Κυριακή 30 Ιούλη. Εκτός απ’ το εθνικά κακό υπάρχει και το εθνικά χειρότερο. Το πρώτο είναι να επιστρέψουν οι τουρκοκύπριοι την έρημη επί 43 χρόνια Αμμόχωστο («Βαρώσια») στους ελληνοκύπριους πρώην κατοίκους της κρατώντας οι ίδιοι την διοίκηση της περιοχής. Το χειρότερο είναι να την επιστρέψουν παραχωρώντας την διοίκηση στον οηε· κι αυτός να δεχθεί!
Η αφωνία ή/και διάφορα παραμιλητά των εκπροσώπων της «εθνικής γραμμής» εκτός από διασκεδαστική έχει και αποδεικτική ισχύ: όπως και σε άλλα «κεντρικά ζητήματα» η μόνη σχέση της με την σύγχρονη διεθνή (καπιταλιστική) πραγματικότητα είναι οι εκβιασμοί. Δεν είναι αμελητέα τακτική. Αλλά δεν μπορεί να αλλάξει τους πραγματικούς συσχετισμούς δύναμης. Συνεπώς δουλεύει (ή μπορεί να δουλέψει) μόνο εκεί που υπάρχουν πραγματικά πιο αδύνατοι απ’ το ελλαδιστάν.
Υπάρχουν τέτοιοι στη γειτονιά; Χμμμμ… Μπορεί και όχι…
(Που εκείνα τα χρυσά ‘90s, ε; Τότε που είχε αναβιώσει, κι αυτό λεγόταν ανοικτά και επίσημα, το όνειρο για την «ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών»!…)