Month: August 2017

Τρίτη 15 Αυγούστου. Δεν είναι παράξενο το ότι ένα σκόπιμο ή τυχαίο λάθος στη μετάφραση μπορεί να αλλάξει το νόημα μιας φράσης. Αν πρόκειται για δήλωση καθεστωτικού αξιωματούχου το πράγμα μπορεί να έχει συνέπειες. Κι αν αυτός ο αξιωματούχος είναι βορειοκορεάτης; Χμμμ…

Το “38 North” είναι ένα πρόγραμμα (και site) του αμερικανικού πανεπιστημίου Johns Hopkins, που ασχολείται ειδικά με την βόρεια κορέα. Σύμφωνα με τους ειδικούς του μια δήλωση του βορειοκορεάτη υπ.εξ. Ri Yong Ho στη σύνοδο του asean στις 26 Ιούλη μεταφράστηκε λάθος, αλλάζοντας το νόημα.

Η αγγλική μετάφραση ήταν: Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να βάλουμε τα πυρηνικά και τους βαλλιστικούς μας πυραύλους σε διαπραγμάτευση. Ούτε πρόκειται να υποχωρήσουμε έστω και μια ίντσα απ’ τον δρόμο της ανάπτυξης των πυρηνικών μας δυνάμεων όπως τον έχουμε επιλέξει, εκτός αν μειωθεί ριζικά η επιθετική πολιτική και οι πυρηνικές απειλές των ηπα κατά της λαϊκής δημοκρατίας της βόρειας κορέας.

Κατά το “38 North” η πραγματική δήλωση ήταν σε μία πρόταση (και όχι σε δύο) ως εξής:

Αν δεν μειωθεί ριζικά η επιθετική πολιτική και οι πυρηνικές απειλές των ηπα κατά της λαϊκής δημοκρατίας της βόρειας κορέας, τότε εμείς σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να βάλουμε τα πυρηνικά και τους βαλλιστικούς μας πυραύλους σε διαπραγμάτευση, ούτε πρόκειται να υποχωρήσουμε έστω και μια ίντσα απ’ τον δρόμο της ανάπτυξης των πυρηνικών μας δυνάμεων όπως τον έχουμε επιλέξει.

Η διαφορά δεν είναι φιλολογική. Στην λάθος μετάφραση η πρώτη φράση είναι κατηγορηματική («σε καμία περίπτωση») και μόνο η δεύτερη εμπεριέχει ένα ενδεχόμενο «αν μειωθεί ριζικά…». Στην σωστή, αυτό το ενδεχόμενο βρίσκεται στην αρχή του συλλογισμού, κι αν «δεν» γίνει (σταματήσει η Ουάσιγκτον να απειλεί) τότε «δεν θα βάλουμε τα πυρηνικά και τους βαλλιστικούς πυραύλους σε διαπραγμάτευση».

Κατά τους ειδικούς του αμερικανικού πανεπιστημίου η ορθή ερμηνεία επιβεβαιώνει προηγούμενες παρόμοιες δηλώσεις της Πγιονγκγιάνγκ σύμφωνα με τις οποίες ο μόνος τρόπος για να δεχτεί να βάλει το πυρηνικό της πρόγραμμα σε συζήτηση είναι να σταματήσουν οι εναντίον της αμερικανικές απειλές· πράγμα που σημαίνει ότι «το συζητάει». Ενώ η λανθασμένη οδηγεί στο ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα. Ότι το βορειοκορεατικό καθεστώς δεν συζητάει τίποτα και υπό καμία προϋπόθεση…

Το ενδιαφέρον είναι ότι οι ειδικοί του “38 North” κατηγορούν σχεδόν καθαρά τους δυτικούς δημοσιογράφους ότι εσκεμμένα έκαναν «λάθος στη μετάφραση», για να πουλήσουν «βορειοκορεατική απειλή»…

Συμβαίνουν τέτοια πράγματα;

Κυριακή 13 Αυγούστου. Το γεγονός ότι ο κινέζος πρόεδρος Xi Jinping μίλησε χτες τηλεφωνικά με το ψόφιο κουνάβι (στο golf resort του…) συστήνοντας «αυτοσυγκράτηση και υπομονή» στο ζήτημα της Πγιονγκγιάνγκ έχει το ειρωνικό ενδιαφέρον του.

Το κινεζικό καθεστώς, έχοντας καταλάβει έγκαιρα το ποιόν του ψόφιου κουναβιού και, κυρίως, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι ο στρατηγικός αντίπαλος του αμερικανικού καπιταλισμού είναι ο κινεζικός και το ανάποδο, αντιμετωπίζει τον αμερικάνο πρόεδρο με … καλωσύνη. Αυτό το είδος της «καλωσύνης» που μπορεί να ταΐζει διακριτικά την μεγαλομανία του: σα να χαϊδεύει κανείς το κεφάλι του ηλίθιου λέγοντάς του «τι τζιμάνι είσαι εσύ!»

