Τρίτη 9 Μάη. Είναι μια από μερικές φωτογραφίες που δεν δημοσιοποιήθηκαν κατά λάθος. “Έτσι ξαφνικά” (καθόλου…) ο μοχθηρός ρώσος πρόεδρος Πούτιν σκέφτηκε να κάνει μια επίσκεψη στα 90α γενέθλια ενός παλιού γνώριμου· συνοδεία φωτογράφων… Έτσι κτύπησε την πόρτα του Lazar Matveev, στο Zhulebino, ένα προάστειο της Μόσχας. Ποιος είναι ο κύριος Matveev; Δεν θα το ξέραμε (και μαζί μας χιλιάδες άλλοι) αν δεν αποφάσιζε να μας το πει ο Πούτιν: ήταν ο προϊστάμενος του, στην ανατολική γερμανία, στη Δρέσδη· ο προϊστάμενός του στην kgb…
Και δεν πήγε μόνος να κτυπήσει την πόρτα του παλιού chief. Πήρε μαζί του δυο καλούς συναδέλφους εκείνων των καιρών: τον Sergey Chemezov και τον Nikolay Tokarev. «Παλιούς»; Οι δεσμοί που σφυρηλατούνται σε δύσκολες εποχές αντέχουν. Σήμερα ο Chemezov είναι επικεφαλής της Rostec, ενός ρωσικού κρατικού ομίλου που ασχολείται με την ανάπτυξη και την εξαγωγή υψηλής τεχνολογίας, ενώ ο Tokarev είναι διευθυντής της Trasneft, του ρωσικού κρατικού μονοπωλίου πετρελαϊκών αγωγών.
Κι έτσι, απλά και ανθρώπινα, οι παλιοί κατάσκοποι έφαγαν τούρτα και θυμήθηκαν εκείνους τους ωραίους καιρούς του ψυχρού πολέμου, πίνοντας ένα ποτήρι. Έτσι, επίσης, θα πρέπει να θυμήθηκε ο υπόλοιπος πλανήτης ποιοι κυβερνούν στην Μόσχα: οι πρώην καγκεμπίτες.
Αν, τώρα, συνυπολογίσει κανείς την πείρα που κουβαλάει ένας τέτοιος αξιωματικός κατάσκοπος σαν τον Matveev, που γεννήθηκε το 1927, και έχει ζήσει από πρώτο χέρι το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, τον ψυχρό πόλεμο και όλα τα υπόλοιπα, τότε μπορεί να γυρίσει προς την μεριά του ψόφιου κουναβιού (και του επιτελείου του) και να αναφωνήσει:
Που πας ρε Καραμήτρο;
(στη φωτογραφία, από αριστέρα προς τα δεξιά: ο Matveev, ο Tokarev, ο… (ποιος είπαμε ότι είναι αυτός;) και ο Chemezov.)