Πέμπτη 22 Ιούνη. Αν οι αγγλοαμερικάνοι «φίλοι» (δημοσιογράφοι, οικονομολόγοι, ειδικοί, δημαγωγοί, εγκάθετοι, ξανά δημαγωγοί, κλπ) που ως και πολύ πρόσφατα θεωρούνταν σύμμαχοι της φτωχής πλην τίμιας (ελλάδας) στον αγώνα της ενάντια στα τέρατα της ευρωζώνης τώρα, για την συμφωνία που πάνω πάνω, με χρυσά γράμματα, γράφει «πήραμε αυτά που θέλαμε» λένε ρε τι μαλακίες είναι αυτές!… Αν η «αγγλοαμερικανόσφαιρα» αμφισβητεί αυτό που το ελληνικό κυβερνοάγχος θεωρεί «επιτυχία» (που ανοίγει τον ορίζοντα για «κύματα επενδύσεων»)… Αν, με δυο λόγια, οι αναμενόμενοι κυματιστοί επενδυτές δεν είναι με ντάλαρς και στέρλινς (και ποιος ξέρει με τι νόμισμα θα είναι…), τότε υπάρχει ένα πρόβλημα. Όχι για τις «επενδύσεις» – τέτοιες γίνονται ακόμα και στα πιο φρικαλέα μέρη του κόσμου. Γίνονται και με σφαίρες αντί για χρήμα.
Το πρόβλημα σχετίζεται με το μέλλον του yunanistan…. Από κρατική και καπιταλιστική άποψη. Από παρακρατική δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, όσο καταλαβαίνουμε…