Month: April 2017

Συρία 2

Πέμπτη 6 Απρίλη. Στη φωτογραφία η πρέσβειρα των ηπα στον οηε Nikki Haley κάνει φτηνές δημόσιες σχέσεις «πολιτικής νεκροφιλίας», πέρα απ’ τους υπόλοιπους λόγους και για να κουκουλώσει το τι συμβαίνει στην υπό απελευθέρωση Μοσούλη (και τι θα συμβεί στη Raqqa).

Τα λόγια της ωστόσο ήταν πιο δυνατά απ’ τις φωτογραφίες της. Κατηγόρησε την ρωσία και το ιράν ότι «δεν νιάζονται για την ειρήνη» (αφού συνεχίζουν να υποστηρίζουν τον Άσαντ) και ότι αν το συμβούλιο ασφαλείας του οηε «αποτύχει να δράσει συλλογικά» εναντίον του, θα το κάνει η Ουάσιγκτον μόνη της…

Εδώ ακριβώς βρισκόμασταν και επί της διοίκησης Ομπάμα, με μία ουσιαστική διαφορά: το «εμείς οι ίδιοι», που είναι η τωρινή εξέλιξη της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής τακτικής. Φυσικά ΔΕΝ πρόκειται να επιτεθεί ο αμερικανικός στρατός στις περιοχές του Άσαντ! Απλά θα χρησιμοποιήσει η Ουάσιγκτον την επίθεση με χημικά για να «καβαλήσει» πάνω απ’ τις ως τώρα ρωσο-ιρανο-τουρκο-συριακές διαπραγματεύσεις και διευθετήσεις στο συριακό πεδίο μάχης, και να πάρει ωμά και αδιαπράγματευτα το «δικό της» κομμάτι απ’ την συριακή επικράτεια.

Το ενδιαφέρον και χαρακτηριστικό της εποχής ταυτόχρονα, είναι ότι η ε.ε. (μέσω της, ας πούμε, «επιτρόπου εξωτερικών» της Federica Mogherini), την ίδια στιγμή που κατηγορεί τον Άσαντ για τις δολοφονίες μέσω χημικών, συγχαίρει την “πρωτοβουλία της Astana”. Δηλαδή την Μόσχα, την Τεχεράνη και την Άγκυρα…

Πως λέγεται αυτό; Ασκήσεις ισορροπίας σε δύο βάρκες; Σε τρεις; Σε τέσσερεις;

Σερβία

Πέμπτη 6 Απρίλη. Ο πρώην φασίστας Μιλοσεβιτσικός και νυν «κεντροδεξιός» Vucic κέρδισε τις προεδρικές εκλογές στο Βελιγράδι, με άνεση. Αλλά ένα μέρος του πληθυσμού, ειδικά νεαρότερες ηλικίες, δεν χάρηκαν καθόλου. Κατηγορούν τον Vucic για ολοκληρωτισμό και δικτατορικές πρακτικές. (Φυσικά δεν είναι κάτι που πρέπει να απασχολεί τους έλληνες φίλους κι αδελφούς, έτσι δεν είναι;)

Οι διαδηλώσεις που έχουν ξεκινήσει απ’ την Δευτέρα δεν θα ρίξουν ούτε το Vucic ούτε το καθεστώς του. Ένας κάποιος εκνευρισμός εκτονώνεται, η ιδεολογική σύγχιση επιβεβαιώνεται – δεύτερη φωτογραφία). Αυτό που, στην τελική, κάνει πρακτικά η νεολαία της σερβίας είναι αναγνωρίσιμο: μεταναστεύει, κι όχι μόνο για να βρει δουλειά. Αλλά και επειδή δυσκολεύεται ή και απορρίπτει τον εκτεταμένο (και μαφιόζικο) πολιτικό προσοδισμό.

Επ’ αυτού, εννοείται, «ελλάδα – σερβία συμμαχία!»

