Δευτέρα 7 Αυγούστου. Όσο περνάνε οι μέρες αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο υπ.εξ. Nick the greek, εκπροσωπώντας επάξια τα διαχρονικά συμφέροντα του ελληνικού βαθέος κράτους, μαζί με τον «αδελφό» Αναστασιάδη, που εκπροσωπεί τα συμφέροντα του ελληνοκυπριακού βαθέος κράτους, βούλιαξαν συνειδητά και μεθοδικά τις τελευταίες «διαπραγματεύσεις για το κυπριακό». Αποδεικνύεται επίσης ότι την διαίωνιση της τριπλής στρατιωτικής κατοχής της κύπρου (ελληνικός, τουρκικός, αγγλικός στρατός) την συντηρεί η ελληνική πλευρά, σε συνεργασία προφανώς με την αγγλική.
Τα στοιχεία που βγαίνουν (όχι στην ελλάδα αλλά) στη νότια κύπρο είναι υπεραρκετά. Θα μεταφέρουμε εδώ, ενδεικτικά, τα αποσπάσματα «ανοικτής επιστολής» του Δ. Χριστόφια. Γιατί ειδικά αυτός; Επειδή είναι κι αυτός αρκετά βαθυκρατική περσόνα! Διετέλεσε πρόεδρος της (νότιας) κύπρου (απ’ το 2008 ως το 2013) και γ.γ. του ακελ· που αν δεν κάνουμε λάθος έχει «συντροφικές σχέσεις» με την Κουμουνδούρου. Ε, λοιπόν, ακόμα κι αυτός αναγκάζεται να παραδεχθεί μασημένα (μέσα στο μικρο-πολιτικό εσωτερικό παχνίδι των ελληνοκυπρίων, έρχονται και εκλογές…) τα εξής:
… Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία συνεχίζει να είναι αδιάλλακτη και προωθεί δικούς της στόχους στο Κυπριακό. Στο παιχνίδι, όμως, επίρριψης ευθυνών φαίνεται ότι ελίχτηκε καλύτερα από εμάς, κάλυψε τα νώτα της και όντως βρέθηκε βήματα μπροστά. Αυτό μαρτυρεί η δυσφορία των Ηνωμένων Εθνών, που είναι εμφανής και φαίνεται ότι δεν στρέφεται αποκλειστικά προς την τουρκική πλευρά ή δεν στρέφεται καν προς την τουρκική πλευρά, αλλά δαχτυλοδείχνει μάλλον τη δική μας πλευρά…
…
… Ο Τσαβούσογλου καλύφθηκε σύμφωνα με τα πρακτικά ακόμα και της δικής μας πλευράς, με τη θέση «ξέρει ο Γενικός Γραμματέας». Τι υπονοείται ότι ξέρει ο Γενικός Γραμματέας; Θα δώσω μιαν αυθαίρετη δική μου ερμηνεία. Πιστεύω ότι ο Τσαβούσογλου διαβεβαίωσε τον Γενικό Γραμματέα, ότι η Τουρκία δέχεται την ακύρωση των εγγυήσεων όπως τη γνωρίζαμε, καθώς και το δικαίωμα μονομερούς επέμβασης. Ζήτησε 15 χρόνια ισχύος της παραμονής 650 Τούρκων στρατιωτών και 950 Ελλαδιτών, δηλαδή αυτά που προβλέπονται στη συνθήκη Συμμαχίας και αναθεώρηση – όχι ακύρωση – σε 15 χρόνια. Αυτό ηχεί απαράδεκτο στα αυτιά μας. Και είναι. Το ερώτημα, όμως, είναι το εξής: Δεν θα μπορούσαμε να διαπραγματευτούμε αλλαγή ή διαφοροποίηση αυτής της θέσης της Τουρκίας, ώστε μετά από ένα χρονικό διάστημα, το οποίο θα εκαθορίζετο μέσα από τις συνομιλίες και με τη βοήθεια το Γενικού Γραμματέα, ακύρωση της παρουσίας των όποιων στρατευμάτων;
…
Σύμφωνα με δικές μου αξιόπιστες πηγές τόσο η Μογκερίνι, όσο και υψηλά ιστάμενοι εκπρόσωποι των Ηνωμένων Εθνών, ένα σκαλί κάτω από τον Γενικό Γραμματέα, είναι χολωμένοι μαζί μας.
…
Ο πρώην γ.γ. παραδέχεται αυτό που θα έπρεπε να μείνει κρυφό. Ότι, δηλαδή, τουρκοκύπριοι και Άγκυρα συζητούν την αποστρατιωτικοποίηση, αλλά «όχι εδώ και τώρα» – αυτόν τον δήθεν αντιμιλιταρισμό που λάνσαρε από πέρυσι (παρουσιάζοντάς τον σαν τακτική την άνοιξη του 2016 στους άγγλους κατ’ αρχήν) ο ογκόλιθος έλληνας υπ.εξ. Και γιατί αυτή η τουρκική προσέγγιση θα έπρεπε να βαφτίζεται «αδιαλλαξία»; Μα για να δικαιώνεται η «εθνική γραμμή». Μόνο στο εσωτερικό του ελλαδιστάν και του ελληνοκυπριστάν… Κανείς άλλος δεν αγοράζει την “ελληνική πολιτική”.
Γκραν σουξέ, λοιπόν, για τον βαθυκρατικό άξονα Αθήνας – Λευκωσίας: όταν κρίνεται με βάση την «λύση του κυπριακού» βγαίνει σκάρτος, και έχει γίνει ρόμπα διεθνώς. Αλλά το μέτρο είναι λάθος! Η επιδίωξη είναι η διαιώνιση της διαίρεσης! Και η παραμονή τόσο του ελληνικού στρατού όσο και των αγγλικών βάσεων! Αν κριθεί με βάση αυτόν τον πραγματικό σκοπό, τότε «μεγάλη επιτυχία»!
Γερά!!!