γκάνα (αυτή είναι πρώην αγγλική αποικία· θέλει να πει κάτι στο Λονδίνο ο κυρ Emmanouel;) και μπουρκίνα φάσο. Γεμάτος υποσχέσεις, σχέδια, και καλές («αντιαποικιακές») προθέσεις. Αλλά δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο δεύτερος που παίζει τον ίδιο ρόλο. Κανείς δεν θα τον πιστέψει.

Αντιϊμπεριαλιστικές κινήσεις υπάρχουν πάντα και στην Αφρική. Διαδηλώσεις εναντίον του Macron θα γίνουν. Αλλά οι «αρχές ασφαλείας» εδώ κι εκεί θα τις κρατήσουν μακριά και τα μήντια θα τις κάνουν αόρατες. Ωστόσο πριν προσγειωθεί ο Macron στo Ouagadougou (την πρωτεύουσα της burkina faso) κάποιοι φαίνεται ότι έριξαν χειροβομβίδα σε φυλάκιο γάλλων στρατιωτών· ενώ έπεσαν και πέτρες κατά του convoy του Macron, μέχρι να φτάσει στο ασφαλές ξενοδοχείο του.

Κανονικά θα έπρεπε να τον περιμένουν φορτηγά με τσιμεντόλιθους. Μιλώντας στο πανεπιστήμιο της Ouagadougou (σε κοινό που είχε περάσει πολλαπλούς ελέγχους «πιστοποίησης φρονημάτων»…) αναφώνισε:

… Who are the traffickers? Ask yourselves – being the African youth – that question.

You are unbelievable. Who are the traffickers? They are Africans, my friends. They are Africans. Ask yourselves the question.

“It’s not the French who are the traffickers, it’s the Africans. So everyone should understand the responsibility, and we’ve started to do that, to dismantle them. But stop the argument saying, ‘It’s someone else.’…

Που σημαίνει: Δεν φταίμε εμείς για τις παράνομες εισόδους μεταναστών στην ευρώπη (εμείς, απλά, φροντίζουμε να είναι παράνομες…) Εσείς φταίτε… Και επειδή φταίτε εσείς οι unbelievable, καλά θα κάνετε να βγάλετε τον σκασμό: θα φέρουμε περισσότερο στρατό για να σας ελέγχει!

Είναι πράγματι ένας γνήσιος ευρωπαίος, ένας γνήσιος πρωτοκοσμικός…

(φωτογραφία: Μπορεί να διαψεύδει την βροχή από πέτρες στην αυτοκινητοπομπή του, αλλά δεν μοιάζει σα να δείχνει από που ήρθαν;)

Μην με αφήνεις, μη

Τετάρτη 29 Νοέμβρη. Δεν ξέρουμε αν υπάρχουν ακόμα κάποιοι, στα μέρη μας, έτοιμοι να διαφημίσουν τον “κομμουνισμό” των κούρδων της συρίας. Δεν μπορούμε (και δεν θα έπρεπε) να το αποκλείσουμε πάντως: στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας ανθούν πολλά ακόμα.

Οι δηλώσεις της Ilham Ahmed, απ’ το πολιτικό σκέλος των ypg, δεν αφήνουν περιθώρια (παρότι, ναι, το ξαναλέμε, εδώ τα «περιθώρια» για το ένα ή το άλλο βρίσκονται έξω και πέρα απ’ την πραγματικότητα):

… Δεν ξέρουμε τι σκέφτονται οι αμερικάνοι… Αλλά ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο, κι αυτό είναι πως αν οι αμερικάνοι γυρίσουν την πλάτη στους μοναδικούς εταίρους τους στη συρία, αυτό θα σημαίνει ότι αποσύρονται απ’ τον πόλεμο κατά του daesh (: isis) στη μέση Ανατολή. Αν αποφασίσουν να σταματήσουν την υποστηριξή τους, αυτό θα σημαίνει ότι δίνουν την ευκαιρία στον daesh να ξαναεμφανιστεί και να εξαπλωθεί…

Παραδόξως η Ahmed έχει ένα δίκιο, μόνο που δεν είναι καθόλου προς τιμήν της ή προς τιμήν των ypg: αυτοί (του isis) που έχουν πολεμήσει, ειδικά στην εδώ και κάτι βδομάδες προώθησή τους προς τα συρο-ιρακινά σύνορα ανατολικά του Ευφράτη, (ελάχιστους σε κάθε περίπτωση) είναι τα πιο λούμπεν στοιχεία των «διεθνών» εθελοντών του isis. Εκείνοι, δηλαδή, που ξέρουν ότι έχουν ηττηθεί αλλά πολεμούν μέχρι θανάτου επειδή, έτσι κι αλλιώς, τα πεθάνουν. Οι αξιωματικοί τους την κάνουν, με την βοήθεια και των ypg και των αμερικάνων.