Οι δεκατέσσερεις λύκοι (η αντίστροφη αλληγορία των 1000 ελλήνων)

Τετάρτη 5 Απρίλη. Αφήσαμε το θέμα να ξεθυμάνει (και ήταν εύκολο να υπολογίσουμε το πόσο γρήγορα τελειώνουν τα 15 λεπτά θεαματικής δημοσιότητας!): κάποιο τμήμα του παγκόσμια διάσημου και όντως αξιοσέβαστου ινστιτούτου Max Plank σκέφτηκε τι θα μπορούσε να προκαλέσει την αλλαγή παραδείγματος (με προδιαγραφές ύστερου 20ου αιώνα, όχι τίποτα παραπάνω!) στην ελληνική διοίκηση: η απελευθέρωση («ένεση») 1000 στελεχών υψηλών προδιαγραφών, ελληνικής καταγωγής, «εσωτερικού» και «εξωτερικού», με μισθούς Βρυξελών, πείρα και αποφασιστικότητα, μέσα σε όλους (και οπωσδήποτε τους βασικότερους) τομείς της κρατικής / δημόσιας διοίκησης.

Άμεση σχέση δεν έχει. Εμείς οι παλιάνθρωποι τα φέρνουμε δίπλα δίπλα: Λοιπόν, προς στιγμήν ξεχάστε τον ελληνικό καπιταλισμό και το κράτος του. Η είδηση / ύμνος «στη σοφία της φύσης» πάει έτσι:

…Το 1995 η Αμερικανική Υπηρεσία Αλιείας και Άγριας Ζωής, μαζί με Καναδούς βιολόγους, απελευθέρωσαν 14 λύκους στο Εθνικό Πάρκο του Γέλοουστόουν, από όπου είχαν εξαφανιστεί από το 1926. Τι παρατηρήθηκε; Το θαύμα της φύσης, που γιατρεύεται και επαναφέρει την ισορροπία της στα οικοσυστήματα. 

Μπορεί οι λύκοι να ήταν λίγοι στην αρχή, και να σκότωσαν μερικά ελάφια, όμως οι αλλαγές που επέφεραν μετέβαλαν μέχρι και τη ροή των ποταμών…

Σύμφωνα με τους μελετητές οι 14 λύκοι του 1995, μέσα σε μια 20ετία, προκάλεσαν (άθελά τους και χωρίς σχέδιο, ας το σημειώσουμε) αλυσιδωτές ευεργετικές συνέπειες στη βιοποικιλότητα του αμερικανικού πάρκου. (Περισσότερα τηλεγραφικά στο tvxs.gr). Θα μπoρούσε, άραγε, κατ’ αναλογία, η «απελευθέρωση 1000 διοικητικών στελεχών υψηλού επιπέδου και μισθών» στο ελληνικό κρατικό / παρακρατικό / καπιταλιστικό (και αμερικανόφιλο) προσοδικό οικοσύστημα, να έχει ένα παρόμοιο αποτέλεσμα;

Κάτι τέτοιο πρέπει να σκέφτηκαν οι ειδικοί του Max Plank. Λυπούμαστε. Πρέπει να συλληφθούν με την κατηγορία του «εγκλήματος σκέψης»: της υιοθέτησης, δηλαδή, ενός ανεδαφικού κράματος μισο-προτεσταντικών και μισο-οριενταλιστικών πεποιθήσεων. Και να καταδικαστούν στις αυστηρότερες ποινές! Η αιτία που η ιδέα τους είναι από χέρι αποτυχημένη, και δεν έχει καμία σχέση με την εισαγωγή λύκων στο Γέλοστοουν, είναι, ακριβώς, ότι την σκέφτηκαν! Αν το «οικοσύστημα» του ντόπιου προσοδισμού ήταν εξελίξιμο και, ακόμα περισσότερο, ανατρέψιμο, αυτό θα είχε συμβεί, έστω σιγά σιγά, εδώ και δεκάδες χρόνια· και δεν θα χρειαζόταν, το 2017, μια τέτοια φαεινή ιδέα όπως αυτή των ειδικών του Max Plank!

