Κυριακή 9 Απρίλη. Το μοτίβο «οι αντικαθεστωτικοί ένοπλοι εντός συριακής επικράτειας κάνουν κάτι που στη συνέχεια τα αφεντικά τους χρησιμοποιούν εναντίον του καθεστώτος Άσαντ» έχει δουλευτεί εδώ και πολύ καιρό… Από ποιον λέτε; Απ’ το Τελ Αβίβ!
Ενδεικτικά (φωτογραφία), καλοκαίρι του 2016: οι ισλαμιστές ένοπλοι που δρουν γύρω απ’ τα υψώματα του Γκολάν (με την κάλυψη του ισραηλινού κράτους) ρίχνουν ένα βλήμα στις κατεχόμενες απ’ τον ισραηλινό στρατό περιοχές, κάπου στο κέντρο τους. Το βλήμα σκάει σ’ ένα ισραηλινό ναρκοπέδιο, χωρίς να προκαλέσει θύματα ή ζημιές. Το ισραηλινό πεντάγωνο καταγγέλει τον συριακό στρατό σαν υπεύθυνο, και κτυπάει έναν συριακό εκτοξευτήρα βλημάτων που ταλαιπωρούσε τους ισλαμιστές ένοπλους. Που πανηγυρίζουν…
Το ισραήλ ακολουθεί την πολιτική να χρεώνει την Δαμασκό για όλα τα πυρά που προέρχονται απ’ την συρία, αδιάφορο με το ποιος είναι που πυροβολεί… (Αυτά τα γράφουν οι “times of israel” – όχι τίποτα «αντισημίτες»…)
Όμως όχι, η ψοφιοκουναβική αμερικανική διοίκηση δεν έκανε «το ίδιο» με πιο εντυπωσιακό τρόπο. Επιτέθηκε όχι γι αυτό καθ’ εαυτό το αποτέλεσμα της επίθεσης. Επιτέθηκε σαν προκαταβολή – εν μέρει μπλοφάροντας, λόγω αδυναμίας… Κι ακριβώς αυτήν την αδυναμία θα προσπαθήσει να διορθώσει, επιδιώκοντας να «σκουπίσει» όλους όσους έδωσαν συγχαρίκια για την επίθεση (πέρα, φυσικά, απ’ τα αραβοφασιστικά καθεστώτα και το ισραήλ), σε ένα είδος ad hoc (και στην ανάγκη χαλαρής) «συμμαχίας των προθύμων». Αν όχι για να συμμετάσχουν στην αμερικανική δράση στη συρία, σίγουρα για να την ανεχτούν.