Όσο για τους σύριους του isis; Αυτούς – οργανωμένους σε φρατρίες, με τοπικά και συγγενικά κριτήρια – τους εξαγοράζουν οι ypg, και περνάνε με την μεριά τους. Πως είναι εύκολο να το κάνουν; Επειδή πίσω τους είναι η Ουάσιγκτον. Κι αυτό σημαίνει ότι όποιος ήταν μέχρι χτες isis αλλά σήμερα γίνεται «συριακές δημοκρατικές δυνάμεις» (δηλαδή ypg) βρίσκει και πλάτες και μισθό.

Τι θα γίνει, όμως, αν οι αμερικάνοι σταματήσουν να στηρίζουν (και να αξιοποιούν) τις ypg; Προφανώς οι μεν όψιμοι σύμμαχοί τους θα ψάξουν να βρουν αλλού την «τύχη» τους (σαν free lancer μισθοφόροι), οι δε αντίπαλοί τους θα έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα.

Με τα τωρινά δεδομένα δεν φαίνεται κοντινή μια τέτοια εγκατάλειψη. Απ’ την άλλη μεριά το «κλάμα» της πολιτικής εκπροσώπου των ypg έχει την επικαιρότητά του. Σήμερα; Αύριο; Σε πέντε χρόνια; Υπάρχει αβεβαιότητα: τι θα απογίνουν οι ypg χωρίς το αμερικανικό πεντάγωνο; Τόσος “κομμουνισμός”, τόση “αυτοδιεύθυνση” θα πάνε χαμένα;

Όταν καβαλάς ιμπεριαλιστικό άρμα δεν μένεις ποτέ ήσυχος!

Η διπλωματία – στην ουρά των όπλων

Τετάρτη 29 Νοέμβρη. Σήμερα πρόκειται να ξεκινήσει στη Γενεύη ένας ακόμα γύρος συζητήσεων για τη συρία, με την συμμετοχή τόσο της συριακής κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης. Ο Άσαντ δήλωσε ότι δεν θα στείλει τους δικούς του. Ο λόγος; Η απόφαση των φιλοΡιάντ αντικαθεστωτικών στο “συνέδριό” τους που έγινε πρόσφατα κάτω απ’ την προστασία του τοξικού (ή των μισθοφόρων του, το ίδιο κάνει): επιμένουν ότι ο Άσαντ πρέπει να φύγει άμεσα, πράγμα που σημαίνει ότι “κάτι καλό πίνουν”.

Όμως πάντα το ίδιο έλεγαν, ίσως ακόμα πιο “σκληρά” – οι προηγούμενοι γύροι στη Γενεύη έγιναν, παρ’ όλα αυτά. Η διαφορά, τώρα, δεν είναι το κόλλημά τους· αλλά ότι αρνούνται να παραδεχτούν ότι έχουν ηττηθεί και, κατά συνέπεια, ότι θα έπρεπε να βγάλουν τον σκασμό. Μ’ άλλα λόγια: ο Άσαντ απείλησε ότι δεν θα πάει επειδή έχει νικήσει σε ικανό βαθμό, και δεν έχει κανένα λόγο να νομιμοποιήσει, έστω “στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων”, τους proxies του τοξικού πρίγκηπα, του Τελ Αβίβ και του Ριάντ.

Τελικά η Μόσχα εξασφάλισε μερικούς πόντους υπέρ του καθεστώτος Άσαντ. Μπροστά στο κίνδυνο αποτυχίας, οι του οηε αναγκάστηκαν (απ’ την ρωσική διπλωματία κατά τα φαινόμενα) να πείσουν τους «αδιάλλακτους» του Ριάντ ότι θα πρέπει να μιλήσουν «ευθέως» με τους αντιπροσώπους του Άσαντ. Θα σημαίνει αυτό, αν γίνει, μια αμοιβαία αναγνώριση; Όχι ακριβώς. Αυτοί που έχουν νικήσει κι εκείνοι που έχουν χάσει δεν συνδέονται με κάποια «αμοιβαιότητα». Απλά οι «αδιάλλακτοι» πρέπει να προσγειωθούν· στο διάδρομο δεν τους περιμένουν λουλούδια, τους περιμένουν λακούβες.