Όχι λοιπόν! Κάνουν λάθος οι ειδικοί. (Γενικά μιλώντας δεν είναι ασυνήθιστο κάτι τέτοιο…) Από θεωρητική (καθαρά θεωρητική) άποψη το μόνο που θα είχε αποτελέσματα σε βάρος του βαθιά ριζωμένου προσοδισμού, θα ήταν ένας αιματηρός εμφύλιος, όπου αυτή τη φορά η ριζοσπαστικά ρεφορμιστική (και αδιάλακτα αντιπροσοδική) τάξη μας (και οι σύμμαχοί της, άντε!) θα νικούσε. Απόλυτα, και χωρίς παζάρια. Δεν θα κρεμούσε μόνο τους φασίστες (αυτούς πρώτους πρώτους) αλλά και όλους τους υπόλοιπους, αρχίζοντας απ’ την ελίτ και κατεβαίνοντας, χωρίς τύψεις και έλεος, μέχρι τον τελευταίο τιποτένιο μαυραγορίτη «φτωχομεσαίο» αφέντη.

Αλλά είναι τόσο θεωρητικό αυτό το ενδεχόμενο, που κανένα ινστιτούτο με υπόληψη δεν θα έπρεπε να το σκέφεται: άλλωστε δεν είναι η τάξη μας, έστω σε ένα καλό μέρος της, ριζοσπαστικά ρεφορμιστική για να προκαλέσει τέτοιες σκέψεις στους ειδικούς. Είναι βερμπαλιστικά εθελόδουλη συνολικά· με σπάνιες (κι ως τώρα μοναχικές) εξαιρέσεις.

Θα είχε πιο ενδιαφέρουσες (θεωρητικά και πρακτικά) πιθανότητες αν το γερμανικό ινστιτούτο πρότεινε την απελευθέρωση στο ελλαδιστάν 14 δεινόσαυρων! Και των δυο φύλων, φυσικά. Αυθεντικών τέτοιων. Γενετικά αναβιωμένων, με τα σαγόνια τους, το βάρος τους, το βαρύ τους πάτημα, την αδιαλλαξία τους… Με τα όλα τους.

Ίσως η αποκάλυψη ότι οι έλληνες δεν είναι το ανώτερο είδος στον πλανήτη και στο γαλαξία ever να είχε κάποια ευεργετικά αποτελέσματα στις πραγματικές θεσμίσεις τους… Ίσως. Γιατί υπάρχει και το εξής ενδεχόμενο: να καβατζώνονταν σε τρύπες και να συνέχιζαν το παραμύθι της “χρυσής βίδας”…

Ιδιόχειρος διαμελισμός

Τετάρτη 5 Απρίλη. Την μια μέρα (στις 30 Μάρτη, απ’ την Άγκυρα) ο υπ.εξ. του ψόφιου κουναβιού Rex Tillerson δηλώνει ότι «η τύχη του προέδρου Άσαντ θα αποφασιστεί απ’ τον συριακό λαό»… Όλοι ερμηνεύουν την δήλωση σαν «στροφή προς τον προσκοπισμό» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στο συριακό πεδίο μάχης: ενδιαφέρεται μόνο να πατάξει τους παλιοτρομοκράτες…. Τι μεγαλείο ψυχής!!! Άχου το!!!

Πέντε ημέρες μετά, όμως, η πρέσβειρα των ηπα στον οηε Nikki Haley συμπληρώνει (και ξεκαθαρίζει): … Δε νομίζουμε ότι ο λαός θέλει άλλο τον Άσαντ· ούτε νομίζουμε ότι θα έχει κάποιο αξίωμα που θα του το δώσει (ο λαός)…. Είναι εγκληματίας πολέμου…

Αναμφίβολα είναι τέτοιος, νάνος πάντως μπροστά στους εγκληματίες πολέμου της Ουάσιγκτον και των συμμάχων της. Όμως τι θα ήθελε (η ψοφιοκουναβική κυβέρνηση) να κάνει «ο λαός της συρίας»; Ποια είναι η «σωστή απόφαση» που πρέπει να πάρει ο έρμος;

Υπάρχει λύση απλή στο ερώτημα. Η Ουάσιγκτον θεωρεί ήδη «λαό της συρίας που δεν γουστάρει τον Άσαντ» και το κουρδικό πεζικό της, των ypg. Εφόσον το αμερικανικό (και ισραηλινό) σχέδιο είναι το κομμάτιασμα της πρώην συριακής κρατικής επικράτειας, κι αφού την δουλειά την έχει αναλάβει πια απευθείας ο αμερικανικός στρατός, σα «λαός που δεν γουστάρει να έχει ο Άσαντ αξιώματα» δεν έχει νόημα να θεωρείται η όποια συριακή αντιπολίτευση σε μια μελλοντική ενιαία συρία. Αλλά οι σεχταριστές που θα κάνουν πράξη αυτό το σχέδιο: αντίθεση (στον Άσαντ και στο καθεστώς του) plus έδαφος. Ή ανάποδα: έδαφος, και “άντε παράτα μας ρε Άσαντ με την εδαφική σου ακεραιότητα!”.

