Σάββατο 8 Απρίλη. Ορισμένοι σημειώνουν, σωστά, ότι στη συγκεκριμένη επίθεση το αμερικανικό στρατοπολιτικό ιμπεριαλιστικό καθεστώς, έκανε τουλάχιστον 2 «παρανομίες»:
Πρώτον, με δεδομένο ότι επρόκειτο για επίθεση σε κυρίαρχη χώρα (η συρία παραμένει τέτοια από τυπική άποψη), η Ουάσιγκτον δεν ζήτησε την έγκριση του συμβουλίου ασφαλείας του οηε. Αυτό είναι αλήθεια, και δεν είναι η πρώτη φορά. Ούτε στην εισβολή στο ιράκ, το 2003, είχε τέτοια έγκριση! Αυτή τη φορά μάλιστα το ψόφιο κουνάβι και η διοίκησή του, το ξεκαθαρίσαν γρήγορα: αν δεν μας δώσει το ο.κ. το συμβούλιο ασφαλείας, θα «απαντήσουμε μόνοι μας» (στο υποτιθέμενο έγκλημα του Άσαντ).
Δεύτερον, με δεδομένο ότι επρόκειτο για επίθεση σε κυρίαρχη χώρα που δεν είχε «προσβάλει» αμερικανικό έδαφος, στρατό ή συμφέροντα (φανερά τουλάχιστον), το ψόφιο κουνάβι δεν ζήτησε την έγκριση του κογκρέσσου, όπως απαιτεί η (αυστηρή σε θέματα αρμοδιοτήτων) αμερικανική νομοθεσία.
Πράγματι, αυτό είναι καινούργιο. Πρόκειται ουσιαστικά για πραξικοπηματική ενέργεια μέσα στην υποτιθέμενη «αμερικανική δημοκρατία». Το ότι αυτό το «στιγμιαίο» (;) πραξικόπημα έγινε αποδεκτό και απ’ τα δύο καθεστωτικά κόμματα το νομιμοποιεί σαν «προηγούμενο» για μελλοντική επανάληψη. Και δείχνει όχι μόνο σε ποιο σημείο βρίσκεται η «θεσμική μετάλλαξη» του αμερικανικού κράτους μέσα στον σε εξέλιξη 4ο παγκόσμιο, αλλά και ποια είναι η τάση.
(φωτογραφία: ψοφιοκουναβικά καραγκιοζιλίκια…)