Κυριακή 13 Αυγούστου. … Κι υπήρχε με τη σειρά του, κάποτε, ένα μέρος που, χωρίς να το θέλει πραγματικά, ήξερε ν’ αφηγηθεί την ιστορία μου και κανα-δυο άλλες ακόμα.
Στ’ αλήθεια πέρασα πολύ όμορφα και τώρα δεν μου κάνουν τα υπόλοιπα. Να το ξέρεις πως αν χαθώ θα είναι για να με ψάξεις. Να με βρεις, να με φροντίσεις, να με φέρεις πίσω, να μου καθαρίσεις τις πληγές.
Τα ταξίδια και οι άνθρωποι, αυτή είναι η αρχή της πραγματικότητας. Και το τέλος της ένα ρολόι αεικίνητο…