Είναι μια καλά ζυγισμένη (απ’ την Ουάσιγκτον, το Τελ Αβίβ αλλά και το Ριάντ) προοπτική. Έχει μόνο ένα αδύνατο σημείο,  μεσομακροπρόθεσμα: πολεμώντας τους παλιοτρομοκράτες (για να διαλύσει την συρία) η Ουάσιγκτον να αρχίσει να ματώνει τόσο πολύ ώστε να αναγκαστεί να τα μαζέψει (τουλάχιστον στρατιωτικά) στερώντας τους υποτακτικούς της απ’ την άμεση και αυτοπρόσωπη υποστήριξή της.

Αυτό, όμως, είναι μόνο ένα ενδεχόμενο.

Αυτοχειρία;

Τετάρτη 5 Απρίλη. Ναι μεν ο Άσαντ είναι ένα ακόμα μικρομεσαίο κάθαρμα στην παγκόσμια γκαλερί των ηρώων του τρόμου… Αλλά δυσκολευόμαστε πολύ να καταλάβουμε τι θα είχε να κερδίσει βομβαρδίζοντας και σκοτώνοντας με χημικά αμάχους.

Φυσικά δεν πρέπει να παραβλέπει κανείς τα ξεσπάσματα της παράνοιας. Υπηκόων ή/και αρχόντων. Υπάρχουν όμως άλλοι που με καλά υπολογισμένη «λογική» θανάτου, θα είχαν να κερδίσουν από μια τέτοια προβοκάτσια, αν στη δεδομένη ιστορική συγκυρία ο Άσαντ δειχνόταν σαν κανίβαλος – χωρίς να έχει ο ίδιος κάποιο όφελος.

Ελάτε… Ελάτε ντε! Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να σκεφτείτε αυτούς τους «άλλους» – και να φρίξετε….

Πως λέγεται το output; “Πόλεμος κατά της τρομοκρατίας” – κάπως έτσι…

Μπίζνες και αισθήματα

Τετάρτη 5 Απρίλη. Κάτι μήνες είναι στην πρωθυπουργική καρέκλα η Theresa May· αλλά νάτην, για δεύτερη φορά, επίσκεψη στο Ριάντ. Αγνά αισθήματα: η πολιτική βιτρίνα του brexit ψάχνει με μεγάλη αγωνία πελάτες, και οι πετρο-μαφίες της αραβικής χερσονήσου έχουν (ακόμα) παράδες. Τι θα αγοράσουν οι σεΐχηδες απ’ το Λονδίνο; Χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες (ξέπλυμα, κλπ) και, κυρίως, όπλα.

Όπλα για να σκοτώνουν τους υεμενίτες προς το παρόν, και βλέπουμε αργότερα. Αλλά η κυρία May δεν είναι τόσο άκαρδη (όσο δείχνει η δουλειά της): θα στείλει ανθρωπιστική βοήθεια στην υεμένη – είπε. Εντάξει…

(Την ίδια αγορά γουστάρει και η Ουάσιγκτον, που έκανε ήδη ένα καλό deal με την χούντα του μπαχρέιν. Πόσα όπλα, λοιπόν, χωράνε στην έρημο; Απεριόριστα ίσως, ειδικά αν εφαρμοστεί στην πιο καθαρή του εκδοχή αυτό που έχει ονομαστεί πολεμικός κεϋνσιανισμός: θάβονται τα όπλα στην άμμο, και ύστερα ξεθάβονται με επιπλέον βομβαρδισμούς…

Διεστραμμένο. Αλλά έτσι είναι ο καπιταλισμός, ειδικά όταν ο ανταγωνισμός στο εσωτερικό του πηγαίνει στο κόκκινο).

