Πέμπτη 5 Οκτώβρη. Διεθνώς αυτή η διπλή προώθηση, απ’ την δυτική μεριά του Ευφράτη του συριακού στρατού και των συμμάχων του και απ’ την ανατολική των βασάλων της Ουάσιγκτον ονομάστηκε “αγώνας δρόμου”. Σπορ χαρακτηρισμός! Επρόκειτο για light αναμέτρηση των δύο πλευρών. Που ανάμεσα στα άλλα είχε σαν θύμα και έναν ρώσο στρατηγό – κάτι για το οποίο η Μόσχα κατηγόρησε ευθέως και σε επίπεδο υπ.εξ. τις ηπα. Πιθανόν, όμως, να επρόκειτο για αντίποινα της Ουάσιγκτον (ή του Τελ Αβίβ) αν αληθεύει ότι στην Deir ez Zor εντοπίστηκαν και «καθαρίστηκαν» με συνοπτικές διαδικασίες μη άραβες (και μη «τζιχαντιστές») πράκτορες ενός απ’ τα δύο κράτη… (Ή μπορεί η δολοφονία του στρατηγού να μην έγινε καν, και η Μόσχα να λέει ψέμματα…)
Το γεγονός είναι ότι το αμερικανικό σχέδιο πέτυχε: οι ypg έχουν καταλάβει εδάφη (μαζί με τις πετρελαιοπηγές τους) που δεν έχουν ούτε εικονική σχέση με «απελευθέρωση κούρδων». Είναι διατεταγμένη, μισθοφορική αποστολή – και θα επανέλθουμε σύντομα στα παραμύθια περί «ελευθεριακών» και «κομμουνιστών κούρδων». Η προώθηση του συριακού στρατού προς τα ανατολικά σύνορα της επικράτειας, με το ιράκ, (αν υπήρχε τέτοιος σχεδιασμός) έχει ανακοπεί απ’ τους ypg. Υπάρχει όμως κάτι πολύ σημαντικό που έχει απομείνει.
Αν ο συριακός στρατός και οι σύμμαχοί του στραφούν νότια, υπάρχει ένας στόχος κρίσιμος: η πόλη Abu Kamal, 5 χιλιόμετρα απ’ την νοτιοανατολική γωνία των συρο-ιρακινών συνόρων, πάνω στον Ευφράτη, όπου (απ’ την άλλη μεριά) βρίσκεται η ιρακινή πόλη al Qa’im. Αυτό είναι το σημαντικό σημείο: από εκεί περνάει ο δρόμος Βαγδάτης – Δαμασκού. Που ενδιαφέρει ιδιαίτερα και την Τεχεράνη.