Αναβλήθηκε όμως και το «συνέδριο εθνικού διαλόγου» που προγραμμάτιζε το μπλοκ της Αστάνα για τις 2 Δεκέμβρη στο Sochi (ήδη έχει γίνει μία αναβολή). Τώρα πάει για τις 15 Γενάρη. Εδώ οι αιτίες της αναβολής είναι ανάποδες απ’ τις τριβές του γύρου στη Γενεύη: πρέπει να εξαγοραστούν όσοι το δυνατόν περισσότεροι απ’ αυτούς που έχουν απομείνει στο πορτοφόλι του τοξικού· και, κυρίως, να λυθεί το ζήτημα με τις ypg.

Δύο παράλληλες “διπλωματικές διαδικασίες”, δύο παράλληλες (και από σημαντικές απόψεις αντίθετες) διαδρομές: δεν είναι “ισοπαλία”… Καθώς χειμωνιάζει (ακόμα και στη συρία) το ερχόμενο διάστημα θα είναι περίοδος μαχών “εκκαθάρισης” στο συριακό πεδίο μάχης κάτω από δύσκολες συνθήκες: όποιος έχει καλή επιμελητεία έχει και το πάνω χέρι, και τέτοιοι δεν θα είναι οι αντικαθεστωτικοί στους θύλακες που έχουν απομείνει.

Για τις ypg το ζήτημα είναι κάπως διαφορετικό. Έχουν καταλάβει, για παράδειγμα, διάφορα πετρελαιοπήγαδα· θα καταφέρουν όμως να πουλήσουν πετρέλαιο; Αυτό εξαρτάται απ’ τους γείτονες, και οπωσδήποτε το ιράκ. Αν γίνει ο αποκλεισμός που έγινε κατά των κούρδων του ιράκ, οι ypg θα έχουν το χρόνο να σκεφτούν αν μπορούν να βγάλουν τον χειμώνα με επιδόματα απ’ το Ριάντ και παρέα απ’ τους αμερικάνους πεζοναύτες μόνο…

Ασιατικοί, και βαλλιστικοί, και πύραυλοι…

Τετάρτη 29 Νοέμβρη. Πάλι έκανε την αταξία του το βορειοκορεατικό χουντοπαλιόπαιδο. Εκτόξευσε πιο αναβαθμισμένο ως τώρα βαλλιστικό πύραυλο· και το ψόφιο κουνάβι απάντησε με τους γνωστούς γρίφους του: “θα το κανονίσουμε”.

Τα κακά νέα, ωστόσο, για τις ηπα έρχονται όχι απ’ την Πγιονγκγιάνγκ, αλλά απ’ το Πεκίνο. Στις αρχές της επόμενης χρονιάς το κινεζικό καθεστώς θα “αναπτύξει” τους DF-41 διηπειρωτικούς πυραύλους του. Το είδος θεωρείται το ίδιο καλό με τα πιο advanced του είδους των ηπα και της ρωσίας. Έχει ένα βεληνεκές από 12 μέχρι 15.000 χιλιόμετρα και μπορεί να κουβαλήσει μέχρι 10 πυρηνικές κεφαλές. Πράγμα που σημαίνει ότι απ’ τις αρχές του 2018 το Πεκίνο θα μπορεί να κτυπήσει το αμερικανικό έδαφος με 250 πυρηνικές βόμβες ταυτόχρονα.

Αυτή η «δύναμη πυρός» έχει σχέση και με το «θάρρος» του βορειοκορεάτη Kim Jong-Il. Ειδικά για όσους θυμούνται την δηλωμένη θέση του Πεκίνου για την όξυνση της κόντρας Ουάσιγκτον –Πγιονγκγιάνκ: αν, μεν, επιτεθεί πρώτη η βόρεια κορέα η κίνα θα μείνει ουδέτερη· αν, όμως, επιτεθούν πρώτες οι ηπα, τότε θα «χωθεί».

