Πέμπτη 10 Αυγούστου. Απείλησε με “φωτιά και οργή που δεν έχει ξαναδεί ο κόσμος”. Αλλά μπορεί να το είπε πάνω στα νεύρα του – τόχει το ελάττωμα. Το σίγουρο είναι ότι το επόμενο τιτίβισμά του ήταν αφιερωμένο στο Μεγάλο Εγώ του:
… Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν ανέλαβα τα καθήκοντά μου ήταν να διατάξω τον εκσυγχρονισμό του πυρηνικού οπλοστασίου μας. Έτσι τώρα είναι πιο έτοιμο και αποτελεσματικό από ποτέ… Ελπίζω ότι δεν θα χρειαστεί να το χρησιμοποιήσουμε…
Το ψόφιο κουνάβι ανέλαβε στις 20 του περασμένου Γενάρη. Το ότι (νομίζει και φωνάζει πως) μέσα σε κάτι λιγότερο από 7 μήνες τα πυρηνικά όπλα των ηπα εκσυγχρονίστηκαν (κατόπιν της διαταγής του φυσικά…) επιβεβαιώνει απλά ότι δεν έχει καν γνώσεις λυκείου για το θέμα.
Θα μπορούσε, λοιπόν, να θεωρηθεί “ακίνδυνος”. Ακόμα και “γραφικός”: στις αρχές της περασμένης άνοιξης είχε “προειδοποιήσει” την Πγιονγκγιάνγκ με τον “καλύτερο στρατό του κόσμου”…. Πιο συγκεκριμένα, με μια αεροναυτική αρμάδα με επικεφαλής το αεροπλανοφόρο Carl Vinson, που πλησίαζε υποτίθεται ολοταχώς την κορεατική χερσόνησο, με άγριες διαθέσεις… Μόνο για να αποδειχθεί ότι η περιβόητη αρμάδα βρισκόταν χιλιάδες μίλια μακριά, στον ινδικό, σε ασκήσεις με το αυστραλέζικο ναυτικό…
Άσχετος λοιπόν, και αλαζόνας. Υπάρχει όμως ένα ζήτημα με δαύτον και με την λειτουργία του σαν “βιτρίνα”. Αυτά που λέει και ο χαρακτήρας του είναι ιδανικά για να γίνει κάποια προβοκάτσια (εν αγνοία του) τέτοια που να πρέπει μετά αυτό το Κολοσσιαίο Εγώ Του να διατάξει μια επίθεση κατά της βόρειας κορέας. Έχει δώσει εξετάσεις (και τις πέρασε) όταν διέταξε την επίθεση με κρουζ κατά του Άσαντ, την περασμένη άνοιξη….
Όσο ακίνδυνο κι αν είναι, λοιπόν, το ψόφιο κουνάβι όταν βρυχάται, άλλο τόσο επικίνδυνο είναι όταν χτενίζει την φράτζα του στον καθρέφτη του. Το δεύτερο είναι η βασική «προεδρική λειτουργία» του Τραμπ – και υποθέτουμε ότι η ιστορία θα τον θυμάται γι’ αυτό και μόνο. Αν (του) φτιάξουν / στήσουν μια «αφορμή» κι αν κάποιοι «διπλανοί» του (κανάς «τρελός σκύλος» Mattis και σία…) τον σκουντήσουν λίγο, είναι όντως ικανός να συμπεριφερθεί σαν ο μεγαλύτερος στρατηγός όλων των εποχών… (Και ύστερα, αν χρειαστεί, αν κάτι δεν πάει καλά, οι διάδοχοί του θα τον ξεφορτωθούν σαν «τρελό» – αφού πρώτα, όμως, έχει κάνει την δουλειά…)
(Ο υπ.εξ. Tillerson είναι πιο καθησυχαστικός. Αλλά είναι ένας φτωχός και μόνος υπ.εξ., που πρέπει να παίζει τον «καλό μπάτσο»…. Ένας προσωρινός Kerry για την καινούργια συντηρητική διοίκηση. Πρόκειται για έναν ρόλο άνευ σημασίας και περιεχομένου αν δεν υπάρχει και «κακός μπάτσος»…)