Month: June 2017

Τετάρτη 28 Ιούνη. Η ημέρα της επετείου (23 Ιούνη) πέρασε. Και η επόμενη, και η μεθεπόμενη, και η παραμεθεπόμενη… Τίποτα… Περιμέναμε κάποιες αναμνηστικές εκδηλώσεις, κάποιον θρίαμβο, έστω πύρινες ομιλίες… Τίποτα…

Κι έτσι η πρώτος χρόνος απ’ το αγγλικό δημοψήφισμα ολοκληρώθηκε, και άρχισε ο δεύτερος. Δεν είναι σίγουρο ότι ο «αγγλικός λαός» είναι σε καλή διάθεση καθώς βρίσκεται μπροστά στο κατόρθωμα της ελεύθερης (ελεύθερα χειραγωγημένης δηλαδή) βούλησής του. Μια αμηχανία, όσο νάναι, υπάρχει.

Δεν πανηγύρισαν επετειακά ούτε οι ντόπιοι «επαναστάτες», «απελευθερωτές», «ανατροπείς» κλπ, που πριν ένα χρόνο έβλεπαν (με χαρά) την ε.ε. και την ευρωζώνη να διαλύονται· με αφετηρία την αγγλία. Κάπου στον κυβερνοχώρο θα επιπλέουν, φυσικά, σαν κουφάρια, οι επινίκειες απόψεις τους, οι βαθυστόχαστες αναλύσεις τους, και όλα τους τα σέα… (Κουφάρια είναι και οι ίδιοι, αλλά ας μην τους το πείτε: δείξτε κατανόηση στη ντόπια διανόηση που έλεγε κι ένα παλιό τραγούδι).

Κρίμα!… Μόλις ένα χρόνο πριν ο αγγλικός μικροαστικός εθνικισμός έμοιαζε σαν προπομπός. Έκανε ζευγάρι με τον αμερικανικό λίγους μήνες αργότερα, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που περίμεναν οι αφελείς.

Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιοι θα θέλαμε να φωνάξουμε…. Αλλά σε ποια αυτιά, σε ποια μυαλά;

Τρίτη 27 Ιούνη. Αυτές οι «αιτιολογήσεις», ότι κάθε φορά που ένας ισοβίτης φοβάται για την ζωή του τηλεφωνεί … στον υπ.αμ. ή/και ότι το χοντρικό εμπόριο ηρωΐνης είναι θέμα «εθνικής ασφάλειας» εφόσον «εμπλέκονται και τούρκοι», οπότε ένας σωστός πατριώτης υπ.αμ. έχει καθήκον να ανακατεύεται, αυτά λοιπόν που μόνο για νήπια προορίζονται, δείχνουν ότι ο ψεκασμένος έχει λερωμένη τη φωλιά του· και ότι θεωρεί τους πάντες ηλίθιους.

Όταν εμφανίζεται κάποιος στη μέση, ανάμεσα σε δύο αντίθετες πλευρές που τον πιέζουν, τον απειλούν, τον καλοπιάνουν, «για να μιλήσει» ή όχι, να πει το Α ή όχι, κλπ, διαμορφώνεται μια παράσταση συμμετρίας. Όχι άδικα. Αλλά η συμμετρία έχει προεκτάσεις.

Η εμπλοκή (για να το πούμε κομψά) του asset 1 στη θαλάσσια μεταφορά 2,1 (ή 3;) τόνων ηρωΐνης ήταν «ισχυρά πιθανολογούμενη» (πάλι κομψά το λέμε) απ’ την πρώτη στιγμή που η υπόθεση μπήκε σε επίσημη ελληνική κρατική διαχείριση. Καλοκαίρι του 2014 δηλαδή. Ο «υπεύθυνος εθνικής ασφαλείας» κύριος ψεκασμένος πήρε το πόστο του στις αρχές του 2015. Πράγμα που σημαίνει ότι κοιμόταν στη σκοπιά επί δύο χρόνια, ως τις αρχές του 2017, αν τώρα είναι που ανακάλυψε ότι «υπάρχει θέμα εθνικής ασφάλειας».

