Τρίτη 9 Μάη. Ποια είναι η στρατιωτική σκοπιμότητα της ανακήρυξης των 4 “ζωνών αποκλιμάκωσης” στο συριακό έδαφος απ’ την συμμαχία Μόσχας – Τεχεράνης – Δαμασκού – Άγκυρας (δες σχόλιο 5 Μάη), ε; Αυτό που μισολέγεται είναι ότι έτσι η πλευρά του Άσαντ θα μπορέσει να συγκεντρώσει δυνάμεις για να επιτεθεί στον isis, απ’ την Palmyra που βρίσκεται τώρα ως τον θύλακα της Deir ez-Zor. Είναι μια απόσταση 200 χιλιομέτρων, αραιοκατοικημένη, ελεγχόμενη απ’ τους ουαχαβίτες σκληροπυρηνικούς…
Ωστόσο θα μπορούσαν να υπάρχουν κι άλλοι υπολογισμοί. Πρώτον, η δυνατότητα να επιστρέψει ένα μέρος των ένοπλων της Χεζμπ’ αλλάχ πίσω στα σπίτια τους, στο νότιο λίβανο, όπου πολλοί περιμένουν ισραηλινή επίθεση. Δεύτερον, μια αναδιάταξη των στρατών της πλευράς του Άσαντ, προς το νότο, απ’ την Darra και για 150 χιλιόμετρα περίπου προς τα ανατολικά: στο ιορδανικό έδαφος που βρίσκεται ακριβώς απο κάτω «παρατηρούνται κινήσεις και συγκέντρωση αμερικανικού και ιορδανικού στρατού». Η Δαμασκός, η Τεχεράνη και η Μόσχα εικάζουν (και φοβούνται) εισβολή του αμερικανικού στρατού και του όποιου «φιλικού» πεζικού και απο εκεί. Ειδικά η Τεχεράνη (που έχει, ως τώρα, περίπου 1000 νεκρούς απ’ την συμμετοχή των «φρουρών της επανάστασης» στον πόλεμο στη συρία) σκέφτεται να στείλει κι άλλο στρατό στη συρία, ακριβώς για να αντιμετωπιστεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο… Αλλά πως θα αντιμετωπιστεί; Με ανοικτή ιρανο-αμερικανική σύγκρουση;
Η «ζώνη αποκλιμάκωσης» στην Daraa, που είναι μεταξύ άλλων «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων» οποιουδήποτε, φαίνεται ότι έχει σκοπό να εμποδίσει την δράση είτε της αμερικανικής, είτε της ισραηλινής αεροπορίας· είτε και των δύο. Παρότι η συγκεκριμένη συμφωνία (στην Astana) έχει γίνει δεκτή θετικά απ’ τον γ.γ. του οηε, η Ουάσιγκτον δεν την δέχεται. (Και ποιος χέζει τον οηε;). Σίγουρα το αμερικανικό πεντάγωνο δεν γουστάρει να του επιβάλλουν απαγορεύσεις οι αντίπαλοί του!
Κοιτώντας τον χάρτη της συρίας η χρησιμότητα που καταλαβαίνουμε σε μια τέτοια πιθανή αμερικανική εισβολή απ’ το νότο είναι να «ενωθεί» η ελεγχόμενη από δαύτους νότια ζώνη (όταν την καταλάβουν) με την από βορρά προώθησή τους (μαζί με τους συμμάχους των ypg), που προς το παρόν λέει ότι έχει στόχο την Raqqah. Ώστε να κοπεί η δυτική συρία που ελέγχει ο Άσαντ απ’ την ανατολική. Απ’ την όποια μελλοντική σύνδεση με το ιράκ και μέσω αυτού με το ιράν. Απ’ αυτήν την άποψη ο δρόμος Palmyra – Deir ez-Zor είναι κρίσιμος. Αλλά δεν είναι μόνον αυτός κρίσιμος· και φαίνεται ότι με τα τωρινά δεδομένα η συμμαχία γύρω απ’ τον Άσαντ και, κυρίως, ο δικός του στρατός, δεν έχει την δυνατότητα να δρα σε πολλά μέτωπα. (Απ’ την μεριά της η Βαγδάτη στέλνει εσπευσμένα ενισχύσεις στα σύνορα του ιράκ με την συρία και την ιορδανία, θεωρώντας την προστασία τους προτεραιότητα για το επόμενο διάστημα…)
Το σίγουρο είναι ότι καθώς οι «τζιχαντιστές τρομοκράτες» στη συρία χάνουν την στρατηγική σημασία του (απομένουν μόνο σαν όπλα τακτικής) όλοι οι «επίσημοι» εμπλεκόμενοι, σίγουρα η Τεχεράνη, η Μόσχα και η Ουάσιγκτον αυξάνουν τους στρατούς τους εκεί.
Καλό δεν το λες…