Έτσι, σύμφωνα με καθεστωτικές πηγές του Πεκίνου, η συμβουλή για «αυτοσυγκράτηση» πήγε μαζί με την υπενθύμιση του «πόσο σημαντική θεωρούμε την επίσκεψή σας στο Πεκίνο… την οποία πρέπει να προετοιμάσουμε καλά». Αυτό το τελευταίο θα μπορούσε να ερμηνευτεί σαν «μα εσείς, ένας τόσο σημαντικός άνθρωπος που σας περιμένουμε πως και πως, θα ξεμπουρδελιάσετε την περιοχή για έναν παλιο Κιμ;»

Φυσικά, το ψόφιο κουνάβι απ’ την μεριά του, ζώντας σ’ αυτήν την παρατεταμένη «κρίση ταυτότητας» στα 70 του (: τώρα είμαι επιτέλους ο βασιλιάς του πλανήτη ή όχι;) και όντας η βιτρίνα που είναι, μπορεί χτες να λέει το ένα και αύριο το άλλο. Αν είχε σκούρο δέρμα, άδειο πορτοφόλι και την ίδια εμμονή με την φράτζα του, θα είχε διαγνωστεί με κάποιο «σύνδρομο» και θα ζούσε πήγαιν’ έλα ανάμεσα σε κάποιο ίδρυμα και σε κάποιο απάγκιο πεζοδρομίου.

Το κακό που του συμβαίνει στην παρούσα φάση είναι ότι κανείς στον πλανήτη δεν περιμένει ή πιστεύει στα σοβαρά ότι το βορειοκορεατικό καθεστώς θα κτυπήσει αμερικανικό έδαφος, στο guam ή οπουδήποτε αλλού. Συνεπώς ελάχιστοι συμμερίζονται στην υποτιθέμενη ψοφιοκουναβική «πυγμή». Μάλλον το αντίθετο. Οι (επίσημες) αντιδράσεις, με δικά μας λόγια, είναι γενικά μεταξύ του «κάτω, κάτω Αζόρ! κάτσε κάτω!» και του «δεν πάει καλά ο άνθρωπος».

Αφού, αφρίζοντας, θέλει να δαγκώσει και τον Μαδούρο… Γιατί (λέει) «έχουμε στρατό σε όλον τον κόσμο…». Σα να βγήκε από reality show…

(Κατά την προχθεσινή καθεστωτική και αντι-Τραμπ washington post, παρά τα γαυγίσματα του ψόφιου κουναβιού, ο αμερικανικός στρατός δεν ετοιμάζεται για πόλεμο. Ο αρχιναύαρχος και επικεφαλής του αμερικανικού γεεθα Joseph Dunford έχει ξεκινήσει περιοδεία στην αμερικανική βάση στη Χαβάη, και μετά θα πάει στο Τόκιο, στη Σεούλ και στο Πεκίνο· κάτι που δεν θα έκανε αν ετοιμαζόταν για σύγκρουση στην περιοχή. Ενώ το αεροπλανοφόρο ronald reagan και ο συνοδευτικός του στόλος, μετά από τρίμηνη περιπολία στην ευρύτερη περιοχή, επέστρεψαν την Τετάρτη στο γιαπωνέζικο λιμάνι Yokosuka. Αν είχαν «πολεμικές οδηγίες» θα παρέμεναν σε ετοιμότητα στα ανοικτά της κορεατικής χερσονήσου.

Επιπλέον αμερικανοί που βρίσκονται στην βόρεια κορέα, δεν έχουν δείξει διάθεση βιαστικής αποχώρησης, ούτε το καθεστώς έχει ζητήσει την άμεση αποχώρησή τους.

Επ’ ευκαιρία μάθαμε ότι υπάρχουν αμερικάνοι στη βόρεια κορέα…).

Σάββατο 12 Αυγούστου. … Η κίνα θα πρέπει να κάνει ξεκάθαρο ότι αν η βόρεια κορέα εκτοξεύσει πυραύλους που απειλούν αμερικανικό έδαφος και οι ηπα απαντήσουν, η κίνα θα μείνει ουδέτερη. Αν οι ηπα και η νότια κορέα ξεκινήσουν επιθέσεις και προσπαθήσουν να ανατρέψουν το καθεστώς της βόρειας κορέας και να αλλάξουν την πολιτική κατάσταση στην κορεατική χερσόνησο, η κίνα θα τους εμποδίσει…

Αυτό είναι απόσπασμα από προχτεσινό άρθρο των global times, μιας αγγλόφωνης ιντερνετικής έκδοσης της κινεζικής «λαϊκής ημερησίας», που είναι όργανο του κ.κ. της κίνας. Και είναι κατά την ταπεινή μας άποψη γραμμένο με τέτοιο τρόπο ώστε όλοι οι αναλυτές των χρησμών της Πυθίας να πέσουν πάνω προσπαθώντας να καταλάβουν τι λέει ακριβώς.