Το βορειοκορεατικό καθεστώς δεν θα κάνει το πρώτο βήμα· δεν το χρειάζεται, και θα ήταν αυτοκτονία. Οπότε το αμερικανικό έχει (ή νομίζει ότι έχει) και το καρπούζι και το μαχαίρι. Αυτός είναι ένας κόμπος που δεν μπορεί να τον λύσει με «κυρώσεις», ψοφιοκουναβικά τιτιβίσματα και δηλώσεις του είδους «σηκώνω τα μανίκια μου». Μπορεί να χρειάζεται ένα αποφασιστικό τεχνολογικό πλεονέκτημα… Όχι, πάντως, υπομονή.

(φωτογραφία: σχεδόν σαν πίνακας του Magritte…)

Zombie in Athens

Τρίτη 28 Νοέμβρη. Αφήνουμε το εύκολο για άλλους που, έχουμε καταλήξει, το χρησιμοποιούν για να γλυτώσουν απ’ το δύσκολο: ναι, 100 (χιλιάδες βήματα πυροβολικού) στη σαουδαραβική χούντα σημαίνει 100 χιλιάδες βολές κατά των υεμενιτών. Και όποιον πάρει ο χάρος. Έτσι είναι. Έτσι ήταν και οι 1000 βόμβες που πουλήθηκαν στα εμιράτα· κι αυτές στους υεμενίτες και στις υεμενίτισσες έπεσαν, αυτούς σκότωσαν και σακάτεψαν…

Αν, όμως, αυτό είναι Χ φορές βρώμικο, τότε η πώληση / προμήθεια διπλάσιας ποσότητας (των ίδιων βλημάτων), σε “αγνώστους”, με λαθραίο τρόπο πόσες φορές Χ βρώμικη είναι;

Η εκτροπή προς το δευτερεύον (με «μεσάζοντα» ή με «εκπρόσωπο» γίνονται τα νταραβέρια;) αποδείχθηκε εξαιρετικά χρήσιμη – για το «εθνικό συμφέρον» συνολικά. Επειδή είναι ένα θέμα να έχουμε απέναντι μας ένα κράτος που συμμετέχει, επιμελητειακά, σε έναν γνωστό πόλεμο, και είναι εντελώς διαφορετικό το να έχουμε απέναντι μας ένα κράτος που συμμετέχει κρυφά σε κάποιον άλλον / κάποιους άλλους. Μπορεί αυτή η δεύτερη συμμετοχή να είναι επιμελητειακή· μπορεί να είναι και άλλου είδους. Το ότι είναι κρυφή, και παραμένει τέτοια με «διακομματικό» τρόπο, αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά.

Δεν είναι θεωρητικά ζητήματα αυτά. Στις 16 Νοέμβρη, πριν από 12 ημέρες, ο αμερικάνος στρατηγός Kenneth F. McKenzie ρωτήθηκε για τα μεγέθη του αμερικανικού στρατού στη συρία και στο ιράκ. Απάντησε “έχουμε 503 στη συρία, 5.262 στο ιράκ”. Μια μέρα μετά, στις 17, στη ρουνιάρικη τετράμηνη έκθεση του αμερικανικού πενταγώνου για την κατανομή του “προσωπικού” του, τα μεγέθη ήταν ως εξής: στη συρία 1.723, και στο ιράκ 9.122. Σίγουρα δεν αυξήθηκε ο αμερικανικός στρατός κατοχής στη συρία κατά 1220 και στο ιράκ κατά 3860 μέσα σε μια μέρα…

Αυτή η έκθεση ενός απ’ τα στατιστικά γραφεία του αμερικανικού στρατού (που βγάζει ψεύτη τον στρατηγό) θα μπορούσε να έχει περάσει απαρατήρητη. Κάποιοι την πρόσεξαν και την ανέσυραν στη δημοσιότητα. Το γεγονός είναι πως η κατά 14.000 (συνολική) αύξηση του αμερικανικού στρατού στη μέση Ανατολή το τελευταίο 4μηνο έχει γίνει κρυφά· προφανώς όχι χωρίς συγκεκριμένους λόγους…

Παρότι δεν έχουμε κάποιο στοιχείο για να συνδέσουμε άμεσα την κρυφή αύξηση του αμερικανικού στρατού στη μέση Ανατολή με την προσπάθεια (που τσάκισε για λόγους άσχετους με την πρόθεση των ελληνικών πολιτικών βιτρινών) κρυφού εξοπλισμού “κάποιων, άγνωστων” (με τα ανάλογα κέρδη, πάντα) επίσης στη μέση Ανατολή, δεν έχουμε, επίσης, κανένα στοιχείο που να τα αποσυνδέει μεταξύ τους. Αντίθετα:

