Δευτέρα 13 Μάρτη. ΔΥΣΤΥΧΩΣ οι πραγματικοί υπεύθυνοι της φυσικής, ηθικής και συναισθηματικής καταστροφής χιλιάδων ανθρώπων, προσφύγων και μεταναστών, που έχουν «παγιδευτεί» στην ελλάδα (όχι περισσότεροι από 50.000…) έχουν καταφέρει να κρύβονται απ’ τους υποτιθέμενους «φίλους των προσφύγων». Και υποψιαζόμαστε ότι δεν προσπάθησαν ιδιαίτερα… Ποιος ξέρει ποιες υπόγειες και βρώμικες σχέσεις ορίζουν την «φιλομεταναστευτική» στόχευση της μιας ή της άλλης γκρούπας;
Ποια είναι, λοιπόν, η αλυσίδα της ευθύνης; Ξεκινώντας απ’ την κορυφή, η ευθύνη ανήκει στο σύνολο της ελληνικής φαιορόζ κυβέρνησης και στο σύνολο των βουλευτών της. Εδώ δεν πρόκειται για «ανικανότητα», αλλά για σχέδιο· το ίδιο σχέδιο που εφάρμοζε και η προηγούμενη κυβέρνηση, με πιο ανθρωπιστική μάσκα τώρα. Ποιος, για παράδειγμα, ανέθεσε στο υπουργείο στρατού την διαχείριση των προσφύγων στα «στρατόπεδα φιλοξενίας»; Με ποια ιδιότητα και με πιο know how ανατέθηκε σ’ έναν φασίστα υπουργό και τους καραβανομηχανισμούς αυτή η δουλειά που αφορά πολιτικές και όχι στρατοαστυνομικές δομές;
Αμέσως από κάτω στην αλυσίδα της ευθύνης είναι ο υπουργός στρατού και όλοι οι παρατρεχάμενοί του…. Αξίζει όμως ιδιαίτερης αναφοράς αυτό το υποκείμενο που το παίζει «ανθρωπιστής». Ο «υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής» μια δουλειά κάνει μόνο: τον εκπρόσωπο τύπου του υπουργείου στρατού, για να μπορούν οι μιλιταριστικοί μηχανισμοί να κάνουν απερίσπαστοι την δουλειά τους σε βάρος των αιχμάλωτων. Φτηνή και ξετσίπωτη βιτρίνα.
Τρίτα στη σειρά ευθύνης είναι τα ακροδεξιά κατακάθια των «τοπικών κοινωνιών». Δεν χρειάζονται περισσότερα.
Τέταρτες, τελευταίες και καταϊδρωμένες στην αλυσίδα των ευθυνών είναι διάφορες μ.κ.ο. Κυρίως οι ιδιοκτήτες τους, και πιθανόν και ένα μέρος των «απασχολούμενων» σ’ αυτές. Είναι σαφές ότι (σίγουρα…) οι ελληνικές μ.κ.ο. ανήκουν στο δόγμα λεφτά, λεφτά, λεφτά. Ωστόσο εκεί μέσα δουλεύουν και άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο υπέρ των αιχμάλωτων, συχνά ξεπερνώντας τους εαυτούς τους και τις αντοχές τους.
Ενάντια στο δόλιο αναποδογύρισμα της αλυσίδας, που βολεύεται να κάνει νούμερο 1 στόχο της μ.κ.ο. παραγράφοντας τις πολύ χειρότερες ευθύνες των προηγούμενων κρίκων, για να αποδίδονται «τα του καίσαρος τω καίσαρι», οφείλουμε να θυμίσουμε τα γνωστά:
– καμία μκο δεν αποφάσισε να γίνουν τα νησιά «ανοικτές» ή κλειστές φυλακές, και καμία μκο δεν αναπαρήγαγε την κατασταλτική ιστορική εμπειρία των νησιωτικών εξοριών και των «νέων Παρθενώνων»…
– καμία μκο δεν προκήρυξε στημένους διαγωνισμούς, είτε για τα κοντέινερ, είτε για την σίτιση των προσφύγων, είτε για οτιδήποτε άλλο, για να φάνε τα λεφτά οι «ημέτεροι»…
– καμία μκο δεν ανέθεσε στο στρατό την ευθύνη «φιλοξενίας»…
– καμία μκο δεν έφτιαξε «κέντρα φιλοξενίας» στην ανεμοδαρμένη Μαλακάσα ή σε ανήλιαγα παρατημένα εργοστάσια…
– καμία μκο δεν έγδαρε (και γδέρνει) τα πορτοφόλια των προσφύγων πολλαπλασιάζοντας κατά βούληση τις τιμές στα πάντα που τους λείπουν…
– καμία μκο δεν απέριψε τις προτάσεις δημάρχων για εγκαταστάσεις ανθρώπινης φιλοξενίας προκειμένου να πετάξει τους πρόσφυγες σε εγκατελειμένα στρατιωτικά αεροδρόμια…
– καμία μκο δεν απαγόρευσε οποιαδήποτε έρευνα για την κατάσταση αυτών των χιλιάδων ανδρών και γυναικών, ενήλικων και ανήλικων… ούτε εξαγόρασε την «εθνικά υπεύθυνη» σιωπή των δημαγωγών, «δεξιών» κι «αριστερών»…
– καμία μκο δεν επεξεργάστηκε και δεν εφαρμόζει αυτήν την συγκεκριμένη φασιστική «μεταναστευτική πολιτική», σε οποιαδήποτε παραλλαγή της…
– καμία μκο δεν άφησε τους αιχμάλωτους να κοκκαλιάζουν στο κρύο, κάτω από χιόνια, και να πεθαίνουν προσπαθώντας να ζεσταθούν… ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΖΕΣΤΑΘΟΥΝ!!!
Οι ευθύνες των ιδιοκτητών και των στελεχών των μκο, όπου υπάρχουν τέτοιες, έρχονται βέβαια χάρη σ’ αυτά, αλλά έρχονται μετά απ’ αυτά. Κι όποιος κάνει ότι δεν καταλαβαίνει είναι συνεργός και συνένοχος σ’ όλα τα «αυτά», ό,τι και να λέει.