Κυριακή 6 Αυγούστου. Η πολιτική γεωγραφία και η η πολιτική οικονομία είναι βασικά συστατικά του κάθε φορά κυρίαρχου καπιταλιστικού μοντέλου. Πετρελαϊκή / ενεργειακή ήταν ιστορικά και η γεωπολιτική αξία του οικόπεδου της βενεζουέλας. Στην εποχή του πετρελαίου ο έλεγχος των κοιτασμάτων δεν ήταν (και δεν θα μπορούσε να είναι) «σημειακός». Αφορούσε τον έλεγχο του συνόλου των πετρελαιοπαραγωγών κρατικών επικρατειών· και, σε κάποιο βαθμό, το καθεστώς της κοινωνικής διανομής των όποιων οφελημάτων. Συνεπώς από σημαντικές απόψεις η βενεζουέλα ανήκει στην κατηγορία κρατών όπως η λιβύη, το ιράκ, η συρία – και τα σεϊχάτα της αραβικής χερσονήσου. Η «πετρελαϊκή μονοκαλλιέργεια» έκανε εφικτό τον «σοσιαλιστικό» πατερναλισμό του Τσάβες (όπως και άλλων)· κι αυτή είναι, επίσης, που αποτελεί τον υλικό όρο της κατάρρευσης.
Και καμία «υπερδύναμη» δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το οικόπεδο, πια· το χάος, αυτός ο εσωτερικός πόλεμος (ακόμα) χαμηλής έντασης βολεύει.. Σίγουρα την Ουάσιγκτον.