α) ο εξοχότατος ψόφιος κοριός ανανέωσε επίσημα και με χαρά την ελληνική συμμαχία με την Ουάσιγκτον, θριαμβολογώντας για την χρήση της βάσης στη Σούδα, ως εάν να πρόκειται για κανά παιδικό σταθμό·

β) ο ψεκασμένος υπ.αμ. εκτός απ’ το “εμπόριο” βλημάτων ασχολείται με το να αυξηθούν οι αμερικανικές βάσεις·

γ) αν τα έξτρα 200.000 βλήματα προορίζονταν για οπουδήποτε αλλού θα μπορούσαν να είναι σκέτο λαθρεμπόριο. Αν, όμως, προορίζονταν για τις ypg (όπως υποψιαζόμαστε και όπως υποδεικνύει το πολιτικό/ιδεολογικό «προφίλ του μεσάζοντα» και οι «παρέες» του στο ελληνικό βαθύ κράτος…) τότε θα εκπλήρωναν εθνικό σκοπό! Πράγμα για το οποίο ο ψεκασμένος είναι ταμάμ!! Ας μην το ξεχνάμε ότι οι κούρδοι της συρίας είναι εχθρικοί απέναντι στην Άγκυρα, ενόσω η Δαμασκός τείνει να τα βρει μαζί της – λίγο είναι αυτό;

δ) όλο το ελληνικό βαθύ κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο (και διακομματικά όλες οι πολιτικές τους βιτρίνες) συμφωνούν στη συμμαχία με δυο ακόμα εμπόλεμα κράτη της μέσης Ανατολής: την χούντα του Καΐρου (πολεμάει στη λιβύη και στην υεμένη) και το μιλιταριστικό καθεστώς του Τελ Αβίβ (πολεμάει στη συρία).

Έχει σημασία να τονίσουμε αυτό το τελευταίο, μιας και “επί τη ευκαιρία της γιορτής των βλημάτων” η καθεστωτική δημαγωγία προβάλει τις τελευταίες ημέρες τις υποτιθέμενες διαφωνίες του ογκόλιθου Nick the greek για τον τρόπο που «πουλάει όπλα» ο ψεκασμένος· ή της μισής Κουμουνδούρου για τον τρόπο που πολιτεύονται συνολικά οι κυβερνητικοί τους συνεταίροι. Πολύ συγκινητικό αυτό, έχουμε ανατριχιάσει…. Αλλά: το ελληνικό τριγωνικό νταραβέρι (το οποίο, αναπόφευκτα, έχει και Ριάντ μέσα, αφού εκεί έχει πόντους το Τελ Αβίβ και η Ουάσιγκτον) μαζί με τους σχετικούς χάρτες ήταν ο ογκόλιθος που πήγε και το πούλησε σαν «ελληνικό προσόν» όχι μία αλλά δύο φορές στους ψοφιοκουναβικούς αξιωματούχους, αυτοπροσώπως στις ηπα.

Επειδή, λοιπόν, οι συμμαχίες που γουστάρει το ελληνικό βαθύ κράτος δεν μπορεί να είναι ισοβαρείς αλλά περιλαμβάνουν υποχρεωτικά «καταμερισμό αρμοδιοτήτων», το πως πουλάει ο ένας όπλα και το πως πουλάει ο άλλος «αντιμιλιταρισμό» (όταν βρίσκεται στην ελβετία και παριστάνει ότι διαπραγματεύεται για το «κυπριακό»…) είναι πλευρές της ίδιας ακριβώς «εθνικής πολιτικής».

Εν τέλει: τα “περισσευάμενα” 200 χιλιάδες βλήματα, ακόμα περισσότερο επειδή η προώθησή τους έγινε (ή προσπάθησαν να γίνει…) με τέτοιο τρόπο ώστε να μείνει κρυφός ο παραλήπτης, προσθέτουν άλλον έναν κρίκο στην αλυσίδα του ελληνικού γεωπολιτικού προσοδισμού σ’ αυτήν την ζόρικη εποχή. Έναν κρίκο αίματος.

Αυτό, λέτε, είναι αδιάφορο;