Κι όλη η φαιορόζ κυβέρνηση, και τα κόμματά της, και όλα τα υπόλοιπα της αντιπολίτευσης, πάλι «κοιμούνταν», φαίνεται… Κάποιοι θυμήθηκαν τώρα κάτι «βιβλία», 30, 40, 50, «30 βιβλία αρχικά» είπε ο βοηθός, απ’ τον asset 1 ή μέσω αυτού, προς τον «μικρό» Τσίπρα, επικεφαλής τότε της «αξιωματικής αντιπολίτευσης» – Ιούνης 2012… Κανείς δεν ξέρει αν επρόκειτο για τα άπαντα του Μαρξ, τίποτα λογοτεχνίες ή τσελεμεντέδες. Αλλά εμείς, καχύποπτοι καθώς είμαστε, σκεφτόμαστε ότι τα «βιβλία» ήταν τα ίδια με εκείνα που άλλοτε ονόμαζαν «τούβλα»…

Πάντως οι σχέσεις του asset 1 με τον οίκο “Μητσοτάκη” είναι παμπάλαιες. Κανένα πρόβλημα… Όλα πήγαιναν καλά, λοιπόν, για πολλά χρόνια, κι ούτε η «εθνική ασφάλεια» πονούσε, ούτε ο ψεκασμένος ξενυχτούσε στο τηλέφωνο με τον Κορυδαλλό. Μέχρις ότου…

Το γεγονός, όμως, ότι χρησιμοποιούνται μάλλον μαφιόζικες μέθοδοι απέναντι σε μαφιόζικες πράξεις, αυτή η συμμετρία μεθόδων, μόνο με «αγαθούς σκοπούς» δεν μπορεί να έχει σχέση. Μοιάζει όλο και εντονότερο ότι οι παλιοί «κυβερνοφίλοι» (και ευεργετημένοι…) προσπαθούν να «συμμαζέψουν» τον asset 1 (το πορτοφόλι του· ή την σιωπή του…) χρησιμοποιώντας “ανορθόδοξες μεθόδους”. Και ότι σ’ αυτήν την επιχείρηση δεν αγγίζουν το άλλο θεματάκι, της “εγκληματικής οργάνωσης” στη μπάλα, για να μην εμπλακεί στην προσπάθεια “επαναπατρισμού” του άμεσα και βαριά η π.α.ε. – κάτι που θα είχε πολύ άσχημες συνέπειες (για τους φαιορόζ).

Σου “χαρίζω” αυτό, σου “τραβάω το χαλί κάτω απ’ τα πόδια” στο άλλο… Πολύ νταραβεριτζίδικα αυτά. Όχι;

Τρίτη 27 Ιούνη. Υπάρχει κι άλλη συμμετρία στο ελληνικό στερέωμα («πάντα εν σοφία εποίησας»!). Όταν ο asset 2, απ’ τα μεσαία ράφια της ρωσικής ολιγαρχίας (και καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει αυτό), έβγαλε μια γλώσσα απ’ την Σαλονίκη ως το Ροστόφ για να γλύψει τον εξοχότατο, αυτός ο τελευταίος δεν θίχτηκε. Κολακεύτηκε. Τα σάλια τα πήρε για χρυσόσκονη· και εκτέθηκε ανεπανόρθωτα, διεθνώς…  Από ιστορική άποψη όμως ο κυρ Ιβάν είχε εμφανιστεί στους στάβλους της δεξιάς (ή, έστω, της συγκυβέρνησής της με το βαθύ πασοκ). Συνεπώς μας παρουσιαζόταν μια αλλαγή βάρκας εκ μέρους του. Ή, έστω, μια μετατόπιση με ρυμουλκό αυτό ακριβώς το βαθύ πασοκ / κράτος, και την πολυδιάστατη πολιτική του.

Το κεφάλαιο, άσπρο ή μαύρο, δεν έχει προκαταλήψεις. Ούτε έχουν τέτοιες οι άνθρωποι που διορίζονται σαν πολιτικές βιτρίνες. Όμως για μόλις δυόμισυ χρόνια στις καρέκλες οι φαιορόζ έχουν δείξει μεγάλη ικανότητα όσμωσης με τις μαφίες. Και μεγάλη αδεξιότητα να την κρύψουν.

Οι προηγούμενοι ήταν ελεεινοί. Επαγγελματίες. Αυτοί οι φαιορόζ λανσάρουν ότι είναι «καθαροί» μόνο επειδή είναι ερασιτέχνες.