(φωτογραφία: Η αγγλίδα πρωθ. πέρασε και απ’ την ιορδανία. Πάλι από στρατιωτική βάση…)

Πολεμικός τουρισμός;

Τρίτη 4 Απρίλη. Πέρυσι το είχαν «πετάξει», και όποιος τόφαγε τόφαγε: η πτήση (σε χαμηλό ύψος) ελληνικών και αμερικανικών πολεμικών πάνω απ’ την Αθήνα ήταν … για να φωτογραφηθούν τα δεύτερα… με φόντο την Ακρόπολη. Ουάου!

Φέτος, στη διάρκεια της ίδιας ετήσιας «άσκησης» («ηνίοχος»…) θα ξαναγίνει το ίδιο, πιο εκτεταμένο, και με «καλύτερη σύνθεση». Πολεμικό / α της ελλάδας, των ενωμένων αραβικών εμιράτων (!!), του ισραήλ και των ηπα, θα ξαναπετάξουν πάνω απ’ την Αθήνα. Αλλά και πάνω απ’ τις γέφυρες του Ευρίπου και του Ρίου – Αντιρρίου. Πολλές φωτογραφίες, ε; Θέλουν να καμαρώσουν την επιτέλους (σχεδόν) τελειωμένη οτοστράντα Κορίνθου – Πατρών;

Όχι βέβαια!!!! Η αεροπορία του Τελ Αβίβ (και των «εμιράτων»!) εκπαιδεύεται στην ελλάδα για να επιτεθεί είτε στο ιράν, είτε στον λίβανο, είτε και στα δύο!!! Οι πτήσεις πάνω από μεγάλη αστική συγκέντρωση (Αθήνα) κι ακόμα πιο ξεκάθαρα πάνω από γέφυρες, είναι μέρος αυτών των ασκήσεων. Προφανώς δεν θα βομβαρδίσουν, αλλά αυτό είναι το τελευταίο στάδιο, έτσι κι αλλιώς. Στην πράξη, άλλωστε, δεν μπορούν σε ασκήσεις να κατεδαφίζουν πραγματικές πολιτικές υποδομές (όσο και αν τους τρώνε τα δάκτυλά τους)… Σίγουρα, επίσης, δεν θέλουν να φωτογραφηθούν πάνω απ’ τα νερά του ευβοϊκού. Θέλουν να κάνουν ασκήσεις (εικονικές εν προκειμένω) για καταστροφή αστικών στόχων, γεφυρών, και ποιος ξέρει τίνος άλλου.

Όσες / όσοι μένετε στην Αθήνα λοιπόν, όταν δείτε ή ακούσετε τις επόμενες ημέρες (ή και ώρες) τα πολεμικά πάνω απ’ το κεφάλι σας, μην γυρίσετε προς τα εκεί χαμογελώντας· ούτε καν με την γλώσσα έξω.

Θυμηθείτε ότι το ελληνικό κράτος φροντίζει την εκπαίδευση κρατικών μαζικών δολοφόνων.

Θυμηθείτε ότι η φαιορόζ κυβέρνηση έχει φίλο έναν Lieberman (ο φασίστας υπ.αμ. του Τελ Αβίβ…)

Τετριμένο

Τρίτη 4 Απρίλη. Όταν ο ψεκασμένος γλύφει ασύστολα την Ουάσιγκτον (και δεν το έχει κάνει μια μόνο φορά) δεν το κάνει ούτε σαν «συνεργάτης» της ευπ (τον «κύριο Πάνο» του ’99 τον θυμάστε;), ούτε σαν αρχηγός ακροδεξιού κόμματος. Το κάνει σαν υπουργός άμυνας. Σωστά; Σωστά. Σαν βασικό μέλος μιας κυβέρνησης. Σωστά; Σωστά.