Κατ’ αρχήν υπάρχει μια διατύπωση σε τρίτο πρόσωπο: «η κίνα θα πρέπει να κάνει ξεκάθαρο…» Δεν το έχει κάνει; Οι συντάκτες του άρθρου, υπό την επίβλεψη του κινεζικού καθεστώτος, απευθύνονται σ’ αυτό με συμβουλές;

Τα υπόλοιπα είναι μάλλον ξεκάθαρα. Ασύμμετρα, αλλά και με κρυφά αποσιωπητικά. «Αν η Πγιονγκγιάνγκ θέλει να φάει τα μούτρα της ξεκινώντας πρώτη τον καυγά θα μείνουμε ουδέτεροι» λέει η παράγραφος. Που σημαίνει σε πρώτο επίπεδο: μάγκες, αν ξηγηθείτε, βγάλτε τα πέρα μόνοι σας… «Αν, όμως, τον καυγά τον ξεκινήσουν οι Ουάσιγκτον και η Σεούλ, τότε θα τους εμποδίσουμε.» Πως; Όχι με μαγικά, πάντως….

Δυο λεπτά: ακόμα κι αν το βορειοκορεατικό καθεστώς ξεκινούσε τον καυγά, το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο· έτσι δεν είναι; Η «αλλαγή της πολιτικής κατάστασης στην κορεατική χερσόνησο» – ή κάνουμε λάθος; Τότε προς τι η κινεζική ουδετερότητα σ’ αυτήν την περίπτωση αφού το τελικό αποτέλεσμα θα βλάπτει τα κινεζικά συμφέροντα;

Το μόνο που στέκει λογικά είναι να υπάρχει κάτι πίσω απ’ τις γραμμές. Καμία ουδετερότητα! Κάτι του είδους: εμείς, σαν Πεκίνο, θα φροντίσουμε να μην ξεκινήσει η Πγιονγκγιάνγκ τον καυγά, επειδή καθόλου δεν μας συμφέρει…. Αν, όμως, τον ξεκινήσετε εσείς, ω αμερικάνοι, τότε θα έχετε να κάνετε και μαζί μας…

Αυτό ναι. Βγάζει νόημα…

Σάββατο 12 Αυγούστου. Το να «εκτιμά» το Πεκίνο ότι η Πγιονγκγιάνγκ δεν θα επιτεθεί πρώτη σε αμερικανικές εγκαταστάσεις δεν είναι όντως εκτίμηση. Θεωρούμε πως είναι, απλά, γνώση. Κανείς δεν σχολιάζει το γιατί το κορεατικό καθεστώς ανήγγειλε ότι «μπορεί να κτυπήσει» το Guam, 3.500 χιλιόμετρα μακρυά, ενώ έχει το σύνολο των αμερικανικών βάσεων στην ιαπωνία «στο πιάτο» των μικρομεσαίου βεληνεκούς πυραύλων του; Γιατί, άραγε, «απειλεί κάτι μακρινό» ενώ στα κοντινά θα μπορούσε να κάνει μεγαλύτερη ζημιά; Η δική μας απάντηση είναι αυτή: επειδή κάνει διαφήμιση δυνατοτήτων· και δεν σκοπεύει να κάνει χρήση δυνατοτήτων. Σ’ αυτήν την τελευταία περίπτωση οι προτεραιότητες θα ήταν διαφορετικές.

Το κορεατικό καθεστώς μπορεί να είναι κακό ψυχρό κι ανάποδο, αλλά αντικειμενικά μιλώντας αμύνεται. Η επιθετική ρητορική του είναι μέρος αυτής της άμυνας. Ανορθόδοξη ίσως, όχι και ανεπίκαιρη όμως. Το αμερικανικό καθεστώς, απ’ την μεριά του, θα ήθελε μεν να επιτεθεί, αλλά πριν θα ήθελε να έχει μια «παγκόσμια αποδεκτή δικαιολογία». Έτσι εισέβαλε στο αφγανιστάν, έτσι εισέβαλε στο ιράκ, έτσι εισέβαλε στη συρία, και οπουδήποτε αλλού: με «ηθικό πλεονέκτημα», κατασκευασμένο.

Αν η Πγιονγκγιάνγκ δεν κάνει το λάθος να θεωρήσει ότι μπορεί να επιτεθεί ενώ αμύνεται (και έχουμε αρκετούς λόγους να πιστεύουμε ότι δεν θα το κάνει), η Ουάσιγκτον είτε πρέπει να φτιάξει γρήγορα μια (ψευτο)πιστευτή αφορμή (μια προβοκάτσια δηλαδή)· είτε να περιμένει για αργότερα. Αν θεωρεί ότι έχει τέτοια περιθώρια. Αλλιώς… (Το ψόφιο κουνάβι απειλεί ότι έχει σηκώσει τον «κόκκορα» στο περίστροφό του…. Εντάξει, αλλά το αντιγράφει από κάποιο γουέστερν….)

Στην περίπτωση του «Χ» το ποιος θα θεωρηθεί ότι «έχασε στα σημεία» είναι θέμα ερμηνείας. Αλλά για το ποιος δεν σκοπεύει να χάσει, έστω και ελάχιστα, σταβοπατώντας, αυτός είναι σίγουρος: το Πεκίνο…

Στην αυλή του γίνεται ο καυγάς…

(ο όρος «κούκος με αγκάθια» είναι απ’ την πόκα…)