Τρίτη 10 Οκτώβρη. … Το εργατικό κίνημα είναι δομικό στοιχείο της κοινωνίας και επιπλέον ένας δυναμικός παράγοντας που βρίσκεται στην καρδιά των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Συνεπώς δεν προκαλεί έκπληξη ότι αυτό το κίνημα βρίσκεται στο στόχαστρο του καθεστώτος που επιδιώκει να καταργήσει τα όποια δημοκρατικά δικαιώματα κατέκτησαν οι εργάτες, με μεγάλη δυσκολία, μετά την επανάσταση της 25 Γενάρη….
… Αυτές οι επιθέσεις μεταφράζονται στην καταπίεση των εργατικών απεργιών και τις διώξεις κατά των ηγετών των εργατών: οι εργατικές απεργίες κατηγορούνται ότι είναι η αιτία πίσω απ’ την εντεινόμενη κοινωνική αστάθεια.
Το δικαίωμα δημιουργίας ανεξάρτητων συνδικάτων ποινικοποιείται και δεκάδες εκπρόσωποι των εργατών οδηγούνται στα δικαστήρια, με τους περισσότερους απ’ αυτούς να μένουν πολλούς μήνες στις φυλακές. Μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2017 περισσότεροι από 70 συνδικαλιστές και ακτιβιστές εργάτες βρεθηκαν κατηγορούμενοι με διάφορες προφάσεις. Δεκάδες απ’ αυτούς απολύονται με ρυθμό πρωτοφανή, σα συνέπεια της επιμονής τους στη δημιουργία ανεξάρτητων συνδικάτων. Οι κρατικές υπηρεσίες πιέζουν άμεσα τα μέλη αυτών των ανεξάρτητων σωματείων να φύγουν απ’ αυτά και να μπουν [στην ελεγχόμενη απ’ την κυβέρνηση] αιγυπτιακή συνομοσπονδία συνδικάτων. Διάφορες διοικητικές αποφάσεις κηρύσσουν παράνομα τα ανεξάρτητα σωματεία.
… Υπάρχει σχεδιασμός να ξανατεθεί σε εφαρμογή ο παλιός νόμος, του 1976, για τα συνδικάτα, με καινούργιο όνομα· πρακτικά εκείνος ο νόμος απαγόρευε την δημιουργία σωματείων μη ελεγχόμενων απ’ την κυβέρνηση…. Στην καινούργια εκδοχή του ο νόμος απαγορεύει στις γενικές συνελεύσεις των εργατικών σωματείων να αποφασίζουν το καταστατικό τους, ή επιβάλλει συγκεκριμένα κριτήρια στην επιλογή των μελών των δ.σ., παραβιάζοντας το δικαίωμα στην συνδικαλιστική οργάνωση…
Και ενώ συμβαίνουν αυτά, η διοίκηση της [κυβερνητικής] γενικής συνομοσπονδίας απολαμβάνει την ανανέωση της θητείας της, με ετήσιες παρατάσεις, εδώ και 11 χρόνια· παρότι αυτό το διοικητικό συμβούλιο έχει κηρυχτεί παράνομο με δικαστική απόφαση του 2006.
… Αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία σπρώχνουν την κοινωνία συνολικά, όλο και περισσότερο, σ’ ενα σκοτεινό τούνελ…
Καταλάβατε ότι αυτά αφορούν την αιγυπτιακή χούντα. Αποτελούν τμήματα έκθεσης που αφορά το διάστημα απ’ τον Γενάρη μέχρι τον Ιούνη του ’17 – μιας διεθνούς οργάνωσης υπέρ των συνδικαλιστικων δικαιωμάτων… Όχι τίποτε επαναστατικό δηλαδή.
Ε, αυτό το καθεστώς (που «εξαφανίζει» κατά δεκάδες τους όποιους αντιπάλους του, ακόμα κι εκείνους που απλά μπήκαν στο στόχαστρο των χαφιέδων του· που σκληραίνει καθημερινά το καθεστώς της «έκτακτης ανάγκης» για να προλάβει την κοινωνική έκρηξη: το 1/3 του πληθυσμού επιβιώνει οριακά μέσα σε απόλυτη φτώχεια…) έχει δύο σθεναρούς συμμάχους στην ε.ε.: την Αθήνα και την Λευκωσία.