Όταν το «αφεντικό» της κυβέρνησης (παριστάνει ότι) κάνει το κορόιδο… Όταν οι υπόλοιποι υπουργοί της κυβέρνησης (παριστάνουν ότι) είναι απασχολημένοι…. Όταν οι βουλευτές του «μεγάλου κυβερνητικού συνεταίρου» παριστάνουν «αα, ένα σκουπιδάκι στο μάτι μου»… Όταν τα μέλη του κυβερνητικού κόμματος παριστάνουν «εεε;»… Όταν οι ψηφοφόροι του κυβερνητικού κόμματος δεν έχουν ακούσει τίποτα…. Τότε… Τότε;

Τότε, όλοι αυτοί (και είναι πολλές χιλιάδες) συμφωνούν στο γλύψιμο της Ουάσιγκτον. Και φυσικά του Τελ Αβίβ. Αν προσθέσει κανείς και τους υπόλοιπους, των άλλων καθεστωτικών κομμάτων και αποκομμάτων και γκρουπούσκουλων της κακιάς ώρας, της πολιτικής επιβίωσης και του άθλιου βερμπαλισμού, τότε… Τότε…

Τότε, ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ που, με «ευρεία συναίνεση» εκπαιδεύτηκαν στα πολύτιμο «εθνικό εναέριο χώρο», θα σκοτώνουν γυναίκες, παιδιά, γέροντες, αμάχους, στην λωρίδα της Γάζας, στο νότιο Λίβανο, στη συρία ή στο ιράν, όταν θα κάνουν μπάζα σπίτια, σχολεία, δρόμους και γεφύρια, όταν θα γίνει αυτό (και θα γίνει…) ΜΗΝ ΠΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ, ΥΠΕΡΑΡΙΣΤΕΡΟΣ, κλπ κλπ, ότι «αααα, δεν ήξερα!».

Κανένας! Το «η σιωπή είναι συνενοχή» δεν είχε ποτέ ως τώρα πιο κυριολεκτικό νόημα. Πιο κυριολεκτικά φονικό νόημα.

Αναμενόμενο

Τρίτη 4 Απρίλη. Θέλω να πληροφορήσω τους πάντες, για την περίπτωση που υπάρχει κάποια αμφιβολία, ότι είμαστε πάρα πολύ πίσω απ’ τον πρόεδρο Sisi. Αυτά δήλωσε το ψόφιο κουνάβι μετά την καινούργια συνάντησή του, χτες, στην Ουάσιγκτον, με τον χασάπη της αιγύπτου.

Δεν έχουμε καμία αμφιβολία (αν και ο αιγύπτιος φασιστοκαραβανάς κρατάει για τον εαυτό του το περιθώριο να το παίζει σε περισσότερα του ενός ταμπλώ). Δεν έχουμε καμία αμφιβολία και γι’ αυτό: όταν οι έλληνες ψεκασμένοι υπ.αμ. και υπ.εξ. τρέχουν (μαζί με τα σάλια τους) στην Ουάσιγκτον για να διαφημίσουν και να πουλήσουν όσο όσο “γεωπολιτική αξία” του οικοπέδου των οποίων τα αφεντικά εκπροσωπούν· όταν ανοίγουν τους χάρτες που κουβαλάνε παραμάσχαλα για να δείξουν πόσο πολύ εξέχει η ελληνική χερσόνησος στην ανατολική Μεσόγειο· όταν παρακαλάνε για λίγη αμερικανική σημασία και για καμιά πρόσοδο, καμιά βάση παραπάνω, κανά όπλο δωρεάν, κανά dollar βρε αδερφέ, σίγουρα λένε με τον δικό τους μισοκακόμοιρο τρόπο:

Θέλουμε να σας πληροφορήσουμε, για την περίπτωση που έχετε αμφιβολία, ότι είμαστε πάρα πολύ δίπλα στον πρόεδρο Sisi. Και σε κάθε άλλο φασίστα που μας βολεύει… Ή σας βολεύει.

Πάντα με το φαιορόζ «ηθικό πλεονέκτημα»…

Ιστορική λεπτομέρεια

Τρίτη 4 Απρίλη. Η φωτογραφία είναι απ’ την απόδοση τιμών στους δολοφονημένους απ’ τις εκρήξεις στο μετρό…. Ποιας πόλης; Της «αγίας Πετρούπολης»…

Γι’ αυτό αναδημοσιεύουμε την φωτογραφία, ιερόσυλα σε σχέση με την σφαγή στο ψαχνό. Για τα χαρμάνια: κάπου έχει ξεμείνει το άλλο όνομα, το προηγούμενο: Λένινγκραντ.